Gorny Ałtaj to jeden z najbardziej odległych zakątków Rosji. Turyści z całego świata przyjeżdżają tu co roku, aby zobaczyć najbardziej malownicze miejsca, poczuć wyjątkową atmosferę, cieszyć się pięknymi naturalnymi widokami, a także spojrzeć na stworzone przez człowieka zabytki Gór Ałtaju.
Trochę historii
Dziś nie ma zbyt wielu miejsc na świecie, które można porównać z Republiką Górnego Ałtaju. To terytorium Rosji znajduje się w środkowej części Azji. Co ciekawe, republika graniczy z kilkoma krajami jednocześnie, w tym z Chinami, Mongolią i Kazachstanem.
W historii Ałtaju było wiele ważnych wydarzeń, pokrótce wymienimy tylko te najważniejsze.
Po pierwsze warto zauważyć, że w Federacji Rosyjskiej są jednocześnie dwa Ałtaj: republika, a także region. Wcześniej były jednym terytorium, ale po rozpadzie ZSRR w wyniku przekształceń uległy dezintegracji i obecnie są to zupełnie inne jednostki administracyjne.
Również,Należy zauważyć następujący fakt: Ałtaj jest tłumaczony z języka tureckiego jako „złote góry”. To właśnie przyciąga tak wielu turystów z całego świata. W końcu tutaj są najwyższe szczyty na syberyjskich przestrzeniach. Nawiasem mówiąc, najwyższym punktem jest góra Belukha. Porozmawiamy o tym szczegółowo poniżej.
Pierwsze osady na tym terenie powstały wiele wieków temu. Tu narodziła się kultura nomadów, pojawił się też język turecki. Dawno, dawno temu Hunowie i Dzungarowie żyli w górach Ałtaju. Zdjęcia zabytków Górnego Ałtaju wraz z opisem zostaną przedstawione w dalszej części artykułu.
Jezioro Akkem
To prawdopodobnie jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w górach Ałtaju. Jezioro Akkemskoye znajduje się w pobliżu góry Belukha w dzielnicy Ust-Koksiński.
W tym zbiorniku wodnym majestatycznie odbija się góra. Nawiasem mówiąc, kiedyś znajdowały się tutaj lodowce, które nieustannie przesuwały się i ciągnęły grzbiety ogromnych głazów.
Prawie przez cały rok woda ma mętny, białawy odcień ze względu na specyfikę skał. Jeśli chodzi o ciemną porę dnia, jezioro w tym czasie nabiera niebieskawego odcienia. Nawiasem mówiąc, ze względu na to, że zbiornik ten ma bardzo wysokie stężenie mikroskopijnych cząstek, nie mogą w nim istnieć ryby i inne żywe organizmy.
Ściana Akkem
Znajduje się nad jeziorem o tej samej nazwie. Pod koniec XX wieku na terenie Ałtaju odkryto duże nagromadzenie wieloletniego lodu, który nazywa się murem Akkem, rozciąga się na prawie sześćkilometry.
Te lodowce wśród wspinaczy są uważane za bardzo atrakcyjny punkt orientacyjny Gór Ałtaju. Wiele osób lubi wspinać się na Mur Akkem.
Ałtaj "Stonehenge"
Jak widać na zdjęciu, ten pomnik jest naprawdę bardzo podobny do oryginalnej angielskiej wersji. Ze względu na swoją nazwę miejsce to jest bardzo atrakcyjne turystycznie. Ałtaj „Stonehenge” wyróżnia się spośród wszystkich innych zabytków, ponieważ tutaj są kamienie przywiezione z różnych miejsc.
Ponadto w pobliżu tej atrakcji znajduje się wiele interesujących stanowisk archeologicznych z epoki paleolitu, a także z epoki brązu i żelaza.
Wiele osób wciąż nie może zrozumieć, dlaczego ten starożytny widok Gór Ałtaju znajduje się w tym miejscu. Istnieje naukowa wersja, która mówi, że szamani wykonywali tu różne rytuały, a te kamienie miały z tym coś wspólnego.
Błękitne jeziora
To zdjęcie przedstawia punkt orientacyjny Gór Ałtaj, zwany "Błękitnymi Jeziorami". Są to zbiorniki wodne powstałe wiele, wiele lat temu.
Jeziora są nazywane niebieskimi, ponieważ mają bardzo specyficzny odcień. W słoneczne dni zbiorniki te zachwycają jasnym lazurowym kolorem. Ciekawe, że jeziora nie są stałe, tworzą się sezonowo w korycie rzeki Katuń podczas jej wylewów, a następnie zanikają.
Fakt poznawczy: danyatrakcyjność Gór Ałtaju zimą wcale nie zamarza, gdyż temperatura wody w jeziorach nie spada poniżej dziewięciu stopni Celsjusza. Woda nie zamarza tylko z jednego prostego powodu: sprężyny na dnie są niesamowicie potężne. Wielu może myśleć, że są gorące, ale tak nie jest. Jednak ich siła jest tak wielka, że nawet najcięższe mrozy nie są w stanie zamrozić wody w Błękitnych Jeziorach.
Jak dostać się do zbiorników
Dostanie się do Błękitnych Jezior jest dość łatwe, jeśli zastosujesz się do zaleceń podróżnych, którzy bardzo dokładnie tam byli.
Do zbiorników można dostać się na kilka sposobów. Po pierwsze możesz oczywiście skorzystać z autobusu, a po drugie z prywatnych pojazdów.
Wędrówkę należy rozpocząć od miasta Bijsk, ponieważ przez nie przechodzą wszystkie drogi do Błękitnych Jezior. A sama trasa wygląda następująco: Bijsk - Srostki - Maima - Manżherok - Ust-Sema - Błękitne Jeziora.
Majestatyczna Góra Belukha
Mówimy o najwyższym trójgłowym punkcie, znajdującym się w Republice Górnego Ałtaju, w sercu kontynentu euroazjatyckiego. Wielu turystów i wspinaczy marzy o zdobyciu jego szczytu.
Góra Belukha znajduje się na granicy dwóch państw: Rosji i Kazachstanu.
Dostała swoje imię nie przez przypadek. Ponieważ szczyt grzbietu jest stale pokryty śniegiem, miejscowi prawie zawsze tak to widzą. Tak więc nazwa Mount Belukha pochodzi od słowa „biały”.
Najwcześniejsza pisemna wzmianka o tymzabytki przyrodnicze regionu pochodzą z końca XVIII wieku. Jednak badania naukowe tego terytorium rozpoczęły się dopiero w XIX wieku.
W 1904 Samuel Terne próbował podbić górę Belukha, niestety nie udało mu się. Ale braciom Tronovom udało się wspiąć na jego szczyt w 1914 roku.
Warto również zauważyć, że klimat w regionie Belukha jest dość surowy, a zima jest bardzo mroźna i długa, ale lato jest zawsze krótkie i bardzo deszczowe. Temperatura powietrza w styczniu może spaść poniżej czterdziestu stopni.
Jeśli zdecydujesz się na zdobycie szczytu, najlepiej zrobić to pod koniec lipca lub na początku sierpnia.
Zabytki Aktash
Wielu rozpoczyna swoją podróż przez góry Ałtaj z tego niesamowitego miejsca. Aktash znajduje się na granicy z Mongolią. Miejsce to jest uważane za punkt tranzytowy dla tych, którzy chcą zobaczyć kurhany Pazyryka na płaskowyżu Ułagan.
Wieś Aktash jest dość młoda, ponieważ pojawiła się dopiero w połowie XX wieku. Obecnie mieszka w tym miejscu około trzech tysięcy osób. Ponadto ludzie tutaj są bardzo różni, wszyscy należą do 25 narodowości.
Kiedyś Aktash był uważany za bardzo popularne miejsce wydobycia rtęci. Ponieważ wieś jest bardzo młoda, nadal mieszkają w niej pierwsi mieszkańcy. Pracowali tu przez całe życie w galeriach.
Jeśli chodzi o wydobycie rtęci, kopalnia została zamknięta w połowie lat 90-tych. To wtedy ludzie całkowicie stracili stałą pracę.
Z głównych atrakcji Aktash w Gornym Ałtaju możeszwyróżnij pomnik uczestnikom Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Na pomniku wypisane są nazwiska uczestników urodzonych w okolicy.
Ponadto istnieją dwa muzea. A jedną z nich stworzyli strażnicy graniczni. Ale żeby go odwiedzić, musisz się wcześniej zgodzić. W Aktash znajduje się również świątynia Świętego Męczennika Jewgienija Melitinskiego.
Drugie muzeum zostało zorganizowane przez lokalnych mieszkańców. Zasadniczo jej ekspozycja przedstawia eksponaty wykonane przez Siergieja Tanyszewicza, który zawodowo zajmuje się rzeźbieniem w drewnie.
Należy również wspomnieć, że na terenie wsi znajduje się jezioro Cheybekkel (Jezioro Martwe). Zbiornik zasilany jest przez opady, a także wody gruntowe i roztopowe. Ze względu na to, że jezioro znajduje się na dość dużej wysokości, lód utrzymuje się na nim do początku lata. Zbiornik nazywa się martwy, ponieważ w ogóle nie ma tu ryb i roślinności.
Co jeszcze warto odwiedzić?
Odpowiadanie na pytania: „Gdzie jechać w górach Ałtaju? Jakie zabytki warto tam zobaczyć?” Doświadczeni podróżnicy radzą odwiedzić górę Belukha. W republice jest jednak wiele innych wspaniałych miejsc. Na przykład:
- rock Diabelski palec w pobliżu jeziora Aya;
- Kościół św. Jana Ewangelisty na wyspie Patmos, w pobliżu wsi Chemal;
- Chechkysh, wodospad położony w pobliżu wsi Elanda;
- Przełęcz Semiński, położona na wysokości około 2 km;
- Trakt Kalbak-Tash, w którym zachowały się najstarsze malowidła naskalne w Ałtaju.
Bwniosek
Więc, gdzie się udać w góry Ałtaj, których zdjęcia zabytków przedstawiono w artykule? Każdy podróżnik sam decyduje o tym pytaniu. Na podstawie powyższych informacji możesz stworzyć plan podróży, biorąc pod uwagę to, co Cię interesuje w pierwszej kolejności: znajomość atrakcji przyrodniczych lub historycznych.
