Basilica of Santa Croce, Florencja: zdjęcia i recenzje turystów

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Bazylika Santa Croce (Florencja) - jeden z głównych kościołów miasta i największa świątynia franciszkańska na świecie, zbudowana pod koniec XIII wieku w stylu gotyku florenckiego, znana jako Panteon Florencji ze względu na dużą liczbę grobowców, w których pochowano wielu wybitnych Włochów.

Historia budowy

Według legendy założycielem Santa Croce jest Franciszek z Asyżu (zmarł w 1226), patron Włoch, który porzucił bogactwo materialne, aby nieść ludziom idee pokuty i pokoju. Chociaż jego budowę rozpoczęto w 1295 roku na miejscu małego oratorium zbudowanego przez franciszkanów, niedaleko rzeki Arno. Nazwa Santa Croce (Florencja) to kościół Świętego Krzyża w języku włoskim. Zaprojektował go A. di Cambio, miejscowy rzeźbiarz i architekt. Budowę sfinansowały zamożne rodziny florenckie, dla których finansowanie to zaszczytbudowa świętego klasztoru i trwała prawie 150 lat. Bazylika została konsekrowana w 1443 przez papieża Eugeniusza 4.

Wygląd kościoła w ciągu ostatniego stulecia zmienił się nie raz. Dotyczy to zwłaszcza fasady Santa Croce (Florencja): zdjęcie z początku XIX wieku. pokazuje go całkowicie bez ozdób. Obecny wygląd elewacji z 3 portalami wykończonymi białym marmurem powstał dopiero w latach 1853-1863. architekt N. Matas w stylu neogotyckim z pieniędzmi angielskich protestantów, w szczególności brytyjskiego filantropa F. J. Sloane'a. Dlatego w biżuterii pojawiła się niebieska sześcioramienna gwiazda Dawida, która nie jest symbolem chrześcijaństwa.

Florencja: Bazylika Santa Croce (zdjęcie i opis)

Główna część budynku zbudowana jest w formie krzyża w kształcie litery T. W ciągu minionych wieków stopniowo dobudowywano do niego ze wszystkich stron przybudówki (kaplice). Dolne kondygnacje bazyliki zdobią piękne arkady, górne dwuskrzydłowe okna. Po lewej stronie budynku biegnie portyk z lekkich i lekkich łuków.

Zniszczenia miały miejsce w XVI wieku, w 1512 stara dzwonnica została zniszczona przez piorun, została odrestaurowana dopiero w 1847 według projektu G. Baccaniego, a teraz jest wspaniałym dodatkiem do głównego budynku.

Bazylika Santa Croce we Florencji obejmuje również 3 klasztory, z których jeden został zaprojektowany przez A.di Cambio. Drugi, położony w południowej części, został zaprojektowany przez Brunneleschi i jest uważany za jeden z najpiękniejszych klasztorów we Florencji. Pomniejsza trzeciaklasztor (XIII w.) zamyka zespół niezwykłych budowli franciszkanów.

Przed kościołem Santa Croce na placu znajduje się posąg Dantego, stworzony przez rzeźbiarza E. Patzię w 1865 roku. Wcześniej znajdował się w centrum, ale potem został przeniesiony z powodu imprez masowych bliżej do budynku.

Wnętrza Santa Croce

Wewnętrzna część to ogromna monumentalna przestrzeń o długości 115 m, wykonana przy użyciu unikalnych rozwiązań projektowych. Jest to szczególnie widoczne w projekcie nawy głównej, oddzielonej od dwóch pylonów bocznych pionowymi pylonami o przekroju ośmiokątnym, z których ostrołukowe łuki skierowane są do góry.

W tym czasie decyzja o wnętrzu bazyliki była śmiała i nieszablonowa, dzięki czemu wyróżniała się spośród reszty sakralnej zabudowy miasta. Światło wpada przez mozaikowe okna wykonane przez A. Gaddi.

W XVI wieku kościół został przeplanowany, przez co (według znawców) nieco stracił swoje piękno. Stropy wykonane są z kratownic, a nagrobki znajdują się w posadzce, zajmując niemal całą przestrzeń nawy.

Ołtarz i freski w kościele

Freski zdobiące ściany przy ołtarzu głównym wykonał A. Gaddi (1387) na podstawie legendy o Krzyżu Świętym. Po prawej: Archanioł Michał mija gałązkę Drzewa Wiedzy, Królową Saby i jej kult Drzewa Krzyża itd. Po lewej - Św. Helena przynosi Krzyż Święty do Jerozolimy, następnie Król Percy zabiera go z dala, bizantyjski król Herakliusz zwraca KrzyżJerozolima itp. Freski zawierają również wiele scen codziennych i baśniowych. Najpiękniejsze zabytkowe witraże w oknach powstały w XIV wieku.

Poliptyk ołtarzowy, namalowany przez N. Geriniego, przedstawia Madonnę z Dzieciątkiem, boczne panele wykonali inni artyści, w górnej części „Ukrzyżowanie” namalowane przez mistrzów szkoły Giotta.

Ołtarz wieńczy jeden z unikalnych obrazów kościoła – „Ukrzyżowanie”, który został stworzony przez mistrza Cimabue. Ten duży obraz (4,5 x 3,9 m), umieszczony na drewnianym krzyżu, uważany jest za najbardziej imponującą wersję ukrzyżowania. Jednak podczas powodzi w 1966 roku dzieło zostało tak poważnie zniszczone, że nawet próby renowacji nie były w stanie go całkowicie przywrócić.

Kaplice kościelne

Wewnątrz kościoła Santa Croce (Florencja) znajduje się 16 kaplic (kaplic) w transeptach, z których każda jest oddzielnym przedłużeniem. Kaplice ozdobione są unikalnymi freskami i rzeźbami z różnych wieków, które wykonali najsłynniejsi mistrzowie Włoch: Matteo Rosselli, G. Do San Giovanni, Fra Bartolomeo, G. Lee Bondone i jego uczniowie.

Najbardziej znany z nich:

• Kaplica Maggiore i fresk „Legenda Świętego Krzyża” autorstwa A. Gaddi (1380).
• Kaplica Castellani z freskami A. Gaddi ze scenami z życia świętych (1385).
• Kaplica Baroncheliów z rodzinnym grobowcem i żebrakiem, namalowana przez T. Gaddi "Madonna", na pozostałych ścianach - motywy z życia Matki BoskiejMary.
• Kaplica Rinuccini prezentuje prace Mistrza G. Di Milano przedstawiające Życie Magdaleny i Marii Dziewicy (1379).
• Kaplica Peruzzi zawiera obraz życia I. Chrzciciela i I. Teologa, namalowany przez artystę Giotto.
• Kaplica Bardi - podkreśla życie ks. Asyż (artysta Giotto).
• Inne kaplice (Medici, Tosigny, Pulci itp.) również przechowują bezcenne dzieła sztuki.

Wewnątrz bazyliki znajduje się dziedziniec klasztorny, z którego są również wyjścia do kaplic. Tak więc Kaplica Pazzi, nazywana „prawdziwą perłą wczesnego renesansu”, jest ozdobiona najpiękniejszymi dziełami Brunelleschiego (1443), ozdobionymi przez słynnych włoskich mistrzów D. da Settignano, L. dela Robbia, J. Da Maiano. Przed kaplicą znajduje się pronaos, złożony z kolumn korynckich. W 1461 r. przykryto ją małą kopułą.

Panteon Świętego Krzyża

W kościele Santa Croce (Florencja) pochowani są najsłynniejsi mieszkańcy Włoch i honorowi obywatele Florencji. Niektóre groby są prawdziwe, w których pochowane są zmarłe osobistości, podczas gdy inne, zwane cenotafami, to nagrobki, które nie zawierają ludzkich szczątków.

Santa Croce jest uważany za miejsce narodzin renesansu, ponieważ. zawiera pomnik-grobowiec L. Bruni, włoskiego polityka, stworzony w 1444 roku przez mistrza B. Rosselino. Pomnik ten stał się wzorem dla przyszłych dzieł renesansowych, w tym nagrobka C. Marsuppiniego przy północnej ścianie kościoła.

Najsłynniejsze nagrobki umieszczonewzdłuż prawej nawy ściany południowej:

Pomnik-popiersie Michała Anioła autorstwa Mistrza Vasari (1579) oraz wiele posągów i figurek autorstwa G. Battisty i V. Cioli. Chociaż Michał Anioł zmarł w Rzymie, zapisał się na pochówek w swoim rodzinnym mieście. Spełniając jego rozkaz i za zgodą burmistrza Florencji, L. Buanarotti ukradł ciało Michała Anioła z Rzymu i potajemnie przeniósł go tutaj

• Cenotaf Dante Alighieri i posągi bohaterów jego dzieł wykonał rzeźbiarz Ricci (1829).
• Pomnik Machiavellego autorstwa Spinacii (1787).
• Grób Galileo Galilei, który zmarł w 1642 roku, ale z powodu zakazu kościoła, został pochowany zgodnie z chrześcijańskimi zwyczajami dopiero w 1737 roku. Następnie jego ciało zostało przetransportowane i umieszczone w kościele, rzeźbiarska kompozycja i popiersie Galileusza wykonał G. Battista Foggini.

• Nagrobek kompozytora G. Rossiniego, który uwielbił Włochy operą „Cyrulik sewilski”. Dziewięć lat po jego śmierci w 1868 roku w Paryżu, jego ciało zostało przeniesione z cmentarza Père Lachaise i pochowane tutaj, we Florencji.
• Nagrobek historyka i dyplomaty N. Machiavelli.
• Grób Józefa Napoleona i jego córki itp.

Łącznie na terenie kościoła pochowanych jest prawie 300 wybitnych Włochów, a każdy nagrobek jest ozdobiony rzeźbami i płaskorzeźbami.

Ciekawe fakty

Jedną z atrakcji kościoła jest posąg Poezji, wykonany przez florenckiego Pio Fedi w 1883 roku, poświęcony pamięci poety i dramaturga J. Battisty Nicolliniego. Jest zainstalowany powyżejnagrobek w Bazylice Świętego Krzyża.

Ta figura jest bardzo podobna do Statuy Wolności, dzieła wybitnego francuskiego rzeźbiarza ks. Bartholdiego (1887). Jak wiadomo na pewno, Bartholdi mieszkał we Florencji w 1870 roku i oczywiście był inspirowany twórczością włoskiego rzeźbiarza.

Cenotaf słynnego poety Dantego (1265-1321), znajdujący się w kościele Santa Croce (Florencja), cieszy się dużym zainteresowaniem turystów. Historia grobu poety, który zasłynął „Boską komedią” i stworzył współczesny literacki język włoski, ciągnie się od kilkuset lat. Po śmierci poety Florencja walczy z miastem Rawenną o prawo do transportu i pochowania jego szczątków, ale nie może tego osiągnąć. Wszystko wydarzyło się w XIV wieku. z winy władców i mieszkańców Florencji, którzy wypędzili Dantego ze swojego miasta za niedopuszczalne wypowiedzi i opozycyjne poglądy. Pisarz przeniósł się do Rawenny, gdzie wkrótce zmarł. Kiedy Florence zaczęła prosić o oddanie jej prochów Dantego, Ravenna nie zgodziła się i od tego czasu sarkofag w Santa Croce jest pusty.

Santa Croce: lokalizacja, godziny otwarcia, ceny

Aby znaleźć słynną bazylikę, musisz udać się na Piazza Santa Croce (Florencja), gdzie stoi. Plac ten w dawnych czasach był miejscem targów i turniejów, teraz stał się miejscem festiwali, spektakli i koncertów. Czasami odbywają się tu także florenckie zawody piłkarskie, podczas których gracze przebierają się w starożytne stroje i rywalizują według surowych starych zasad.

W Santa Croce (Florencja) kościół-muzeum jest otwarty od 9.30 do 17.30 w dni powszednie i soboty, w święta - od 14.00 do 17.00.

Cena biletu do kościoła: 8 EUR, bilety ulgowe dla dzieci w wieku 11-17 lat, studenci - 4 EUR, wstęp bezpłatny dla dzieci do lat 11, mieszkańców Florencji, osób niepełnosprawnych i towarzyszących.

Recenzje turystów

Turyści odwiedzający piękny kościół Santa Croce (Florencja) czekają na wspaniały i majestatyczny widok: każda kaplica w kościele to osobne muzeum reprezentujące dzieła wielkich artystów, każdy nagrobek to arcydzieło sztuki rzeźbiarskiej. Myśli i uczucia, które słynny pisarz Stendhal wyraził podczas wizyty w Bazylice: podniecenie graniczące z czcią. Dokładnie to samo wrażenie wywiera ta monumentalna konstrukcja na współczesnych ludziach.