Wołgograd, Sarepta: historia, zdjęcia

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Ten niesamowity kompleks historyczno-architektoniczny będzie mógł zobaczyć każdy, kto przyjedzie do Wołgogradu. Sarepta znajduje się na południowych obrzeżach miasta. Są to cudem ocalałe zabudowania osady luteran - kolonistów, która powstała i była wspólnotą religijną Hernguterów.

Historia Sarepty (Wołgograd)

Dzisiaj największą dzielnicą miasta, zarówno pod względem terytorium, jak i liczby ludności, jest Krasnoarmejsk. Ale 230 lat temu na tej ziemi było małe miasteczko, które zostało założone przez imigrantów z Niemiec. Został nazwany Sarepta.

W XVIII wieku rosyjska cesarzowa Katarzyna II zaprosiła swoich rodaków do wzięcia udziału w zagospodarowaniu pustych południowych przedmieść Rosji. Herrnguters, mieszkający w Saksonii, jako pierwsi odpowiedzieli na jej wezwanie. Byli to chrześcijanie, potomkowie braci morawskich i czeskich, którzy zostali zmuszeni do opuszczenia swojej ojczyzny po stłumieniu rewolucji husyckiej. Kilkadziesiąt lat przed przeprowadzką do Rosji czescy bracia otrzymali schronienie w Saksonii w osadzie Gerngut. W tym czasie ich społeczeństwo znacznie się rozwinęło. Dołączyli do nich nowi zwolennicy.

Hernguterowie zgodzili się na przesiedlenie pod warunkiem, że będą mieli możliwość zaangażowania się w pracę misyjną. Chcieli nieść Słowo Boże wszystkim cierpiącym, opiekować się chorymi, biednymi i kalekami. Sami wybrali miejsce osiedlenia się z wielu propozycji. Kiedy nadszedł czas, aby jakoś nazwać osadę, bracia zwrócili się do Biblii. Czytali słowa Pana, które skierował do proroka Eliasza, który został wysłany do Sarepty z Sydonu. Pan sprawił, że w domu wdowy, u której przebywał prorok, mąka w kadzi nigdy się nie skończyła, a olej z dzbanka nie malał. To uratowało kobietę i jej syna przed śmiercią głodową.

Prawdopodobnie to wspaniały zbieg okoliczności, ale nasza Sarepta (Wołgograd) słynęła również z produkcji oleju roślinnego i mąki. Nawet dzisiaj na półkach można zobaczyć towary z nazwą „Sarepta”.

Rozwój ugody

W miarę upływu lat kolonia prosperowała. Pojawiło się w nim kilka fabryk, posadzono ogrody, winnice, melony. Sarepta zaczęła być uważana za jeden z najlepszych kurortów w Rosji, zasłynęła z kąpieli błotnych i źródeł mineralnych. Wydawało się, że sam Pan chronił mieszkańców osady przed epidemiami i klęskami żywiołowymi. To właśnie działalność misyjna dekretem królewskim została zakazana kilkadziesiąt lat później. Wyjaśniono to faktem, że szerzenie ewangelii jest przeszkodą w handlu i rozwoju gospodarczym.

Od tego momentu życie w Sarepta zaczęło zanikać. Większość kolonistów Herrnguterów opuściła osadę, a ci, którzy:pozostał, stał się częścią wspólnoty luterańskiej. Ich potomkowie zostali zniszczeni lub zesłani do Kazachstanu i Syberii podczas represji XX wieku.

Stworzenie muzeum i jego cele

We wrześniu 1990 roku Rada Ministrów Federacji Rosyjskiej podjęła decyzję o utworzeniu na tym terenie ogromnego skansenu. Zajmował wówczas pięć hektarów. Głównym celem jego powstania było zachowanie unikalnego historycznego przykładu urbanistyki XVIII-XIX wieku. Ponadto planowano ożywić tradycyjne technologie i przemysł, narodowe tradycje ludów, które od dawna zamieszkiwały tę ziemię. Dziś „Sarepta” (Wołgograd) to muzeum, które stało się zgodne z wiodącymi instytucjami badawczymi w kraju. Promuje dziedzictwo kulturowe i historyczne Rosji.

Muzeum Sarepta (Wołgograd) mieści ośrodki narodów niemieckich, rosyjskich, ukraińskich, tatarskich, białoruskich i kałmuckich. Stworzono tu i stale unowocześnia się warunki dla zachowania wielokulturowości etnicznej tego regionu, rozwoju komunikacji międzyetnicznej i tradycji ludowych.

Przy aktywnym udziale okolicznych mieszkańców w stosunkowo krótkim czasie muzeum stało się właścicielem znakomitych zbiorów etnografii, archeologii i numizmatyki. Dumą muzeum jest archiwalny zbiór fotografii. Jej ekspozycje prezentują materiały, które podkreślają wyjątkowość życia i kultury niemieckich osadników, Kałmuków i rosyjskich chłopów.

Muzeum-Rezerwat Sarepta (Wołgograd)

Dziś rezerwat muzealny stał się głównym ośrodkiem turystycznym, kulturalnym, naukowym icentrum badawczo-metodologiczne Wołgogradu. Obecnie zajmuje powierzchnię ponad 7 hektarów. Na jego terenie zachowało się 26 budynków. Ponadto 23 z nich to zabytki z XVIII-XIX wieku o znaczeniu federalnym. Muzeum Sarepta (Wołgograd), którego zdjęcie można zobaczyć w naszym artykule, posiada wykwalifikowany personel i wysoki potencjał naukowy, co umożliwia zachowanie, badanie i popularyzację dziedzictwa narodów regionu Wołgi.

Kirch

Jednym z głównych obiektów architektonicznych Sarepty jest kościół. Znajduje się na północ od centralnego placu wsi i oddziela osadę od cmentarza, tym samym symbolizując cienką linię oddzielającą życie od śmierci.

Pierwsza sala przeznaczona na modlitwy została konsekrowana przez biskupa Nichmana w 1766 roku. Jednak rok później kościół został przeniesiony do innego budynku, który wcześniej był przeznaczony na dom apelacyjny. Później dobudowano do niego budynek gospodarczy z pomieszczeniami mieszkalnymi dla głowy kolonii i proboszcza.

Budowa nowego kościoła rozpoczęła się w 1771 roku dzięki funduszom, które kolonia otrzymała w darze od Katarzyny II. Ponadto wykorzystano darowizny od braci. Nowy budynek konsekrowano rok później (1772).

Sala kościelna w Lichtenburgu była wzorem dla kościoła w Sarepta. Budynek ma niezwykle ascetyczny styl architektoniczny. Jest w pełni zgodny z kanonami „baroku Hernguta”. Kościół był prostokątną, dwukondygnacyjną budowlą z dwuspadowym dachem i prawie pozbawioną dekoracji architektonicznej. Do niego z jednej stronydobudowano budynek gospodarczy. Znajdowały się tam mieszkania przewodniczącego kolonii i duchowieństwa.

Po rewolucji październikowej 1917 r. nabożeństwa w kościele trwały prawie 20 lat. Jednak w 1930 r. wydano dekret, aby go zamknąć. Faktycznie stało się to w 1937 roku. Po zakończeniu II wojny światowej w budynku zorganizowano kino Kultarmeets. Podczas przebudowy rozebrano wieżę, rozebrano organy, usunięto dzwony i wykonano niektóre otwory okienne. Dobudówka pojawiła się po stronie północnej, gdzie znajdowało się foyer kina. W 1967 r. kino zamknięto, a w kościele ulokowano magazyn.

Dzisiaj dla wielu turystów przyjeżdżających do Wołgogradu Sarepta znajduje się na liście obowiązkowych wycieczek. Można zobaczyć znacznie przebudowany budynek kościoła, który stał się częścią muzeum w 1991 roku. Cztery lata później (1995) odbyło się tu pierwsze od wielu lat uroczyste nabożeństwo.

Organ

Wołgograd słynie z wielu unikalnych zabytków. Sarepta zajmuje wśród nich godne miejsce. Jedną z jego głównych atrakcji są organy, które są zainstalowane w kościele.

Został podarowany przez społeczność miasta Wächtersbach (Niemcy). Jego pedały umożliwiają przełączanie rejestrów podczas gry. W kościele regularnie odbywają się koncerty instrumentalne i organowe. Dziś to jedyne organy w regionie, które mają żywe brzmienie, bez efektów elektronicznych.

Rzeźba Equilibrio

Na terenie muzeum można zobaczyć symboliczną rzeźbę harmonii i równowagi -Równowaga. To prezent dla miasta-bohatera od jego siostrzanego miasta, Kolonii. Został zainstalowany w 2004 roku podczas obchodów Dni Kultury Niemieckiej.

Praca wykonana w kamieniu przez Rolfa Schaffnera - słynnego rzeźbiarza z Niemiec. To część wspaniałej kompozycji składającej się z pięciu elementów. Są zainstalowane w pięciu europejskich miastach - Kolonii (Niemcy), Cork (Irlandia), Santia (Hiszpania) Kronheim (Norwegia). Teraz kompozycja jest również w Wołgogradzie.

Działania informacyjne

Sarepta robi ogromne wrażenie na wszystkich turystach przybywających do Wołgogradu. I nie tylko zachowane zabytki historyczne. Muzeum-Rezerwat regularnie organizuje międzyregionalne seminaria naukowe, „okrągłe stoły”, konferencje, wydaje własny rocznik naukowy i gazetę „Novosti Sarepta”.