Wyspa Kiy nazywana jest przez wielu drugą perłą Morza Białego (po Archipelagu Sołowieckim). Znajduje się na Morzu Białym, zaledwie 8 km od ujścia rzeki Onega (Zatoka Onega). 15 kilometrów dalej znajduje się miasto Onega w obwodzie archangielskim.
Wyspa Kiy (Morze Białe)
Wyspa ma wydłużony kształt z północy na południe i małe wymiary: długość 1,5 kilometra, szerokość 800 metrów. Obok znajduje się wyspa Faresov, oddzielona od Kiy mostem (przejściem), który podczas przypływu jest wypełniony wodą. W okresie podnoszenia się poziomu wody pojawia się jedyna możliwość dotarcia do Kiy. Przylegają do niego inne wyspy, jak na przykład Krestowy. Razem nazywają się archipelagiem Kiysky. Nazwa wyspy Kiy najprawdopodobniej pochodzi od słowa występującego wśród ludów północnych i oznacza „kamień”.
Natura
Wyspa jest projekcją dużej kamiennej płyty wynurzającej się z morza. Zbudowane jest z granitów - podłoża skalnego Tarczy Bałtyckiej. Jest to kontynuacja grzbietu Karelian-Vyborg. Wyspa odnotowuje stały wzrost nad poziomem morza - kilka milimetrów rocznie.
Na swoimterytorium można zobaczyć klify o wysokości 25 metrów. Poleruje je pradawny lodowiec, można też znaleźć charakterystyczne polodowcowe ukształtowania terenu – „baranie czoła”.
Mimo że wyspa jest niewielka, jej brzegi są bardzo zróżnicowane: strome kamieniste, łagodnie opadające kamieniste i żółte piaszczyste plaże. W głębinach są stawy i bagna.
W większości wyspa pokryta jest lasem, głównie lasem sosnowym, ale są też jałowce i jarzębina. Tutaj można znaleźć około 300 gatunków roślin. Wśród nich biały mech islandzki, pokrywający kamienie niczym śnieg z daleka, różowe kwiaty herbaty wierzbowej (angut-liście wierzbownicy). Latem zbiera się tu grzyby i jagody, takie jak moroszki, jagody, jagody, bażyny. W wodzie morskiej można zobaczyć różne glony, a przezroczyste meduzy są czasem wyrzucane z falą na brzeg. Sosny rosnące w wodzie na kamieniach wskazują niebezpieczne miejsca dla łodzi.
Wakacje na wyspie
Piękno tego miejsca tworzy wrażenie bajki. Siedząc na skalistym wybrzeżu porośniętym sosnami, możesz przejść na emeryturę i ukryć się przed hałaśliwym miastem. Natura tutaj bardzo sprzyja temu, ponieważ jest prawie nietknięta przez cywilizację, podczas gdy wyspa Kiy jest nadal dzika i nie do zdobycia. Odpoczynek tutaj na długo zapadnie w pamięci, a wspomnienia na pewno pozostaną w sercu każdego podróżnika: świeże morskie powietrze z subtelnym zapachem alg, słońce, gładkie głazy przypominające śpiące foki, niepowtarzalne zachody słońca, które zachwycają swoim pięknem.
Ogólnie rzecz biorąc, wyspa Kiy jest bardzo kolorowazakątek naszego kraju. Dlatego kiedyś wybudowano tu dom wypoczynkowy, który może pomieścić 180 osób. Ponadto wyspa wyróżnia się starożytnymi budynkami z XVII wieku, petroglifami i nieopisanym poczuciem bycia na końcu świata.
I oczywiście wielu zainteresuje sekrety wyspy Kiy na Morzu Białym, związane z jej ciekawą historią.
Fundacja klasztoru Onega Cross
W 1639 Hieromonk Nikon uciekł z wyspy Anzera (grupa Wysp Sołowieckich). Powodem ucieczki jest kłótnia z proboszczem klasztoru Eleazarem. Zamierzał dostać się drogą morską do klasztoru Kozheozersky. Ale odkąd Nikon płynął zwykłą łodzią rybacką, doznał katastrofy z powodu szalejącej burzy w pobliżu skał w zatoce Onega. Jednak hieromonkowi udało się uciec w zatoce wyspy Kiy. Na cześć tego wydarzenia ustanawia słynny krzyż kultu Kiysky'ego - jako hołd dla tradycji i wdzięczność Bogu za zbawienie.
W 1652 Nikon ponownie udał się na Wyspę Sołowiecką - aby przenieść relikwie św. Filipa do Moskwy. W drodze powrotnej postanawia ponownie odwiedzić wyspę Kiy i zbudować tutaj kaplicę.
Hieromnich nie mógł później zapomnieć o tym cudownym miejscu, które go uratowało i schroniło. W 1656 roku, kiedy Nikon był już patriarchą, poprosił cara Aleksieja Michajłowicza o pozwolenie na budowę klasztoru na wyspie Kij. Zaproponował ufundowanie go na cześć Podwyższenia Krzyża Świętego. Król poparł ten pomysł, a budowę rozpoczęto na wyspie pod auspicjami patriarchy. W 1660 Nikon konsekrujeKatedra na wyspie Kiy. Sam klasztor nosił nazwę Stavros, co po grecku oznacza „krzyż”.
Rozpad i odrodzenie
Północne ziemie zaczęły interesować obcokrajowców. W 1856 r. angielski kupiec Home zbudował tu giełdę drewna. Wyspa stała się składnicą drewnianych materiałów budowlanych.
W XIX wieku klasztor był pusty, było to spowodowane wybuchem wojny krymskiej i brytyjskim atakiem na wyspę. W 1854 r. na Kiy wylądowały wojska wroga. Klasztor został splądrowany i zniszczony. Jeszcze więcej szkód wyrządził pożar, który miał miejsce następnego lata. Niektóre budynki zostały zachowane, ponieważ zostały wykonane z kamienia.
W 1870 r. mnisi poprosili synod o fundusze na odbudowę klasztoru. Przydzielono 9 tysięcy rubli. W tych latach następuje odrodzenie życia monastycznego. Chociaż w klasztorze mieszkało wówczas tylko 10-15 osób. Tutaj między innymi pojawił się drewniany mur z basztami i armatami - ochrona przed ewentualnymi kolejnymi atakami.
Kiedy ustanowiono władzę radziecką, klasztor został zniesiony w 1922 roku. Kościoły zostały splądrowane i zniszczone.
Obecnie klasztor na wyspie
W centrum wyspy znajduje się stary klasztor założony przez Nikona. Przypuszcza się, że patriarcha chciał stworzyć swego rodzaju przeciwwagę dla monastycyzmu na Wyspach Sołowieckich, które były swego rodzaju republiką rządzącą na Morzu Białym.
Obecnie klasztoru już nie ma. A raczej istnieje, ale obecnie nie jest tu prowadzone żadne życie duchowe. Klasztor istniał przez dwa i pół rokujego zabudowa przetrwała do dziś. To niewielki kompleks, w centrum którego stoi Katedra Świętego Krzyża.
Dla nielicznych, którzy chcą i pielgrzymów, czasami odbywają się w nim nabożeństwa, odbywają się chrzty i występuje chór kościelny.
Kiedyś ta świątynia miała pięć kopuł, jej architektura jest taka sama jak na Wyspach Sołowieckich, typowa dla architektury późnego Nowogrodu, ale dostosowana do warunków Dalekiej Północy. Do budowy użyto ciemnoszarego granitu i wapienia.
Najstarszy krzyż był kiedyś przechowywany w świątyni, a jego rozmiar odpowiada temu, na którym został ukrzyżowany Chrystus. Zawierała święte relikwie, kamienie z różnych miejsc biblijnych. Mogła zginąć w XIX i XX wieku, ale została przeniesiona do Moskwy i obecnie znajduje się w kościele św. Sergiusza z Radoneża. Sam krzyż jest prawdziwym dziełem sztuki.
Inne atrakcje
Oprócz katedry znajduje się także kościół Narodzenia NMP z 1689 roku. Dołączone do niej: dzwonnica, grobowiec opatów klasztoru, refektarz, komora Kelara. Nieco niżej znajduje się Kościół Pochodzenia Uczciwych Drzew Krzyża Pańskiego. Inaczej nazywa się: „Kościół nad studnią”. Na ścianie widoczny krzyż z napisami o założeniu klasztoru.
Komnata, zbudowana obok niej w epoce Piotrowej, jest opuszczona. Zachował się tu tylko jeden fragment drewnianego ogrodzenia. Niegdyś graniczył z całym klasztorem i był wyposażony w 8 baszt i armat. Została wydanabyło po tym, jak klasztor dostał się pod ostrzał angielskiej eskadry. Kierunek przyjęli Brytyjczycy, chociaż nie mogli zdobyć Wysp Sołowieckich.
W głębi wyspy znajduje się tajemniczy kościół Wszystkich Świętych. Drewniany budynek wzniesiono na cmentarzu klasztornym w 1661 roku. Był to kościół jednokopułowy typu Klet. Jest ukryty, ponieważ został przekształcony w przestrzeń życiową.
Dom wakacyjny
Od 1924 roku terytorium wyspy Kiy zostało przypisane do Domu Wypoczynkowego i od tego czasu ludzie przyjeżdżają tu na wycieczki. Warunki życia są bardzo skromne, nie ma prądu, ale pracuje generator, który czasami przerywa ciszę. Dom wakacyjny działa wyłącznie w okresie letnim. Dlatego na wyspie Kiy można odpocząć tylko latem.
Strażnicy mieszkają tu zimą. Na wyspie można zobaczyć konia, służy on do oceny wytrzymałości lodu. Jeśli zbliża się do brzegu, ale nie idzie dalej, to lód jest nadal zbyt cienki i nie można się po nim poruszać.
Chcesz odwiedzić wyspę Kiy: jak się tam dostać?
Aby odwiedzić wyspę, przede wszystkim musisz dostać się do miasta Onega. Jest to możliwe pociągiem - z regionalnego centrum Archangielska lub z Moskwy. Latem z miasta Onega dostają się na wyspę łodzią lub łodzią. Zimą Zatoka Onega pokryta jest lodem. Chociaż jest trwały, jego bezpieczeństwo nie jest gwarantowane. Podczas odpływu łódź nie może płynąć prosto na brzeg, więc pasażerowie są zwykle przenoszeni na łódź, aby dostać się na wyspę Kiy. I to wszystko, możesz cieszyć się samotnością na łonie natury.
Zdecydowanie warta tak długiej podróży odpoczynek na wyspie Kiy. Recenzje turystów na ten temat są w większości pozytywne. Szczególnie chwalone jest naturalne piękno tego wyjątkowego zakątka planety. Niełatwo się tu zgubić, po pierwsze wyspa jest mała, a po drugie jest duża mapa z objaśnieniami. Istnieją również pewne zasady dotyczące odwiedzania wyspy Kiy.
