Niemal przez całą swoją historię obszar zalewowy Mnevnikovskaya przyciągał uwagę architektów i deweloperów. A teraz, po prawie 80 latach, które minęły od budowy wyspy, wszystko się zmieniło. Rozpoczęła się budowa tej wyspy, położonej w bezpośrednim sąsiedztwie Placu Czerwonego.
Tło
Dolina zalewowa Mnevnikovskaya nie jest formacją naturalną, ale strukturą stworzoną przez człowieka. Pod koniec lat 30. zbudowano śluzę w zakolu rzeki Moskwy i wykopano prostujący kanał żeglowny Karamyszewskoje. Tak powstała sztuczna wyspa o powierzchni przekraczającej 350 hektarów. Na większej części wyspy pojawiła się strefa ochrony wód zapory, a resztę terytorium zajęły rozrastające się jak za sprawą magii magazyny i zajezdnie samochodowe.
Sama równina zalewowa została włączona do miasta dopiero pod koniec lat 40-tych, ale losy wyspy nie interesowały władz miasta. Zaczęto przynosić domowe i inne śmieci. Terytorium wyspy zamieniło się w ogromne nieautoryzowane wysypisko.
Równina zalewowa została zapamiętana za Chruszczowa. NikitaSiergiejewicz złożył wizytę w USA i choć sam nie miał czasu na odwiedzenie Disneylandu, który właśnie wtedy się otworzył, to po usłyszeniu wielu recenzji o amerykańskim parku rozrywki postanowił zbudować większy i lepszy park w ZSRR niż na Zachodzie.
Do parku rozrywki wybrano teren zalewowy Mnevnikovskaya. Moskwa jako stolica miała stać się ośrodkiem realizacji wspaniałego planu. Opracowano projekt parku „Kraina Czarów”. Architekt W. Dołganow oparł projekt na mapie ZSRR. Projekt powinien był pokazywać oceany, morza, góry i pustynie, całą ogromną Ojczyznę. Ale Chruszczow opuścił stanowisko sekretarza generalnego, zanim projekt został zatwierdzony, a prace zostały wstrzymane.
Upadek ZSRR zainspirował rząd moskiewski do odbudowy wyspy, która znajduje się 15 minut jazdy od Placu Czerwonego. Zaplanowano tam otwarcie parku rozrywki, który mógłby pomieścić do 100 000 osób. Znany rzeźbiarz Zurab Cereteli wygrał konkurs ogłoszony przez burmistrza Moskwy projektem „Park Cudów”. W zamyśle architekta park miał stać się miniaturową kopią mapy świata z tematycznymi atrakcjami, muzeami i sklepami. Osobistym dekretem prezydenta Jelcyna cała wyspa została przekazana Tsereteli do nieograniczonego użytku. Ale z biegiem lat na wyspie zbudowano restaurację i inne nielegalne struktury, w tym spalarnię i fabrykę betonu. Obiecana kraina czarów nigdy się nie pojawiła, ale wysypisko wciąż rosło. W 2006 roku prawo Tsereteli do posiadania wyspy zostało unieważnione w sądzie.
Ponownie deweloperzy zaproponowali zbudowanie elitarnego pola golfowego na wyspieklub, teatr, lodowisko i drogie wille. Tak korzystna lokalizacja niewielkiego kawałka ziemi obiecywała duże zyski. Zdecydowaliśmy się nawet na inwestora, którym była firma południowokoreańska. Ale kryzys, który wybuchł w 2008 roku, uniemożliwił realizację wielkich planów.
Pod Łużkowem podjęto kilka prób rozwoju, które nigdy nie miały zostać zrealizowane.
Przez dziesięciolecia nadal przywożono tu śmieci z całej Moskwy. Ostatnio niedbałe firmy zajmujące się usuwaniem odpadów stałych, łamiąc wszelkie zakazy, wywoziły śmieci w nocy, co wielokrotnie sygnalizowali okoliczni mieszkańcy. Aby rozwiązać problem rosnącego wysypiska i ulepszyć wyspę, postanowiono rozpocząć budowę na dużą skalę.
Nowa era obszaru zalewowego Mnevnikovskaya
W 2012 roku biuro burmistrza Moskwy, kierowane przez S. Sobianina, ogłosiło konkurs na zagospodarowanie obszaru zalewowego Mnevnikovskaya. W konkursie wzięło udział około 30 firm architektonicznych z 9 krajów świata. Zainteresowanie konkursem było ogromne. Jury konkursu wybrało 3 projekty i rozpoczęło się prace nad rozbudową zagraconej wyspy. Aktywiści kategorycznie sprzeciwiali się rozwojowi wyspy zalewowej Mnevnikovskaya, ponieważ część jej terytorium została uznana za szczególnie chronioną w czasach ZSRR.
W rzeczywistości część terytorium jest uznawana za szczególnie chronioną, poza tym na wyspie znajduje się mała, ale mieszkalna wioska Terekhovo. W tej chwili mieszka w nim około 87 osób. Ta wieś jest częścią dziedzictwa historycznego, pierwsza wzmianka o niejznajdują się w annałach XII wieku.
Wyspa Parlamentu
Na wyspie Mnevnikovskaya, zgodnie z zatwierdzonym planem, zostanie wybudowane Centrum Parlamentarne, które zajmie północną część wyspy. Posłowie nie pozostaną bez odpowiedniej infrastruktury społecznej, odpowiadającej światowym standardom. Planowane są tu przeniesienie obu izb parlamentu oraz członków Rady Federalnej. Obszar, który zajmą tu posłowie, jest pięć razy większy niż to, co obecnie zajmują.
Obiekty sportowe
Część terytorium zostanie przekazana pod obiekty sportowe. Należy tu wybudować największy lodowy pałac w stolicy, mogący pomieścić nawet 20 000 widzów. Istnieją również hale do innych sportów. W planach inwestorów jest także budowa ośrodka sportów wodnych pod roboczą nazwą „Sztuczna fala”. Wspaniałe plany deweloperów uzupełnia park surfingowy. Wszystkie obiekty sportowe uzupełnią istniejące obiekty.
Mega park
Projektanci planują połączyć trzy parki: Filevsky, Krylatsky i Mnevnikovsky w jeden, łącząc je mostami. Ujednolicona zielona strefa powinna stać się największym parkiem wewnątrz obwodnicy Moskwy, której powierzchnia przekroczy 650 hektarów. Planuje się poprawę całego terenu poprzez wytyczenie ścieżek pieszych i rowerowych, budowę boisk sportowych i placów zabaw. Park na terenie zalewowym Mnevnikovskaya zapowiada się na mega-park dla wszystkich grup wiekowych.
Łącza transportowe
Wspaniałe pomysły deweloperów i rozwój równiny zalewowej Mnevnikovskaya są nie do pomyślenia bez rozwiniętego połączenia transportowego. Akord północno-zachodni będzie przechodził przez teren równiny zalewowej. Dodatkowo powstanie tu co najmniej jedna stacja metra. Jego lokalizacją będzie wieś Terekowo. W zależności od obciążenia oddziału i rzeczywistej populacji wyspy, liczba stacji może wzrosnąć do trzech.
Dokładny adres
Rozlewiska Mnevnikovskaya znajdują się w pobliżu Kremla, podróż samochodem zajmie około 15 minut. Administracyjnie należy do Północno-Zachodniego Okręgu Autonomicznego, do obwodu Choroszewo-Mniewniki, wsi Terekhovo.
Budynki mieszkalne
Większość projektu Mnevnikovskaya Poyma to rozwój komercyjny. Ale tu też powstają kompleksy mieszkalne. Kompleks mieszkaniowy Utesov został już zbudowany, w pobliżu powstają nowe wieżowce. Jest wiele osób, które chcą kupić mieszkanie praktycznie w centrum stolicy, a nawet w strefie ochrony przyrody. Nowi mieszkańcy otrzymają zupełnie nowe mieszkania w elitarnej części miasta z nową infrastrukturą i przemyślanymi połączeniami komunikacyjnymi.
Krainy sporne
Rozpoczęcie budowy na obszarze zalewowym Mnevnikovskaya jest konieczne, pomimo protestów aktywistów i mieszkańców. Zieloni powołują się na fakt, że obszar ten jest chroniony przez Departament Zasobów Naturalnych i nie może być wykorzystywany pod zabudowę. Aktywiści nie wierzą też pozbawionym skrupułów urzędnikom, którzy obiecują, że zabudowana zostanie tylko zanieczyszczona część terenów zalewowych Mnevnikovskaya, a chroniony obszar nie zostanie naruszony. Wiele zostało zrobionedebata na temat tego, że wyspa ta ma sztuczne pochodzenie, a część terytorium jest bagnista. Zdaniem ekspertów budowa na takim gruncie jest trudna i kosztowna. Tak, a wznoszone budynki mogą nie opierać się osuwiskom i innym naturalnym procesom. Ale, jak pokazuje praktyka, na wyspie budowane są wielopiętrowe kompleksy mieszkalne dla elitarnych mieszkań.
Wiele kontrowersji budzi również projekt budowy drogi, która będzie przebiegać przez tereny objęte ochroną przyrody.
Bez względu na to, ile sporów toczy się wokół wyspy zalewowej Mnevnikovskaya, plan rozwoju jest zatwierdzany przez rząd stolicy. Jak pokazała konkurencja, zainteresowanie tą krainą jest ogromne. Udział firm architektonicznych z Chin, USA, Wielkiej Brytanii i innych krajów świadczy o zainteresowaniu międzynarodowych inwestorów.
