Mount Rushmore jest dziś jedną z najbardziej znanych i popularnych atrakcji w Stanach Zjednoczonych. Według statystyk co roku ten narodowy pomnik odwiedza około trzech milionów turystów z różnych miast i krajów. Dla samych Amerykanów gigantyczna kamienna płaskorzeźba stała się rodzajem symbolu, przypominającego zasady, na których powstało ich państwo.
Lokalizacja Mount Rushmore
Oczywiście wiele osób wie o istnieniu skały z gigantycznymi rzeźbami. Ale gdzie jest Mount Rushmore? Pomnik znajduje się w amerykańskim stanie Dakota Południowa, w pobliżu miasta Kingston. Ta gigantyczna płaskorzeźba została wyrzeźbiona w granitowej skale w Czarnych Wzgórzach.
Kilka faktów historycznych o okolicy
Ciekawe, że przed rozpoczęciem kolonizacji terytoriów amerykańskich to pasmo górskie i ziemie do niego przylegające należały do Indian Lakota. W 1868 roku Stany Zjednoczone podpisały nawet traktat pokojowy z miejscową ludnością, zgodnie z którym ziemia pozostawała we władaniu Indian. Ale w 1874 r. odkryto tu złoto, po czym rząd zażądał przeniesienia rdzennej ludności do rezerwatów. Tak rozpoczęła się Wielka Wojna Siuksów w 1876 roku, która zakończyła się klęską Indian.
Skąd wzięła się nazwa góry?
W czasach, gdy właścicielami tych ziem byli Indianie, góra miała inną nazwę - Sześciu Praojców. Jednak w 1885 roku wraz z wyprawą w te rejony przybył słynny amerykański biznesmen Charles Rushmore.
W 1930 roku rząd zdecydował o zmianie nazwy góry, nadając jej imię słynnego spedytora - tak pojawił się Mount Rushmore w USA. Nawiasem mówiąc, pan Rushmore przeznaczył kiedyś pięć tysięcy dolarów na stworzenie rzeźby. W tamtym czasie taką darowiznę uważano za po prostu ogromną.
Jak narodził się pomysł na pomnik?
Tak naprawdę pomysł stworzenia takiego pomnika wcale nie jest nowy. Na przykład w 1849 roku senator Thomas Hart Benton zaproponował wykonanie ogromnej rzeźby Krzysztofa Kolumba w Górach Skalistych.
Niemniej jednak słynny historyk Doane Robinson jest uważany za ojca Mount Rushmore. To on w 1923 roku zaproponował wybicie kilku monumentalnych rzeźb na terenie pasma górskiego, aby przyciągnąć turystów. Oczywiście jego pomysł wyglądał nieco inaczej, ponieważ zaproponował portretowanie bohaterów Dzikiego Zachodu.
Historyk podzielił się swoim pomysłem ze słynnym rzeźbiarzem Hudsonem Borglumem. A już w 1924 pojechali razem na Czarne Wzgórza, aby zbadać okolicę. Jednak Borglum zgodził się poprowadzić projekt tylko wtedy, gdy osoby naMount Rushmore będzie nie tylko punktem orientacyjnym, ale symbolem powstania dużego państwa. Wybrane osobowości miały mieć znaczenie dla każdego mieszkańca kraju. Tak więc Mount Rushmore zyskał swoją „twarz”. Nawiasem mówiąc, dyskusje na temat wyboru znanych postaci trwają od dłuższego czasu.
Mount Rushmore: prezydenci i ich rola w rozwoju państwa
Każda z postaci politycznej, której wygląd jest wyryty w skale, podczas swoich rządów zdołała nie tylko pozostawić ślad w historii, ale także wzmocnić kraj.
Na przykład pierwszy prezydent Jerzy Waszyngton jest jedną z najbardziej znanych postaci w historii stanu. W końcu to on kierował walką kolonii amerykańskich i wypowiedział wojnę Wielkiej Brytanii. W dużej mierze dzięki niemu nowy kraj osiągnął upragnioną niepodległość. Ponadto prezydent Waszyngton położył podwaliny pod rozwój amerykańskiej demokracji. Wielu uważa, że jego twarz jest najważniejszą postacią na skale.
Druga rzeźba to twarz Thomasa Jeffersona, trzeciego prezydenta Stanów Zjednoczonych, autora Deklaracji Niepodległości. Ponadto za panowania tego prezydenta terytorium kraju prawie się podwoiło. Na przykład w 1803 nabył Luizjanę, a następnie zaanektował kilka kolejnych stanów.
Nie mniej znany jest Abraham Lincoln – szesnasty prezydent Stanów Zjednoczonych. Trudno przecenić jego zasługi dla państwa, bo to on rozpoczął walkę o zniesienie niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych. Co więcej, temu człowiekowi udało się później przywrócić jedność krajuciężka wojna domowa.
Theodore Roosevelt został wybrany jako ostatni, który przez całą swoją karierę walczył z dużymi monopolami, starając się zapewnić prawa klasy robotniczej, a także odegrał ważną rolę w realizacji projektu Kanału Panamskiego.
Jak widać, prezydenci Mount Rushmore naprawdę zdołali pozostawić niezatarty ślad w historii świata iw sercu każdego Amerykanina.
Jak przebiegała budowa?
W rzeczywistości stworzenie tak dużego pomnika wymagało nie tylko wielkich umiejętności i doświadczenia, ale także innowacji w dziedzinie budownictwa. W końcu długość twarzy któregokolwiek z prezydentów wynosi około 18 metrów i znajdują się na szczycie klifu. Dzięki licznym innowacjom Mount Rushmore stał się nie tylko sensacją wśród turystów i historyków, ale był także szeroko dyskutowany w kręgach naukowych.
Prace budowlane rozpoczęły się w 1927 roku. Nawiasem mówiąc, w tym czasie pan Borglum, który kierował projektem, miał już 60 lat. Stworzenie płaskorzeźby w takich warunkach było bardzo trudne. Początkowo robotnicy rzeźbili w skale gigantyczne bloki - były to blanki na głowy. Następnie skała wokół bloków została wysadzona dynamitem. A potem za pomocą klinów, młotów kowalskich i młotów pneumatycznych powstały bardziej precyzyjne kontury.
Mount Rushmore z twarzami czterech szanowanych prezydentów USA powstawał przez 14 lat. W tym czasie z terenu tego masywu usunięto ponad 360 ton skał. Na utworzenie Miejsca Pamięci wydano około miliona dolarów,co w tamtych czasach było wygórowaną sumą. I na szczęście nikt nie ucierpiał podczas budowy, pomimo naprawdę ciężkich i niebezpiecznych warunków pracy.
Otwarcie pomnika i zakończenie budowy
Ponieważ rzeźby powstawały stopniowo, otwierano je jedna po drugiej. Na przykład publiczność po raz pierwszy mogła zobaczyć twarz prezydenta Waszyngtona w 1934 roku – uroczyste otwarcie odbyło się 4 lipca. A dwa lata później, w 1936 roku, prezydent Franklin Roosevelt pojawił się na uroczystości odsłonięcia pomnika Thomasa Jeffersona.
Rzeźba Abrahama Lincolna została odsłonięta w 1937 roku, czyli 17 września, kiedy cały kraj obchodził 150. rocznicę podpisania Konstytucji. A po kolejnych dwóch latach turyści mogli już podziwiać całkowicie ukończoną płaskorzeźbę. Nawiasem mówiąc, w tym samym 1939 roku na terenie Miejsca Pamięci Narodowej zainstalowano oświetlenie nocne.
Przez kolejne dwa lata trwały prace nad stworzeniem pomnika. W końcu nie jest tajemnicą, że Hudson Borglum zamierzał powiększyć rzeźby. Ale niestety w marcu 1941 umiera słynny rzeźbiarz. Na pewien czas kierownictwo pracy przejął jego syn Lincoln. Jednak w związku ze zbliżającym się udziałem kraju w II wojnie światowej postanowiono przerwać prace. 31 października 1941 r. uroczyście ogłoszono, że Miejsce Pamięci Narodowej zostało ukończone.
Turystyka w miejscu pamięci narodowej
Nie wszyscy wiedzą, że turystyka jest drugim co do wielkości źródłemdochód dla Dakoty Południowej. Mount Rushmore (USA) powstał przede wszystkim po to, by przyciągnąć turystów. I do dziś wypełnia swoją misję.
Miejsce Pamięci Narodowej odwiedza średnio trzy miliony turystów rocznie, co oczywiście ma pozytywny wpływ na budżet państwa. Wokół góry jest wiele innych zabytków, które są naprawdę interesujące.
Ponadto Park Narodowy, w którym znajduje się góra, jest jednym z największych i najbardziej znanych ośrodków wspinaczki sportowej na świecie. Oczywiście zabrania się uprawiania tego sportu na terenie rzeźbiarskim, ale większość pasma górskiego jest otwarta dla chętnych.
Inne ciekawe zabytki
Obok skały znajduje się Lincoln Borglum Center oraz muzeum, do którego zwiedzania zapraszamy wszystkich turystów. Na jego terenie znajdują się dwie duże sale audytoryjne, w których emitowane są filmy o powstaniu Mount Rushmore. W pobliżu znajduje się Pracownia Rzeźbiarza, w której można obejrzeć różne modele pomnika (w tym jego pierwotną wersję), a także narzędzia, za pomocą których przeprowadzono budowę.
Kolejną atrakcją jest tak zwana Aleja Flag, otoczona ze wszystkich stron oficjalnymi sztandarami różnych stanów, regionów i terytoriów Stanów Zjednoczonych. Nawiasem mówiąc, są one w porządku alfabetycznym. Aleja połączona jest ze szlakiem prezydenckim i tarasem widokowym.
Na terenie Miejsca Pamięci Narodowej odtworzono również tradycyjną wieś Lakota,który kiedyś posiadał te ziemie. Tutaj turyści mogą zapoznać się ze stylem życia, tradycjami i sposobem życia rdzennej ludności.
