W okolicach Australii jest kilkaset wysp. Jednym z nich jest Macquarie. Wyspa uważana jest za niezamieszkaną, zamieszkują ją tylko pingwiny i foki. Przeczytaj o funkcjach Macquarie Island w dalszej części artykułu.
Lokalizacja wyspy
Macquarie to mały, wydłużony kawałek lądu na Oceanie Spokojnym. Swoim kształtem przypomina prostokątny kawałek materiału. Ma 34 kilometry długości i tylko 5 kilometrów szerokości. Powierzchnia wyspy Macquarie to 128 kilometrów kwadratowych. Najwyższy punkt nad poziomem morza osiąga 420 metrów.
Administracyjnie Macquarie należy do wyspy Tasmania, chociaż znajduje się około 1500 kilometrów od niej. Wyspa położona jest między Tasmanią a Antarktydą. Około 30 kilometrów od Macquarie Island znajdują się dwie grupy małych wysp: Judge and Clerk, Bishop i Clerk. Archipelag biskupów i urzędników jest częścią podwodnego grzbietu wulkanicznego i terytorialnie należy do Wspólnoty Australii. Znajduje się tutaj również najbardziej wysunięty na południe punkt Australii.
Miliony lat temu zderzenie płyt litosferycznych Pacyfiku i Indo-Australii przyczyniło się do powstaniapodwodny grzbiet, którego częścią powierzchniową jest Macquarie. Wyspa jest prawdziwym magazynem dla geologów, ponieważ znajdują się na niej ofiolitów. Jest to również jedyne miejsce w oceanie, gdzie skały płaszcza wystają ponad poziom wody. Dzięki unikalnej budowie geologicznej Macquarie jest chronione przez UNESCO od 1997 roku.
Historia
Naukowcy sugerują, że pierwszymi mieszkańcami wyspy mogli być Polinezyjczycy w XIII-XIV wieku. Jednak nie ma na to bezpośredniego potwierdzenia, dlatego Europejczycy nadal uważani są za pierwszych odkrywców australijskiej wyspy Macquarie. Nieoczekiwanie dla siebie został odkryty w 1810 roku przez Fredericka Hasselborougha, który wyruszył na poszukiwanie siedlisk fok. Po odkryciu niezamieszkanej wyspy brytyjski nawigator wyznaczył ją jako terytorium Południowej Walii i nazwał ją na cześć walijskiego gubernatora Laknela Macquarie.
W 1820 roku nawigator Arktyki Thaddeus Bellingshausen (odkrywca Antarktydy) stworzył pierwszą mapę wyspy Macquarie. Ustalenie dokładnej lokalizacji nowo odkrytej krainy przyciągnęło tutaj łowców pingwinów i fok. Następnie liczba zwierząt została zredukowana do punktu krytycznego.
W 1890 wyspa została przeniesiona na Tasmanię i wydzierżawiona przez Johna Hatcha do celów przemysłowych. W 1911 r. wyspa stała się bazą dla australijskiej ekspedycji badawczej kierowanej przez Douglasa Mawsona. Macquarie później stał się sanktuarium tasmańskim i otrzymał status państwa w 1972 roku.
Wyspa jest wymieniona w książce „Podróże iwędrówki po dalekich morzach”, wydana w 1912 r. Autorem książki jest John Thompson. W wyniku katastrofy trafił na Macquarie i przebywał tam około 4 miesięcy. Według legendy Thompson popłynął na wyspę w poszukiwaniu ukrytych skarbów.
Klimat i ulga
Warunki klimatyczne wyspy Macquarie nie pozwoliły Brytyjczykom na założenie na niej stałej osady w XIX wieku. Otaczające morze sprawia, że klimat na wyspie jest dość surowy. Charakteryzuje się wilgotną subantarktydą. Dominują tu wiatry (często huragany), mgły i deszcze. Rocznie spada około 1000 mm opadów.
Poważne zachmurzenie zapobiega przedostawaniu się światła. Liczba godzin słonecznych w roku wynosi 856, najmniej spośród wysp należy tylko do Wysp Owczych. Średnia temperatura dodatnia w lipcu to około 4,9 stopnia, a temperatura w listopadzie to 6,5 stopnia.
Linia brzegowa jest gładka na wschodzie i lekko poprzecinana zatoczkami i zatokami na zachodzie. Wybrzeże wyspy jest skaliste, a pod wodą ukryte są rafy. Macquarie tworzą dwa płaskowyże po stronie południowej i północnej, połączone przesmykiem równinnym. Płaskowyże znajdują się na wysokości około 100-200 m n.p.m. Najwyższymi punktami są wierzchowce Elder, Fletcher i Hamilton.
Mieszkańcy i zdjęcia wyspy Macquarie
Trudny klimat i znaczne oddalenie od lądu spowodowały, że wyspa była niekorzystna dla ludzkiego życia. Obecnie stała populacja wyspy to zero osób. Wyjątkiem są pracownicy ANARE, którzy mieszkają tu tymczasowo.
Prawdziwemieszkańcy wyspy to pingwiny. Na Macquarie jest ich około 80 000. Faunę wyspy Macquarie reprezentują endemiczne kormorany i uchatki subantarktyczne. Ponad trzy miliony ptaków morskich jest reprezentowanych przez 13 różnych gatunków.
Roślinność wyspy Macquarie jest podobna do tej w południowej Nowej Zelandii. Są to głównie nisko rosnące trawy i porosty. Gatunki drzew są całkowicie nieobecne, ale gatunki bagienne aktywnie rosną.
Wpływ człowieka
Każdego roku liczba miejsc nietkniętych przez człowieka maleje. Ta australijska wyspa starała się chronić swoje posiadłości przy pomocy trudnych warunków naturalnych. Jednak człowiekowi udało się tutaj.
Ludzie, którzy przybyli na wyspę, przywieźli na nią szczury, króliki i koty, co doprowadziło do prawdziwej katastrofy. Zwierzęta zaczęły zjadać unikalną lokalną roślinność, zmniejszając ją prawie o połowę. Co z kolei doprowadziło do erozji gleby i osuwisk. Koty zabijają około 60 000 ptaków rocznie.
W 2012 roku importowane zwierzęta zostały prawie usunięte z wyspy. Okazało się, że najtrudniejszą rzeczą jest wytępienie królików, kilka osobników jest okresowo znajdowanych i nadal jest.
