Każdy mieszkaniec północnej stolicy powie Ci, gdzie znajduje się majestatyczna śnieżnobiała Katedra Izmajłowska. Adres tej największej cerkwi w naszym kraju: Petersburg, Izmailovsky Prospekt, siódmy budynek. Splugawiona po rewolucji, ale dziś całkowicie odrestaurowana, katedra może być słusznie uważana za symbol rosyjskiego państwa rosyjskiego.
Historia stworzenia
W słoneczny, ciepły majowy dzień 1828 r. bicie dzwonów w obecności cesarzowej Marii oznajmiło, że w Petersburgu zbudowano katedrę. Życiodajna Trójca, Strażnicy Życia Pułku Izmajłowskiego, który nie znał porażki, świątynia miała specjalny cel. Cesarska formacja wojskowa nie posiadała własnego kościoła, dlatego żołnierze i oficerowie musieli odwiedzać inne parafie. Decyzję o budowie kamiennej świątyni podjął cesarz Mikołaj I. To na jego prośbę katedra Trójcy Izmailowskiej miała mieć trzy nawy i pomieścić do trzech tysięcy osób.
Budowakierowały nim trzy osoby: cesarz, autor projektu, architekt Wasilij Stasow i inżynier Piotr Bazin, który kierował Komitetem Budownictwa Sankt Petersburga. Mikołaj I kontrolował proces budowy, osobiście zatwierdzał projekty.
Budowa katedry była wystarczająco trudna. Podczas budowy fundamentu wbito dwa razy więcej pali niż pierwotnie planowano. Podstawę wykonano z płyt wapiennych, dolną część ścian zewnętrznych z granitu, a kolumny z cegły.
Pomysły na architekturę
Katedra Trójcy Izmajłowskiej była budowana przez siedem długich lat. Podczas opracowywania projektu architekt Stasow wziął za podstawę ideę triumfu Rosji i jej armii. Majestatyczna katedra, ze swoimi niesamowitymi rozmiarami, ustępowała tylko kościołowi św. Izaaka, który powstawał w tym samym czasie. Zgodnie z planem budynek był krzyżem równobocznym z niekonwencjonalnym dla architektury rosyjskiej układem głów: znajdowały się one wzdłuż osi krzyża. Centralny masywny bęben wieńczący budynek zdominował całą budowlę. Katedra posiadała trzy kaplice, z których główna poświęcona była Trójcy Świętej, południowa - św. Marii Magdaleny, północ - św. Jan Wojownik.
Otwarcie
W dniu 25 maja 1835 r. kościół został konsekrowany. Wczesnym rankiem dzwonek oznaczał poświęcenie wody, a następnie archimandryta Nil poświęcił kaplice. Rodzina cesarska odwiedziła katedrę Izmaiłowskiego w Petersburgu tego samego dnia wieczorem, po powrocie z Moskwy. Cesarz, po dokładnych oględzinach świątyni, wyraził swoją łaskę architektowi. Budynek Trójcywspółcześni oceniali katedrę jako jedno z ważniejszych osiągnięć architektury krajowej. Dziś przyjeżdżają do niego wierzący nie tylko z najdalszych zakątków naszego kraju, ale także prawosławni z całego świata.
Opis
Dzisiaj katedra na Prospekcie Izmajłowskim to ogromny budynek z pięcioma kopułami i czterema białymi korynckimi portykami. Zgodnie z planem mieści ponad trzy tysiące osób. Niebieska kopuła katedry widoczna jest dwadzieścia kilometrów od miasta. Jest uważany za drugi co do wielkości w Europie. Drewniana kopuła została stworzona w 1834 roku przez inżynierów P. Mielnikowa i P. Bazina.
W 1836 roku na ścianach katedry wmurowano marmurowe tablice pamiątkowe. Są na nich wygrawerowane nazwiska oficerów pułku cesarskiego poległych w bitwach pod Austerlitz, Friedland, Kulm i Borodino.
Izmailovsky Cathedral został zbudowany w stylu Empire. Jego wysokość wynosi około osiemdziesięciu metrów. Niebieskie kopuły są pomalowane złotymi gwiazdami. Elewacje zdobią cztery sześciokolumnowe portyki i fryzy rzeźbiarskie. W niszach znajdują się figurki aniołów z brązu. Stworzył je rzeźbiarz S. Galberg. Słynny Leppe również pracował nad fryzem.
Wnętrze
Izmailovsky Cathedral jest przestronny i jasny. Poczucie przestrzeni powstaje dzięki cechom wnętrza. Dwadzieścia cztery smukłe kolumny korynckie „podnoszą do góry” bęben kopuły głównej, obszyty kasetonami z rozetami. Wygląda na to, że unosi się w powietrzu.
Ikolumny i pilastry wykonane są z białego marmuru. Początkowo proponowano pokrycie ich białą farbą klejącą na zwykłym tynku, ale przywódcy pułku wystąpili o pozwolenie na ich okleinowanie.
Małe kopuły, pomalowane złotymi gwiazdami na niebieskim tle, są przeznaczone do tworzenia dodatkowych wnętrz pod kopułą. Jeden z nich posiada rzeźbiony ikonostas. Początkowo była to zaokrąglona ściana. Dziś ikonostas jest niestety częściowo zniszczony. Baldachim ołtarza zaprojektowano jako półrotundę złożoną z czterech kolumn. Ona, z rzeźbionym drewnianym ikonostasem, tworzy całość kompozycji.
Na konsekrację świątyni Mikołaj I przedstawił naczynia jaspisowe wykonane w złotej ramie oraz tabernakulum w formie świątyni z kolumnami, wyrzeźbionymi z różowego agatu. Trzypoziomowy żyrandol z brązu, wykonany w 1865 r., został usunięty w latach czterdziestych ubiegłego wieku, kiedy zamknięto katedrę Trójcy Izmajłowskiej.
Sanktuaria
W katedrze znajduje się starożytna ikona Trójcy Świętej Życiodajnej. Jest uważany za najstarszy spośród wszystkich dostępnych w petersburskich kościołach. Obraz powstał ponad sześć wieków temu - w 1406 roku. Ma niesamowity los: po rewolucji przejęły go władze sowieckie. Ikona została wysłana do Galerii Trietiakowskiej, a następnie sprzedana do prywatnej kolekcji w Stanach Zjednoczonych. Na początku tysiąclecia obraz kupił na aukcji Christie's. Z okazji 300-lecia Sankt Petersburga ikona została podarowana katedrze przez prezydenta Putina.
Tysiące wierzących rocznieprzyjedź do Petersburga i odwiedź katedrę Izmailovsky, aby pokłonić się staruszce Matrona z Moskwy. Przecież to tutaj stale rezyduje cząstka relikwii błogosławionej staruszki. Ludzie opowiadają jej o swoich kłopotach i, według opinii, dzięki żarliwym modlitwom natychmiast otrzymują odpowiedzi na wszystkie swoje pytania.
Mieszkańcy północnej stolicy wiedzą, że aby stworzyć szczęśliwą rodzinę, trzeba przyjść do katedry na Izmailovsky Prospekt i odmówić modlitwę przed relikwiami św. Piotra i Fevronii z Murom, gdzie codziennie odbywa się nabożeństwo modlitewne.
Świątynia ma wyjątkowy wizerunek. To jest ikona św. Ksenia z Petersburga. Trzeba powiedzieć, że w prawie każdym kościele w Petersburgu znajdują się wizerunki Matki Boskiej, ale ten w Soborze Izmajłowskim należy do pędzla Girvela i jest pierwszym w życiu portretem starej kobiety.
Wierzący z modlitwą przychodzą do innego świętego Boga. To jest Mikołaj Cudotwórca. W katedrze Izmailovsky przechowywane są dwa obrazy jednocześnie. Jedna z nich to ikona świętego z życiem, a druga to ikona komórki.
Zajęcia
W kwietniu 1996 r. rektorem kościoła został archiprezbiter Giennadij Bartow. Przy katedrze znajduje się szkółka niedzielna. Zajęcia dla dorosłych odbywają się w soboty przed nabożeństwem wieczornym. Szkoła jest bardzo popularna wśród parafian. Świątynia organizuje regularne pielgrzymki do Izraela, do świętych miejsc Petersburga i regionu, śladami wielu świętych.
Ciekawe fakty
W 1867 F. Dostojewski poślubił A. Snitkinę w Katedrze Izmaiłowskiej. Tutajpochowali także słynnego kompozytora Antona Rubinsteina.
Kiedy katedra została zamknięta w 1938 roku, postanowiono otworzyć w jej murach krematorium miejskie. Na szczęście plany te nie doszły do skutku. Jednak świątynia popadła w ruinę, ponieważ budynek służył jako sklep warzywny. Po zakończeniu II wojny światowej w katedrze rozpoczęto zakrojone na szeroką skalę prace. Elewacje budynku zostały odrestaurowane. Prace ukończono w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku, ale wnętrze świątyni było w opłakanym stanie.
W 2006 roku podczas wieczornego nabożeństwa w katedrze wybuchł pożar. Zniszczył główną kopułę i uszkodził jedną z mniejszych. Parafianie pomogli wynieść wszystkie naczynia z płonącego budynku, ikony, jednak kilka obrazów ołtarzowych zostało uszkodzonych. Na odbudowę świątyni rząd Sankt Petersburga przeznaczył sto milionów rubli.
Katedra Trójcy Izmajłowskiej i znajdująca się na jej terenie kolumna triumfalna - Pomnik Chwały znajdują się na szczycie listy najpiękniejszych historycznych zespołów kościelnych w naszym kraju. Świątynia ma znaczenie federalne. Jest to jeden z czterech historycznych zabytków Sankt Petersburga wraz z katedrą św. Izaaka, Admiralicją i Twierdzą Piotra i Pawła.
