Rostów nad Donem został założony w celu ochrony południowych granic naszego kraju ponad 265 lat temu. Jego historyczne i kulturowe atrakcje co roku przyciągają do miasta tysiące turystów, w tym z daleka. Wśród nich znajdują się obiekty, które trzeba odwiedzić. Na przykład majestatyczna Katedra Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (ul. Stanisławskiego).
Rostów nad Donem jest dumny z tego budynku, który jest niezwykle podobny do katedry Chrystusa Zbawiciela (Moskwa), więc jego wizerunek zdobi prawie wszystkie broszury turystyczne.
Backstory
Pod koniec XVIII wieku najstarsza osada żołnierska w Rostowie nad Donem zaczęła być intensywnie zaludniona i pojawiła się pilna potrzeba budowy własnej świątyni. W lutym 1781 r. w pobliżu miejsca, gdzie dziś znajduje się rynek centralny, rozpoczęto budowę drewnianego kościoła Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Trwało to okołosześć miesięcy, a 5 września świątynia została konsekrowana. Służył Rostowitom tylko 10 lat i spłonął podczas burzy od uderzenia pioruna.
Historia (przed profanacją)
W 1795 r. burmistrz poseł Naumow zwrócił się do metropolity Gabriela z prośbą o pozwolenie na budowę kamiennego kościoła. Petycja została przyjęta i wkrótce centrum miasta zostało ozdobione nową kamienną katedrą Narodzenia Najświętszej Marii Panny.
Rostów nad Donem w końcu stał się jednym z centrów gospodarczych regionu. Był aktywnie rozbudowywany i dekorowany. W 1854 r. podjęto decyzję o budowie nowej katedry Narodzenia Najświętszej Bogurodzicy zamiast zrujnowanego kościoła z drewnianymi kopułami. Rostów nad Donem został ozdobiony budynkiem zaprojektowanym przez słynnego architekta K. Tona. Dlatego współczesnych turystów zawsze uderza podobieństwo do zewnętrza i sylwetki katedry Chrystusa Zbawiciela w stolicy autorstwa tego samego autora.
Odrodzenie Katedry
W 1937 roku postanowiono zamknąć świątynię. Rząd sowiecki nie znalazł nic lepszego niż umieszczenie zoo na terenie katedry. Nieco później zaczęli używać go jako magazynu, a na początku II wojny światowej zdemontowano górne kondygnacje dzwonnicy, ponieważ obawiali się, że wróg wykorzysta tę konstrukcję jako przewodnik podczas nalotów.
W połowie lata 1942 roku, podczas okupacji miasta, sami wierzący otworzyli Katedrę Narodzenia Najświętszej Bogurodzicy i zaczęli tam odprawiać nabożeństwa. Po 9 latach w świątyni zainstalowano główny ikonostas, który ma czteryschody. Wykonano go w stolicy według szkiców przegrody ołtarzowej wysadzonej katedry Chrystusa Zbawiciela.
Do 1999 roku dzwonnica katedry została całkowicie odrestaurowana, podczas której konsekracji był obecny Jego Świątobliwość Patriarcha Aleksy II.
Opis
Prawie wszystkie wycieczki po Rostowie nad Donem obejmują wizytę w katedrze, której rosyjsko-bizantyjska sylwetka jest uważana za jeden z architektonicznych symboli miasta. Ma pięć kopuł, a układ świątyni ma kształt krzyża.
We wnętrzu Katedry Narodzenia Najświętszej Marii Panny na szczególną uwagę zasługują malowidła na pylonach, ścianach i sklepieniach wykonane przez artystę K. Wołkowa, a także główny ikonostas. Wykonany jest w formie kaplicy, zwieńczonej kopułą z krzyżem. Te same przegrody ołtarzowe znajdują się w nawach Piotra i Pawła oraz Preobrażenskiego.
Z okazji obchodów tysiąclecia chrztu Rosji kopuły świątyni zostały pokryte miedzią i złocone, podobnie jak krzyże widoczne z różnych części Rostowa nad Donem.
Dzwonnica katedralna
W 1875 roku na zachód od świątyni rozpoczęto budowę kolejnego punktu charakterystycznego miasta. Według projektu wojskowego architekta-inżyniera A. A. Campioniego i kosztem patronów S. N. Koshkina, P. R. Maksimowa, V. I. Asmolova i I. S. Panchenko w 1887 r. wzniesiono dzwonnicę.
Miał 75 metrów wysokości, a jego architektura łączyła elementy rosyjskiego renesansu i klasycyzmu. Kopuła kopuły dzwonnicy została wykonana w kolorze niebieskim i ozdobiona złoconymi gwiazdami. Na jej górnej kondygnacji znajdował się zegar z ćwierćdzwonkiem i czterema tarczami. Były widoczne z większości miasta i przez długi czas wielu Rostowitów porównywało do nich swoje zegarki.
Dzwony zostały umieszczone na środkowych poziomach. Główny został odlany w Moskwie kosztem I. Panchenko. Ważył 1032 funtów. Dzwon ozdobiono wizerunkami świętych Matki Bożej i Jana Ewangelisty. Istnieją dowody na to, że jego opalizujące dzwonienie było słyszane przez 4 tuziny mil.
W 1882 r. na pierwszym poziomie dzwonnicy wybudowano mały kościółek chrztu św. Mikołaja.
Jak już wspomniano, na początku wojny dwie górne kondygnacje konstrukcji zostały zniszczone, a po 7 latach praktycznie przestała istnieć, ponieważ jej dolna część została zdemontowana.
Dzwonnica została odrestaurowana w 1999 roku, a dziś u jej podnóża rozpoczyna się wiele wycieczek po Rostowie nad Donem.
Nowe dzwonki
Przez wiele lat nad katedrą nie było żadnego bluźnierstwa. Sytuacja zmieniła się wraz z początkiem nowego stulecia, kiedy powstały nowe dzwony. To odpowiedzialne zadanie zostało powierzone deputowanemu Woroneża „Vera”.
Nowe dzwony nie są dokładną kopią tych, których bicie kiedyś wzywało prawosławnych mieszkańców Rostowa nad Donem do świątyni. Zostały nazwane na cześć niebiańskich patronów świeckich i duchowych przywódców regionu.
Dzisiaj Katedra Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (Rostów nad Donem) powiadamia parafian biciem dzwonów:
- Męczennik Panteleimon ważący 4 tony;
- Święty Książę Włodzimierz (2 t);
- Michał Archanioł (1 t);
- Sergius z Radoneża (0,5 t);
- Narodziny Najświętszej Maryi Panny (0,25 t).
Plac Katedralny w Rostowie nad Donem
Interesująca jest nie tylko świątynia, ale także przylegające do niej terytorium. Przed katedrą, między ulicami Moskowską i Stanisławską, znajduje się mały Plac Katedralny. Jej historia jest nierozerwalnie związana z trudnym losem świątyni.
W kwietniu 1890 r. wdzięczni Rostowici postawili tam pomnik z brązu Aleksandra II. Pomnik wzniesiono według projektu M. O. Mikeshina. W 1920 r. na pomnik postawiono skrzynię ze sklejki z czerwoną gwiazdą, która po chwili została całkowicie rozebrana. Potem plac był pusty przez długi czas.
Pomnik św. Demetriusza z Rostowa
W 1999 Plac Katedralny został przekształcony. W pobliżu miejsca, w którym kiedyś stał pomnik poświęcony cesarzowi Aleksandrowi II, wzniesiono pomnik św. Demetriusza z Rostowa. Autorami nowego pomnika są V. G. Belyakov i N. F. Gmyrya.
Pomnik został pospiesznie wzniesiony podczas obchodów 250. rocznicy Rostowa nad Donem, pod naciskiem władz miasta. Ta decyzja wywołała mieszaną reakcję opinii publicznej. Powodem niezadowolenia był przede wszystkim niski poziom artystyczny pomnika. Krytykowano także szaty liturgiczne świętej i napis na cokole. Wielu ekspertów zwróciło uwagę, że aby zainstalować tę nową atrakcjęMiasto wybrało wyjątkowo niefortunne miejsce. Zaapelowali o postawienie pomnika na terenie dawnej twierdzy lub na ulicy Stepana Szahumiana (dawniej Dymitriewskaja).
Życie parafialne
Katedra Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (Rostów nad Donem) ma dziedziniec, który jest harmonijnym zespołem architektonicznym. Oprócz samej świątyni na jej terenie funkcjonuje kościół, konsekrowany w imię Jana Chrzciciela, oraz czasowo nieczynny kościół św. Mikołaja, mieszczący się w dzwonnicy.
Kompleks dziedzińca obejmuje również kilka budynków usługowych. W szczególności znajduje się tam kancelaria, a także wydziały i komisje administracji diecezjalnej w Rostowie.
Parafia katedralna jest aktywnie zaangażowana w zapoznawanie mieszkańców Rostowa nad Donem z tradycjami prawosławnymi. Dużo pracy w tym zakresie wykonuje Centrum Edukacyjne. św. Demetriusza, mieszcząca się w budynku znajdującym się obok kościoła św. Jana Chrzciciela.
Na dziedzińcu znajduje się również wydawnictwo diecezjalne, drukarnia, sklepy sprzedające sprzęty kościelne i literaturę prawosławną.
Jak się tam dostać
Adres świątyni: Rosja, Rostów nad Donem, ul. Stanisławskogo, budynek 58. Można tam dojechać własnym samochodem, taksówką lub tramwajem nr 1. Przystanek, na którym należy wysiąść, nazywa się „ Rynek Centralny . Świątynia jest otwarta dla wierzących w każdy dzień tygodnia od 10:00 do 17:00.
Teraz już wiesz, kiedy powstała Katedra Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Rostowie i jak trudny był jej los. Koniecznie odwiedź ten wspaniały zabytek architektury sakralnej i podziwiaj malowidła ścienne zdobiące jego wnętrze.
