Statek „Zarya”: cechy, specyfikacje, struktura statku

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Statek „Zarya” lub tramwaj rzeczny został zaprojektowany przez A. A. Oskolsky'ego i wielu specjalistów z Centralnego Instytutu Badawczego. Ak. Kryłowa w 1962 roku. W tamtym czasie jego konstrukcja była prawdziwym przełomem. Statek mógł poruszać się po absolutnie nieżeglownych rzekach kraju o skalistym dnie. W związku z tym celem twórcy włączyli do konstrukcji statku szereg funkcji, których do tej pory nie miał żaden statek Związku Radzieckiego, a w praktyce światowej nie było odpowiedników takiej technologii.

Statek motorowy typu Zarya to statek desantowy, który przewozi ludzi i bagaże wzdłuż małych rzek, ale tylko w ciągu dnia. Przyjrzyjmy się bliżej, dlaczego jego konstrukcja umożliwiała mijanie się w miejscach, w których inny statek nawet nie zacząłby się poruszać.

Cechy konstrukcyjne statku

Statek „Zarya” używał włókna szklanego. To znacznie zmniejszyło wagę statku i umożliwiło przewóz pasażerów na małych rzekach Związku Radzieckiego. Po raz pierwszy na świecie, na Zaryi, twórcy zainstalowali smarowanie powietrzem dna. Ta technologia znana jest od dawna, ale w praktyce jeszcze nie byłastosowany. Umożliwiło to zmniejszenie oporów statku, znacznie zwiększając prędkość.

Kontury zostały połączone: na dziobie statku zastosowano system "Sea Sleigh" z odwróconym posuwem, a na rufie - zwykły. Dzięki tej właściwości statek może poruszać się po kamienistym płytkim dnie.

Na początku na statku Zarya zainstalowano jednostopniową armatkę wodną półzanurzoną z prostownicą i wstępnie załadowaną sekcją wylotową do 0,8, ale podczas eksperymentów technolodzy doszli do wniosku, że to urządzenie nieznacznie zwiększa prędkość statku i postanowiłem nie stawiać. W rezultacie statek nie posiada łopatki kierującej do strumienia wody.

Jednostka tego typu może cumować na pochyłych brzegach, bez urządzeń do cumowania, ponieważ ma małe zanurzenie - 0,5 metra i dziobem może płynąć prosto na ląd. Drabina nie jest nawet używana do schodzenia pasażerów.

Specyfikacje

Statek „Zarya” ma czterosuwowy silnik wysokoprężny z doładowaniem z 12 cylindrami i mocą 900 koni mechanicznych. Silnik jest niezawodny i ekonomiczny. Przy 1400 obr/min zużywa się około 130 kg paliwa na godzinę.

Średnica każdego cylindra wynosi 18 cm.

Statek ma 23,9 m długości i 3,93 m szerokości.

Wyporność statku z ładunkiem wynosi 29,85 tony, a w stanie pustym 19,45 tony.

Statek „Zarya” może osiągnąć prędkość do 45 km/h.

Statek ma za sobą dwa sterykrój dyszy strumieniowej, który zapewnia dobrą manewrowość zarówno podczas ruchu do przodu, jak i podczas biegu wstecznego, gdy klapy są zamknięte i woda jest kierowana do specjalnych kanałów, które zapewniają ruch wsteczny statku.

Na wlocie wody znajduje się kratka ochronna, która jest czyszczona przez specjalny mały właz.

Struktura statku

Kadłub statku jest wykonany ze stopu aluminiowo-magnezowego. Górne ustawienia statku wykonane są głównie z włókna szklanego. Maszynownia i sterówka znajdują się przed statkiem. Kabina pasażerska jest typu autobusowego z miękkimi i wygodnymi siedzeniami przeznaczonymi dla trzech osób z każdej strony.

Na statku jest 60 miejsc siedzących, na takich statkach jest też przedział bagażowy. Na innych, gdzie przestrzeń do przewożenia ładunku nie jest obliczona, jest więcej miejsc siedzących. Mieści 66 osób. Przepisy dopuszczają również pasażerów stojących. Następnie na statku zakwaterowanych jest 86 osób. Ale możesz stać na statku tylko wtedy, gdy czas podróży nie przekracza dwóch godzin.

Przedział silnika jest oddzielony od przedziału pasażerskiego przedziałem ładunkowym i toaletą.

Operacja statków typu Zarya

Po raz pierwszy ten statek przeszedł próby morskie na rzece Msta w 1964 roku. Pokazał się świetnie. Od tego czasu minęło dużo czasu, a pasażerom i różnym firmom żeglugowym ogromnego kraju spodobały się autobusy rzeczne.

Istniały odległe osady bez dróg. Jedyny środek transportu dla osób mieszkającychna odludziu były rzeki. Przed rozwojem takich statków motorowych nie można było dotrzeć do takich osad, ponieważ rzeki miały kamieniste dno i były płytkie. Wraz z pojawieniem się takich tramwajów szybowcowych, ludzie otrzymali możliwość podróżowania do dużych miast i miasteczek na zakupy i do pracy.

Takie statki były obecne na prawie wszystkich rzekach i armatorach w Rosji (z wyjątkiem Kubanu).

Wady sądów

Statki motorowe typu Zarya były okresowo naprawiane i ulepszane. Na rzekach Syberii, Uralu, Dalekiego Wschodu i północno-zachodniej Rosji pływało około 200 statków motorowych. Statki przewoziły turystów i grzybiarzy, którzy przybyli podziwiać piękno przyrody tych miejsc. Jednak ze względu na konstrukcję strugającą statki gwałtownie się trzęsły, zwłaszcza przy najmniejszych zakłóceniach na rzece. Hałas w kabinie był taki, że ludzie musieli podnosić głosy, aby się słyszeć.

Twórcy zmagali się z niedociągnięciami, ale niebieski dym z silnika i spaliny psuły ekologię tamtych miejsc, często emisje oleju wypadały za burtę. Łagodnymi przystankami naruszona została struktura linii brzegowej, brzegi zostały rozmyte. Na statkach z jednym silnikiem zdarzały się częste wypadki związane z awarią silnika.

Ograniczenia

W europejskiej części kraju eksploatacja Zarya jest zabroniona. Teraz statki można znaleźć tylko na rzekach syberyjskich. Zgodnie z rozkładem statek „Zarya” pływa od 15 maja do 11 października, przewożąc pasażerów dwa razy dziennie.