Posągi z Wyspy Wielkanocnej to jedna z największych tajemnic na Ziemi

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Jedną z największych tajemnic świata są idole Wyspy Wielkanocnej, położonej na południowym Pacyfiku, w odległości prawie 4000 kilometrów na zachód od wybrzeża Chile. Wyspa ta, zwana także Rapa Nui, została odkryta w Niedzielę Wielkanocną w 1722 roku przez holenderskiego kapitana. W tym czasie był prawie niezamieszkany, ale na jego terenie znajdowały się setki gigantycznych posągów, każdy ważący kilka ton. Tradycyjne określenie imion tych idoli stało się

słowo „moai”. Posągi z Wyspy Wielkanocnej mają twarz bez oczu. Największy z nich, Paro, waży około 82 tony i ma około 9,9 metra wysokości.

Więc kto je zbudował i jak się tam dostały? Nikt wciąż nie zna dokładnej odpowiedzi na te pytania, ale wielu próbuje znaleźć odpowiedź. Dla mieszkańców wyspy prawie niemożliwe było wyrzeźbienie i ustawienie moai w pozycji pionowej bez transportu, jedynie przy użyciu ich prymitywnych narzędzi.

Jedna z teorii sugeruje, że Wyspa Wielkanocna była zamieszkana przez polinezyjskich żeglarzy, którzy podróżowali w swoich kajakach kierowanych gwiazdami, rytmamiocean, kolor nieba i kształt chmur. Po raz pierwszy przybyli na wyspę w 400 rpne. Być może na wyspie istniały dwie klasy mieszkańców - z krótkimi i długimi uszami. Ludzie o długich uszach byli władcami i zmuszali ludzi o krótkich uszach do rzeźbienia moai. Dlatego posągi na Wyspie Wielkanocnej mają w większości długie uszy. Wtedy ludzie o krótkich uszach zbuntowali się i zabili wszystkich ludzi o długich uszach.

Posągi Wyspy Wielkanocnej wydają się być wyrzeźbione z górnej krawędzi ściany wulkanu na wyspie. Przenosili je za pomocą lin wykonanych ze starodawnej twardej trawy. Lina została owinięta wokół moai, a następnie duża grupa

mężczyźni pociągnęli jeden koniec do przodu.

Inna mniejsza grupa działała jako przeciwwaga i odciągnęła drugi koniec liny do tyłu.

W ten sposób posągi Wyspy Wielkanocnej przesunęły się w kierunku oceanu. Przeniesienie jednego idola mogło zająć miesiąc, ponieważ proces ten był bardzo trudny.

Populacja Wyspy Wielkanocnej osiągnęła prawdopodobnie 11 000. Ze względu na niewielki rozmiar wyspy jej zasoby szybko się wyczerpały.

Kiedy wszyscy byli wyczerpani, ludzie uciekli się do kanibalizmu - zaczęli się wzajemnie zjadać. Prace nad posągami ustały. Kiedy

pierwsi Europejczycy przybyli na wyspę, większość mieszkańców już wymarła.

Kolejne pytanie brzmi, jakie funkcje pełniły moai i dlaczego zostały zbudowane. Z analiz archeologicznych i ikonograficznych wynika, że posągi Wyspy Wielkanocnej były symbolamiwładza, zarówno religijna, jak i polityczna.

Oprócz tego, dla ludzi, którzy je stworzyli, były one w rzeczywistości skarbnicami świętego ducha.

Bez względu na to, do czego zostały zaprojektowane moai i dlaczego zostały zbudowane, dziś ich popularność jest wyższa niż kiedykolwiek.

Obecnie na wyspie kwitnie nowoczesny przemysł turystyczny, setki podróżników i miłośników nieznanego przybywają tam, aby na własne oczy zobaczyć majestatycznych idoli wpatrujących się w morze.