Zanim na rynku pojawił się europejski gigant A-380, największym samolotem świata był Boeing 747, którego kabina, a właściwie 2 pokłady pasażerskie, liczyła ponad 500 osób. Podobnie jak inne samoloty firmy, ten liniowiec przeszedł kilka modyfikacji, ale jego główne różnice nie uległy zmianie. Samolot zawierał 2 pokłady, oryginalny nos, 4 silniki i największą pojemność pasażerską.
Samolot stał się pierwszym samolotem szerokokadłubowym, który był planowany tylko do przewozu ładunków. Zaczęło się go opracowywać rok po premierze wersji 737, w wyniku czego zupełnie nowy samolot nie zadziałał. Nie było to jednak wymagane. Cały świat śledził rozwój samolotów naddźwiękowych, więc Boeing 747 miał wszelkie szanse na pozostanie samolotem towarowym. Specjalnie dla wersji cargo kokpit znajdował się na drugim piętrze. Pierwotnie planowano pozostawienie drugiego pokładu dla pasażerów, podczas gdy pierwsze piętro przeznaczono w całości na przedział ładunkowy. Samolot otrzymał również cztery silniki na większepojemność.
Pierwsze loty
Pomimo trudności finansowych, pierwszy samolot szerokokadłubowy wzbił się w powietrze w 1970 roku. Ponieważ liniowiec był liniowcem pasażerskim, górny pokład stał się pokładem służbowym, a wszyscy pasażerowie byli zakwaterowani zgodnie z zasadą przyjętą dla innych samolotów. Pojemność Boeinga 747 pierwszych próbek wynosiła tylko 200 osób, ale w porównaniu z modelem 737, wydanym w tym samym roku i zabierającym na pokład 100 osób, różnica jest podwójna.
Aktywne zainteresowanie nowym samolotem znacząco sparaliżowało pozycje „zgody” – naddźwiękowych europejskich samolotów: wielu przewoźników zrewidowało swoje zamówienia, a udziały „Boeinga 747” zaczęły gwałtownie rosnąć. Na bazie pierwszego samolotu rozpoczęto produkcję kilku modyfikacji. Pierwszy z nich został opracowany dla japońskiego lotniskowca, natomiast zamówienie dotyczyło samolotów krótkiego zasięgu. Odpowiedzią na zamówienie Japończyków była modyfikacja 747-100SR. Wersja ta otrzymała ulepszony kadłub, mniejsze zbiorniki, co znacznie zwiększyło ładowność samolotu. Boeing 747-100SR był w stanie zabrać na pokład 500, a następnie 550 osób. Później rozwój 747-300 otrzyma tę samą modyfikację - samolot krótkiego zasięgu.
Inne modyfikacje
Pomimo rosnących zamówień na wersje pasażerskie Boeing nie porzucił swoich pierwotnych planów produkcji samolotów transportowych. Pojawiły się więc następujące modyfikacje: F - wersja cargo, M - kombi, mająca możliwość zabrania mniejszej liczby pasażerów, ale więcej bagażu, B -ulepszone podwozie (dla pierwszych wersji) i czołgi (później). Ponadto na podstawie 747-200 zmontowano dwie klasyczne „boczne numer 1” do transportu prezydenta USA.
Modyfikacja 200 służyła jako prototyp dla następnej generacji - 300s, której jedyną różnicą miała być obecność trzech silników zamiast standardowych czterech. Ale ta decyzja nie była kontynuowana – Boeing 747-300 stał się zupełnie nowym samolotem pasażerskim.
Boeing 747-300
Jedną z cech nowego samolotu były bezpośrednie schody na drugie piętro (wcześniej stosowano spiralę), powiększony górny pokład, zaprojektowany dla klasy ekonomicznej lub biznesowej, a jednocześnie możliwość zmieniać liczbę miejsc. Pojemność Boeinga 747-300 waha się od 400 (działanie w trzech klasach) do 600, gdy używana jest tylko jedna klasa usług.
Pierwszy Boeing 300 wystartował w 1980 roku i szybko stał się jednym z najczęściej używanych. Do 2005 roku (pierwszy start A-380) ta modyfikacja była uważana za najlepszy model głównego samolotu dalekiego zasięgu, ale wykazała też znaczne niedociągnięcia.
Problemy operacyjne
Równocześnie ze wzrostem liczby pasażerów zaczęły się problemy w eksploatacji. Największy Boeing 747, którego pojemność gwałtownie rosła, nie odpowiadał już parametrom lotnisk. Ponadto cztery silniki w porównaniu z trzema w konkurencyjnych samolotach, takich jak DC-10, sugerowały wysokie zużycie paliwa. A wraz z nadejściem kryzysu w 1970 roku wiele firm odmówiło współpracy z 747.model ze względu na jego nieopłacalność. Jeśli przypomnimy sobie, że mniej więcej w tym samym czasie na rynek weszły Boeing 767 i Airbus-300 (oba z dwoma silnikami), niemal natychmiast zdobywając rynek samolotów szerokokadłubowych, 747. zaczął tracić na znaczeniu. I chociaż pojemność Boeinga 747 była nadal jedną z największych, linie lotnicze zaczęły najpierw przerabiać tę wersję na wersję cargo, a następnie po prostu ją sprzedawać.
Samolot długodystansowy
Być może inny samolot przeszedłby do historii, ale to wzrost liczby pasażerów pozwolił samolotom klasy Boeing 747 pozostać w służbie. Pojemność pasażerska tego liniowca zadowoliła wymagającą Wielką Brytanię i Japonię, nie mówiąc już o tym, że taki samolot może być używany na długich trasach transkontynentalnych lub na ruchliwych liniach.
Przyszłość 747
Wraz z rozwojem lotnictwa wielu przewoźników potrzebowało możliwości długich lotów bez tankowania, w związku z czym twórcy ponownie zajęli się Boeingiem 747. Pojemność pasażerska w nowych wersjach osiągnęła 800 osób. Zasięg lotu spełniał standardy wcześniej wydanego modelu 747-400. Ale bardzo szybko projekty samolotów 747-500 i 747-600 trafiły do archiwum. Przewoźnicy chcieli nowego samolotu, a nie modernizacji starego. Niemniej jednak programiści nie zapomnieli o 747.: sfinalizowali go, zamknęli, dopracowali ponownie. Trwało to do 2005 roku. Ostatecznie, po premierze Boeinga 787, korporacja ogłosiła powrót modelu 747. Nowy samochód nosi nazwę kodową „Boeing747-8 lub Zaawansowane.
Przewoźnicy, pamiętając wątpliwy sukces pierwszych wersji 747, zamówili najpierw 109 samochodów – jedną trzecią z nich w wersji pasażerskiej. Reszta była wymagana w wersji cargo. Do tej pory sprzedano łącznie 121 pojazdów. Pojemność Boeinga 747-8 nie oszołomiła - 581 osób przy korzystaniu z 2 klas obsługi. W przypadku korzystania z trzech klas podróży (z dodatkiem pierwszej klasy) liczba miejsc zmniejsza się do około 400.
Najlepsze miejsca
Artykuł przedstawia typowy układ trzech klas w samolocie Lufthansy (Niemcy). W liniowcu znajduje się kilka miejsc pierwszej klasy - na parterze pod kokpitami, 80 miejsc w klasie biznes i prawie 300 miejsc w klasie ekonomicznej. Całkowita pojemność Boeinga 747-8 w tym układzie to 386 miejsc.
Nie było żadnych skarg na pierwszą klasę - jest dużo wolnego miejsca dla pasażerów, mogą wygodnie pomieścić, a każde miejsce jest za własnym ekranem. Dalej są wyjścia frontowe, bufety i toalety. Siedzenia w pierwszym rzędzie w klasie biznes, wprawdzie przestronne, ale opierają się o przegrodę, za którą znajdują się toalety i kuchnia, co może stwarzać pewne niedogodności. Fotele 9C i 9H znajdują się w bliskiej odległości od nawy i pomieszczeń toalet. Podobnych niedogodności mogą spodziewać się pasażerowie 81. i 88. rzędu (drugi, pierwszy i ostatni rząd). Pasażerowie w dziesiątym rzędzie będą musieli patrzeć na przegrodę przez cały lotprzed tobą, co oczywiście jest dość niewygodne. Klasa biznes mieści 6 osób obok siebie, oddzielając je dwoma korytarzami.
Klasa ekonomiczna zaczyna się od rzędów 16 i 18. Szesnasty rząd ma tylko 6 miejsc. Biorąc pod uwagę, że przed nimi nie ma pasażerów, jest wystarczająco dużo wolnego miejsca dla mieszkańców tego rzędu i nie ryzykują, że znajdą się w pułapce, jaką tworzy rozkładane siedzenie przed osobą siedzącą z przodu. To samo dotyczy środkowej sekcji w 18. rzędzie. Dwudziesty rząd znajduje się obok wyjścia ewakuacyjnego – tłumaczy to brak okien. Pasażerowie w środkowej części w tym rzędzie nie mają możliwości zajęcia pozycji poziomej, ponieważ z tyłu znajduje się ściana toalet. Rzędy 21-22 powtarzają układ rzędów nr 16-18, z tym że w rzędzie 21 są tylko cztery miejsca, które nie są odgrodzone od reszty. Jest też wystarczająco dużo miejsca na nogi, jedyną wadą jest to, że w pobliżu znajdują się wyjścia awaryjne. Środkowa część, czyli 32. i 33. rzędy, ma tylne ściany, więc nie będziesz mógł się zrelaksować i położyć. Wszystkie siedzenia w 34. rzędzie mają przed sobą przegrodę, co może powodować mało miejsca. 45.-47. rzędy znajdują się na ogonie samolotu, więc może być tam tłoczno. 49. rząd można nazwać najbardziej niefortunnym, ponieważ niedociągnięcia, o których wspomniano wcześniej, są w pełni obecne w tym sektorze.
Wniosek
Pojemność Boeinga 747 została zwiększona z wersji do wersji, ale według przewoźników i bezpośrednich użytkowników tego samolotu, mimo że wymaga dużej ilości paliwa,loty transkontynentalne usprawiedliwiają się. Poważnym potwierdzeniem może być British Airways, które podczas amerykańskiego kryzysu kupiło największego Boeinga 747, który może pomieścić do 500 osób. Liczba samochodów tej klasy we flocie firmy wynosi obecnie 57 sztuk.
