Mir Zamek znajduje się w miejskiej wiosce Mir. Znajduje się w obwodzie grodzieńskim. Ten wyjątkowy zabytek architektoniczny to budowla obronna. Do 1568 r. właścicielami byli Ilinichi, następnie - do 1828 r. - Radziwiłłowie. Po nich do 1891 r. właścicielami rezydencji byli Wittgensteinowie. Ostatnimi właścicielami kompleksu zamkowego byli Światopełk-Mirscy. Następnie zamek w Mirze, którego zdjęcie prezentujemy poniżej, przeszedł na własność państwa.
Informacje ogólne
Kompleks architektoniczny jest uważany za jeden z największych i najbardziej charakterystycznych obiektów spośród wszystkich zachowanych przykładów oryginalnego gotyku Republiki Białorusi. Zamek w Mirze to budowla kwadratowa o bokach długości około 75 metrów i wieżach umieszczonych w narożach. Ich wysokość to 25-27 metrów. Na początkowych etapach budowy, która trwała około 4 lat, powstały cztery wieże, połączone ze sobą murami. Zamek w Mirze ma oryginalny układ. Wieże wykonane są w formie ośmiobocznych graniastosłupów, osadzonych z kolei na czworościennych. Wysokość ścian jest różna - od 10 do 12 metrów. Po stronie zachodniej (przy drodze do Wilna) jedenwieża pośrodku. Kiedyś było to jedyne wejście na dziedziniec zamkowy, aw jego podziemiach znajdowało się więzienie. Kaplica znajdowała się na drugim piętrze wieży. To stąd schodziła metalowa krata, która chroniła drewniane bramy wjazdowe.
Chronologia wydarzeń
Kompleks architektoniczny brał udział w prawie wszystkich wydarzeniach militarnych, które niegdyś przetaczały się przez białoruską ziemię niczym ognisty trąba powietrzna. Chronologia zaczyna się od bitwy rosyjsko-polskiej (1654-1667), a kończy na wojnie rosyjsko-francuskiej (1812). W tym czasie budynek sakralny był wielokrotnie szturmowany i oblegany. Szczególnie godne ubolewania dla zabytku architektury były lata 1665 i 1706. W tym czasie doznał znacznych zniszczeń. Na początku XVIII w. zamek w Mirze odrestaurowano, aw 1784 r. ponownie uległ zniszczeniu. W 1812 r. pod murami kompleksu zamkowego rozegrała się bitwa, w której wzięła udział kawaleria Davouta (marszałka francuskiego) i tylna straż 2. armii rosyjskiej Płatowa. Od 1989 roku oryginalne arcydzieło gotyckie jest oddziałem Narodowego Muzeum Sztuki Republiki Białorusi. Na początku XXI wieku rozpoczęto imponującą przebudowę kompleksu. Warto zaznaczyć, że jednocześnie zabytek architektury pozostaje otwarty dla zwiedzających. Dla twojej informacji wycieczka do zamku Mir kosztuje od 120 000 bel. pocierać. (około 400 rosyjskich). W 2001 roku kompleks architektoniczny uzyskał status niezależnego muzeum.
Mir Castle: historia
Kompleks architektoniczny reprezentujeto budowla kamienna, której główna część została wzniesiona w XVI-XVII wieku. Według niektórych naukowców i badaczy dwór panów feudalnych znajdował się kiedyś w tym samym miejscu. Sam zamek otoczony jest płaskim terenem, a obok niego przepływa rzeka Miranca. Dokładna data powstania zabytku architektonicznego nie jest jeszcze znana. Istnieją jednak sugestie, że jego budowa rozpoczęła się nie wcześniej niż w 1522 roku. Wtedy to właściciel miejscowych terytoriów Jurij Iljinicz regulował swoje stosunki towarowe i majątkowe z Litavorem Chreptowiczem.
Dlaczego wzniesiono ten budynek?
Naukowcy wciąż nie mogą dojść do porozumienia co do pierwotnego celu budowy zamku. Można jednak przypuszczać, że gotycka budowla została wzniesiona ze względów prestiżowych, zwłaszcza że Mir uważano w tamtych czasach za miejsce dość spokojne. Jednak grubość murów zamkowych (2 m na górze i 3 m na dole), a także specjalny trójwarstwowy mur z cegły i kamienia, świadczą o dobrej zdolności obronnej całego kompleksu. W dolnej części fasady wycięte są strzelnice. Galerie bojowe z mocnymi sosnowymi balustradami znajdowały się w pobliżu zachodniej i północnej ściany. Niestety pierwsi właściciele kompleksu - Ilinichi - nie mogli dokończyć budowy, gdyż ich linia rodowa została przerwana w 1568 roku. Nowi właściciele - Radziwiłłowie - wznowili projekt. Dzięki ich działalności wygląd budynku nabrał charakterystycznych cech renesansu. Mikołaj Krzysztof Sirotka w szczególny sposób przyczynił się do życia zamku w Mirze. Będąc w posiadaniu rodzinyRadziwiłłów, w skład zespołu wchodził 3-kondygnacyjny pałac zaprojektowany przez Marcina Zaborowskiego.
Los zabytku architektonicznego
W 1655 r. budynek przejęli Kozacy pod wodzą hetmana Iwana Zolotarenko. Potem bitwa z Rosją, a potem wojna północna, przyniosły zniszczenia i spustoszenie na prawie 80 lat. Dopiero w latach 30-tych XVIII wieku budynek sakralny został odrestaurowany, po czym pojawił się w nim hol frontowy, galeria portretów i sala taneczna. Odbudowa nie ominęła „ogrodu włoskiego”. W 1785 r. do zamku w Mirze przybył król Stanisław August. Urzekło go piękno i bogactwo wystroju wnętrza pałacu. W 1813 r. zmarł we Francji ostatni książę, który odziedziczył majątek Radziwiłłów, Dominik Geronim. Jego córka, księżniczka Stephanie, została żoną Leo Wittgensteina. Odziedziczył zamek w Mirze. Po śmierci Stephanie Leo Wittgenstein przeniósł się do Niemiec. Jego syn, bezdzietny, oddał zespół architektoniczny w posiadanie swojej siostry Marii. Ale nie mogła być właścicielem nieruchomości na mocy prawa. W rezultacie kompleks został sprzedany księciu Nikołajowi Światopełkowi-Mirskiemu. Nowy właściciel rozpoczął wielką przebudowę.
Lata powojenne
Po przyłączeniu zachodniej części Białorusi do ZSRR w 1939 r. perła architektury została znacjonalizowana. Do 1941 r. mieścił się tu artel produkcyjny, a w czasie okupacji hitlerowskiej getto dla Żydów i obóz dla jeńców wojskowych. Po wyzwoleniu BiałorusiW kompleksie mieszkało 1956 cywilów. Częściowo znalazło to odzwierciedlenie w wystroju wnętrz pałacu. Od 1947 roku budynek znajduje się pod ochroną państwa.
Kompleks architektoniczny dzisiaj
Mir Zamek jest najjaśniejszą atrakcją Republiki Białorusi z dobrze rozwiniętą infrastrukturą turystyczną. Ponadto pod jego murami bardzo często odbywają się wszelkiego rodzaju imprezy kulturalne: potyczki, festiwale i koncerty, konferencje naukowe i spektakle teatralne. Kompleks zamkowy to jedno z najpopularniejszych miejsc odwiedzanych przez zagranicznych turystów.
