Ten most w Moskwie został zbudowany pod kątem 55 stopni do toru wodnego, dzięki czemu złagodził przerwę w Pierścieniu Ogrodowym. Początkowo planowano rzucić podwieszoną konstrukcję, ale połączenie takiego schematu i dość ostrego kąta między rzeką a torami mostu wydawało się ryzykowne. W związku z tym został zbudowany zgodnie z tradycyjnym dla stolicy schematem łukowym. Przerzucona przez rzekę Moskwę budowla zajmuje jedno z ważnych i znaczących miejsc w układzie drogowym centralnej części stolicy.
Poniżej znajduje się krótka historia budowy Wielkiego Mostu Krasnokholmskiego w Moskwie, jego opis i cechy.
Początek historii
Ten most istnieje od XVIII wieku. Początkowo było połączone kłody leżące na wodzie. Mosty o takiej konstrukcji, podobnie jak spiętrzone drewniane, w tamtych czasach dość często cierpiały z powodu silnych powodzi i dlatego musiały być stale odbudowywane. Na przykład w 1823 roku opisany Wielki Most Krasnokholmskizostał zmieciony przez powódź. Tak bardzo, że nic nie zostało.
Wraz z rozwojem Moskwy konieczne stało się zorganizowanie w tym miejscu stałego mostu łączącego Zamoskworiecze i Tagańską Słobodę. Dlatego Rada Miejska zwróciła się do Amanda Struve (inżyniera mostowego) z propozycją stworzenia nowego mostu. To on stworzył takie mosty jak Liteiny w Petersburgu, kolej przez Okę, most w mieście Krzemieńczug, a także most w Kijowie przez Dniepr.
Budynek na wieki
Otwarcie dwuprzęsłowego stałego mostu Krasnokholmsky Big Bridge miało miejsce na początku kwietnia 1872 roku. Składał się z dwóch przęseł z nośnymi kratownicami skrzynkowymi o długości 65,6 metra. Według tego samego schematu zbudowano stare mosty Borodinsky i Krym. Szerokość jezdni wynosiła 15 metrów plus szerokość dwóch chodników dla pieszych. W latach 1900 ułożono tu również tory tramwajowe.
W tym czasie budynek wychodził na ulicę Narodnaya i znajdował się prawie pod kątem prostym do toru wodnego. Wada ta została skorygowana przy projektowaniu nowoczesnego mostu łukowego, który powstał w 1928 r. (proj. inżynier V. M. Vakhurkin i architekt V. D. Kokorin). Dziś obiekt znajduje się w kierunku obwodnicy ogrodowej.
Opis
Ten most jest łukowatym jednoprzęsłowym stalowym pontonem łączącym 2 brzegi rzeki i zlokalizowanym wzdłuż linii Garden Ring (przerwa między placem Taganskaya a ulicą Niżnaja Krasnokholmska). Autorzy projektu - grupainżynierowie: Sobolev D. M., Vakhurkin V. M., Golts G. P. Ponton, zbudowany w 1938 r., ma łuk o długości 168 metrów, który jest największym w centrum Moskwy.
Główne przęsło Wielkiego Mostu Krasnokholmskiego składa się z siedmiu równoległych stalowych łuków w kształcie sierpa, z których każdy ma 168 metrów długości. Łącznie zużycie stali wyniosło 6000 ton (890 kilogramów na metr kwadratowy).
Pylony przybrzeżne spoczywają na 4 kesonach (beton) o wymiarach 35,6 x 15 metrów każdy. Te ostatnie są zakopane poniżej poziomu rzeki na około 13 metrów. Cała długość mostu wraz z podejściami do niego wynosi 725 metrów, szerokość - 40. Ruch samochodów po moście odbywa się po ośmiu pasach. Odbudowę z wymianą całego płótna na moście przeprowadzono w latach 2005-2007. Swoje imię otrzymał od obszaru, który jest pagórkowaty, na lewym brzegu rzeki.
Interesujący fakt
Krążyły (i nadal są) plotki, że podczas budowy Wielkiego Mostu Krasnokholmskiego odkryto tę część jednego budynku mieszkalnego, stojącą na ulicy. Osipenko znajdował się tuż przy wyjściu z mostu. W związku z tym został przeniesiony w inne miejsce, obrócony o 19 stopni. Co więcej, w trakcie prac budowlanych nie było nawet potrzeby wyłączania komunikacji, a mieszkańcy domu praktycznie nie odczuwali żadnego dyskomfortu.
