Fokker został założony w 1912 roku przez Antona Fokkera. Trwała do marca 1996 roku, kiedy to ogłoszono jej upadłość i sprzedano w częściach. W czasie jego istnienia zaprojektowano i zbudowano dziesiątki modeli samolotów cywilnych i wojskowych. W latach 1920-1930 firma dominowała wśród tego typu przedsiębiorstw.
F50 to bardziej udana wersja Przyjaźni
Fokker 50 jest jednym z przedstawicieli rodziny samolotów cywilnych. Początek jego powstania został położony w 1983 roku, w tym samym czasie opublikowano pierwsze opracowania projektora. Model stał się następcą udanej F27 Friendship, działającej w tym czasie przez 25 lat. Spodziewano się, że będzie to tylko modyfikacja tego linera, ale różnice okazały się znaczne. W związku z tym oryginalna wersja nazwy projektu (F27-050) została zmieniona. Samolot otrzymał własny numer rodzinny. W tym przypadku przyjaźń została przerwana.
Opracowując swój samolot, firma skupiła się na niezawodności i bezpieczeństwie. Często zwiększało to koszty projektów. Wszystkie modelewykazał doskonałą odporność na zużycie. Nowy Fokker Model 50 otrzymał silnik turbośmigłowy, co pozwoliło uzyskać większą oszczędność paliwa. Konstrukcja śmigieł pomogła zmniejszyć hałas podczas lotu.
Fokker 50 odbył swój pierwszy lot 28.12.1985. Produkcja seryjna rozpoczęła się w 1987 roku i trwała do 1996 roku, kiedy firma zbankrutowała. W tym czasie wyprodukowano ponad dwieście Fokkerów 50. Zdjęcie różnych odmian przedstawiono poniżej w artykule. W sumie wydano 220 egzemplarzy.
Fokker 50: podstawowe wykonanie
Podstawowa wersja samolotu została wyposażona w cyfrową odmianę zestawu awionicznego EDZ-806, wyprodukowanego w USA przez firmę Honeywell. 4 wyświetlacze zawierają wszystkie niezbędne dane lotu. Istnieją czujniki alarmowe do awarii różnych węzłów systemu. Zainstalowany jest sprzęt diagnozujący sprzęt. Średnica śmigieł z 6 łopatami wynosi 3,66 m.
| Wymiary (w metrach): | |
| długość | 25, 24 |
| rozpiętość skrzydeł | 29, 0 |
| obszar skrzydeł | 70, 0 |
| wysokość | 8, 31 |
| maksymalna szerokość kadłuba | 2, 7 |
| Wymiary przedziału pasażerskiego (w metrach): | |
| długość | 15, 96 |
| szerokość (maks.) | 2, 5 |
| wysokość (maks.) | 1, 96 |
| Liczba miejsc (na osobę): | |
| załoga | 2 |
| pasażerowie (w zależności od modyfikacji) | do 58 |
| Charakterystyka wagi (w tonach): | |
| masa pustych | 12, 52 |
| start | 19, 95 |
| brak paliwa | 18, 3 |
| Ładunki (w tonach): | |
| nośność | 5, 67 |
Różne modyfikacje Fokkera 50
- 50-100 - wersja podstawowego modelu samolotu, wyposażona w silnik PW125B i zapewniająca 4-drzwiową kabinę.
- 50-120 – odmiana, która ma 3 takie drzwi.
- 50-300 - ta wersja miała być używana w obszarach wysokogórskich lub o gorącym klimacie. Zainstalowano silnik PW127B.
- 50-320 - różni się od 300. wersji liczbą drzwi w kabinie.
- 50-400 - odmiana była tylko planowana, ale nigdy nie została wprowadzona do produkcji. Założono, że zostanie zaprojektowany na 68 miejsc. Miał też mieć znacznie powiększony kadłub.
| Typ silnika | 2 TVD Pratt Whitney Kanada PW125B (PW127B) |
| Moc | 2 x 2500 (2750) l. s. |
| Prędkość przelotowa | 550 km/h |
| Zasięg lotu | 1120 km |
| Pułap startowy | 9, 8km |
| Średnica śmigła z sześcioma łopatkami | 3, 66 m |
| Poziomy hałasu (EPN dB): | |
| start | 81 |
| z boku pasa startowego | 85 |
| wejście na pokład | 96 |
Doskonałe dane techniczne, wysoki stopień niezawodności i bezpieczeństwa - to wszystko cechy Fokkera 50. Schemat kabiny podstawowej modyfikacji przedstawiono w artykule.
- Szerokość kabiny - 2,5 m.
- Liczba miejsc zależy od modyfikacji.
Fokker w dzisiejszych czasach
Pomimo tego, że produkcja tego modelu zakończyła się ponad 20 lat temu, nie należy zaprzestać użytkowania samolotów. Nadal służą człowiekowi, przewożąc ładunek i pasażerów.
Podczas całego istnienia modelu doszło do 12 wypadków i awarii. Wszystkie przypadki zostały szczegółowo zbadane. W toku kontroli i czynności analitycznych prawie we wszystkich takich przypadkach stwierdzono winę załogi lub personelu obsługi statku powietrznego. Nie znaleziono problemów technicznych. Wykładziny wykazały wysoki udział odporności na zużycie, niezawodności i bezpieczeństwa.
Większość przykładów obsługiwana jest obecnie przez osoby prywatne lub małe linie lotnicze na krótkich trasach krajowych. Często dochodzi do konwersji całkowicie na przewóz towarów.
W Rosji użycie tych samolotów było uważane za godną alternatywę dla An-24. Przeszkodą jest brak certyfikacji.
W krajach WNP są szeroko stosowane na wielu liniach. Na przykład obecnie widziany wAirAstana na trasie Astana-Pawłodar-Astana.
