Wyżyna Stanovoe: położenie geograficzne, współrzędne, opis

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Wyżyna Stanovoe - system górski Syberii Wschodniej. Rozciągała się w kierunku z południowego zachodu na północny wschód przez 700 km. Szerokość systemu górskiego wynosi ponad 200 km. Zachodnia część zbliża się do brzegów jeziora Bajkał, a wschodnia część szczytów sięga górnego biegu rzeki. Olekma. Ostre wysokie pasma górskie (3000 m), które przeplatają się z basenami międzygórskimi (w zakresie 800–1000 m npm), tak właśnie można zobaczyć Wyżynę Stanowoje. Współrzędne tego systemu górskiego to: 56°05'00″ szerokości geograficznej północnej, 114°30'00″ długości geograficznej wschodniej. Na mapie Rosji znajduje się na terenie Buriacji (centrum Azji).

Grzbiety

System górski jest podzielony na 7 pasm, położonych z zachodu na wschód w następującym kierunku:

• South Muisky ridge z najwyższym punktem Muisky Giant (3 067 m).
• North-Muisky Range - maksymalna wysokość - 2537 m.
• Grzbiet Verkhneangarsky. Najwyższy szczyt to 2641 m.
• Grzbiet Kodaru jest kontynuacją North Muya. Maksymalna wysokość - szczyt BAM (3072 m).
• Grzbiet Udokan o maksymalnej wysokości 2561 m.
• Grzbiet Kalari to kontynuacja Udokan. Dominujące wysokości są mniejsze niż w innych pasmach górskich. Najwyższym szczytem jest Góra Skalisty Golets o wysokości 2519 m.
• Grzbiet Nizhnekalarsky jest odgałęzieniem grzbietu Kalarsky. Południe.

Wszystkie 7 grzbietów Wyżyny Stanowej są reprezentowane przez spiczaste szczyty, skaliste grzbiety z łysymi tarasami. Są to tak zwane ukształtowania terenu alpejskiego.

Umywalki górskie

Pomiędzy grzbietami opisanymi powyżej znajdują się duże kotliny górskie:

• Dorzecze Muisko-Kuandinskaya znajduje się między grzbietami Muisky Południowy i Mujski Północny.
• Zagłębienie Verkhneangarskaya. Znajduje się między pasmami North Muya i Upper Angara.
• Depresja Chary. Znajduje się między grzbietami Kalarsky, Kodar i Udokan.

Wszystkie te baseny są typu Bajkał, położone na wysokości nie większej niż tysiąc metrów.

Wyżyny Stanovoe: charakterystyka

Podstawą Wyżyny Stanovoy są krystaliczne i metamorficzne skały z okresu archaiku i proterozoiku. Depresje międzygórskie zbudowane są z warstw osadów okresu kenozoicznego. Skały wiecznej zmarzliny są również szeroko rozpowszechnione na całym obszarze wyżyn.

Proces formowania reliefu tego systemu górskiego trwa do dziś. Czynniki to potwierdzające:wysoka aktywność sejsmiczna w regionie, silne rozwarstwienie rzeźby terenu i rozległe strefy wiecznej zmarzliny.

Zasoby mineralne

Podobnie jak inne tego typu formacje, Wyżyna Stanowa jest „zasiana” różnego rodzaju złożami mineralnymi. W obrębie pasma Kodar odkryto duże złoża węgla i miedzi. Rudy miedzi wydobywane są w Kalarsky. Są też złoża złota i fluorytu. W dolinie rzeki Chara (pasmo Kodar) wydobywany jest minerał koloru liliowego, charoit, który jest używany jako ozdobny kamień jubilerski. Wydobycie tych minerałów jest jednym z głównych sektorów gospodarki tego regionu.

Cechy klimatyczne

Klimat tego regionu zależy od wysokości i położenia geograficznego Wyżyny Stanowej. W jego granicach obserwuje się typ ostro kontynentalny. Klimat różni się tylko na szczytach iw dorzeczach. Na ogół lato jest ciepłe, ale krótkie (na redlinach trwa maksymalnie 2 miesiące, w nieckach trwa dłużej o 3 tygodnie). Ale zima na tym terenie jest długa i bardzo mroźna. Średnie roczne opady wynoszą od 300 mm w dorzeczach do 1000 mm na szczytach. Warto zauważyć, że większość z nich przypada na połowę lipca i sierpień. W basenach latem temperatura nie przekracza +19°C, a na wysokości 1,5 tys. m - +13°C. Zimą termometr pokazuje -30 … -34 ° С. W dolinach jest znacznie zimniej, tutaj liczba ta może spaść do -40 °С.

Cechy regionu

Na szczytach wysokich pasm górskich znajdują się lodowce i inne formy podobnej rzeźby terenu: gokarty, grzbiety morenowe, doliny koryt. W zagłębieniach międzygórskich znajduje się wiele jezior i rzek, które są zasilane wodą z roztopów.

Naturalny podział na strefy Grzbietu Stanovoy charakteryzuje się strefą wysokościową. U podnóża i zboczy grzbietów pospolite są lasy liściaste, które na wysokości 1200-1600 m zastępują brzozowe i liściaste krzywe lasy. Regiony wysokogórskie są reprezentowane przez tajgę górską, lasy sprzed łysych i kamieniste, łyse góry. Zagłębienia międzygórskie wypełnione są łąkami zalewowymi, często bagiennymi, a na grubych piaszczystych warstwach rosną lasy sosnowe i sosnowo-liściaste.

Jeśli spojrzysz na mapę, na której znajduje się Wyżyna Stanowoje, to administracyjnie region ten należy do regionów Republiki Buriacji, Irkucka i Czyty.

Użyj

Obszar Grzbietu Stanovoy jest dość dobrze zbadany i zagospodarowany. W większym stopniu stało się to możliwe dzięki pojawieniu się głównej linii Bajkał-Amur. Trasa przecina wszystkie 7 pasm górskich wyżyn. Najtrudniejszy do budowy autostrady był grzbiet Severo-Muisky. Budowa drogi odbywała się z przerwami przez 26 lat. Wewnątrz grzbietu przebito najdłuższy tunel kolejowy w Federacji Rosyjskiej – Siewieromujski. Jej długość to ponad 15,3 tys m. Po obu stronach autostrady powstały dworce kolejowe i osiedla.