Cieśnina Gibr altarska jest cieśniną o znaczeniu międzynarodowym. Znajduje się między północno-zachodnim wybrzeżem Afryki a Półwyspem Iberyjskim. Łączy Ocean Atlantycki z Morzem Śródziemnym. Hiszpania i Gibr altar (posiadłość brytyjska) leżą na północnym wybrzeżu, Ceuta (hiszpańskie miasto) i Maroko na południu. Na różnych głębokościach cieśniny płyną prądy skierowane w przeciwnych kierunkach. Jest to prąd powierzchniowy, niosący wodę z Oceanu Atlantyckiego do Morza Śródziemnego oraz głęboki, niosący wodę z Morza Śródziemnego do Atlantyku. Wzdłuż brzegów cieśniny znajdują się strome klify. W starożytności żeglarze nazywali je Słupami Herkulesa.
Ze względu na dogodne położenie Cieśnina Gibr altarska ma duże znaczenie strategiczne i gospodarcze. Obecnie jest kontrolowany przez bazę morską Gibr altaru i angielską fortecę. W cieśninie znajdują się również marokański Tanger i hiszpańskie porty La Linea, Ceuta iAlgeciras. Każdego dnia przez Cieśninę Gibr altarską przepływa około trzystu statków kupieckich i innych. Specjalnie w celu ochrony ssaków morskich rząd hiszpański ustanowił ograniczenie prędkości dla wszystkich statków na 24 kilometry na godzinę (13 węzłów).
Czy zbudują most lub tunel przez Cieśninę Gibr altarską?
Projekt Anlanthropa został stworzony w 1920 roku przez niemieckiego architekta Zergela. Zaproponował zablokowanie cieśniny zaporą elektryczną, a Dardanele drugą zaporą, ale mniejszą. Była też opcja, w której druga tama w cieśninie łączyła Afrykę z Sycylią. W tym samym czasie poziom wody w Morzu Śródziemnym spadłby w przybliżeniu o sto metrów. W ten sposób Herman Sergel chciał nie tylko pozyskać obfitość energii elektrycznej, ale także zaopatrzyć afrykańskie pustynie w świeżą wodę, aby nadawały się one do celów rolniczych. W wyniku powstania takiej struktury Afryka i Europa stałyby się jednym kontynentem, a zamiast Morza Śródziemnego pojawiłby się inny, sztucznego pochodzenia. Nosiłby nazwę Sahara. Przez długi czas Maroko i Hiszpania wspólnie studiowały kwestię budowy tunelu – drogowego lub kolejowego. W 2003 roku rozpoczęto nowy program badawczy. Grupa brytyjskich i amerykańskich budowniczych rozważała zbudowanie mostu przez Cieśninę Gibr altarską. Miała być najwyższa na świecie (ponad 800 metrów) i najdłuższa (około piętnaście kilometrów). Pisarz science fiction Clark Arthur opisał taki most w swoim romantycznym dziele Fontanny raju.
Gibr altar jest terytorium Wielkiej Brytanii. Znajduje się na południu Półwyspu Iberyjskiego. Zawiera Przesmyk Piasków i Skałę Gibr altarską. Jest to baza morska NATO. Aby podróżować do Gibr altaru, wymagana jest wiza. Wiza do Gibr altaru wydawana jest w Ambasadzie i Konsulacie Brytyjskim. Potrzebne będą kolorowe zdjęcia, wypełniony wniosek, paczka dokumentów (paszport zagraniczny, kopia biletów, rezerwacja hotelu, zaświadczenie z banku i z miejsca pracy).
