Kamieniołom Lanshinsky: wędkarstwo i rekreacja na Oka

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Kamieniołom Lanshinsky to niezwykle malownicze miejsce położone na pograniczu trzech regionów jednocześnie: Moskwy, Tuły, Kaługi. Najbliższa osada to wieś Lanshino, rejon Serpukhov, obwód moskiewski.

Jak powstał kamieniołom

Kamieniołom Lanshinsky znajduje się nad brzegiem rzeki Oka. Powstał w miejscu wydobycia wapienia.

Od niepamiętnych czasów kamień naturalny wydobywano ręcznie w odkrywce. W 1954 roku taczki zostały zastąpione potężnymi maszynami, a górnictwo nabrało skali przemysłowej. Wapień był ładowany na wywrotki i transportowany do kruszarki. Tłuczeń budowlany uzyskany po obróbce, a także odpady z kruszenia (piasek i mąka) były ładowane na barki i wysyłane wzdłuż Oki i Wołgi do miejsc przeznaczenia.

Kiedy stało się jasne, że główna warstwa wapienia znajdowała się bezpośrednio pod wsią Lanszynski, wydobycie kamienia zostało wstrzymane i przestali pogłębiać złoże Oka na terenie dawnego kamieniołomu. Teraz wielotonowe barki nie jeżdżą w to miejsce, a sam kamieniołom stopniowo zarastał lasem sosnowym i zamieniał się w malownicze miejsce. Dół ciągnął się przez 2 kilometry, wokół niego miejscami były kamienistewyjścia o wysokości od 10 do 20 metrów.

Surowe ściany kamieniołomu są usiane pęknięciami, ponieważ wapień był wydobywany przez współczesnych górników przy użyciu materiałów wybuchowych.

Łowiska na rzece Oka

Obfitość ryb jest główną atrakcją, z której słynie kamieniołom Lanshinsky. Wędkowanie w tych obszarach jest doskonałe. A poza tym to nic nie kosztuje, co jest rzadkością w regionie Tula.

Każda ryba znaleziona w Oka, słynącej z obfitości ryb, jest łapana w kamieniołomie. Okoń chodzi po dole. Są leszcz, sandacz, boleń, płoć. W rozlewiskach, pod zaczepami, drzemią sumy. Szczególnie dużo szczupaków.

Miejsce odpoczynku

Kamieniołom Lanshinsky przyciąga nie tylko miłośników wędkarstwa. Zbieracze grzybów uwielbiają wędrować po okolicznych lasach. Ludzie przyjeżdżają tu tylko dla rekreacji na świeżym powietrzu: wybierz się na spacer wzdłuż kamieniołomu, zejdź do samej wody, podziwiaj zachód słońca. Ze względu na bliskość wsi rzadko zostają na noc.

Wychodnie skalne, które otaczają kamieniołom, byłyby doskonałym miejscem do treningu dla wspinaczy i turystów pieszych. Jednak rzadko tu trenują ze względu na brak komunikacji miejskiej. Ze względu na rzadki przyjazd wspinaczy skałkowych, nikt nie znosi źle leżących kamieni. W rezultacie ściany do wspinaczki linowej są zawodne. Ale to świetna okazja, aby sprawdzić swoje umiejętności w warunkach zbliżonych do naturalnych, kiedy kamyk może lecieć z góry, a kołysząca się półka co jakiś czas próbuje wyskoczyć spod stopy. W takich warunkach wymagane jest topowe ubezpieczenie. nieprzyjemnyZarośla rokitnika stają się niespodzianką dla schodzących po raz pierwszy turystów.

Kochają te miejsca i ekstremalnych ludzi. Motocykliści testują tutaj swój sprzęt, jeep safari.

Szukam kamieniołomu na mapie

Transport publiczny nie jeździ do kamieniołomu. Najbliższa stacja kolejowa Priokskaya znajduje się 8 km od kamieniołomów, autobusy kursują do Lanshino 2 razy dziennie, ale rozkład jazdy jest niewygodny.

Rzeka Oka na mapie jest głównym punktem odniesienia do znalezienia kamieniołomu. Można do niego dotrzeć kilkoma drogami. Jedna z nich prowadzi przez wioskę Lanshino. Ta ścieżka jest łatwa do przebycia na mapie, ale w praktyce raczej trudno jest dostać się do kamieniołomu przez wioskę ze względu na strome zejście.

Najwygodniejszym sposobem podróżowania jest zarządzanie kamieniołomami. Jednak poruszanie się po tej ścieżce jest ograniczone barierą i musisz poprosić strażników, aby cię przepuścili.

Jak dojechać samochodem?

Na mapie możesz zobaczyć, jak dostać się do kamieniołomu Lanshinsky. Możesz też skorzystać z ustnego opisu trasy.

Ścieżka do ukochanego miejsca miłośników wędkarstwa i relaksujących wakacji leży wzdłuż autostrady Symferopol i znajduje się 20-25 kilometrów od zjazdu z niej.

Bardziej szczegółowo ścieżka wygląda tak. Kierując się do Tuły, trzeba minąć posterunek policji drogowej, który znajduje się przed Oką, przeprawić się przez rzekę na moście, a następnie - pod wiaduktem, znajdującym się dwa kilometry od mostu.

Przejeżdżając pod wiaduktem należy skręcić ostro w prawo, aby wspiąć się na jego początek,następnie zjedź zjazdem w lewo prowadzącym w dół.

Po zejściu z wiaduktu droga do kamieniołomów Lanshinsky biegnie równolegle do terenów zalewowych rzeki do mostu kolejowego, obok którego znajduje się cegielnia Zaoksky.

W pobliżu skrzyżowania w kształcie litery T, gdzie znajduje się znak dla miasta Aleksin, należy skręcić w prawo i przejść pod mostem kolejowym.

Po 7 kilometrach od tego miejsca, przy rozwidleniu znajduje się przystanek autobusowy, przy którym należy skręcić w prawo drogą prowadzącą do Oka, a po 1 kilometrze od początku rozgałęzienia skręcić w lewo. Począwszy od tego miejsca, polna droga polna prowadzi bezpośrednio do rzeki, a następnie trzeba iść wzdłuż koryta rzeki. Sama rzeka Oka doprowadzi do kariery. Na mapie ten odcinek ścieżki ma 2 kilometry.

Jeśli podróżnik przypadkowo skręci w lewo przed dotarciem do kamieniołomu, droga ominie go po lewej stronie i nadal będzie prowadzić do ukochanego miejsca.

Recenzje zawodowe

Łanszyński kamieniołom to ulubione miejsce mieszkańców wszystkich trzech regionów: Kaługi, Tuły, Moskwy. W Internecie istnieje ogromna liczba forów, które jednoczą rybaków. Po każdej wyprawie do kamieniołomu miłośnicy wędkarstwa opowiadają o tym, jakie ryby złowiono, na jaką przynętę, czy to kręcąc z brzegu, z łodzi, przynęty czy freezera. Zimą rozpoczyna się sezon wędkarstwa podlodowego, któremu towarzyszy dyskusja na temat grubości lodu i liczby wykonanych otworów.

Atmosfera kamieniołomu Lanshinsky jest niesamowita: malownicza przyroda, obfitość ryb,naturalne warunki do uprawiania sportów ekstremalnych. Pojawia się jednak ogromny problem: okolice kamieniołomu są wykorzystywane jako wysypisko śmieci. Stopniowo wysypisko obejmuje coraz więcej terytorium, grożąc zniszczeniem tego wyjątkowego miejsca stworzonego wspólnym wysiłkiem człowieka i natury.