Wielu turystów chce zobaczyć Pałac Włoski w Petersburgu. Ale nie powinieneś szukać atrakcji w mieście nad Newą. W końcu pałac, który zostanie omówiony w tym artykule, nie znajduje się w Petersburgu, ale w Kronsztadzie. Wspaniały budynek nazywany jest również Pałacem Mienszykowskim, ponieważ został zbudowany dla „Najwyższego Księcia”. Warto zauważyć, że bliski przyjaciel Piotra Wielkiego miał trzy pałace. Pierwsza znajdowała się w samym Petersburgu, druga - w Oranienbaum, a trzecia - w Kronsztadzie.
I jest to ostatnia komnata, która przyćmiewa dwie pierwsze pięknością. Paradoksalnie Mienszykow nie miał czasu, aby cieszyć się całym tym luksusem. Został aresztowany i wygnany, a majątek trafił do skarbu państwa. Ale dlaczego Kronsztad stał się bazą pod budowę pałacu? Co było tak atrakcyjnego w wyspie Kotlin, która w tym czasie znajdowała się pięćdziesiąt kilometrów od Petersburga? Dowiesz się tego z tego artykułu.
Zabytki Kronsztadu
Miejsce,gdzie Piotr Wielki postanowił założyć miasto obfitujące w wyspy. Na jednym z nich, Kotlinie, król nakazał wybudować twierdzę. Miała chronić wejście do ujścia Newy przed szwedzkimi statkami. Ta cytadela została wzniesiona w maju 1704 roku. Nazywano go „Kronszlot” – zamek królewski. Ale fort wojskowy stopniowo zarastał mieszkaniami dla ludności cywilnej. Dwadzieścia lat później istniała już galeria handlowa, wokół której osiedlali się kupcy. Zmieniono więc nazwę na Kronstadt – miasto królewskie. Otaczały go forty, które są obecnie jego głównymi atrakcjami: „Cesarz Aleksander I”, „Kronszlot”, „Totleben” i „Obruszew”.
Na wyspie znajduje się Ogród Letni. Spośród kościołów Kronsztadu należy wymienić katedry Włodzimierza i Naval Nikolsky. I oczywiście Pałac Mieńszikowa jest znaczącą atrakcją tego miasta-wyspy. Adres tego budynku o skomplikowanej historii to: ul. Makarowskaja, budynek 3. Dziś Kronsztad przestał być wyspą w ścisłym tego słowa znaczeniu: w 1984 roku zapora połączyła go z Petersburgiem autostradą. Ale historyczne centrum miasta znajduje się pod auspicjami UNESCO, będąc wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa.
Dlaczego nazywa się to włoskim pałacem?
Odnosi się wrażenie, że Aleksander Mieńszikow przyciągnął architektów z Półwyspu Apenińskiego do budowy swoich komnat. To jednak błędna opinia. Pracami kierowali niemieccy architekci. Projekt budowlany stworzył architekt IF Braunshtein. G. Shedel nadzorował prace. Jako wzór Niemcy przyjęli pałac, który jest tak bogaty wWłochy. Istnieje opinia, że ludzie z Półwyspu Apenińskiego zachowywali się jak zwykli robotnicy przy budowie pałacu, ale ta wersja wydaje się mało prawdopodobna. Najprawdopodobniej Mieńszykow po prostu lubił włoski styl barokowy, a niemieccy architekci dostosowali go do surowych warunków panujących na wyspie w Zatoce Fińskiej.
Budynek został wybudowany w latach 1720-24. Włoski pałac często zmieniał właścicieli. Znajdowały się w nim szkoły, co, jak wiadomo, bardzo szkodzi budynkom o wartości historycznej i kulturowej. Przebudowa A. N. Akutina i E. Kh. Anerta, która została przeprowadzona w połowie XIX wieku, szczególnie zmieniła wygląd pałacu.
Historia: XVIII wiek
Pod koniec budowy Pałacu Włoskiego Rosja i Szwecja podpisały rozejm, a Mieńszykow popadł w niełaskę. Jego majątek trafił do skarbca. W latach czterdziestych XVIII w. pałac nazywano Domem Własnym Jego Cesarskiej Mości. Dwadzieścia lat później Zarząd Admiralicji przeniósł się do Pałacu Włoskiego. Kronsztad miał w tym czasie regularną komunikację z Petersburgiem tylko w ciepłym sezonie za pomocą żaglówek. W związku z tym instytucja państwowa nie zajęła budynku, mimo że był wpisany pod jej jurysdykcję. Następnie budowa pałacu przeszła na szkołę nawigatorów, którą kierował Stepan Małygin. Od 1771 do 1798 budynkiem zarządzał Korpus Kadetów Marynarki Wojennej.
Dostosowania z XIX wieku
W 1815 r. regularnykomunikacja między Kronsztadem a Petersburgiem. Żaglówki z prywatnych taksówek zostały zastąpione „łodziami pasażerskimi” specjalnie zaprojektowanymi przez Charlesa Byrda. Był to pierwszy publiczny transport wodny w Rosji. Wyspa Kotlin stała się bardziej dostępna. A od 1798 do 1872 roku Szkoła Żeglarzy w Petersburgu przeniosła się do Pałacu Włoskiego. Później ta instytucja edukacyjna została przemianowana na Marine Technical, a tuż przed rewolucją październikową nazwano ją Inżynierią.
Uczniowie przebywający w zabytkowym budynku mieli najsmutniejszy wpływ na jego bezpieczeństwo. A czas i wietrzny klimat nie oszczędziły budynku. W latach czterdziestych XIX wieku rozpoczęto radykalną przebudowę pałacu. Prace prowadzono według planów architektów Akutina i Stasowa. Przy zachodniej ścianie pałacu założono Ogród Kadetów, a na miejscu dziedzińca głównego Ogród Admiralicji. Pod sam koniec stulecia budynek został znacznie rozbudowany (proj. L. Novikov).
Jak wyglądał Pałac Włoski (Kronsztad)?
Początkowo był to trzypiętrowy budynek zaprojektowany w stylu włoskiego baroku. Jej elewacje ozdobiono pilastrami, płaskorzeźbami, ozdobnymi kamiennymi wazonami. Dach zwieńczono balustradą z rzeźbą. Mniej więcej w tym samym czasie, co Pałac Włoski, przed główną fasadą budynku wykopano staw. Architekt Giovanni Fontana ozdobił ją dziesiątkami fontann.
Ten staw, nazwany na cześć włoskiego pałacu, był kontynuacją portu kupieckiego. Służyła do zimowania statków. Na brzegu pracowały dwa dźwigi, które zdejmowały maszty zstatki, a wraz z początkiem nawigacji umieścili je na swoim miejscu. Statki przywożące ryby z jeziora Ładoga również wpłynęły do portu kupieckiego. Dla celów handlowych wzniesiono na brzegu budynek, przypominający budowlę starożytności. Ten klasycystyczny budynek nosił nazwę Fish Rows. W połowie XIX wieku do Pałacu Włoskiego dobudowano czwartą kondygnację.
Nowoczesny budynek
Pożar, który miał miejsce w 1926 roku, zniszczył to, czego uczniowie nie zepsuli. Budynek został odrestaurowany, ale niewiele przypomina pierwotny budynek. Pałac był Domem Armii Czerwonej, Klubem Żeglarza, Dowództwem Floty Bałtyckiej. Potem był teatr. Od końca 2011 roku Pałac Włoski w Kronsztadzie został przeniesiony do Muzeum Marynarki Wojennej jako oddział. Sposób działania tej instytucji kultury jest dość prosty. Jest otwarty od 8:15 do 17:15, z godzinną przerwą na lunch. Budynek jest zamknięty w sobotę i niedzielę.
