Nowa Kaledonia to jedna z oaz Oceanu Spokojnego. Pokryta jest wiecznie zielonymi lasami tropikalnymi, w których rosną rzadkie gatunki drzew i roślin. Jej opustoszałe brzegi ze złotym i białym piaskiem, a także namorzyny sąsiadują z jasnymi światłami nocnych klubów i hałaśliwymi imprezami w lokalnych kasynach. Podwodny świat zapiera dech w piersiach, a rafy koralowe ujawniają różnorodność życia oceanicznego.
Francuski urok zmieszany z odrobiną lokalnej tradycji aborygeńskiej i kultury melanezyjskiej. Niesamowite widoki wodospadów, reliktowych drzew i wapiennych jaskiń z pewnością pozostawią ogromny pozytywny wpływ na niezapomniane wakacje. Zamknięta laguna głównej wyspy, otoczona rafą koralową, która pod względem wielkości dorównuje Wielkiej Rafie Koralowej, rozciąga się na kilometry dziewiczych wód.
O kraju
Nowa Kaledonia to wyspa o tej samej nazwie na wodach Oceanu Spokojnego, otoczonamałe wysepki w części melanezyjskiej. Jest to specjalna jednostka administracyjna Francji. Jej granice leżą wzdłuż australijskiej strefy ekonomicznej od południowego zachodu, spotykają się z Fidżi na południowym wschodzie i Vanuatu na północy. Ponieważ jest to francuska „kolonia”, banknoty są tu prezentowane w postaci francuskiego franka pacyficznego. W kraju jest tylko 245 tys. osób.
Największą formacją wyspy jest Grande-Terre, jej rzeźba jest górzysta, a wybrzeże jest pocięte skałami. Liczne przytulne, sekretne zatoki kryją piękno raf koralowych, które są częścią grzbietu koralowego. Na wyspie znajduje się wiele rzek i zbiorników, a czerwona ziemia jest bardzo żyzna. W tutejszych lasach, które zajmują piętnaście procent całego terytorium wyspy, rosną bardzo cenne gatunki drzew, w tym araukaria. To on jest przedstawiony na herbie Nowej Kaledonii. Ze świata zwierząt można wyróżnić ogromną liczbę gekonów, dla pozostałych braci z naszych mniejszych ziem wyspy są bardzo biedne.
W 2018 r. spodziewane jest drugie referendum w sprawie secesji i uzyskania statusu niepodległego państwa. W międzyczasie, francuski Wysoki Komisarz, mianowany przez Prezydenta Francji, nadzoruje życie publiczne.
Tło historyczne
Wyspa została odkryta przez słynnego podróżnika i nawigatora Jamesa Cooka w 1774 roku i nazwał ją od nazwy swojego rodzinnego kraju Szkocji - Kaledonii, tak nazywano ją w czasach starożytnych. Historia osadnictwa wyspy trwajego początek 3500 lat temu. Według badań historyków rozpoczęła się ona w XIII wieku p.n.e. Na początku XX wieku archeolodzy odkryli pozostałości ceramiki na terenach Nowej Kaledonii. W 1853 r. władze francuskie rozpoczęły ekspansję na wyspę, a dekadę później wysłały tam statek ze skazanymi przestępcami. Francuzi zaczęli uprawiać plantacje kawy i palmy kokosowe, aw XIX wieku rozpoczęto wydobycie złota, ołowiu, chromu i innych minerałów.
Po uzyskaniu statusu terytorium zamorskiego, lokalni aborygeni – Melanezyjczycy – zaczęli organizować strajki i zamieszki na cześć ogłoszenia niepodległości ich kraju.
W składzie etnicznym dominują również Melanezyjczycy (Kanakowie), Francuzi nie ustępują im liczebnie. Na wyspie na stałe mieszkają również Polinezyjczycy, Indonezyjczycy i inne narodowości. Zasadniczo ludność Nowej Kaledonii wyznaje chrześcijaństwo (katolickie i protestanckie), są też muzułmanie, sunnici, ale wraz z tymi religiami tubylcy kontynuują tradycje lokalnych wierzeń.
Oprócz francuskiego istnieją trzydzieści trzy dialekty melanezyjskie i polinezyjskie.
Kultura
W porównaniu z innymi krajami regionu Melanezji, Nowa Kaledonia jest zdominowana przez kulturę europejską, a nie tradycje aborygeńskie. Nawet wiejskie osady aborygeńskie stały się obszarami zeuropeizowanymi, chociaż ich wygląd zewnętrzny został zachowany w stylu archaicznym. Te autentyczne okrągłe domy pokryte?zamiast dachu z liśćmi palmowymi można je znaleźć tylko w bardzo odległych miejscach.
Czasami przywódcy plemion mogą jeszcze zbudować takie mieszkanie dla siebie, ale ubrania i wystrój wnętrz już nadążają za duchem czasu. W kuchni Nowokaledończycy wykorzystują również europejskie przepisy, czasami mieszając je z tradycyjnymi.
Wyspa raj
Wakacje w Nowej Kaledonii zaczynają się od jej stolicy - Noumei, która jest prawdziwym miastem mody i rozrywki. Tutaj znajdziesz fajne butiki z kasynem i piękne ogrody z piaszczystymi plażami. W pobliżu głównej wyspy, o której mowa powyżej, znajduje się archipelag zwany Loyet oraz słynna Ile des Pins (lub wyspa sosnowa). Ta ostatnia to prawdziwe marzenie na idealne wakacje: otoczona jest białym drobnym piaskiem i niesamowicie czystą wodą. Jest to prawdziwa ucieczka od zgiełku i można do niej dotrzeć w zaledwie piętnaście minut lotu z Grande-Terre.
Sklepy, hotele i zajazdy, restauracje i kawiarnie akceptują dolary australijskie i nowozelandzkie. Walutę możesz wymienić na lotnisku iw bankach. Niektóre banki pobierają prowizję w wysokości pięciu dolarów za każdą transakcję wypłaty gotówki, prowizja nie dotyczy euro. Plastikowe karty bankowe są akceptowane we wszystkich placówkach miejskich, ale wyjeżdżając z miasta, będziesz musiał zapłacić głównie gotówką. Przez tydzień za pośrednictwem bankomatu można wypłacić nie więcej niż 350 USD. Karty Master i Diners Club są nieco ograniczone w użyciu, ale turyści nie będą mieli problemów z Visa i American Express. Jestmożliwość realizacji czeków i czeków podróżnych w bankach lub hotelach co najmniej czterogwiazdkowych.
Oczywiście, po wykupieniu wycieczki do Nowej Kaledonii, każdy chce wziąć kawałek swojego wakacyjnego domu na pamiątkę. Dlatego na liście najpopularniejszych pamiątek na pierwszych liniach znajdą się amulety lokalnych aborygenów (Kanaków) i jadeitowa biżuteria. Wszystko to można kupić na rynkach. Ale ponieważ w krajach europejskich nie ma szczególnego zwyczaju targowania się, to tutaj obowiązuje ta sama zasada - zakup odbywa się za cenę ogłoszoną przez sprzedawcę. Co więcej, jeśli turysta zacznie się targować, miejscowi uznają to za oznakę braku szacunku i przynajmniej odmówią z nim współpracy.
Przed zakupem wycieczki do Nowej Kaledonii należy pomyśleć o tym, jak bardzo dana osoba może tolerować gorący klimat, ponieważ słońce jest tu znacznie bliżej ziemi, a promieniowanie jest bardzo silne. Niebezpieczne jest przebywanie na zewnątrz w ciągu dnia - od 11 do 14. Używaj kremu przeciwsłonecznego codziennie i pamiętaj, aby nosić czapki, okulary przeciwsłoneczne i pić dużo płynów (najlepiej świeżej wody).
Najlepiej przestrzegać zasad kąpieli, ponieważ wszystkie plaże są w większości częścią wybrzeża oceanu. Występują częste przypływy i odpływy, a także prąd przybrzeżny, który może zachowywać się bardzo nieprzewidywalnie. Organizatorzy wycieczek i przewodnicy zalecają pływanie w lagunach. Nie zapomnij o życiu morskim. Wewnątrz lagun koralowych przedstawiciele wodnej części planety są oczywiście rzadcy, aletu, w innych częściach strefy przybrzeżnej, można przypadkowo przeoczyć jeżowca, a nawet rekina.
Miłośnicy nurkowania z pewnością docenią raj głębinowych raf. Nurkowanie powinno odbywać się z doświadczonym instruktorem, który zna specyfikę otaczających wód, ponieważ duże głębokości i skomplikowane prądy wokół wysp mogą być nieoczekiwaną pułapką.
Poruszanie się po drogach jest tu łatwiejsze, ponad pięć tysięcy kilometrów dobrej jezdni ciągnie się w różnych kierunkach, jedna czwarta z nich będzie musiała zapłacić. Zasady ruchu drogowego są identyczne z francuskimi. Ruch tutaj jest średni, a korków praktycznie nie ma, bo największą osadą jest stolica państwa.
Kuchnia Nowej Kaledonii
Ważny punkt. Kupując bilet do Nowej Kaledonii, musisz zrozumieć, że wszystkie tradycje kulinarne wywodzą się z kuchni francuskiej. Głównym składnikiem diety całej wyspy są oczywiście owoce morza: krewetki, ostrygi, homary, sałatki miejscowych tubylców z ryb oceanicznych w soku z limonki. Ponadto szeroko stosowane są banany, kokosy, bataty. Od napojów alkoholowych Nowokaledończycy wolą wina, a od napojów bezalkoholowych - świeżo wyciskane soki z różnych egzotycznych owoców i kawę, tę samą, którą przywieźli tu Francuzi. Na terenie kraju znajduje się ponad dwieście restauracji z doskonałą obsługą na poziomie europejskim i pysznymi daniami od szefów kuchni.
Warunki klimatyczne
Klimat Nowej Kaledonii jest oceniany jako tropikalnypasat. Powietrze jest tu wilgotne i gorące, temperatura powietrza praktycznie nie zmienia się w ciągu roku i średnio od 23 do 30 stopni Celsjusza powyżej zera. Deszcze zaczynają się w listopadzie i trwają do marca, kiedy nad wyspami przechodzą cyklony. Nowa Kaledonia charakteryzuje się pojawieniem się tropikalnych huraganów, jesienią panuje sezon pasatowy – czyli niebo czyste, ale bardzo wietrzne.
Jak się tam dostać
Ponieważ nie ma bezpośredniego lotu między Rosją a wyspami, lot z Moskwy do Nowej Kaledonii można wykonać w następujący sposób:
- Przez ziemie francuskie za pomocą Air Austral.
- Przez Australię z Qantas i Aircalin.
- Przez Nową Zelandię, do której jednak będziesz musiał również polecieć tranzytem, liniami Air New Zealand i Aircalin.
- Przez ziemie Vanuatu, korzystając z usług Air Vanuatu.
- Przez Fidżi, Koreę Południową lub Japonię z Aircalin.
Co zobaczyć na wakacjach
Zwiedzanie Nowej Kaledonii najlepiej zacząć od stolicy. W końcu jest to najwyraźniejszy przykład fuzji kultur. Noumea ma szczególny urok francuskiej prowincji, choć jest prawie jedyną normalną i prawdziwą dumą tych ziem. Centrum miasta wyróżnia się zielonym placem i dużym ośrodkiem kulturalnym lokalnych mieszkańców. Miejsca sypialne wypełnione są starymi budynkami z epoki kolonialnej. W tym kilkadziesiąt kilometrów kwadratowych: biblioteka, muzeum, zoo, ogromnyakwarium i strefa tropikalnych ryb Neuville, gdzie można zobaczyć starożytne przedkolonialne ruiny, dużą liczbę klubów jachtowych i wiele więcej.
Wokół stolicy znajdują się lasy namorzynowe, które otaczają piaszczyste plaże z rozwiniętą infrastrukturą turystyczną. Sądząc po recenzjach, zdecydowanie warto odwiedzić farmę jeleni Rusa, gdzie zwierzęta żyją w warunkach zbliżonych do ich prawdziwego siedliska. Nie mniej interesujące są winnice ukrywające się w dolinie przełęczy Amyu. Dla lokalnego folkloru lepiej udać się w okolice miasta Jengen, gdzie znajdują się „Czarne Skały” z centrum kulturalnym Bwarhat. Co tydzień odbywają się wydarzenia mające na celu ożywienie tradycyjnej kultury miejscowej ludności.
Według turystów Nowa Kaledonia ma swój malowniczy stary fort Teremba w pobliżu La Foa, który musi znaleźć się na liście obowiązkowych odwiedzin, a także warto przejść się po pozbawionym dachu targowisku - Farino. Turyści donoszą również o pięknym moście Pazerel de Marguerite, który został zaprojektowany przez inżynierów z biura projektowego Eiffel.
Chodźmy w głąb lądu od cywilizacji
W pobliżu miasta Burai znajduje się naturalny raj dla żółwi. To miejsce znajduje się dość daleko od stolicy, 150 kilometrów. Dlatego tutaj możesz obserwować nieskazitelną przyrodę i przedstawicieli starożytnych zwierząt pancernych. Północna część wyspy jest bardziej autentyczna, można tu podziwiać widoki na sawanny i górskie krajobrazy. Skaliste przylądki, źródła termalne, wodospady o niepowtarzalnym pięknie i tropikalna roślinność nie opuszcząobojętny na każdego podróżnika.
Tutaj możesz zobaczyć całe gaje kokosowe i zobaczyć, jak uprawia się prawdziwą kawę. Ponadto w tej części wydobywany jest nikiel, który jest głównym towarem eksportowym.
Oddzielnie musisz wziąć pod uwagę wyspę Pens. Jest to zamknięty ośrodek klasy VIP. Jest bardzo drogi i porośnięty wyjątkowymi drzewami - sosnami norfolskimi. Zachowała oryginalne naturalne piękno z piaskiem bielszym niż śnieg i życie miejscowych tubylców - Kanaków, którzy żyli na tej ziemi od setek lat.
Wyspa Lojalności wygląda jak koralowe atole, są jak szlachetne kamienie w pierścieniu, otoczone malowniczym obrazem flory i fauny. Istnieje kilka wiosek turystycznych, w których można zamówić usługę nurkowania, wynająć jacht i spokojnie odpocząć od całego światowego zamieszania, podążając kilkoma kontrastującymi trasami.
