Georgievsky Cathedral of St. George's Monastery: opis i zdjęcie

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Klasztor św. W odległej przeszłości było to centrum duchowe, a obecnie jest czynnym męskim klasztorem. Znajduje się pięć kilometrów od Veliky Novgorod w pobliżu jeziora Ilmen.

Historia występowania

Według legendy klasztor został założony w 1030 roku przez Jarosława Mądrego, któremu w chrzcie świętym nadano imię Jerzy. Stąd nazwa tego duchowego centrum.

Pierwsze wzmianki o nim w kronikach pochodzą z 1119 roku. Katedra św. Jerzego w klasztorze Juriew, podobnie jak wszystkie budynki, była pierwotnie drewniana. Ale w tym samym roku na polecenie księcia Mścisława położono majestatyczny kamienny kościół. Katedra św. Jerzego należy do dzieł mistrza Piotra, który stworzył także Kościół Zwiastowania na Gorodische. To pierwszy starożytny rosyjski budowniczy, którego nazwisko wymienia się w kronikach.

Ponieważ w tym czasie rezydencja księcia Mścisława znajdowała się w Kijowie, katedra św. Jerzego w Nowogrodzie została zbudowana pod nadzorem jego syna Wsiewołoda i opata klasztoru Kyriakos.

Prace trwały jedenaście lat. A przed końcemściany zostały całkowicie pokryte unikalnymi freskami. 12 lipca 1130 r. świątynia została poświęcona ku czci Jerzego Zwycięskiego. Ceremonię poprowadził biskup Jan, ponieważ opat Kyriakos, który kierował budową, zmarł dwa lata przed ukończeniem katedry św. Jerzego w klasztorze św. Freski - dekoracja budynku - zostały zniszczone w XIX wieku.

Funkcje budynku

Majestatyczny rozmiar, katedra św. Jerzego w Nowogrodzie, choć gorsza od kościoła św. Sofia, ale także zaliczana do skarbca średniowiecznej architektury w Rosji. Wyjątkowość świątyni odzwierciedla najpiękniejsze idee naszych starożytnych przodków dotyczące harmonii i piękna. Przecież nie budowali budowli, ale, jak piszą kronikarze, „obraz Kościoła w jego uniwersalnym znaczeniu”.

Rozwiązania architektoniczne

Georgievsky Cathedral of St. George's Cathedral ma bardzo imponujące rozmiary: około dwudziestu siedmiu metrów długości, ponad osiemnaście metrów szerokości i dokładnie trzydzieści dwa metry wysokości. Jej ściany są murowane z mieszanego muru – połączenie bloczków kamiennych i cegieł. Pierwotny dach wykonano najpierw pozakomary, kryty blachą ołowianą, później zastąpiono go czterospadowym. I w tej formie zachował się do dziś.

Georgievsky Klasztor św. Jerzego jest zwieńczony trzema asymetrycznie rozmieszczonymi kopułami. Główną kopułę wieńczy skrzyżowanie, druga, wewnątrz której znajduje się specjalna kaplica do nabożeństw zakonnych w odosobnieniu, umieszczona jest nad kwadratową wieżą schodową w północno-zachodnim narożniku, a trzecia - mała - jakbyrównoważy poprzedni.

Podobnie jak inne starożytne rosyjskie kościoły, Katedra św. W jej północno-zachodniej części mistrz Piotr umieścił prostokątną wieżę o dość dużej wysokości z wewnętrzną klatką schodową prowadzącą na kondygnacje katedry. Wybitnemu rosyjskiemu architektowi udało się osiągnąć w tym budynku niesamowitą ekspresję form, doprowadzoną do granic zwięzłości, a także surowe proporcje.

Nowe rozwiązania

Mimo że chóry katedry są umieszczone wystarczająco wysoko, nie wyglądają na ściśnięte pod sklepieniami. Zachodnia i wschodnia część budynku nie są jednakowej wielkości, jak np. podobne zabytki architektoniczne. Ponadto mistrz, zwiększając szerokość małych naw, które są trzykrotnie większe od grubości murów, skrócił nieco wschodnią.

W świątyni, jakby podświadomie, zostaje uchwycony pewien podział na salę główną, przeznaczoną dla wiernych, oraz na nieco mniejszą - ołtarzową.

Katedra Jerzego jest równie imponująca z zewnątrz, jak i od wewnątrz. Tu jednak wyczuwa się zaskakująco równy wymiar, przejawiający się w obfitości identycznych okien i nisz ułożonych w pasy. W dokładności kompozycji wyczuwalny jest rodzaj akademizmu, prawie niezauważalny ze względu na asymetrię trójwymiarowej konstrukcji i potężny mur, wcale nie ograniczony zbyt surowymi liniami.

Dekoracja wnętrz

Nowoczesny wygląd świątyni jest dość zbliżony dooryginał, dokładnie taki, jaki był przed wiekami, i zobacz jego turystów przybywających do Nowogrodu. Katedra św. Jerzego w klasztorze Juriew ma wystrój wnętrz, który odzwierciedla charakter i cel jej jako głównego i jednocześnie książęcego kościoła. Aby odwiedzić Mścisława i jego syna Wsiewołoda i ich rodziny, urządzane są tutaj przestronne chóry. Tutaj, zgodnie ze słowiańskim zwyczajem, są też „komory”.

Ta trójnawowa i sześciofilarowa katedra ze skrzyżowanymi kopułami ma trzy absydy ołtarzowe. W tym samym miejscu w chórach powstały dwie kaplice: ku czci Zwiastowania Najczystszej i dwóch świętych męczenników Gleba i Borysa. Niestety, starożytny fresk, z którego katedra św. Jerzego słynęła w średniowieczu, dziś prawie zaginął. Zachowały się jedynie niewielkie fragmenty dekoracji ozdobnej stoków okiennych wieży północno-zachodniej.

Rola świątyni

Status klasztoru Juriewa w diecezji nowogrodzkiej był wyjątkowy. Założony przez czołowych książąt rosyjskich, przez kilka stuleci był czczony jako pierwszy pod względem ważności wśród lokalnych ośrodków duchowych. Kiedyś nazywano ją nawet Ławrą Juriwską.

Od końca XII wieku katedra św. Jerzego służyła jako ostatnie miejsce spoczynku nie tylko rosyjskich książąt, ale także opatów klasztoru i nowogrodzkich posadników.

W 1198 roku pochowano tu obu synów księcia Jarosława - Rostisława i Izyasława, który był chrześniakiem św. Warlaama. W czerwcu 1233 r. sprowadzono tu szczątki Teodora Jarosławicza -starszy brat Aleksandra Newskiego. Jedenaście lat później, w maju 1224, zmarła również ich matka, księżna Teodozja Mścisławna. Kilka lat przed śmiercią przyjęła monastycyzm, dlatego w klasztorze św. Jerzego była znana jako Euphrosyne. Księżniczka została pochowana przy południowej ścianie, obok swojego najstarszego syna.

Przed rewolucją

Na początku XVII wieku klasztor św. Jerzego dotkliwie ucierpiał z rąk szwedzkich najeźdźców, którzy okupowali Nowogród Wielki. Katedra św. Jerzego została całkowicie splądrowana. Ale w tych strasznych latach niewoli, jak świadczą kronikarze, z Bożej opatrzności dokonało się znaczące zjawisko nie tylko dla Nowogrodu, ale dla całej Rosji. Było to nabycie relikwii błogosławionego świętego księcia Teodora Jarosławicza. To niesamowite wydarzenie z pewnością zostanie opowiedziane turystom, którzy przyjeżdżają tutaj na wycieczkę.

Kiedy w 1614 r. szwedzcy żołnierze, ogarnięci niepohamowanym szaleństwem zarabiania pieniędzy, zaczęli rozkopywać groby, mieli nadzieję na znalezienie skarbów lub przynajmniej cennych atrybutów władzy miejscowych książąt. Otworzyli prawie wszystkie pochówki w katedrze św. W jednym z nich żołnierze znaleźli niezniszczalne szczątki księcia Fiodora. Wyciągnęli go z grobu i umieścili zwłoki pod ścianą. To było niesamowite, że ciało, nie zniszczone przez czas, pozostało jak żywa osoba.

Kiedy w XIX wieku Anna, jedyna córka hrabiego Aleksieja Orłowa-Chesmenskiego, który po jego śmierci odziedziczył ogromny majątek po ojcu, straciła zainteresowanie życiem świeckim i zaczęła dążyć do życia duchowego, kierowała najbardziej jej pieniędzy narenowacja katedry św. Archimandrytą klasztoru Juriewa w tym czasie był Focjusz, który później został jej duchowym ojcem. Okres ten stał się „złoty” dla klasztoru nowogrodzkiego.

Odrestaurowano nie tylko katedrę św. Jerzego, ale także inne budynki, zbudowano trzy budynki. Nieco później wzniesiono dzwonnicę.

Po rewolucji

W tym okresie, który kronikarze nazywają drogą krzyża Kościoła, katedra św. Jerzego w klasztorze św. Jerzego podzieliła również los wszystkich innych klasztorów rosyjskich. W 1922 r., kiedy konfiskata kosztowności kościelnych zaczęła nabierać charakteru całkowitego grabieży, przetopiono nie tylko ornaty i naczynia liturgiczne wyjęte z ikon, ale także srebrną kapliczkę św. Feoktista.

I tylko niewielka część kosztowności trafiła do rosyjskich zbiorów muzealnych. Kiedy klasztor został ostatecznie zamknięty w 1929 r., pozostali przy życiu bracia zostali rozproszeni. Ruiny przetrwały do 1935 roku, kiedy to w trakcie renowacji architektonicznej z niewiadomych przyczyn zniszczono jej siedmiokondygnacyjny ikonostas.

A kiedy w grudniu 1991 roku katedra św. Jerzego w klasztorze św. Zrujnowana świątynia, w której nie pozostała ani jedna ikona, stworzyła ogromny problem dla władz: jak zachować i utrzymać ten starożytny klasztor.

Katedra dzisiaj

BW 1995 r. odnowiono klasztor klasztorny w Jurjewie. Dzięki staraniom archimandryty klasztoru Georgievsky, arcybiskupa Starej Russy i Nowogrodu, a także niewielkiej liczby braci, którzy przybyli tu, aby żyć i pracować, klasztor zaczął się odradzać. Zaczęto odprawiać nabożeństwa, odnawiano świątynie, malowano ikony i urządzano domostwa.