Położony w północno-wschodniej części Terytorium Krasnodarskiego Tikhoretsk znajduje się 150 km od stolicy Kubania i 165 km od Rostowa nad Donem. Przytulne i zielone miasto zawdzięcza swoje narodziny budowie linii kolejowej Władykaukaz. Jest to najważniejszy węzeł komunikacyjny na liniach Machaczkała-Rostów-nad Donem i Krasnodar-Wołgograd.
Historia edukacji
Całe życie miasta Tichoreck na Terytorium Krasnodarskim związane jest z linią kolejową, która była ważna dla rozwoju Kaukazu Północnego przez Rosję.
Rosyjski cesarz Aleksander II w 1860 roku wydał dekret o utworzeniu regionu Kuban. A koniec wojny rosyjsko-tureckiej w 1878 roku dał potężny impuls rozwojowi Kubana. Aktywnie rozwija się tu przemysł, a region stopniowo integruje się z życiem gospodarczym Rosji.
W 50. roku XIX wieku. ataman armii kubańskiej zwrócił się do cesarza z prośbą o poprowadzenie linii kolejowej do regionu, która miałaby ważnyznaczenie strategiczne i gospodarcze. Dziesięć lat później wydano pozwolenie na rozpoczęcie budowy. To właśnie kolej odegrała ważną rolę w tworzeniu i rozwoju całej gospodarki Kubania.
Podczas jego budowy wzdłuż linii kolejowej powstały niewielkie osady, w których mieszkali robotnicy i kadra inżynierska. W 1862 r. podpisano dekret, zgodnie z którym rozpoczęło się przesiedlenie do Kubania. Przenieśli się tu ludzie z całej Rosji, a skład społeczny regionu znacząco się zmienił.
Odkąd Kozacy zajęli się ochroną regionu, powstały nowe wsie kozackie, które podporządkowano folwarkom. Żyzna czarna ziemia zmusiła chłopów do osiedlania się tutaj w prowincjach Rosji Centralnej: Woroneż, Kursk, Czernigow, Orzeł.
Chutor Tichorecki
Do normalnego funkcjonowania nowej kolei potrzebni byli specjaliści, którzy przybyli do obsługi stacji Tichoreck. W pobliżu stacji zbudowano małą wioskę Tikhoretsky dla ich rezydencji, z której później wyrósł nowoczesny Tikhoretsk Terytorium Krasnodarskiego. Wieś Tikhoretskaya była oddalona o 7 kilometrów. Nazwa ta pochodzi od rzeki Tichonkaja, nad którą się znajdowała.
Wiosną 1874 roku przez stację przejechał pierwszy pociąg, który był początkiem nowego życia. W tym czasie we wsi mieszkało z nią około 50 robotników. Po ułożeniu linii kolejowych w kierunku Carycyna, Noworosyjska, Jekaterynodaru stacja nabrała nowego znaczenia - stała się węzłem komunikacyjnym.
Wieś rozrosła sięrozmiarów, dlatego nadano mu status farmy i został przywiązany do wsi Tikhoretskaya. Kozacy praktycznie nie mieszkali na farmie, mieszkali we wsi, pozostawiając nierezydentów, aby tu mieszkali i pracowali na kolei. W 1895 r. na x. W Tichoreckim mieszkało około dwóch tysięcy osób, a do 1917 roku liczba mieszkańców przekroczyła 14 tysięcy.
Miasto Tichoretsk
Chutor - przyszłe miasto Tikhoretsk, Terytorium Krasnodarskie - szybko się rozwijało. W 1890 r. zaczęły tu działać warsztaty lokomotyw, nieco później – lokomotywownia. Wybudowano nowy murowany budynek stacji, spichlerze zbożowe, duże magazyny, klub kolejarzy, gimnazjum dla kobiet oraz dwuletnią szkołę kolejową, która szkoliła własny personel do obsługi parowozów.
Równolegle z koleją rozwijał się sektor prywatny. Otwarte zostały przedsiębiorstwa handlowe i przemysłowe. Farma stała się większa niż wieś, do której była przypisana, i przybrała wygląd małego miasta.
Wydarzenia z 1917 roku nie pozostawiły Tikhoretsk (Terytorium Krasnodaru) na bok. Większość jej mieszkańców stanowili kolejarze, którzy brali czynny udział w ruchu rewolucyjnym, w przeciwieństwie do ludności kozackiej, która w większości popiera władzę autokracji. W gospodarstwie ustanowiono władzę radziecką.
Do połowy 1918 roku, podobnie jak stacja, była bazą Kubańsko-Czarnomorskiej Armii Czerwonej. W czerwcu 1918 r. został zajęty przez Armię Ochotniczą, a do 1920 r. ustanowiono tu rządy atamańskie. NastępnieWładza sowiecka została przywrócona. W 1922 otrzymał status miasta.
Lata przedwojenne
Miasto Tikhoretsk, Terytorium Krasnodarskie, przeszło całą drogę wraz z jego krajem. Burzliwe lata rewolucji nie wpłynęły zbytnio na jej rozwój, trwała ona nadal, pozostając głównym węzłem łączącym ważne strategicznie regiony kraju. Jeśli w 1926 r. mieszkało tu około 20 tys. osób, to w 30. roku liczba mieszkańców wynosiła już 30 tys.
Rozwinęła się sfera społeczna, zbudowano szkoły i szpital. Miasto zostało wyposażone w radio, wybudowano pałac kultury, otwarto biblioteki, kina, a także zakład mięsny i drobiarski.
Lata wojny
Po spędzeniu pięciu miesięcy pod nazistowską okupacją miasto bardzo się zmieniło. Został praktycznie zniszczony, stracił 3,5 tys. mieszkańców rozstrzelanych i zamęczonych. Prawie każdy dom był uszkodzony. Było dużo pracy, aby przywrócić i dalej budować miasto.
Prezent
Po wojnie przyszedł czas na wzmożoną odbudowę i rozwój miasta. Patrząc na stare zdjęcia miasta Tikhoretsk w Terytorium Krasnodarskim, trudno sobie wyobrazić, ile pracy włożyło się w to, aby było takie, jakie jest dzisiaj. Budowano nowe domy, przedsiębiorstwa i odnawiano zniszczone. Szybko rozwinęła się budowa nowych obiektów przemysłowych. Do lat 90. budowano fabryki:impregnacja podkładów, cegła, obróbka nasion kukurydzy, produkcja urządzeń mechanicznych, chemicznych i wiele więcej.
Wielką uwagę zwrócono na sferę społeczną, edukację, transport publiczny. Hotele zostały zbudowane z myślą o gościach miejskich i osobach podróżujących służbowo.
W Tichorecku w Terytorium Krasnodarskim pod koniec lat 90. XX wieku mieszkało ponad 68 tysięcy osób. Na dzień dzisiejszy liczba ta spadła do 58 tys. Chociaż od 2017 roku sytuacja ta zaczęła się zmieniać w pozytywnym kierunku. Struktura etniczna miasta jest jednorodna, większość mieszkańców to Rosjanie (94%), Ormianie i Ukraińcy stanowią po 1,5%.
