Wyspa Olchon, należąca do Nadbajkalskiego Narodowego Parku Przyrody, znajduje się w centrum Bajkału - najpiękniejszego i wyjątkowego jeziora na świecie. Na terenie zbiornika znajduje się 26 wysp. Największym z nich i jedynym zamieszkałym jest Olkhon. Bajkał, którego zabytki znane są na całym świecie, „osłonił” wyspę o powierzchni 730 kilometrów kwadratowych (jej długość to 71,7 km, szerokość to 15 km). Nazwa wyspy związana jest ze słowem „oj-khon”, które w języku buriackim oznacza „las” lub „lekko zalesiony”. W rzeczywistości las rośnie tylko w centrum Olchonu. Jej południowe i północne obrzeża to głównie stepy. Wyspa Olkhon, której zabytki znane są w całej Rosji, przyciąga nimi turystów.
Mieszkańcy wyspy, nie więcej niż 1500 osób. Główna populacja osiedliła się we wsi Chuzhir, która jest największą osadą tutaj.
Krótki opis
Wyspa znajduje się przy tej części jeziora, w której odnotowuje się największą głębokość - 1642 metry. Każdy, kto tu był, mówi o Olchonie jako o sercu Bajkału, ponieważ nawet jego kształt przypomina główny ludzki organ. Otoczony wodami jeziora zachował swój zupełnie wyjątkowy świat i gościnność, które mogą otworzyć dla każdego z jegogość. Jego piękna nie da się opisać słowami, ale warto to zobaczyć – a Twoja obojętność całkowicie zniknie. Niezrozumiałe i niesamowite widoki Olchona nie tylko zrobią na Tobie niezatarte wrażenie, ale także pomogą Ci lepiej zrozumieć piękno naszej Ojczyzny. Niepowtarzalna atmosfera pozwoli Ci na warunkowe cofnięcie się w czasie do świata nieskażonego cywilizacją, gdzie wciąż jest możliwość odprężenia duszy, serca i oczywiście ciała. Wycieczki do Olkhon cieszą się dużą popularnością. Zazwyczaj zamawia się je na kilka miesięcy przed wyjazdem. Duże grupy turystów przyjeżdżają tutaj, aby zobaczyć główne zabytki Olkhon.
To miejsce, w którym koncentruje się cała różnorodność naturalnych krajobrazów wybrzeża Bajkału. Najwyższym szczytem wyspy jest Góra Zhima (Izhimei), której wysokość wynosi 1274 metry.
Klimat Olkhon
Wyspa ma niezwykły klimat: lato jest tu najgorętsze w regionie Bajkał, zima jest mroźna; Ma mniej opadów niż gdziekolwiek indziej w okolicy. Przez prawie cały okres letni panuje tu ciepła i słoneczna pogoda, woda w zatokach nagrzewa się do kąpieli, co pozwala przyciągnąć tu dużą liczbę turystów. Wszyscy jeżdżą, aby zobaczyć zabytki wyspy, Olchon, Bajkał i pobliskie zabytki, ciekawe wykopaliska.
Najgorętsze miesiące to lipiec i sierpień. Najkorzystniejszym okresem dla turystów do odwiedzenia Olkhon jest lato, gdzieś od połowy czerwca do mniej więcej końca września. zima dlatego regionu jest dość miękka, z niewielką ilością śniegu i dość długa. Wiosna i lato przybywają na wyspę później niż na kontynencie.
Bajkał słynie z bardzo częstych wiatrów i silnych huraganów, zwłaszcza w okresie jesienno-wiosennym. Wściekły wiatr Sarmy pochyla się nad wyspą, zrywając glebę i szatę roślinną oraz przysparzając wielu kłopotów miejscowym rybakom. A mimo to większość roku sprzyja turystyce. Warunki klimatyczne i pogodowe zapewniają gościom wyspy doskonałe możliwości spędzenia tu przyjemnych wakacji. Na Olchonie są też możliwości spacerów, wędrówek wodnych, samochodowych, a także przejażdżek konnych i rowerowych.
Na Olkhon nie ma drapieżników, które stanowią zagrożenie dla ludzi. To samo dotyczy muszek z komarami.
Wyspa jest miejscem zupełnie osobliwym, owiana jest starożytnymi legendami. Teren wyspy jest usiany historycznymi i kulturowymi artefaktami. Ich gęstość na 1 kilometr kwadratowy po prostu się przewraca. Fakt ten nie ma odpowiednika w całym regionie Bajkału: na wyspie odkryto 143 stanowiska archeologiczne. Są to nekropolie, cmentarzyska, starożytne pozostałości kamiennych murów, osady. Święta na Olkhon są szczególnie popularne wśród miłośników historii.
Jak dostać się na wyspę
Latem pasażerowie mogą zostać dowiezieni na wyspę promem, który kursuje między wioską Sakhyurta i Olkhon przez cały dzień. Należy jednak mieć świadomość, że na prom można poczekać do trzech godzin. Pierwsi przewoźnicy obsługują regularne autobusy i samochody okolicznych mieszkańców. Dworzec autobusowy w Irkucku wysyła na wyspę taksówki o ustalonej trasie, które kursują przez całe lato. Szacowany czas podróży może wydłużyć się do 6 godzin.
Innym sposobem dotarcia na wyspę jest woda. Istnieje kilka lotów: Irkuck - Olchon - Siewierobajkalsk - Niżnieangarsk i Irkuck - Olkhon - Ust-Barguzin. Zimą możesz skorzystać z lodowej drogi i cieszyć się pięknem zamarzniętego jeziora.
Poza sezonem na wyspę można dostać się na dwa sposoby: samolotem lub poduszkowcem. Oczywiście możesz wybrać takie metody albo dla maksymalnego komfortu, albo jeśli inne nie są dla ciebie dostępne, ale naprawdę chcesz jak najszybciej zobaczyć zabytki Olkhon.
Sezon wakacyjny zaczyna się latem, kiedy na różne wycieczki przyjeżdża tu duża liczba turystów. Olkhon, podobnie jak inne miejsca o wyjątkowej i bogatej historii, jest pod tym względem bardzo interesujący. Jest niezwykle popularny wśród podróżników.
Zacznijmy więc przyglądać się głównym niezapomnianym miejscom i zabytkom Olkhon.
Półwysep Głowa Mare
Ostatni szczyt skalnego pochodzenia na przylądku Khorin-Irgi jest oddzielony od półwyspu Kobylya Golova stromą szczeliną, której szerokość dochodzi do 4 metrów. Wysokość ścian dochodzących do powierzchni wody wynosi 10 metrów, więc z daleka wygląda jak głowa konia. Lokalne skały przyciągają uwagę lodowymi rozbryzgami (sokuy), które tworzą się na skałach w okresie mrozów na wyspie. Podczas silnej burzy z brzegów, niesionej przez wiatr,skały mogą być pokryte lodem, którego wysokość dochodzi do 10–20 metrów. W tym przypadku szczelina jest skutecznie owinięta misternymi, mroźnymi dekoracjami.
Dzięki wspaniałości i stałości corocznego tworzenia dekoracji lodowych na skałach w pobliżu wybrzeża, można znaleźć tylko jedno podobne miejsce - skały przylądka Sagan-Chushun na północy Olchonu. W pobliżu przylądka Kobylya Golova w październiku 1901 r. silny wiatr Sarma spowodował rozbicie się statku, w wyniku którego zginęło 176 osób. Żaglówka Potapov rozbiła się o skały.
Zagli Bay
Skąd wzięła się ta nazwa zatoki, nie wiadomo na pewno, być może oznacza to „miejsce pełne ryb”. Słowa o podobnym rdzeniu występują w językach buriackim i mongolskim i oznaczają surową, nieprzetworzoną rybę. Podobno w ten sposób pojawiła się nazwa Zagatuy, co sugeruje jedzenie surowej ryby.
Zatoka jest uważana za najbardziej słoneczne miejsce w obwodzie irkuckim. Liczba pogodnych dni jest porównywalna z tymi w kurortach Kaukazu. Co innego można porównać z zatoką, to z Kazachstanem, a w szczególności z jego stepami, bo tam spada tyle samo opadów, co tutaj. Możesz mieć wspaniały widok na zatokę z drogi. Według turystów roślinność na wybrzeżu praktycznie nie występuje. Wąski kanał łączy zatokę z jeziorem Nurskoe. Latem woda jest na tyle ciepła, że można się tu pluskać.
Jezioro Hanghoi
Dzięki obfitości ryb i bardzo ciepłej wodzie jezioro cieszy siębardzo popularny wśród turystów, nazywany jest również Yelginsky. Znajduje się na zachodnim wybrzeżu prawie w jego centrum. Przybliżone wymiary to 500 x 800 metrów. Od północy od Bajkału oddziela go stromo załamujący się skalisty grzbiet o dużej grubości, który łagodnie schodzi do jeziora. Z grzbietu otwiera się malowniczy widok na Małe Morze, Pasmo Nadmorskie i Wyspy Małomorskie. Jezioro jest połączone z Bajkałem wąskim kanałem na mierzei we wschodniej części. Szerokość kanału wynosi zaledwie 1-2 metry, a szerokość mierzei waha się od 30 do 50 metrów. Kanał jest bardzo płytki, jego głębokość wynosi 15-30 cm, więc każdą łódź można nim przeciągnąć tylko pustą. Są chwile, kiedy jest całkowicie zamulony piaskiem. A kanał służy do przejścia ryb na wiosnę.
Drzewa nie rosną na brzegach jeziora i są miejsca, gdzie są częściowo zalane. Jezioro Khanhoi jest bogate w ogromną liczbę ryb, ponieważ natura stworzyła w nim dogodne warunki do jego rozmnażania: prawie całe dno pokryte jest glonami, a wolna powierzchnia wody nad nimi wynosi nie więcej niż 20-30 centymetrów. Znaki głębokości w jeziorze nie przekraczają 4 metrów. Woda jest dość czysta i ciepła, jak mówią podróżnicy. W miejscach, gdzie nie ma glonów widać dno jeziora.
Żyją tu takie gatunki ryb jak rogate, okonie i szczupaki. Tych ostatnich jest tu całkiem sporo, a ona potrafi przytyć nawet ponad 10 kilogramów. To bardzo dobre miejsce do wędkowania. Aby łowić szczupaki na spinning trzeba przyzwyczaić się do nęcenia blisko powierzchni,aby nie zaplątać przekładni w glony. Miejscowi rybacy polują na szczupaki z brzegu. A nad jeziorem, przy kamieniach pod skałami (na Bajkale), można spróbować szczęścia w łowieniu lipienia.
Jakie inne zabytki Olkhon przegapiliśmy?
Przylądek Sagan-Chushun
Sagan-Khushun to przylądek na zachodnim wybrzeżu Olchon. Jest częścią parku narodowego i ma status pomnika przyrody. Z języka buriackiego „Sagan-Chushun” tłumaczy się jako „Biały Przylądek”. Znany jest również pod innym imieniem – „Trzej Bracia”. Przylądek to szereg jasnych marmurowych skał stromo uchodzących do Bajkału. Oddalając się od wody, wielkość skał maleje, ale ich liczba rośnie, co utrudnia dostęp do akwenu. Przylądek ciągnie się około kilometra, na jego skałach rosną czerwone porosty, które urozmaicają jasne kolory marmuru, czyniąc je bardziej atrakcyjnymi.
Na poziomie fal w skałach można znaleźć lśniące wnęki - groty, z których największa znajduje się pod Średnim Bratem, nieco na północ od ciasnej zatoki. Jeśli chcesz cieszyć się pięknem groty, będziesz musiał skorzystać z łodzi, ale jej widok jest najpiękniejszy zimą, wtedy możesz wejść do środka po lodzie. Jego objętość wewnętrzna jest dość pojemna: długość sięga ośmiu metrów, szerokość zbliża się do czterech, a wysokość sięga trzech metrów - można po niej nawet popłynąć łodzią. Na Sagan-Chushun można znaleźć starożytną fosę i wał o długości około 800 m, datowany w przybliżeniu na V-X wiek. Możesz również odkryć jaskinię za pomocąmiejscowi mieszkańcy - foki - w tym ciekawym widoku wyspy. Olkhon (Bajkał - miejsce jego schronienia) słynie z tych różnych znalezisk.
Przylądek Burkhan
Burkhan to pierwsza rzecz, o której pamięta wielu turystów odwiedzających Bajkał. Przylądek znajduje się pośrodku zachodniego wybrzeża Olchon, w pobliżu osady Chuzhir. Jest to skała o rozwidlonym wierzchołku z wapienia i marmuru, gęsto porośnięta czerwonymi porostami. Przed nadejściem buddyzmu na te tereny przylądek nazywano Szamanskim, a po głównym bóstwie Bajkału. Skała, która znajduje się bliżej nurtu rzeki, została przebita przez jaskinię, w brzuchu której dawniej szamani odprawiali swoje rytuały. Wcześniej mógł do niego wejść tylko duchowny, więc przez długi czas pozostawało zakazane, przejście było zamknięte dla wszystkich. Ale nawet teraz kobiety i dzieci nie są w nim wpuszczane. Jaskinia jest nadal uważana za świętą i znajduje się w siedmiu świątyniach. Według legendy szaman przeniknął przez skałę, co zrobiło oszałamiające wrażenie na ludności, która nie wiedziała o jaskini.
Przylądek Burkhan jest pomnikiem przyrody i historii. Na przylądku i jego okolicach znaleziono wiele znalezisk archeologicznych i artefaktów. Odkryto tu miejsce starożytnych ludzi, kilka pochówków datowanych na V tysiąclecie pne, a także fragmenty przedmiotów wykonanych z kości, żelaza, brązu, kamienia i ceramiki.
Jezioro Shara-Nur
Shara-Nur w języku Buriacji oznacza „Żółte Jezioro”. Jest w górach i niejak on na wyspie. Nawet sam Olkhon, zabytki, których zdjęcia można zobaczyć w artykule, nie może konkurować z tym cudem natury w pięknie. Ze wszystkich stron jezioro otoczone jest wzgórzami i lasami, które chronią je przed wiatrami. Dlatego latem woda w nim szybko się nagrzewa i staje się jak świeże mleko. Jezioro zyskało dużą popularność ze względu na obecność w nim leczniczego błota, które dobrze leczy różne choroby.
Woda w jeziorze ma również właściwości lecznicze. Po kąpieli w tym zabytkowym Olchonie ciało staje się czerwone, co jest spowodowane działaniem na skórę soli mineralnych rozpuszczonych w wodzie. I oczywiście obecny jest tu siarkowodór, o czym świadczy odpowiedni zapach. Według legendy myśliwy, który ścigał ranną zwierzynę, widział, jak wpadła do jeziora, została natychmiast uzdrowiona. Potem był używany do leczenia.
Pad Tashkinei
Tashkinei to najpiękniejsza prostopadle przecinana dolina, która nazywa się padya. Znajduje się we wschodniej części wyspy i graniczy z pasmami górskimi, jakby schodząc do Wielkiego Morza.
Skaliste masywy o różnych kształtach przykryte są szalem z porostów, a dnem płynie strumyk, wijąc się w zaroślach wierzby i porzeczki. Główną atrakcją doliny jest zespół stanowisk archeologicznych, składający się z ołtarzy i cmentarzy z epoki żelaza. Niektóre z nich można zobaczyć w Muzeum Krajoznawczym. Wieś Chużyr. W pobliżu leżanki Tashkinei, nad strumieniem, zbudowano mały domek, w którym znajduje się piec, stół i ławki na słupach; okna domu pokryte są folią. Sala może pomieścić nie więcej niż osiem osób. Dom jest pozostałością starożytnej osady Buriackiej. Według legend mieszkanie było własnością pustelnika. Nad potokiem można też obserwować pozostałości młyna wodnego, który służył do mielenia ziarna każdemu, kto zwrócił się o pomoc do starszego. Tutaj turyści mogą łowić ryby, a przy odrobinie szczęścia okonie, płocie i szczupaki. A także w tym miejscu dużo lipienia. Możesz tu przyjechać samochodem.
Kempingi Olkhon
Jeżeli wybierasz się do Olkhon, nie musisz zabierać ze sobą namiotu, na wyspie jest wystarczająco dużo miejsc, w których możesz wygodnie spędzić czas i odpocząć. Goście mają zapewnione różne opcje zakwaterowania, takie jak hotele, pola namiotowe, pola namiotowe, istnieje również możliwość kwater prywatnych. Wszystko zależy od tego, jaki poziom komfortu chcesz uzyskać i w której części wyspy się zatrzymać.
- W wiosce Chuzhir, niedaleko wybrzeża, znajduje się mini-hotel „Bajkał” z kawiarnią i łaźnią rosyjską.
- Znajduje się tam również Baikal View Hotel, który oferuje bardziej komfortowe zakwaterowanie, basen i bar.
- Można również zamieszkać w kompleksie hotelowym „Baikalov Ostrog”.
- Ośrodek rekreacyjny Solnechnaya znajduje się około pół kilometra od linii brzegowej i oferuje zakwaterowanie w drewnianych domkach o niższym poziomie udogodnień.
- Kemping Aldartai - mała przytulna baza, która znajduje się 800metrów od jeziora Bajkał.
- Osiedle "Daryana" sąsiaduje z powyższym, jest domem wolnostojącym.
- W tym samym miejscu możesz zatrzymać się w ośrodku rekreacyjnym Łada, w cichym i spokojnym miejscu.
- Jeśli chcesz osiedlić się z dala od dużego tłumu ludzi i hoteli, to kemping jurta Melodiya Olkhon we wsi Kharantsy będzie dla ciebie odpowiedni. Zostaniesz zakwaterowany w jurtach.
Wszystkie kempingi Olkhon oferują różne wycieczki i usługi własnych przewodników. A także tutaj można posłuchać wszelkiego rodzaju wierzeń, legend, eposów, wierzeń. Są to słynne zabytki literackie Irkucka i Bajkalska. A na Olkhon masz okazję ich poznać.
