Krym można zaliczyć do najczęściej odwiedzanych miejsc na świecie. Dotyczy to zarówno walorów przyrodniczych, jak i kulturowych półwyspu, położonego na styku świata wschodniego i zachodniego, zaginionych cywilizacji i kolejnych państw. Niektórym udało się tu być w jednym czasie. Przykładem świadka takich wydarzeń jest twierdza Funa w Ałuszcie.
Co jest niezwykłe?
Nazwa "Funa" jest tłumaczona z greckiego jako "dymiący". Otrzymał swoją nazwę na cześć góry Demerdzhi. Twierdza Funa jest zbudowana u podnóża tego najpiękniejszego szczytu południowego wybrzeża Krymu. Nawiasem mówiąc, w tych miejscach kręcono legendarny „Więzień Kaukazu” i inne radzieckie filmy.
W czasach starożytnych przechodził przez to miejsce Mały Jedwabny Szlak „jadąc z Gorzuvit (obecnie Gurzuf) i Ałuszton (obecnie Ałuszta) do Kafu (obecnie Feodosia). Nieprzypadkowo na tak popularnymWzdłuż szlaku handlowego pojawiła się forteca, która miała chronić karawany handlowe, a jednocześnie zbierać od nich pieniądze za możliwość przejścia.
Funa Fortress została wymieniona jako część prawosławnego Księstwa Theodoro, które było w ciągłej konfrontacji z Genueńczykami i muzułmanami. Powierzchnia obwarowań była niewielka – 56 metrów szerokości i 106 metrów długości. Od strony zachodniej wchodziła w skałę, a od reszty była przykryta murami obronnymi o wysokości 15 metrów. Pierwsza wzmianka o twierdzy Funa pochodzi z 1384 roku. Jednak w większości źródeł koniec budowy kompleksu datowany jest na 1422 rok.
Długa historia
Potężne trzęsienie ziemi, które miało miejsce zaraz po tej dacie, doprowadziło do tego, że już w 1425 roku fortecę zaczęto ponownie odbudowywać. Ale testy jeszcze się nie skończyły. A ciosy żywiołów zostały zastąpione powtarzającymi się pożarami, za każdym razem dosłownie spalającymi fortecę Funa. W 1459 roku w budynku przeprowadzono znaczną przebudowę, która przekształciła ten obiekt w zamek. Następnie wybudowano przy bramie wjazdowej basztę w trzech kondygnacjach o wysokości 15 metrów i grubości muru 2,3 metra. Znajdowały się w nim apartamenty następcy tronu Teodorii.
W 1475 roku forteca została ponownie zniszczona, tym razem przez Turków Osmańskich. Najbardziej zachowana była świątynia poświęcona Teodorowi Stratilatesowi – świętemu i wielkiemu wojownikowi czasów cesarza bizantyjskiego Konstantyna I, zwanego Wielkim. Następnie, w 1475 roku, Krym został zdobyty przez Turków, którzy ostatecznie zniszczyli twierdzę Funa. A wszyscy miejscowi opuścili to miejsce po wielkim wydarzeniu, które miało miejsce w 1894 rokuzawalenie, które pogrzebało dawną świetność tego kompleksu.
Teraz ważną rolę w historycznym dziedzictwie zespołu architektonicznego twierdzy Funsk odgrywają ruiny kościoła św. Teodora Stratilata, najlepiej zachowanego podczas ataku Turków osmańskich. Kościół był wielokrotnie przebudowywany i odnawiany, dzięki czemu istniał do początku XX wieku.
Niedaleko ruin jest tak zwany chaos blokowy w postaci stosu kawałków skały, kamieni różnej wielkości. Jest to materialny dowód zarówno potężnego upadku z 1894 roku, jak i późniejszych kataklizmów na mniejszą skalę. Tak więc bardzo zauważalne uszkodzenie pozostałości konstrukcji zostało spowodowane trzęsieniem ziemi w Jałcie w 1927 roku.
Znaleziska archeologiczne
Podczas wykopalisk kompleksu archeolodzy odkryli amulety w murowanych ścianach. Budowniczowie murowanej twierdzy, najprawdopodobniej dla ochrony przed siłami ciemności, zamurowali krzyże z relikwiami świętych. Znaleziono także kamień marmurowy z datą powstania konstrukcji i książęcymi symbolami Teodora. Kopia tego znaleziska jest zainstalowana przed wejściem.
Po zdobyciu Krymu przez nazistowskich najeźdźców zorganizowano zakrojone na szeroką skalę wykopaliska w związku z lokalnymi legendami o królowej Gotów i ukrytych w tych miejscach skarbach gotyckiej korony. Nie przyniosły one żadnych znaczących rezultatów, ale legendy o zakopanej koronie wciąż żyją.
Bieżący stan
Dziś twierdza Funa jest ruiną, która jest stosem kamieni na miejscu dwupiętrowegokościół, podwórko i cała Funa ze sklepami kupców, tawernami i budynkami mieszkalnymi. Tylko pojedynczy fragment apsydy kościelnej, wiszący nad dużym ogrodem przy drodze, przypomina dawną świetność fortyfikacji. Rozglądając się po ruinach, łatwo można sobie wyobrazić skalę budowy i siłę fortyfikacji, których szerokość murów w niektórych miejscach sięgała nawet dwóch metrów.
Ponad ruinami widoczny półokrągły występ - absyda, która służyła niegdyś jako ołtarz fortecznego kościoła. Ołtarz był praktycznie nienaruszony do lat trzydziestych ubiegłego wieku. W pobliżu znajdowały się budynki mieszkalne, w miejscu których obecnie znajduje się tylko stos kamieni. Około trzysta metrów na północ od ruin znajdują się pochówki mieszkańców wsi i twierdza Funa.
Praca w muzeum
Dzisiaj na terenie dawnej twierdzy znajduje się skansen. Na jego terenie turystów wita makieta przedstawiająca widok na obecną twierdzę. Organizowane są tu wycieczki z prawie wszystkich miast Krymu. Koszt wycieczki po terenie skansenu jest najniższy. Chodzenie po sąsiednich skałkach jest bezpłatne. Muzeum jest otwarte od 8:00 do 17:00.
Forteca Zabawy: jak się tam dostać?
Ważną zaletą Funy jest jej dostępność dla turystów. Mijają go turyści, jadący z Symferopola do Ałuszty. Zatrzymując się po drodze, już za półtorej godziny można zobaczyć ruiny, które pozostawiła po sobie prawdziwa średniowieczna twierdza Funa. Zdjęcie na pamiątkę na tle słynnych krymskich zabytkówzdecydowanie powinien pozostać w twoim albumie.
Ten interesujący zabytek archeologii i architektury średniowiecznej znajduje się na północ od oddalonej o około dwa kilometry wioski Radiant. Od strony Ałuszty można się tam dostać zwykłym autobusem z dworca autobusowego. Od strony Radiant, nieco niżej niż fontanna Kutuzowskiego, prowadzi asf altowa droga. Możesz także podróżować samochodem. Nawiasem mówiąc, w samym Radiant istnieje możliwość jazdy konnej. Wiele firm organizuje takie wycieczki.
