Region Chui: dzielnice, miasta, historia, zabytki

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Kiedy zdecydujesz się na wycieczkę do krajów Azji Środkowej, pamiętaj, aby uwzględnić w swoim planie Kirgistan. Republika ta stała się jedną z najciekawszych destynacji turystycznych, co wcale nie dziwi, gdyż przyroda, klimat, kultura i potencjał historyczny uznawane są za niepowtarzalne i niepowtarzalne w skali światowej. Dla jednych Kirgistan kojarzy się z wysokogórskim jeziorem Issyk-Kul, dla innych z niesamowitymi wąwozami, a dla innych z bajecznymi tajemniczymi jaskiniami. W rzeczywistości każdy z regionów republiki jest obdarzony niezwykłymi zasobami naturalnymi. Region Chui jest również pamiętany przez turystów ze względu na jego piękno i przyrodę.

Lokalizacja

Region Chui znajduje się na północy Republiki Kirgistanu. Graniczy z regionami Kazachstanu, Talas, Jalal-Abad, Naryn i Issyk-Kul.

Region Chui zajmuje centralną pozycję w republice. Oprócz tego, że znajduje się tu stolica Biszkek, jest to również jeden z najbardziej rozwiniętych regionów kraju. W rzeczywistości region Chui można uznać za centrumKirgistan, bo to jest miejsce, w którym skupiają się przepływy migracyjne, gospodarcze i transportowe z całego kraju. W porównaniu z innymi regionami przemysł jest tu najlepiej rozwinięty, co obserwuje się od czasów carskich. Wiodącą rolę w rolnictwie odgrywa uprawa zbóż, buraków cukrowych i warzyw.

Historia regionu Chui

W 1939 roku utworzono region Frunze, składający się z regionów Budennovsky, Voroshilovsky, Kalininsky, Kaganovichsky, Kantsky, Kirovsky, Keminsky, Stalinsky, Leninpolski, Chuisky i Talas. Po 3 latach pojawili się Iwanowski i Panfilowski, a po kolejnych 2 - Pokrovsky, Kyzyl-Askersky, Bystrovsky i Pietrovsky. W 1944 r. Okręgi Kirowski, Talas, Pokrovsky, Budennovsky i Leninpolsky zostały przeniesione do regionu Talas (najmniejszego w Kirgistanie), ale w 1956 ponownie wrócili do regionu Frunze. W ciągu następnych dwóch lat zmieniono nazwy kilku dzielnic. Tak więc zamiast Kaganowicza pojawił się Sokuluksky, a Woroszyłowski zaczął być nazywany Alamedinskim.

W 1958 r. zlikwidowano 4 okręgi: Budionnowski, Pietrowski, Bystrowski i Pokrowski, a rok później region Frunze. Wszystkie jej regiony administracyjne podlegały bezpośredniemu podporządkowaniu republiki.

Sam rejon Czui pojawił się w 1990 roku, składał się wówczas z 9 okręgów: Alamedin, Kant, Issyk-Ata, Keminsky, Kalininsky (w 1993 przemianowany na Zhayilsky), Moskwy, Sokuluk,Panfilovsky i Chuisky, w 1994 Suusamyrsky został dodany. W 1995 i 1998 doszło do połączenia kilku dzielnic w jedną.

Podział administracyjno-terytorialny

Centrum regionu Chui to stolica Kirgistanu – miasto Biszkek. Przy obliczaniu danych statystycznych, na przykład ludności, nie są brane pod uwagę dane dotyczące stolicy republiki.

Dzielnice regionu Chui pozostały praktycznie takie same, jak w momencie jego powstania. Do tej pory obejmuje 8 jednostek terytorialnych:

Panfilovsky;
Keminsky;
Żajilski;
Sokuluk;
Issyk-Ata;
Moskwa;
Alamudun;
Dzielnica Chui.

Duże miasta regionu Chui

Wśród dużych osiedli są:

Tokmok. Powstanie miasta, a właściwie twierdzy Kokand, przypada na 1825 rok. W nowoczesnym Tokmoku znajdują się dworce autobusowe i kolejowe. Autobusy wahadłowe kursują w różnych kierunkach, w przeciwieństwie do transportu kolejowego, który może dotrzeć tylko do stolicy republiki. W mieście mieszka wielu Kirgizów, Rosjan, Dunganów, Uzbeków, Ujgurów, Tatarów i Kazachów.
Kant. Jedno z najmłodszych miast Kirgistanu. Założona w 1934 r. osada przez cały okres swojego istnienia była stale rozbudowywana: na wolnych terenach powiatu pojawiały się nowe obiekty. I w końcu, w 1985 roku, Kant otrzymał status miasta. Na jego terenie produkowane są łupki faliste, cement, napoje bezalkoholowe, rury azbestowo-cementowe, piwo, wyroby cukiernicze, materace i makarony. Gospodarka Kanta opiera się na przedsiębiorstwach, które wytwarzają te produkty.
Kara-B alta. Na terenie centrum administracyjnego regionu Zhaiyl działają stowarzyszenia akcyjne, przedsiębiorstwa świadczące różne usługi dla mieszkańców i firmy zajmujące się przetwarzaniem produktów rolnych.

Co zobaczyć w regionie Chui?

Na terytorium przylegającym do Biszkeku znajduje się złoże wody termalnej Alamedin, a także mały, ale bardzo piękny wąwóz Chunkurchak, położony u źródła rzeki Alamedin. Nie mniej malownicze są głębokie górskie doliny o stromych zboczach - Kara-B alty, Dzhilamish, Aspara i Kegeti, wzdłuż których płynie rzeka o tej samej nazwie. Rezerwat botaniczny Chon-Aryk znajduje się na szlaku Besh-Kungey.

Zabytki historyczne regionu Chui są również zróżnicowane. Osada Krasnorechenskoe znajduje się 38 km od Biszmka. To pierwszy obiekt w republice, który został poddany badaniom współczesnej nauki. 50 km od stolicy Kirgistanu znajduje się strefa historyczno-kulturalna, słynąca z 21-metrowej wieży Burana. Osada Ak-Beshim w pobliżu Tokmak to ruiny starożytnego miasta Suyab, stolicy zachodniotureckiego kaganatu. Tutaj możesz podziwiać średniowieczne kościoły chrześcijańskie, ruiny fortecy Chumysh zbudowanej w IX-X wieku, kurhany i malowidła naskalne.

Wspomnieliśmy o przyrodniczych i historycznych zabytkach regionu Chui, ale nie powiedzieliśmy jeszcze o głównym. To jest dolina rzeki Ala-Archa. W wydłużonej depresji znajduje się wiele malowniczych krajobrazów i niesamowicie pięknych wodospadów. Otaczająca przyroda przyczynia się do powstawania placówek medycznych i międzynarodowych organizacji alpinistycznych w regionie Chui.

Chui Valley to jedna z największych baz leków

Brzmi to smutno, ale region Chui jest znany na całym świecie pod nazwą narkotyku o tej samej nazwie, popularnie nazywanego "chuyka". Dla handlarzy narkotyków to miejsce stało się prawdziwą bazą narkotykową. Przypuszczalnie roczna ilość nabywanych leków wynosi kilka ton.

Istnieje opinia, że konopie zostały sprowadzone do Doliny Chui z Syberii w czasach Związku Radzieckiego. Zakład miał być wykorzystywany w przemyśle. Ale procent substancji odurzającej w rosyjskich konopiach był zbyt mały, aw Azji znacznie się zmienił. Jednak najprawdopodobniej roślina rosła w Kirgistanie w czasach prehistorycznych.