Terytorium Nadmorskie, Zatoka Telakowska

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

W Kraju Nadmorskim znajdują się co najmniej dwie zatoki Telakowski, dwa przylądki nazwane jego imieniem, rzeka Teliakowka w rejonie Chasanskim i wieś. Kim jest ten Teliakowski? Kraj Nadmorski otrzymał wiele nazw podczas pierwszego kartowania, wykonanego w latach 1862-1863 podczas wyprawy W. M. Babkina, lub podczas prac hydrograficznych prowadzonych w tych miejscach w latach 1891-1894. Wyprawą kierował porucznik P. A. Mikhelson. A porucznik Aleksander Aleksandrowicz Teliakowski (1869-1896) był członkiem jednostki badań topograficznych w partii porucznika Korpusu Nawigatorów Marynarki Michałsona.

Nazwa na cześć odkrywców

Półwysep Gamów, na którego wschodniej części znajduje się Zatoka Telakowska, otrzymał swoją nazwę na cześć D. I. Wyprawa ta jest szczegółowo opisana w dziele o tym samym tytule I. A. Gonczarowa, który brał udział w wyprawie fregaty Pallada, wysłanej z misją dyplomatyczną do Japonii w latach 1852-1855.

Następnie statek skierował się do rosyjskich wybrzeży, otwierając się wzdłużzatoki, przylądki, wyspy. Przypisano mu nazwiska członków ekspedycji, którzy w jakiś sposób sprawdzili się w opisie tego czy innego obiektu. Chodzi o piękny półwysep, którego główną perłą i całego Primorye jest Zatoka Teliakowska.

Skalista i nie do zdobycia

Ona, szczegółowo opisana w latach 90. XIX wieku, znajduje się między dwoma przylądkami - Gamovem i Teliakowskim. Średniej wielkości zatoka ma dość dużą głębokość - 38 metrów. Woda w nim jest tak czysta, że z przybrzeżnych wzgórz widać dno. Zatoka, wnikająca we wschodnią część Półwyspu Gamów, ma przeważnie skaliste i strome brzegi, u podnóża których rozrzucone są fragmenty skał i głazów. A w kierunku szczytu półwyspu znajduje się depresja między wzgórzami góry Tumannaya, której zbocza poprzecinane są wąwozami. Do zatoki wpadają trzy płynące wzdłuż nich strumienie. Rzeka Telyakovka wpada do północno-wschodniej części zatoki.

Głęboko, ale możliwe zacumowanie

Zatoka Teliakowska jest chroniona przed wiatrami przez dwa przylądki i nie zamarza zimą, chociaż napływa tu dryfujący lód. Dzieje się tak głównie od stycznia do marca. Dno zatoki to piasek i kamień. W zatoce znajdują się dwie małe skaliste wysepki: jedna po stronie północnej, druga po stronie południowo-zachodniej.

W pobliżu brzegów zatoki morze jest głębsze niż w centrum, dlatego kotwicowiska znajdują się tutaj, na głębokości 25 metrów, a grunt jest tutaj piaszczysty. Czy małe łodzie mogą cumować bliżej brzegu? na szczycie zatoki, gdzie głębokość wynosi 10-12 metrów.

Domatrakcja

Okręg Khasansky zajmuje część Półwyspu Gamow, a Zatoka Telakowska, która tworzy jego linię brzegową, jest również jego częścią. Główną atrakcją urody zatoki jest Wyspa Smarującego Serca. Tytuł jest więcej niż ekscytujący. Należy zauważyć, że ta zatoka jest najbardziej wysuniętą na południe z tych należących do Rezerwatu Morskiego Dalekiego Wschodu, a raczej jedna jej część należy do FESCO, gdzie nie ma wejścia dla turystów, a druga jest otwarta dla publiczności. Na szczęście dla romantycznych gości miejsce pielgrzymek Languishing Heart Island nie znajduje się w rezerwacie przyrody. Wyspa jest niewielka, ma nie więcej niż sto metrów długości i jest przybrzeżna - tylko 30 metrów dzieli ją od zachodniej części lądu.

Zakątek, który zabiera duszę

Płytka cieśnina, którą można przeprawić w bród. Jedynym problemem czekającym na romantyków są jeżowce czarne, których kolce, łamiąc się, pozostają w skórze i mogą powodować powstawanie ropnych ran. Trzeba tylko uważać lub podjechać na wyspę łodzią od strony morza. Cel pielgrzymów znajduje się na wschodnim zboczu, najdalej od brzegu. W małym naturalnym zagłębieniu od 100 lat spoczywa kamień przypominający serce.

Co więcej, według tych, którzy tam byli, jest pokryty wieloma żyłami. Serce i tylko. Podczas przypływów ta naturalna atrakcja wydaje dźwięki podobne do bicia serca. Istnieje przekonanie, że dotykając go można ożywić wyblakłą miłość lub gwarantowanąpoznaj nowego. Wyspa ta z daleka przypomina nakrycie głowy Bonapartego i dlatego ma inną, mniej romantyczną nazwę - Czapka Napoleona. Ten wspaniały kawałek ziemi słynie z zarośli dzikiej róży i reliktowego zagajnika sosen, które rosną tylko na półwyspie Gamow.

Lokalne endemity

Telyakovsky Bay (Terytorium Nadmorskie) przyciąga turystów właśnie tymi sosnami, które są wymienione w Czerwonej Księdze. Ponadto uważa się, że mają cudowną moc uzdrawiania: jeśli przytulasz pień i stoisz za tak mało, wszystkie złe rzeczy opuszczają duszę i jest ona wypełniona dobrocią.

Choroby idą ze złem. Roślina ta jest odmianą sosny mandżurskiej. Według legendy to właśnie to drzewo zostało posadzone na grobie zmarłego wojownika i wchłonęło siłę i szlachetność bohatera. Bardzo piękna legenda. Inne nazwy tego endemika (nieodłączne tylko w tym miejscu) to pogrzebowe i wielokwiatowe. Późną wiosną i wczesnym latem, kiedy duże biało-różowe kwiaty Schlippenbach i kolczasty rododendron kwitną i pokrywają zbocza gór, zatoka przypomina bajkę.

Pierwsza ofiara

Teliakovsky Bay (Terytorium Nadmorskie) był szeroko znany tylko mieszkańcom tego regionu. Przyciągnęła niezwykłą urodą okolicznych miejsc, ciszą i czystym morzem. Ale w sierpniu 2011 roku notorycznie stała się sławna poza Primorye. To w tym miesiącu woda w zatoce nagrzewa się najbardziej i przybywają tu rekiny. To nie było dla nikogotajemnica, ale drapieżniki, z których 4 gatunki żyją tu na stałe, nigdy nie dotykały ludzi. 17 sierpnia rekin ludojad zaatakował 25-letniego mężczyznę (Denis Udovenko), mieszkańca Władywostoku, który przyjechał tu odpocząć. W szpitalu amputowano obie ręce, a także uszkodzono nogi i tułów.

Jest więcej niebezpieczeństw

Kilka trawlerów wyruszyło na poszukiwanie kanibala, obawiając się, że rekin powróci na miejsce pierwszego ataku. Dlatego zatoka Teliakowski była szczególnie chroniona. Rekin powtórzył atak 18 sierpnia, ale daleko na północ, w rejonie wyspy Zheltukhin. Tutaj 16-letni chłopiec został poważnie ranny w kończyny dolne.

W Primorye na stałe żyje kilka gatunków rekinów, a latem do 12 gatunków tych drapieżników pływa tu w migrujących ławicach ryb, wśród nich tacy zabójcy jak mako i biały rekin. W wyniku sierpniowego polowania służby Ministerstwa ds. Sytuacji Nadzwyczajnych złowiły dwie dwumetrowe ryby za pomocą sieci dennych.

Może masz szczęście

Wśród wczasowiczów stale prowadzone są prace wyjaśniające zarówno dotyczące zakazu odwiedzania rezerwatu, którego warunkowa granica biegnie wzdłuż terytorium Zatoki Telyakovskogo, jak i niebezpieczeństwa pływania i nurkowania. Ale nieostrożność i nieposłuszeństwo relaksujących urlopowiczów są niesamowite: według zeznań ochroniarzy i ratowników „wspinają się i wspinają” zarówno do rezerwatu, jak i do oceanu. A dno zatoki jest niesamowicie piękne. Ponadto wzdłuż całego wybrzeża, na różnych głębokościach, znajdują się części parowca Vladimir, który zatonął tutaj w 1897 roku i rozbił się o Cape Gamow. Zatoka, która słynie z niezwykłej aury, nie została przyćmiona przez tę katastrofę, gdyż nikt z załogi i pasażerów nie odniósł obrażeń (dziób statku uderzył w brzeg) i wszyscy zostali uratowani dwa dni później.

Nieznane piękno

Perła Primorye - Telyakovsky Bay, której zdjęcie jest załączone, jest naprawdę niezwykle piękna, a szkoda, że ten niesamowity region leży tak daleko nie tylko od europejskiej części Rosji, ale także od Ural.

Ale są kolekcje niesamowicie pięknych zdjęć zrobionych przez ludzi zakochanych w tym regionie. Oczywiście dla tych, którzy po raz pierwszy usłyszeli nazwę zatoki, przynajmniej w związku z atakiem rekina żywiącego się ludźmi, pojawia się pytanie: gdzie jest Zatoka Telyakovskogo? Powyżej zauważono, że znajduje się we wschodniej części Półwyspu Gamow, na południu Primorye.

Transport - tylko samochód

W samej zatoce możliwa jest tylko dzika rekreacja z namiotami, ale Zatoka Vityaz, położona na zachodnim wybrzeżu półwyspu Gamow, oddalona jest o 16 minut jazdy (5,5 km). Tutaj, podobnie jak we wsi Andreevka, położonej nad brzegiem Zatoki Troitsa, znajduje się wiele ośrodków rekreacyjnych na każdy gust. Wieś Andreevka jest połączona z zatoką Vityaz jedną drogą. Odległość 10 km, czas przejazdu ok. 30 minut. Wzdłuż zachodniego wybrzeża półwyspu biegnie droga. Dzicy turyści i ludzie odpoczywający w tych wsiach są głównymi gośćmi takiego daru natury, jakim jest Zatoka Teliakowska. Jak się do niego dostać z okolicznych osad? Samochodem lub drogą morską.

W pierwszym przypadku jeżdżą polną drogą zwieś Vityaz, skąd oprócz tego są jeszcze trzy podkłady - do latarni morskiej (Przylądek Gamow), do Zatoki Astafiew, słynącej z białego piasku, i na Przylądek Schultz. Nie ma innych sposobów. Samochodem można jechać tylko do linii brzegowej, a dalej wzdłuż Zatoki Telyakovskogo można poruszać się tylko pieszo. Wygodniej jest dostać się morzem, a widoki na wybrzeże są z tej strony niesamowicie piękne.

Jak dostać się z głównych miast Dalekiego Wschodu?

Jak dostać się do Zatoki Telyakovskogo z Władywostoku? Od przystanku "Fabrika "Zarya" do Andreevki - 220 km, trzeba przejechać przez Razdolnoye przed skręceniem na Slavyanka. Z Władywostoku promem z nabrzeża nr 36 do Slavyanki, a następnie do Andreevki. Możesz wsiąść do autobusu numer 521, który jedzie do centrum Andreevki. Z Chabarowska jadą do Krasina, za Ussuriysk - do Andreevki. A z tej wioski, jak wspomniano powyżej, do wioski Vityaz drogą, która pozostawia wiele do życzenia, a następnie do zatoki Telyakovskogo. We wsiach Vityaz i Andreevka znajduje się wiele nowoczesnych, dobrze wyposażonych ośrodków wypoczynkowych, które spełniają wszystkie współczesne wymagania.

Telyakovsky Bay (Terytorium Nadmorskie) może zapewnić odpoczynek tylko odpornym miłośnikom dzikiej i nie do zdobycia przyrody: trudno się tam dostać i niewielu zgodzi się żyć bez podstawowych udogodnień. Prawdą jest, że należy zauważyć, że wrażenia otrzymane w tym niezwykłym miejscu sprawiają, że reszta jest niezapomniana.

Całkowite przeciwieństwo

Na początku artykułu stwierdzono, że w Kraju Nadmorskim znajdują się dwie zatoki o tej nazwie. Druga zatokaTeliakowski (rejon Szkotowski) znajduje się w górnej części zatoki Ussuri. Odległość z Władywostoku do wsi Shkotovo wynosi 62 km, czas przejazdu to nieco ponad godzina. Z tej wioski trzeba dostać się na złą drogę do byłego garnizonu należącego do opuszczonego lotniska "Pristan". W jednym z opuszczonych pięciopiętrowych budynków wciąż tu i tam mieszkają ludzie. Wrażenie nie jest radosne, a położona nieopodal zatoka to zupełne przeciwieństwo tej znajdującej się w rejonie Khasan: plaża jest brudna, morze mocno zarośnięte glonami. Wszędzie panuje spustoszenie.