Pakistan jest uważany za dość młode państwo, które powstało w wyniku podziału brytyjskiej części Indii w 1947 roku. Początkowo jej stolicą było miasto Karaczi, ale wkrótce rząd zdecydował się na budowę nowej stolicy na całkowicie opustoszałym miejscu, która stałaby się ucieleśnieniem bogactwa, dobrobytu i niezależności całego państwa. Miasto zostało nazwane Islamabad, co oznacza „Miasto Islamu” lub „Miasto Pokoju”.
Plan stolicy został stworzony przez słynnego greckiego architekta Doxiadisa, a prace nad jego realizacją rozpoczęto w 1961 roku. Stolica Pakistanu jest bardzo młoda i nowoczesna, zupełnie różni się od wielkich miast w innych krajach azjatyckich. Islamabad jest bardzo czysty, mieszka w nim niewiele osób, tylko 350 tys. Rząd ściśle pilnuje porządku w mieście, jest tu wiele parków i ogrodów. Ogólnie stolica ma bardzo wygodny układ, widać że jest bardzo przejrzyście i przemyślanie zaplanowana.
Biedni ludzie, 45-stopniowy upał, chaos na drogach - to jest prawdziwy Pakistan. Stolica jest zupełnie inna niż wszystkie inne miasta.kraje. Przybywając tutaj, wydaje się, że wkroczył do innego królestwa. Nie ma slumsów, wozów konnych na drogach ani zwierząt domowych wędrujących między samochodami. Islamabad to zbawienna wyspa, na której można odpocząć i cieszyć się cywilizowanym światem. Chociaż latem stolica Pakistanu nie schroni się przed upałem, wszyscy obcokrajowcy i bogaci Pakistańczycy jadą w góry do kurortu Marri, który znajduje się 60 km od Islamabadu.
Możesz także odpocząć od letnich upałów w strefie rekreacyjnej Shakarparian, zwanej też Parkiem Róż i Jaśminu. Można tu nie tylko podziwiać piękne kwitnienie lokalnych kwiatów, ale także odwiedzić gaj pamięci, w którym rosną drzewa, sadzone przez wysokiej rangi zagranicznych gości. Kolejną istotną atrakcją miasta jest meczet Faisal Masjid – to jeden z największych meczetów w Azji Środkowej, dar króla saudyjskiego.
Stolica Pakistanu położona jest w pobliżu pięknego jeziora Rawal, otoczona potężnymi górami i subtropikalną zielenią. To bajeczne piękno przyciąga nie tylko zagranicznych turystów, ale także dzikie zwierzęta. Dla mieszkańców Islamabadu jest to jeden z najważniejszych problemów. O zmroku na ulice miasta wychodzą dziki, żeby grzebać w śmietnikach, można zobaczyć lisy i szakale, czasem wilki przylatują z lampartami azjatyckimi. A ile jeżozwierzy umiera pod kołami samochodów! Ci dumni, przystojni mężczyźni nie zdają sobie sprawy, że ich bojowy wygląd wcale nie przeraża żelaznych potworów.
Stolica Pakistanu słynie z przyjaznej igościnni ludzie. Jak wszyscy południowcy są bardzo dumni, wybuchowi i gorący, ale jednocześnie nie tolerują pośpiechu i zamieszania. Są lojalni wobec prawie wszystkich obcokrajowców, tylko Amerykanie są trochę nielubiani, uważając ich za zdrajców. Rosjanie są dobrze traktowani, zaczynają rozmawiać o polityce, ale młodzi ludzie chętnie robią sobie zdjęcia z obcokrajowcem, by później zdjęcie oprawić w piękną ramkę i pokazać znajomym i bliskim. Według legendy dotknięcie białej osoby może przynieść szczęście.
Zielone parki, ciekawe zabytki, piękna przyroda, czystość i porządek - to stolica. Pakistan wciąż należy do najbiedniejszych krajów, ale stopniowo zaczynają pojawiać się cechy stylu nowoczesnego, bliższego europejskiemu.
