Nerchinsky Zavod – jak Rosja znalazła srebro

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Na Terytorium Zabajkalskim znajduje się wieś o unikalnej nazwie - Nerchinsky Zavod. Jest to centrum administracyjne rejonu Nerchinsko-Zavodsky, położonego na lewym brzegu rzeki Altachi. Jak żartują sami miejscowi, jest to dosłownie obrzeża Rosji, znacznie bliżej chińskich sąsiadów niż osiedli naszego kraju.

Krótki opis

Klimat jest tu ostro kontynentalny, zdarzają się nawet monsuny. W styczniu temperatura powietrza może sięgać -23°C, natomiast w lipcu rzadko przekracza +9°C.

We wsi Nerchinsky Zavod na Terytorium Zabajkalskim na początku zeszłego roku mieszkało 2528 osób. A prawie 100 lat temu, w 1913 roku, w osadzie było 5 tys. dusz. Mieszka tu ludność prawosławna, jest kilka rodzin żydowskich i mahometanie.

Jak to się wszystko zaczęło

Istnieje teoria, że Syberia i Daleki Wschód zostały opanowane wyłącznie dla srebra. W końcu w czasach starożytnychpieniądze rzeczywiście wytapiano z metali szlachetnych. A wszyscy cudzoziemcy, którzy przybyli, zostali pozbawieni srebrnych monet i przetopili je na własną walutę.

Dlatego każda ekspedycja, która wyszła poza Ural, otrzymała specjalne zadanie - odnalezienie złoża srebra. I w pewnym momencie odkrywcy, którym udało się dostać do Bajkału, odkryli, że ten cenny metal naprawdę istnieje w krainie Daurian. Ziemia Dauryjska była nazywana terytorium od Bajkału do Amuru.

W 1676 roku na terenie współczesnej wsi Nerchinsky Zavod dwóch tubylców, Aranż i Mani, odkryli górę ze srebrem, które wcześniej wydobywali Mongołowie. Tak więc znaleziono pierwsze złoże szlachetnego metalu, które dało impuls do rozwoju imperium.

Fabryka

W 1704 r. otwarto już fabrykę - pierwszą w Rosji, w której wytopiono srebro. Początkowo nazywał się Argunsky. I dopiero 15 lat później zmienili jej nazwę, a wieś Nerchinskiy Zavod szybko się rozwijała. Przedsiębiorstwo zatrudniało nie tylko robotników i chłopów, ale także zesłańców.

Od 1731 do 1733 zakład nie działał, w 1759 r. został przeniesiony w górę rzeki Altacha. W 1773 roku po przeciwnej stronie rzeki wzniesiono drugą fabrykę.

W 1853 r. zlikwidowano wyczerpane złoże, sprzęt był przestarzały, huta srebra została zamknięta. Rozpoczęła się fala wydobycia złota.

Wygnańcy

Nerczyńska niewola karna jest nie tylko dziedzictwem zabajkalskim rodziny cesarskiej, ale także częścią zakładu karnegosystemy. To tutaj odbywali kary skazani Imperium Rosyjskiego. Oficjalnie terytorium stało się własnością gabinetu Jego Królewskiej Mości w 1787 roku. Okręg obejmował kilka wschodnich okręgów prowincji Zabajkał:

• Nerchinsky;
• Nerchinsko-Zavodskoy;
• Chitinsky;
• Akszyński.

Już w połowie XIX wieku na terenie powiatu powstawał cały system więzień. Więźniowie pracowali w kopalniach srebra i fabrykach. Z czasem więźniowie polityczni zaczęli być zesłani do niewoli karnej w Nerczyńsku. Jednymi z pierwszych byli dekabryści: Suchinow I., Wołkoński S. i Mozalewski A. E. Więźniowie pod artykułami kryminalnymi i politycznymi byli przetrzymywani w bardzo surowych warunkach, a co najważniejsze - razem.

W tym samym czasie w samej osadzie Nerchinsk Zavod pracują wykształceni i inteligentni ludzie, którzy ukończyli czołowe rosyjskie uniwersytety. Na przykład w wiosce pracowali znani lekarze Kashin M. I. i Beck E. V., którzy badali endemiczne choroby kości i stawów. Ale w samej wsi było tylko więzienie przejściowe. Stamtąd więźniowie byli rozdzielani do więzień przymusowej pracy, pracowali w kopalniach, głównie w Blagodatsky i Zerentuysky.

Po 1917 r. wszyscy więźniowie polityczni zostali zwolnieni, a niewola karna w Nerczyńsku została całkowicie wyeliminowana.

Nowoczesna wioska

Po zamknięciu zakładu mieszkańcy wioski musieli całkowicie zmienić orientację, gospodarka osady stała się rolnicza. A w 1926 r. we wsi znajdowały się starostwa powiatowe.

We wsi zachowało się kilka ciekawych zabytkówarchitektura. Wielu, którzy odwiedzili to miejsce, zostawia na pamiątkę zdjęcie Fabryki Nerchinsk Terytorium Zabajkalskiego, domu Kandinskich. Budynek ten został wzniesiony na początku XVIII wieku, utrzymany w stylu klasycyzmu. Posiadłość znana jest również z tego, że przebywały tu żony dekabrystów wygnanych.

Oprócz tego świetnie prezentują się zdjęcia wsi Nerchinsky Zavod na Terytorium Zabajkalskim, na których przedstawiono domy znanych kupców: Pietuszkina, Bogomiagkowa i Bagaszewa. Z osadą związane są inne znane nazwiska: weterynarz Veslopolov P. A., dziennikarz Sedykh K. F., który jest twórcą pierwszej biblioteki publicznej we wsi.