Srogie służby graniczne czekały na tych, którzy udali się do celu w regionie Murmańska już w 1921 roku. Numer zamówienia 198 został wydany zimą, w grudniu. Straż graniczna miała wyłapywać i neutralizować wrogich agentów, a także chronić miejscowe ryby i zwierzęta przed kłusownikami.
Pierwsi przestępcy marynarze zostali zesłani do osady Kuvshinskaya Salma. Batalion dyscyplinarny miał zamieszkać w tej surowej skalistej krainie i budować ciepłe domy dla oficerów i ich rodzin. Punkt bazowy dla pododdziału okrętów patrolowych dla ochrony granic morskich na północy kraju trwał prawie sto lat, w 2007 roku odeszły tu ostatnie statki. W spisie z 2008 r. nie znaleziono osób we wsi.
Współrzędne Kuvshinskaya Salma (zdjęcia prezentowane w artykule): 69°18'21″ s. cii. 33°24'56 E e.
Ciężkie grunty
Pionierom, którzy rozpoczęli rozwój zachodniego wybrzeża Zatoki Kola, udało się zbudować mieszkania dla rodzin oficerów. W 1938 roku w Kuvshinskaya Salma pojawili się pierwsi mieszkańcy. Klimat w zatoce jest surowy, wielu pierwszych zachorowało i zmarło. Ale domy budowane własnymi rękami wciąż żyją. Populacja„Lilie wodne”, jak pieszczotliwie nazywają funkcjonariusze dawne miejsce służby, nie pochodzą z nieśmiałego tuzina. Huragany, które często uderzały w zatokę, wyburzały dachy, pozbawiły mieszkańców światła i ciepła.
Weterani straży granicznej pamiętają straszliwą klęskę żywiołową zimą 1993 roku. Potem kilka huraganów szalało w Kuvshinskaya Salma, jeden po drugim. Dachy domów zostały zdmuchnięte do morza, łamiąc druty. Wioska została pozbawiona prądu w dwudziestostopniowym mrozie.
Ale mieszkańcy znaleźli wyjście: uratowali statki. Raczej wanny i kabiny. Kobiety i dzieci z dotkniętych domów przeniosły się na statki. Ogrzewali kąpiele, gotowali jedzenie, mieszkali w domkach. Mężczyźni, nie rozumiejąc - ich dom lub cudzy, przerobiony. Przeżyli i przeżyli, choć mogli na chwilę przenieść się do sąsiedniego miasta Gadzhiyevo, które jest oddalone o 13 kilometrów od Kuvshinskaya Salma. To prawda, że można do niego dotrzeć tylko drogą morską.
Wojna
To właśnie stąd się zaczęło - 22 czerwca o godzinie 3.50 nad ranem rozległ się huk samolotu. Wioska jest wojskowa, graniczna, więc nigdy nie śpi. A tej nocy „cenny oddział” pełnił służbę bojową u wybrzeży. Rozległ się ogłuszający dźwięk dzwonu i wystrzał armaty okrętowej. Samolot Luftwaffe został zestrzelony, a jego żelazny szkielet wciąż jest widoczny w jednym z jezior. Cudem ocalały faszystowski pilot został schwytany i przesłuchany. Wtedy straż graniczna dowiedziała się, że Hitler rozpoczął ofensywę militarną przeciwko Związkowi Radzieckiemu.
Pierwsze straty
Na początku sierpnia 1941 Kuvshinskaya Salma była w żałobie. Na przylądku Kanin Nos doszło do eksplozji. ToW tej samej chwili utracono łączność radiową z jednym ze statków „cennego oddziału” - „Perłą”. Statki patrolowe „Brilliant” i „Rubin” były niedaleko i wyruszyły na poszukiwanie zaginionych towarzyszy. Wkrótce na ratunek przybyli Iceberg i Sapphire. Ale nawet zwiad z powietrza nie mógł wykryć statku. Kilka dni później morze wyrzuciło na brzeg koło ratunkowe z napisem „Perła”. Stało się jasne, że statek graniczny wraz z załogą został wysadzony w powietrze przez faszystowską grupę dywersyjną.
Wiosną 1942 r. „cenny oddział” eskortował niszczyciele Floty Północnej do Archangielska. Statkom strażniczym nakazano za wszelką cenę zatrzymać statki. A straż graniczna wykonała rozkaz, kosztem wielu strat, zdołała odeprzeć atak ponad czterdziestu samolotów wroga.
W pamięci bohaterów
Dokładnie rok przed zwycięstwem, kiedy cała faszystowska władza spadła na Kuvshinskaya Salma. Masowy najazd był przygotowywany od dawna i starannie, więc przyniósł żałobne owoce. Flota graniczna straciła pięć statków i 35 członków załogi. Wielu marynarzy miało mniej niż dwadzieścia lat.
We wrześniu 1944 r. zaginął diament. Statek eskortował karawanę wojskową, gdy okręt podwodny Trzeciej Rzeszy wystrzelił torpedę w okręt flagowy karawany. Gdyby głowica trafiła w cel, ładunek nigdy by nie został znaleziony, formacja pozbawiona przywódcy rozpadłaby się i została zaatakowana przez nazistów. Te myśli przemknęły przez umysł kapitana Diamenta w jednej chwili.
Minęła minuta, zanim załoga zdecydowała się na wyczyn. Za cenę życia marynarze uratowali ładunek, stając na drodze torpedy. Miejsca heroicznej śmierci okrętów granicznych „Pearl” i „Brilliant” zaznaczono na mapie jako współrzędne militarnej chwały. Nowe statki zostały nazwane na cześć bohaterów. „Cenny Oddział” nadal służy na wodach Morza Barentsa, Morza Białego i Kary.
Powojenne
Kraj, który pokonał nazistów, został aktywnie odrestaurowany. W przygranicznej wsi nadal stacjonowała jednostka wojskowa Kuvshinskaya Salma nr 2289, od czasu do czasu uzupełniana poborowymi. Wyspa została przebudowana, załatane dziury. Postawiono pomnik zmarłym bohaterom, do którego dzieci oficerskie regularnie przynosiły czerwone goździki.
Dla dzieci, które nie mogą opuścić Kuvshinskaya Salma, zbudowali szkołę ogólnokształcącą i muzyczną, dla dzieci - przedszkole. Jednostka wojskowa zbudowała nowoczesny Dom Oficerski, w którym kobiety wystawiały spektakle i imprezy.
Przyszliśmy tu, aby służyć facetom
Ale każdy z nas marzy, że kiedyś
Opuści daleką i surową krainę, Ale uwierz mi, zostanie tu ponownie ściągnięty…
Żyjemy w Lilii Wodnej, na skraju ziemi, Zabytki - morze, statki…
Ech! Nasze życie jest surowe, ale jednocześnie doskonałe, W końcu nasze życie jest na granicy…
(Z hymnu szkolnego Kuvshinskaya Salma)
Powstała infrastruktura w Kuvshinskaya Salma - biblioteka, jednostka medyczna, piekarnia, poczta. Wszystko, czego mieszkańcy przygranicznego garnizonu potrzebują do samodzielnej egzystencji.
W 2007 roku straż graniczna została przeniesiona i rozproszona po całym kraju. Ktoś pojechał z rodziną do Penzy, ktoś do Riazania. Ale raz na dwa lata gromadzą się w Kuvshinskaya Salma, bo marzą o tym.
