Berezan: wyspa na Morzu Czarnym

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Wyspa Berezan to niewielki obszar położony na Morzu Czarnym i jest jedną z jego wizytówek.

Opis wyspy Berezan

W swojej wielkości terytorium, które kiedyś było półwyspem i było dwa razy większe od obecnego (na poziomie morza 5-6 metrów niżej), jest dość małe: odległość od jego północnej części do jego część południowa ma tylko 850 metrów.

Wyspa Berezan (zdjęcie powyżej) od wschodu i północy jest obmywana przez wody Dniepru i Bugu, od zachodu i południa przez Morze Czarne. Geograficznie jest częścią obwodu Oczakowskiego (obwód mikołajowski) i jest częścią rezerwatu Olvia, który ma znaczenie krajowe. Berezan to wyspa, która jest atrakcyjna o każdej porze roku. W okresie letnim jest to ulubione miejsce turystów, którzy chcą dotknąć historii. Zimą brzegi Berezanu są pokryte lodem i przybierają dziwaczne kształty, zamieniając się z nadejściem wiosny w nieprzerwany dywan dzikich kwiatów i trawy.

Berezan: wyspa na Morzu Czarnym

Dziś opuszczona, zamieszkana przez jaszczurki i węże, ze względu na dogodne położenie (w pobliżu ujścia Dniepru do Morza Czarnego), w czasach starożytnych, wyspa Berezan nikogo nie interesowała. Dzięki wykopaliskom archeologicznym, które są częstoprowadzonej na terenie Berezanu, ustalono, że przedsiębiorczy Grecy jako pierwsi rozwinęli wyspę (w VII wieku pne), zakładając na tym miejscu osadę Borisfenida lub Borisfen. Wykopaliska archeologiczne ujawniły część nekropolii, budynki użyteczności publicznej, lokale mieszkalne. Najcenniejsze znaleziska z wyspy są obecnie przechowywane w Muzeum Archeologicznym w Odessie i Kijowie, w funduszach naukowych Instytutu i Ermitażu.

Strategiczne znaczenie wyspy

Oprócz Greków, ziemie te, które stały się prototypem Wyspy Buyan Puszkina (prowadzącej do królestwa chwalebnego S altana), odwiedzali także Rzymianie, Grecy, Wikingowie, Turcy, Francuzi i Brytyjczycy. W tych miejscach statki podążające do Bizancjum z Rusi Kijowskiej iz powrotem zatrzymywały się w celu ponownego wyposażenia. Nieco później jako kotwicowisko dla łodzi rybackich zaczęto wykorzystywać wyspę Berezan na Morzu Czarnym, która w różnych czasach nosiła takie nazwy jak Dolsky, St. Eforius, wyspa porucznika Schmidta, Berezan i Borisfen. Również baza rosyjskich kupców i ich oddziałów mogła znajdować się na wyspie, gdzie odpoczywali, przygotowując się do pokonania morskiego szlaku.

Od XII wieku Berezan jest wyspą, która służyła jako strategiczny punkt przy wejściu do ujścia rzeki. Pod koniec XVII wieku teren ten, dogodny do odparcia ataków tureckich janczarów, przejęli Kozacy Zaporożcy. Niemniej jednak później Berezan stał się własnością Turków, którzy zbudowali na jego ziemiach fortecę, blokując w ten sposób wyjście na Morze Czarne z ujścia Dniepru-Bug. Budynek stał przez 14 lat, a w latach rosyjsko-Wojna turecka została zniszczona przez oddział Kozaków Zaporoskich pod dowództwem Antona Gołowatego. Po tym opuszczona przez ludzi wyspa ponownie stała się niezamieszkana.

Wyspa porucznika Schmidta

Berezan to wyspa, która była świadkiem wielu wydarzeń historycznych, w tym dramatycznych. 6 marca 1906 r. rozstrzelano tu Piotra Pietrowicza Schmidta, przywódcę powstania na krążowniku Oczakow, wraz z grupą aktywistów 6 marca 1906 r. Miejsce to nie zostało wybrane przypadkowo na wykonanie wyroku: władze starały się w ten sposób ukryć tę akcję przed oczami ludzi. Dowiedziawszy się o miejscu przyszłej egzekucji, Schmidt powiedział, że byłoby dobrze, gdyby umarł na Berezanie: pod czystym niebem na środku morza - jego rodzimym i ukochanym żywiołem.

W 1968 roku na cześć tego odważnego człowieka i jego współpracowników w najwyższym punkcie południowej części wyspy studenci Instytutu Inżynierii i Budownictwa miasta Odessy i Instytutu Okrętowego w Nikołajewie zbudowali oryginalny 15-metrowy pomnik przypominający ogromny żagiel wypełniony wiatrami, dobrze widoczny ze wszystkich stron podczas zbliżania się do wyspy. Ten pomnik jest symbolem morza, wytrzymałości i odwagi odważnych żeglarzy.

Berezan w latach wojny

Na początku XX wieku na wyspie Berezan zbudowano fortecę docelową ze skomplikowanym labiryntem ziemianek do testowania artylerii morskiej dalekiego zasięgu. Dziś pozostałości tej budowli mylone są ze starożytną turecką fortecą; nad nimi znajduje się znak nawigacyjny, którego wysokośćwynosi około 12 metrów. W nocy pali się na nim zielone migające światło, wskazując żeglarzom położenie wyspy Berezan.

W pierwszych latach Wielkiej Wojny Ojczyźnianej na terenie wyspy znajdowała się 85 bateria przeciwlotnicza sektora Oczakowski obrony wybrzeża bazy morskiej w Odessie, obejmując podejście od strony morza do portu i miasta Oczakowo, realizując obronę przeciwlotniczą statków i statków przepływających przez ujście Dniepru-Bug i wsparte potężnym ogniem pilotów 9. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego, którzy bronili Oczakowa z powietrza.