Boeing 747: układ kabiny

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

We współczesnym świecie lotnictwa wielkie skrzydlate maszyny rządzą grzędą. W serii poddźwiękowych lotów pasażerskich można wyróżnić kilka gigantów, zdolnych unieść czterysta do pięciuset osób podczas jednego siedzenia. Na ich tle wyróżnia się Boeing 747, którego układ kabin pozwoli podróżnym zakwaterować się na dwóch pokładach pasażerskich jednocześnie.

Rozmiar ma znaczenie

Epoka powojenna była naznaczona wybuchowym popytem na rynku lotniczym. Globalny rozwój pasażerskich podróży lotniczych w latach 60-tych postawił inżynierom Boeinga trudne zadanie. Konieczne było zaprojektowanie samolotu dwukrotnie większego od ówczesnego „707”. Krajowa firma „Pan American” nie była w stanie poradzić sobie z napływem ludzi, którzy chcieli w jak najkrótszym czasie wykonać podróż samolotem. Taki stan rzeczy zmusił ją do złożenia przetargu na opracowanie, produkcję, testy i dostawę największych samolotówna świecie z napędem turboodrzutowym.

Rozszerzenie produkcji

Pan American spełnił oczekiwania kierownictwa Boeinga i zamówił dwadzieścia pięć samolotów z pierwszych stu egzemplarzy serii pilotażowej. Rok później, w 1971 roku, przewoźnik złożył zamówienie na równą liczbę samolotów Boeing 747 200, z układem kabin i mocniejszymi silnikami, aby zwiększyć łączną liczbę ładowności i pasażerów na pokładzie.

Gigantyczny samolot został zbudowany, przetestowany i certyfikowany w niecałe cztery lata, co jest bardzo krótkim czasem nawet dla nowego modelu małego samolotu. Istniejący zakład koncernu lotniczego nie pozwalał na budowanie maszyn o tak dużych gabarytach w swoich warsztatach. Po prostu tam nie pasowali. Specjalnie dla Boeinga 747, którego plan kabiny przewidywał dodatkowy górny pokład, a także kokpit na dużej wysokości na górnym pokładzie, zbudowano nową fabrykę w Everett w stanie Waszyngton.

Ciekawe fakty

Prace toczyły się w przyspieszonym tempie. Specjalnie dla nowej klasy samolotów Pratt & Whitney zaprojektował niezwykle duży turbowentylatorowy silnik odrzutowy z indeksem JT9T. Jednostka miała wysoki współczynnik obejścia i została zainstalowana w ilości czterech sztuk, po dwie na każde skrzydło. Ciekawostką jest to, że firma poszła na małą sztuczkę. W celu zapewnienia ewentualnej wymiany wychodzącegoPodczas budowy silnika na lotniskach oddalonych od serwisów firmy, dodatkowy punkt mocowania silnika został zainstalowany pod kadłubem, niedaleko mocowania silnika numer dwa. W ten sposób samolot-dawca dostarczył zapasowy silnik swojemu zepsutemu bratu, startując z pięcioma zainstalowanymi silnikami, ale lecąc tylko z czterema.

Kolejny interesujący fakt związany jest z wysokim kokpitem tego potwora. Aby rozwijać przyszłych pilotów 747. umiejętności pilotażowych i wyczucia prędkości na takiej wysokości (a nie jest łatwo wyczuć odpowiednią prędkość na takiej wysokości - odbierana jest jako zauważalnie niższa od rzeczywistej), wynaleziono specjalny symulator. Miejsce pracy pilota zostało zainstalowane na dachu ciężarówki w układzie kokpitu samolotu Boeing 747. Układ wnętrza auta i konstrukcja jego dachu umożliwiły bezpieczną eksploatację takiej hybrydy na zamkniętym terenie. Służył do ćwiczenia procedur kołowania, parkowania oraz przedstartowych/egzekucyjnych przez przyszłych pilotów. Symulator został nazwany „Waddell Van”, na cześć Jacka Waddella, pierwszego pilota testowego tej nowej serii.

Mgliste perspektywy

Opracowanie nowego projektu samolotu tej wielkości oraz budowa zakładu o bezprecedensowej wielkości niemal doprowadziło firmę na skraj bankructwa. Jednak wielomilionowe zyski ze sprzedaży pierwszych modeli w pełni spłaciły koszty, doprowadzając bilans linii lotniczej do poziomu nieosiągalnego wcześniej.

Jednak pomimo tego pozytywnego faktu, przyszłość już stworzonej serii samolotów pozostała niejasna. Nie pomogło to w rozwiązaniu problemu i aktualizacji serii do modelu Boeing 747 300, którego układ kabiny, dzięki zwiększeniu długości górnego pokładu, pozwalał pomieścić zauważalnie więcej pasażerów niż w poprzedniej dwusetnej wersji. Pytania pozostały bez zmian. Jak opłaca się używać takiego samolotu? Czy jest ekonomiczny, także na duże odległości? Czy ogromny koszt leasingu się opłaci?

Konkurenci są w pogotowiu

Wątpliwości top managerów i właścicieli firm transportu pasażerskiego podsycał również kryzys paliwowy, który wybuchł na świecie na początku lat siedemdziesiątych. Gwałtowny wzrost cen ropy natychmiast spowodował wzrost cen biletów lotniczych. Popyt na podróże lotnicze zaczął gwałtownie spadać. Olej do ognia dolewali niespokojni konkurenci, w tym członkowie tej samej firmy. Oprócz nowości rynkowych, takich jak DC-10, L-1011 i A300, nowy szerokokadłubowy B767 pewnie odzyskał swoją pozycję, konkurując z modelem Boeing 747. Układ kabiny „siedemset sześćdziesiątym siódmym” pozwalał pomieścić mniej pasażerów, ale był znacznie bardziej ekonomiczny, bardziej kompaktowy i tańszy w utrzymaniu.

Prospektywna aktualizacja

Młody lotniczy gigant, Airbus A380, stoi teraz w obliczu podobnych trudności. Został opracowany przez europejskiego producenta w ramach programu Airbus A3XX, dlatworzenie konkurencji dla rozwijającego się producenta ze stanów. W odpowiedzi na ten ruch Amerykanie wprowadzili do projektu model Boeing 747 500. Układ kabiny obiecującej generacji serii pozwalał na przewóz do 800 osób na lot. W tym samym czasie uruchomiono projekt 600. serii pojazdu skrzydlatego o podobnych parametrach lotu, ale te pomysły pozostały na papierze.

W 2005 roku firma ogłosiła kolejną aktualizację swojego powstania. Wersja 747-400, przedłużona o pięć i pół metra, po raz pierwszy wzniosła się w powietrze 8 lutego 2010 roku. Modelowi przypisano indeks 747-8 lub, zgodnie z kodowaniem modelu firmy, „Boeing 747 800”. Układ kabiny zaktualizowanego samolotu pozwala na przewóz pięćdziesięciu jeden pasażerów i dwie palety z ładunkiem lotniczym więcej niż w poprzedniej wersji B744. W pasażerskiej wersji samolotu pojawiły się również zauważalne zmiany w oku. Wejście dla pasażerów jest teraz bardziej przestronne, schody na drugi pokład są łagodniejsze, a w wersji SkyBunks na dolny pokład można zejść drugimi schodami.

Rosyjskie realia

W Rosji głównym klientem modeli Boeinga 747 jest Transaero. Układ kabin samolotów obsługiwanych przez przewoźników zapewnia 522 miejsca na większości z 20 samolotów operujących na różnych trasach. Informacje zwrotne od kierownictwa, pilotów i pasażerów są w większości pozytywne. Maszyna jest zrozumiała, wygodna, łatwa w sterowaniu w powietrzu. Wysokie lądowanie zespołu akrobacyjnego zapewnia więcejwidoczność podczas kołowania, a ze względu na nietypowy kształt kadłuba, inni piloci od razu zauważają Boeinga 747 Transaero. Układ kabiny i elastyczność jej rozplanowania pozwala przewoźnikom lotniczym na dostosowanie kabin i klas obsługi do różnych standardów, w tym własnych. Niezwykła pojemność kabiny pasażerskiej oraz zdolność samolotu do lądowania na głównych pasach startowych o standardowej długości dają temu samolotowi dodatkową przewagę nad europejskimi konkurentami.