Izmailovsky Island, Moskwa: wycieczki. Świątynia, muzeum na wyspie Izmailovsky. Jak dostać się na wyspę Izmailovsky?

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Moskwa to miasto o wielu twarzach. Obok ruchliwych nowoczesnych ulic znajdują się miejsca praktycznie nietknięte przez współczesną cywilizację. Zachowali zarówno ducha starożytności, jak i starożytnych zabytków architektury, które były świadkami różnych – heroicznych i smutnych – kart historii państwa rosyjskiego. Jednym z takich miejsc jest oczywiście Wyspa Izmaiłowska, która swoje istnienie zawdzięcza carowi Aleksiejowi Michajłowiczowi, nazywanemu Najcichszym.

Stworzenie wyspy

Był mądrym i pracowitym władcą, ale nie wyróżniał się szczególnym buntownikiem charakteru, dlatego prawdopodobnie nie stał się zbyt sławny. Ziemie izmailowskie należały do dynastii Romanowów, a w połowie XVII wieku car postanowił wybudować tutaj dwór, co zostało zrobione.

Na początek, budując kilka tam, połączyli Stawy Winogronowe i Srebrne. To w rzeczywistości doprowadziło do pojawienia się wyspy Izmailovsky, która jest tworem ludzkich rąk. Po tak dowcipnym rozwiązaniu problemu obronnego rozpoczęto budowę osiedla, która zakończyła się dopiero w 1690 roku.

Rezydencja państwa

Na ogrodzonym terenieznajdował się dwór suwerenny, drewniana wieża-pałac, kamienna katedra wstawiennicza wzniesiona na miejscu zrujnowanego drewnianego kościoła oraz wieża mostowa. Zakończył się stumetrowym mostem, przez który wszyscy zaproszeni weszli na terytorium wyspy Izmailovsky. Niedaleko katedry wzniesiono kościół księcia Joafafa. Niestety nie przetrwał do dziś, stając się ofiarą rewolucyjnych ludzi pracy po znanych wydarzeniach 1917 roku. Poważnie uszkodziły także Izmaylovsky Sobór wstawienniczy, majestatyczny budynek z końca XVII wieku.

Katedra Pokrowska

Zbudowano go na wzór kremlowskiej katedry Wniebowzięcia NMP i jest bardzo bogato zdobiony: małe i duże kafelki na elewacjach nadają budynkowi jednocześnie majestatyczny i elegancki wygląd. Przedstawiono tu również tzw. pawie oko - wzór wymyślony przez rosyjskiego mistrza Polubesa. Kopuły nie są złote, ale ciemne, łuskowate. Nadają katedrze oryginalny, niepowtarzalny wygląd.

Wnętrze świątyni było raczej skromne. Jedynym wyjątkiem był ikonostas, stworzony przez najlepszych rzemieślników z różnych regionów Rosji.

Wieża Mostowa przez pewien czas służyła jako dzwonnica głównej świątyni wyspy. Do pewnego stopnia harmonizuje z katedrą: jest również ozdobiony kaflami i kolumnami.

Ślad Piotra Wielkiego

Odkąd rezydencja była myta wodą, sprowadzono z Anglii specjalną łódź, na której w razie potrzeby odbywały się różne wycieczki po falach.

Ten statekodkrył młodego Piotra I na jednym z przydomowych podwórek posiadłości, a następnie zabawiał miejscową publiczność, pędząc wzdłuż Srebrnego Stawu Winogronowego, od czasu do czasu organizując „bitwy morskie”.

Dużo później wielki cesarz nazwie drewnianego uczestnika zabaw swojej młodości „dziadkiem rosyjskiej floty”, a samą wyspę Izmaiłovsky – swoją „kołyską”.

Teraz angielska łódź (a raczej to, co z niej zostało) jest demonstrowane w Vernissage, znajdującym się nieopodal - po drugiej stronie Grape-Silver Pond. Tutaj, całkiem niedawno (w 2007 r.), powstał tak zwany Kreml Izmajłowski, odtwarzający starą rosyjską architekturę drewnianą. Kolorowe budynki, przeznaczone głównie dla turystów, oferują piękny widok z wyspy. Elegancki, ultranowoczesny kompleks hotelowy Izmailovo jest również bardzo blisko: obok starych budynków z XVII wieku wygląda jak obcy z przyszłości.

Eksperymentalny car

Dwór Władcy był otoczony licznymi budynkami o charakterze gospodarczym i innowacyjnym: Aleksiej Michajłowicz najwyraźniej był wielkim zwolennikiem postępu. W szklarniach na terenie wyspy Izmailovsky uprawiano wówczas dziwaczne owoce i warzywa (głównie eksperymentowano z kapryśnymi uprawami południowymi), w warsztatach pracowali liczni rzemieślnicy.

Sam car rosyjski, spędzając lato w swojej rezydencji, spędzał czas na polowaniu w okolicznych lasach i decydowaniu o losach państwa. Czasami spotkania odbywały się w Wieży Mostowej„parlament” z XVII wieku – Duma Bojarska (nie tak duża wieża z łatwością pomieściła uczestników imprezy).

Zabytki architektury antycznej

Dzisiaj ten budynek jest jednym z nielicznych, które przetrwały. Oprócz wieży zachował się wspomniany już Sobór Pokrowski (wciąż funkcjonująca świątynia na Wyspie Izmaiłowskiej), Dwór Władcy, a nawet Wschodnia i Zachodnia Brama (zwana też Przednią i Tylną). Działają one do dziś. To prawda, że tył najczęściej pozostaje zamknięty.

Reszta przykładów starożytnej architektury padła pod naporem bezwzględnego czasu i armii francuskiej: posiadłość została doszczętnie splądrowana i zniszczona podczas Wojny Ojczyźnianej w 1812 roku.

Dopiero pod koniec lat trzydziestych cesarz Mikołaj I zdecydował, że święte miejsce nie powinno być puste. Z jego rozkazu na miejscu opuszczonej rezydencji wybudowano przytułki wojskowe. W tym samym czasie w pobliżu Katedry Wstawienniczej wzniesiono dwa budynki, co spowodowało, że wygląd budowli znacznie ucierpiał: dwa z trzech eleganckich wejść trzeba było poświęcić, a podróżni zostali pozbawieni przyjemności oglądania świątyni ze wszystkich stron.

Jednak architekci Ton i Bykovsky nie powinni być obwiniani za ich ograniczony zmysł estetyczny: do tego czasu jedyny zachowany kościół na Wyspie Izmaiłowskiej upadł i groził zawaleniem. Nowo wybudowane budynki po prostu dociskały go z obu stron, służąc jako swego rodzaju podparcie.

Odzyskiwaniesprawiedliwość

Po rewolucji 1917 r. przytułki zamieniły się w mieszkania komunalne: istniała tam osada robocza zwana miastem Bauman. Niektórzy „szczęśliwcy” nadal mieszkali tu pod koniec XX wieku. Wtedy historyczna przeszłość Wyspy Izmaiłowskiej została nadana, a teraz jest częścią instytucji o nazwie, której nie można odtworzyć z pamięci dla zwykłego śmiertelnika (w skrócie MGOMZ).

Na terenie nie ma żadnych lokali rozrywkowych, zabronione jest urządzanie pikników. Być może dlatego sąsiedni park jest bardziej popularny: jest tego nawet pod dostatkiem.

Spokojne miejsce w hałaśliwej Moskwie

Dla tych, którzy wolą inne wakacje, wyspa Izmailovsky jest idealna. Jak dojechać do tego cichego, spokojnego i bardzo pięknego miejsca? Najbliższa stacja metra to Partizanskaya. Zadanie ułatwia przyjemny fakt, że jest tylko jedno wyjście, więc nie będziesz musiał wędrować po lochach.

Idąc wzdłuż ruchliwej autostrady Izmailovsky (maksymalnie pół godziny), podróżni znajdują się przy jednym z trzech mostów łączących wyspę z lądem - Podezdny. Jest napędzany samochodem, ale nie należy oczekiwać, że będziesz jeździł po Dworze Carskim własnym kabrioletem: wjeżdżają tylko samochody służbowe, więc obywatele przyjeżdżający transportem osobistym będą musieli zostawić pojazd na parkingu.

Jeszcze bliżej metra znajduje się łukowata kładka, prowadzi do niej ścieżka, na którą można skręcić z drogi prowadzącej na Kreml Izmaiłowski.

Wyspa krąży wokół obwoduutwardzona ścieżka, dzięki czemu można podziwiać okoliczne piękności przy każdej pogodzie. W stolicy rzadko można znaleźć miejsce tak odosobnione i słabo zaludnione jak wyspa Izmailovsky. Moskwa, dudniąca i ciasna, jakby się od niego wycofała, pozostawiając przestrzeń pełną spokoju. Zarośnięte krzakami brzegi pełne są rybaków czekających na przekąskę, po ścieżkach i polanach wędrują zakochane romantyczne pary, a nawet kochający te miejsca Moskali.

Muzea i wystawy Wyspy Izmailowskiej

Tymczasem Rosja stara się rozwijać pod względem turystycznym. Na szczęście Wyspa Izmailovsky nie była wyjątkiem: wycieczki krajoznawcze i tematyczne są teraz dostępne dla tych, którzy chcą dowiedzieć się więcej o historii swojej ojczyzny. Ich koszt jest dość demokratyczny i istnieje wiele ciekawych faktów, legend i opowieści.

Na wewnętrznym dziedzińcu, otoczonym zabudowaniami dawnych przytułków, dwiema bramami i katedrą, spacer jest bardzo przyjemny. Wiekowe lipy chronią przed palącym słońcem, a stare mury niemal całkowicie pochłaniają hałas wielkiego miasta. Podwórko jest zielone i zadbane: na rabatach są bujne kwiaty, ścieżki są czysto zamiecione.

W większości budynków mieszczą się biura muzealników i konserwatorów: kiedy władze kościelne wypędziły ich z klasztoru Nowodziewiczy, nie było wielkiego wyboru. Teraz budynki starają się dostosować je do nowego przeznaczenia. Znajduje się tam małe i raczej ubogie muzeum dworskie. Wyspa Izmailovsky (przynajmniej na razie) może pochwalić się niewielką kwotąeksponaty. Głównym atutem są zabytki architektury z XVII wieku, w których cyklicznie odbywają się ciekawe wystawy. Plakat można znaleźć na wygodnej i aktualnej stronie muzeum. Wyspa czeka na swoich gości.