Kolguev (wyspa): gdzie się znajduje, od kogo nosi nazwę? Zdjęcie wyspy Kolguev. Pogoda na wyspie Kolguev

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Niewiele osób wie, gdzie jest wyspa Kolguev. Miejsce to nie przyciąga wielu turystów, a jego infrastruktura jest słabo rozwinięta, dlatego też niewiele osób chce tu mieszkać. Jednak nadal warto wiedzieć, gdzie znajduje się wyspa Kolguev i dlaczego jest niezwykła. Dla naukowców jest to bardzo interesujące i wszyscy będą ciekawi warunków życia ludzi, bardzo odległych od tych, do których jesteśmy przyzwyczajeni.

Kolguev to wyspa położona na Oceanie Arktycznym, we wschodniej części Morza Barentsa. Znajduje się 80 km od Półwyspu Kaninskiego. Czy wyspa Kolguev znajduje się na wschód czy na zachód od Półwyspu Kaninskiego? Prawidłowa odpowiedź to wschód. Kołguev jest obmywany od północy przez Morze Barentsa, a od południowego wschodu i południa przez Morze Peczora i Cieśninę Pomorską.

Pochodzenie nazwy

Kolguev to wyspa, której pochodzenie nazwy jest dyskusyjne. Starorusskoe(Kalguev) tylko jedna litera różni się od współczesnej. Istnieje kilka wersji, dlaczego ta wyspa jest tak nazywana. Według jednego z nich, kiedyś Iwan Kagłow, miejscowy szlachetny rybak, zniknął bez śladu w wodach go myjąc. To na cześć którego nazwano wyspę Kolguev, według jednej wersji. Według innej opinii słowo to pochodzi od „kolegium”, co ze starofiński tłumaczy się jako „trójkątny” lub „trójkątny”.

Przynależność terytorialna

Kolguev to wyspa o powierzchni nieco ponad 3,2 tys. km. Znajduje się na terytorium Federacji Rosyjskiej, należy do obwodu Archangielska i jest częścią Nienieckiego Okręgu Autonomicznego.

Historia wyspy

Pierwsi ludzie na tej wyspie, według archeologów, pojawili się gdzieś w II wieku naszej ery. mi. Przybyli do Kołguewa, najprawdopodobniej z kontynentu podczas migracji plemion, które były protoplastami dzisiejszych Nieńców.

Kupcy z Nowogrodu wiedzieli o wyspie Kolguev około X wieku. Wzmianki na ten temat znajdują się w annałach dotyczących tego okresu. To prawda, że dokumenty te nie mówią nic o ludności Kolguev, co bardziej świadczy o tym, że była ona wówczas niezamieszkana lub populacja wyspy nie była liczna.

Hugh Willoughby, wysłannik króla angielskiego, został pierwszym Europejczykiem, który opisał Kolgueva. Latem 1553 r. był w drodze na wyspy Nowa Ziemia i Wajgacz i po drodze natknął się na niego. Kolguev w XV wieku został włączony doWielkie Księstwo Moskiewskie. Istnieją dokumenty potwierdzające ten fakt. Jednak kupcy rosyjscy początkowo rzadko go odwiedzali. Dopiero od XVIII wieku zaczęli regularnie jeździć do Kołguewa, aby kupować futra od miejscowej ludności.

Dopiero w 1941 rozpoczęto mapowanie i szczegółowe badania wyspy. Jednak zakończyła się natychmiast, gdy rozpoczęła się II wojna światowa. Dopiero na początku lat pięćdziesiątych badania kontynuowano. Ekspedycje geologiczne przeprowadzone w latach 70. XX wieku odkryły pole naftowe Peschanoozerskoye na terenie Kolguev. Jego rozwój rozpoczął się na początku lat 80.

Dziś ta wyspa jest używana przez władze wyłącznie do wydobycia ropy. Prowadzi to do gwałtownego pogorszenia się jego ekologii, powodując ogromne szkody w florze i faunie.

Geografia i pochodzenie wyspy

Kolguev to wyspa, która w swoim kształcie jest prawie regularnym kołem. Linia jej wybrzeża jest dość prosta, ale wciąż tworzy w niektórych miejscach kilka zatok wystających w ląd. Wśród nich na uwagę zasługuje położona na południowym zachodzie Zatoka Promoynaya, a na południu Zatoka Remenka. Kilka małych mierzei i wysepek znajduje się na południowym wybrzeżu Kolguev. Wśród nich wyróżniają się wyspy Prolivnoy i Chayachiy, a także wschodnie mierzeje Ploshaya i Ploskie Koshki.

Jeśli chodzi o relief, jest prawie płaski i niski. Jednak w centralnej części występują niskie pagórki i pagórki. Najwyższym punktem wyspy jest miasto Artel Sarlopy. Jego wysokość to 151 m powyżejpoziom morza.

Małe słone i świeże jeziora, a także bagna pokrywają prawie całą wyspę. Największe w okolicy są następujące jeziora: Gusinoe, Sandy, Krivoe, Solenoe, Khyyropskoe itp. Ponadto na Kolguev jest wiele rzek. Największe długości to Velikaya, Podzemnaya, Yurochka, Bolshaya Pearchikha, Krivaya, Veskina, Kitovaya, Vostochnaya i Zapadnaya Gusinaya.

Powiedzmy kilka słów o budowie geologicznej tej wyspy. Reprezentują go łupki, wapienie i piaskowce. Badacze odkryli tu niewielkie złoża węgla brunatnego i kamiennego, a także dość duże złoże naftowe zlokalizowane we wschodniej części.

Kolguev to wyspa, której pochodzenie pochodzi z lądu. Eksperci uważają, że jego powstanie miało miejsce około 25-26 mln lat temu. Fakt ten sprawia, że Kołguev jest w tym samym wieku co Nowaja Ziemia i Wajgacz.

Cechy klimatyczne

Na interesującej nas wyspie klimat jest wilgotny, subarktyczny. Jest tu dość wilgotno, bo jest tu wiele rzek, jezior i bagien. Zimą na wyspie Kolguev jest zimno. Minimalne temperatury mogą osiągnąć -45°C. W lecie upał może dochodzić do +30 °C. Na Kolguev wymawia się dzień i noc polarną, ponieważ czas trwania dnia w grudniu wynosi tylko 3 godziny, aw czerwcu osiąga 22 godziny. Kolguev to wyspa, na której stale wieje wiatr, zwłaszcza od stycznia do początku maja. Głównie wiatry wieją z północnego wschodu i południowego zachodu. Opad atmosferycznyspadają tutaj w postaci deszczu, śniegu i mgły. Ich średnia liczba to około 350 mm w ciągu roku.

Populacja

Na wyspie znajdują się dziś 2 wioski - Severny i Bugrino. W sumie mieszka tu około 450 osób, czyli cała populacja Kolguev. Jej centrum administracyjnym jest, że tak powiem, wieś Bugrino. Znajduje się w południowej części Kołguewa, na wybrzeżu Cieśniny Pomorskiej. Druga wieś, Severny, znajduje się, jak można się domyślić, na północy. Ta osada to latarnia morska i stacja meteorologiczna.

Etnicznie około połowa miejscowej ludności to Nieńcy – rdzenni mieszkańcy zajmujący się hodowlą reniferów, polowaniem na foki i rybołówstwem. Druga połowa to pracownicy CJSC ArktikNieft, którzy obsługują znajdujące się tutaj pole naftowe Peschanoozerskoye. Robotnicy ci mieszkają w północno-wschodniej części Kolguev, 60 km od Bugrino. Jest ich około 250 i zmieniają się co 52 dni.

Osada Bugrino

Na terenie tej wsi znajduje się przedszkole, gimnazjum, Dom Kultury, przychodnia lekarska, stacja telewizyjna „Moskwa”, elektrownia i sklepy. We wsi znajduje się około 100 domów. Ponieważ miejscowa przychodnia jest obecnie w bardzo opłakanym stanie, postanowiono wybudować dla niej nowy budynek. JSC „Zarubieżnieft” finansuje ten projekt. Firma ta podpisała umowę na przeznaczenie na te cele w 2014 roku 71 mln rublirok.

Według oficjalnych danych, w Bugrino jest 1 km 200 m dróg. Jednak najprawdopodobniej nie jest to droga, ale miejsce, wzdłuż którego traktory ciągną ładunki na saniach z wybrzeża. Pozostaje prawie zawsze nieprzejezdny i zepsuty. Drogi przypominają bardziej drewniane chodniki biegnące przez wieś.

Wypas reniferów na wyspie

Wypas reniferów jest głównym zajęciem miejscowej ludności. Należy powiedzieć, że SPK „Kolguev” jest fermą hodowlaną, która corocznie dostarcza na rynek powiatu dużą ilość mięsa tych zwierząt. Naukowcy identyfikują rasę jeleni Kolguev, która jest jednym z największych reniferów w Rosji. Z powodu braku paszy w latach 2013-2014 doszło do ogromnej utraty żywca. Liczba jeleni zmniejszyła się z 12 tysięcy do 200-400 osobników.

flora Kolgueva

Flora wyspy jest dość typowa dla arktycznych, subarktycznych i arktyczno-alpejskich stref naturalnych i klimatycznych. Główną część Kolguev zajmuje tundra. W większości reprezentują ją zioła i krzewy. Na wyspie wyróżnia się tundra południowa, położona na południu i wschodzie; i północnej, położonej na zachodzie i północy. W warstwie krzewów występuje Betula nana (brzoza karłowata) oraz kilka gatunków wierzby (Salix glauca, Salix lanata i Salix phylicifolia).

Większość rzadkich gatunków rosnących na wyspie znajduje się na zachodniej, wschodniej i północnej granicy obszaru występowania. Zauważ, że tundra jest bardzo wrażliwym środowiskiem. Znaczne naruszenie szaty roślinnej, w zależności od rodzaju gleby, zostaje odtworzone o około 90% dopiero po 3-5 latach w przypadku mchów i traw, a tylko o 20% w przypadku różnych krzewów. A gleby, które pozostają nagie, są bardzo podatne na erozję przez opady i wiatry.

Funa Kołguewa

Jeśli chodzi o faunę, ze względu na odległość od lądu i surowość klimatu, nie jest ona bardzo zróżnicowana. Faunę reprezentują głównie lisy, niedźwiedzie polarne, lisy polarne, morsy i foki. W wodach przybrzeżnych występuje kilka gatunków ryb, z których ponad połowa to ryby. Latem wieloryby odwiedzają wybrzeże, ale ostatnio, ze względu na zanieczyszczenie wyspy, takie wizyty są dość rzadkie. Trzeba przyznać, że rosyjskie władze prowadzą tu niekontrolowane wydobycie ropy.

Dla ornitologów ta wyspa jest prawdziwym rajem dla obserwatorów ptaków, ponieważ gniazduje tu wiele gatunków ptaków, w tym bernikla białoczelna, łabędź tundrowy, myszołów, sokół wędrowny, gęś szara (gęś białoczelna i zbożowa), nurek czarnogardły i inne.

Połączenia turystyczne i transportowe

Pod względem turystycznym ta wyspa jest absolutnie mało obiecująca. Główną rolę odgrywa w tym nawet nie surowość klimatu i niedostatek przyrody, ale oddalenie Kołguewa od kontynentu. Można się tu dostać helikopterem do wsi Bugrino lub lekkim samolotem do złoża Peschanoozerskoye. Tak więc komunikacja transportowa realizowana jest za pomocą transportu lotniczego. Do wioski Bugrino można dostać się helikopterami Mi-8. Regularnie latają dowyspa. W nagłych wypadkach dodatkowo można się tu dostać helikopterem, dostarczając nafciarzy, którzy pracują rotacyjnie. Dostarczanie różnych ładunków, w tym niezbędnych produktów, odbywa się drogą morską w okresie żeglugi. Sprowadzane są z Archangielska.

Dosyć problematyczne są również noclegi turystyczne. Dlatego wyspę Kolguev, której zdjęcie zostało zaprezentowane w tym artykule, nadal odwiedzają tylko pracownicy naftowi i przyrodnicy, do których niedawno dodano rosyjskie wojsko. Ponadto na wyspę czasami latają myśliwi.