Stare rosyjskie miasto w regionie Włodzimierza to prawdziwy skansen. Trudno opisać słowami zabytki kultury Gorochowca, ale warto je zobaczyć, aby choć na chwilę zanurzyć się w szlachetnym życiu XVII-XVIII wieku. W tym mieście zdecydowanie warto pospacerować malowniczymi uliczkami, spojrzeć z góry na panoramę miasta i okolic, a następnie, schodząc w dół i przechodząc przez most, zobaczyć odbite w tafli rzeki Gorochowce, które zachowały swój urok minionych wieków.
Architektura miasta
Piękne świątynie, stare rezydencje i kamienne domy kupieckie to główne atrakcje i główne atrakcje Gorochowca. Rosja zachowała na swoim terytorium tylko 20 izb kupieckich, a 7 z nich znajduje się w tym mieście. Ciekawe, że wśród tych budynków nie ma dwóch takich samych. Każdy dom ma swój „status”, który można wykorzystać do oceny miejsca jego byłego właściciela na społecznej hierarchicznej drabinie. Zachowały się tu rezydencje i komnaty zamożnych kupców, domy mieszczańskiego cechu kupieckiego oraz proste chaty zwykłych robotników.
Mieszkalnewydaje się, że domy zniknęły w świątyniach i klasztorach zbudowanych dzięki dużym datkom bogatych obywateli.
Kościoły i klasztory
Liczne kościoły i klasztory w żadnym wypadku nie są głównymi atrakcjami Gorochowca, ale również zasługują na uwagę. Katedra Zwiastowania wznosi się na centralnym placu miasta. Majestatyczna i surowa świątynia z pięcioma kopułami z wysoką i wysmukłą dzwonnicą została zbudowana na początku XVIII wieku na koszt kupca Jerszowa. Kosztem tego samego kupca zbudowano wcześniej inny kościół – Zmartwychwstania Pańskiego, który stał się pierwszym murowanym kościołem w mieście. Największe spory między staruszkami a miejscowymi historykami toczyły się wokół cerkwi Wszystkich Świętych, zbudowanej w stylu rosyjskim na początku XX wieku. Do tej pory przeciwnicy nie doszli do konsensusu co do tego, czyje fundusze zostały zbudowane.
W Gorokhovets zachowały się 3 klasztory zbudowane w XVI-XVII wieku. Najstarszym z nich jest klasztor Znamensky, założony w 1568 roku, otoczony niekończącymi się lasami. A tytuł najwybitniejszej atrakcji Gorokhovets należy do katedry Sretensky, znajdującej się na terenie klasztoru o tej samej nazwie w południowo-wschodniej części głównego placu miasta. Zwieńczony kopułami, ozdobiony obszernymi sztukateriami i ciekawymi elementami dekoracyjnymi, mimowolnie przyciąga zachwyty spojrzeniami.
Dom kupca Sapozhnikova
Jednak nie tylko i nie tyle Gorochowiec słynie ze swoich klasztorów. Spacer po mieście na pewno miniestarożytne budynki na przedmieściach miasta. Pierwszym budynkiem, który „odwiedzimy” jest dom kupiecki-muzeum Sapozhnikova (Ershov). Trzypiętrowy budynek wznosi się nad zwykłym jednopiętrowym budynkiem. Zewnętrznie niepozorny, zachwyca wystrojem wnętrza. Na parterze znajdują się przestronne hole wejściowe, pokoje mistrzów oraz sala reprezentacyjna do przyjmowania gości. Na drugim piętrze znajdują się sypialnie, których wnętrza zostały odtworzone z wielką starannością. Tu można zobaczyć i docenić wystrój pokoi najbogatszego kupca ówczesnego miasta. Na trzecim piętrze w jednej z sal zgromadzono ciekawe okazy zabawek stolarskich, które wykonano z resztek zrębków i pomalowano na jasne kolory. W domu kupca znajdują się tajne przejścia, którymi właściciele mogli spokojnie opuścić swój dom.
Dom Morozowa
Gorokhovets i jego zabytki najlepiej oglądać pieszo, odwiedzając najciekawsze miejsca w mieście. Na ulicy Lenina, niedaleko centralnego placu miasta, znajduje się kolejny bardzo piękny parterowy drewniany budynek, pomalowany na jasnozielono - dom Morozowów. Budynek jest ozdobiony delikatnymi lekkimi rzeźbieniami i fantazyjnymi wieżyczkami pokrytymi łuskowatymi dachami. Teraz dawny dom kupiecki został przekazany na bibliotekę dziecięcą.
Dom Prishletsova
Niedaleko tej samej ulicy znajduje się kolejny „wspaniały” dom, w którym kiedyś mieszkał przewodniczący rady Zemstvo. To naprawdę wspaniały budynek, prawdziwa ciekawostka Gorochowiec. Nad wejściem do domu znajduje się kwadratowa wieżyczka pokrytawyłożony kafelkami i zwieńczony iglicą. Od podstawy do kalenicy dachu, trójkątne lukarny, antresola w kształcie beczki wznoszą się schodami, a nad centralną częścią rezydencji wzniesiono niezwykłą nadbudowę „z brzuchatym brzuchem”. Kolejną „atrakcją” rezydencji są drewniane architrawy zdobiące jej okna niezwykle pięknymi rzeźbami: rajskie ptaki i syreny czają się tu wśród winorośli i egzotycznych kwiatów.
Dom Shiryaevów
Architektoniczne zabytki Gorochowca reprezentuje nie tylko architektura drewniana, ale także kamienne domy. Jednym z przykładów kamiennych budynków jest dom Shiryaeva. Ród kupiecki, kosztem którego powstał ten majątek pod koniec XVII wieku, nie był obcy kulturze europejskiej, co znalazło odzwierciedlenie w układzie domu, zbliżonego do barokowej zabudowy pałacowej, ale przy jednocześnie ciasne pokoje, potężne ściany i dekoracje pozostają typowo rosyjskie. Zachował się również stary ganek domu z wąskimi schodami prowadzącymi do pokoju „dziewczynki”. W latach 80. ubiegłego wieku dom Shiryaevów został odrestaurowany, przywracając jego pierwotne formy i detale.
Dom Shorina
Kolejny ciekawy dom, zbudowany w stylu rosyjskich bajek, czai się na szosie do Niżnego Nowogrodu - posiadłość Szorina, dużego hodowcy i armatora z początku XX wieku. Ten dom wyróżnia się mieszanką stylu rosyjskiego i secesji. Głównym wyróżnikiem tych komnat są wieżyczki na narożach domu oraz faliste linie otworów okiennych z nietypowym przeszkleniem. Nieznany architekt ozdobił również dom rzeźbamiliczne rozety w duchu tradycji ludowych rzemieślników.
Dom Króla Grochu
Jakie inne atrakcje ma Gorochowiec? Znajduje się tutaj dom króla Grochu. Miejscowi mieszkańcy umiejętnie bawili się nazwą swojego miasta, tworząc w dawnej posiadłości Shorinów (obecnie Dom Rzemiosł i Sztuki Ludowej) prawdziwe bajkowe królestwo. Tutaj na tronie zasiada sam King Peas, a wraz z nim jego orszak i groszek klauna. Na oczach gości wycieczki odbywa się prawdziwy spektakl z opowieściami o pierwotnie rosyjskich tradycjach, z piosenkami, tańcami i żartami, które tworzą wrażenie prawdziwego święta. Król zadaje swoim gościom zagadki i traktuje ich tłuczonym groszkiem.
Ośrodek narciarski
Pytanie, które staje przed turystami, gdy widzą zabytki Gorochowca: „Gdzie się pobawić?” W ciepłym sezonie można usiąść na letnich tarasach kawiarni lub zanurzyć się w świętym źródle, które znajduje się na terenie klasztoru św. Mikołaja, 100 metrów nad rzeką Klyazma. Nie mniej interesujący będzie spacer do innego zabytku archeologicznego regionu - do Łysej Góry, gdzie nie ma ani jednego drzewa. Wśród miejscowych mieszkańców krążą legendy o tej górze: niektórzy twierdzą, że na górę gromadzą się czarownice i czarownicy, którzy zaczynając tańczyć, depczą na niej całe życie, inni uważają, że drzewa nie rosną na górze, ponieważ. w starożytności znajdowała się tutaj pogańska świątynia, ale naukowcy mają bardziej „przyziemną” wersję nieobecnościroślinność - nasiona na górze nie mogą się zakorzenić przez silne wiatry, które wieją nad nią przez cały rok.
Zimą warto wybrać się do najsłynniejszego ośrodka narciarskiego w regionie Włodzimierza, który znajduje się na Puzhalova Gora. Do dyspozycji jest 16 torów o różnym stopniu trudności z różnicą wysokości do 70 m i szerokością do 40-50 m. Kto chce poćwiczyć sztukę skrętów, może wybrać się na specjalistyczny tor tubingowy. Dla mniej ekstremalnych gości ośrodek posiada tor saneczkowy. Miłośnicy snowboardu znajdą park snowboardowy z pięcioma figurami jibbingowymi. Każdy gość ośrodka Puzhalova Gora znajdzie dla siebie ciekawą aktywność.
Nic dziwnego, że zabytki Gorochowca przyciągają miłośników pierwotnie rosyjskiej architektury średniowiecznej. Kiedy docierasz do tego miasta, mimowolnie zanurzasz się w atmosferę baśni i starożytności, przytłoczoną kupcami i starymi rosyjskimi klasztorami.
