Wyspa Wniebowstąpienia: historia odkrycia, lokalizacja i przynależność terytorialna

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Wyspa Wniebowstąpienia nie jest ulubionym miejscem turystycznym. Bardziej słusznie byłoby powiedzieć, że turyści na tym małym skrawku lądu to rzadkość. Nie przyjeżdżają tu nawet miłośnicy „dzikiego” wypoczynku, nie faworyzują drogich hoteli i zatłoczonych plaż. Wielu wyda się to dziwne, ponieważ położenie geograficzne wyspy jest bardzo interesujące. Ale natura wyspy jest prosta i bezpretensjonalna, po prostu nie ma tu zamieszania kolorów i egzotycznych roślin. Infrastruktura turystyczna nie jest rozwinięta. Co więc mają tam robić turyści? A poza tym, co wiemy o tym miejscu?

Lokalizacja wyspy

Wyspa Wniebowstąpienia jest wulkaniczna. Lokalizacja - na południe od Oceanu Atlantyckiego. Na mapach widać, że znajduje się mniej więcej w połowie drogi z Ameryki Południowej do Afryki. Od Wyspy Wniebowstąpienia do wybrzeża Afryki Zachodniej - około 1600 km.

Powierzchnia wyspy wcale nie jest duża, wynosi około 91 km. Linia brzegowa jest bez silnych przerw, ale z dużą ilością małych zatok i zatok. Na Wybrzeże ma wiele podwodnych skał i płycizn.

Historia, która zaczęła się wraz z odkryciem

Co jest ciekawego w Wyspie Wniebowstąpienia? Historia jego odkrycia rozpoczęła się w 1501 roku. Wtedy to Portugalczyk Juan da Nova odkrył na swojej drodze nieznany ląd. Podróżnik popłynął do Indii i nie chciał tracić czasu na zwiedzanie bezludnej wyspy. Jedyną rzeczą, jaką zrobił, było umieszczenie swojego znaleziska w dzienniku pokładowym.

W 1503 niezamieszkana wyspa stała na drodze kolejnego Portugalczyka - Alphonse d'Albuquerque. „Odkrywca na nowo” był bardziej ciekawy. Wylądował na nowej wyspie, zbadał jej terytorium i nazwał ją na cześć chrześcijańskiego święta Wniebowstąpienia Pańskiego.

Przez wieki po odkryciu Wyspa Wniebowstąpienia pozostawała oficjalnie niezamieszkana. Piraci czasami przyjeżdżali tu, aby uzupełnić zapasy świeżej wody. Nawiasem mówiąc, źródło znaleźli rabusie, którzy rozbili się w pobliżu wyspy. Był to statek słynnego brytyjskiego pirata Williama Dampiera.

Zasiedlenie wyspy

Stali mieszkańcy wyspy pojawili się w 1815 roku. W tym okresie Wielka Brytania postanowiła wyposażyć Wyspę Wniebowstąpienia w małą placówkę wojskową. Zakładano, że garnizon będzie bardzo mały, ale nawet z nim były problemy finansowe. Po prostu nie było pieniędzy w odpowiedniej pozycji budżetowej. Wtedy Brytyjczycy podeszli do lewy. W dokumentach zaczęto nazywać wyspę „Wniebowstąpieniem HMS”, a finansowanie garnizonu płynęło z innej pozycji budżetowej.

W 1821 r. rozbudowano bazę wojskową na Wyspie Wniebowstąpienia, do której zaczęły wchodzić statki brytyjskie. Ponadto uzupełniano tu statki patrolowe, co uniemożliwiało handlarzom niewolnikami dostarczanie „dobrów ludzkich”.

W ubiegłym stuleciu na terenie Wyspy Wniebowstąpienia umieszczono kosmiczną bazę obserwacyjną. Do tej pory personel tej bazy to ludność wyspy. Średnia liczba, według danych sprzed dekady, to nieco ponad 1000 osób obsługujących jedną z anten systemu nawigacji satelitarnej.

Przynależność terytorialna

W rzeczywistości Wyspa Wniebowstąpienia jest częścią Brytyjskich Terytoriów Zamorskich. Termin ten pojawił się w 2002 roku i zastąpił termin „Brytyjskie Terytoria Zależne”. To terytorium zamorskie łączy Świętą Helenę, Wyspę Wniebowstąpienia i archipelag Tristan da Cunha. Edukacja podlega władzy Korony Brytyjskiej, ale ma samorządność i szeroką autonomię.

Centrum administracyjne terytorium zamorskiego znajduje się na wyspie Świętej Heleny. Autonomia jest tak szeroka, że każdy członek formacji ma własne emblematy i flagi. Wyspa Wniebowstąpienia i pobliskie terytoria (Święta Helena i Tristan da Cunha) nie są oficjalnie częścią Wielkiej Brytanii. Kraj ten jest jednak ich głównym partnerem gospodarczym. A rozwój edukacji jest w całości zasługą pomysłowości rządu brytyjskiego. Wszystkie symbole terytoriów zamorskich są zatwierdzone i zatwierdzone przez Koronę Brytyjską.

Opis: herb wyspyFlaga Wniebowstąpienia

Do 2012 roku Wyspa Wniebowstąpienia używała symboli Wielkiej Brytanii, gdy było to konieczne. Chociaż jedna część tej formacji, a mianowicie wyspa św. Heleny, flaga i herb pojawiły się w 1984 roku. Tristan da Cunha miał oficjalny herb w 2002 roku.

Od 2012 roku flaga Wyspy Wniebowstąpienia jest niebieskim panelem z flagą Wielkiej Brytanii na maszcie flagowym. W przeciwległym rogu znajduje się herb Wyspy Wniebowstąpienia. Jest to obraz jednej z atrakcji wyspy - Zielonej Góry. Po bokach przedstawione są dwa zielone żółwie trzymające tarczę z wizerunkami trzech albatrosów na tle oceanu i nieba. Projekt herbu został opracowany z uwzględnieniem życzeń mieszkańców wyspy. Na cześć zatwierdzenia flagi i herbu Mennica Brytyjska wybiła pamiątkową monetę „Nowe godło Wyspy Wniebowstąpienia”.

Uwaga dla turysty: klimat i przyroda

Mimo bazy wojskowej i braku infrastruktury turystycznej goście wyspy znajdą coś do zobaczenia. Główną atrakcją jest stacja śledzenia kosmosu. Małe grupy turystyczne są tu przyjmowane na specjalne zamówienie. Pozostali goście z daleka podziwiają majestatyczne anteny. Na wyspie znajduje się niewielkie muzeum wojskowe, godne uwagi turystów.

Goście przybywają na wyspę samolotami RAF raz w tygodniu i statkiem Royal Mail raz w miesiącu. Głównym nurtem turystów są prywatne jachty, które przyjeżdżają uzupełnić zapasy.

Wł. Na wyspie można wspiąć się na najwyższy punkt - Zieloną Górę. Tutaj, pomimo wulkanicznych skał, rosły kwiaty i paprocie. Wiele roślin i owadów występuje tylko w tej części świata, co może zainteresować koneserów. Wybrzeże zamieszkują duże żółwie morskie i ptaki.