Pałac Dolmabahce w Stambule

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Pałac Dolmabahce w Stambule to niesamowity kompleks, który zdobi wspaniały Bosfor. Ten piękny przykład budowli pokazuje turystom, jak powinien wyglądać pałac z całym swoim wyglądem. Wszystko w nim i wokół budynku jest eleganckie i zasługuje na swoją nazwę. W języku tureckim słowo „dolmabahce” oznacza „wypełniony ogród”. W rzeczywistości ten pałac jest przepełniony orientalnym luksusem i europejskim bogactwem.

Turyści mają pierwsze pytanie, gdy są w Stambule: jak dostać się do Pałacu Dolmabahce? Praktyka podróżnych, którzy byli na wycieczkach pokazuje, że nie jest to trudne. W kierunku pałacu kursuje szybki tramwaj T1. Jego ostatni przystanek nazywa się „Kabatash”. Stamtąd droga prowadzi do meczetu, którego nie można przegapić. Dalej widać bramy pałacu. Niektórzy wolą podróżować promem, po dopłynięciu do molo Kabatash.

Istnieje inna opcja, jak dostać się do Pałacu Dolmabahce. Z placu Taksim, który również ma przystanek, kursuje kolejka linowa„Kabatasz”. Oznacza to, że dla turystów jest jasne, że niezależnie od wybranej trasy, punktem końcowym jest przystanek lub molo Kabatash.

Historia powstania pałacu

Obszar zatoki używany przez marynarkę wojenną za panowania Ahmeda został zamieniony w ogród. Na tym terenie wybudowano Pałac Besiktas. Z powodu częstych pożarów miał zniszczony wygląd.

Dwa wieki później 31. sułtan Imperium Osmańskiego Abdulmejid wybiera miejsce zniszczonej Besiktas na budowę dużego kompleksu pałacowego. Jego plany obejmowały przeniesienie rządu z Pałacu Topkapi, który przez cztery stulecia był cesarską rezydencją. Brat Abdul-Mejida, Abdulaziz, został drugim władcą mieszkającym w tym pałacu. Sułtan Abdul-Hamid II opuścił go i rządził Imperium Osmańskim z Pałacu Yildiz.

Rodzina cesarska powróciła do Pałacu Dolmabahce w Stambule za panowania Mehmeda V (1909-1918). To stąd ostatni sułtan osmański Mehmed VI został zesłany do Paryża. Wydarzenie to poprzedziło zniesienie sułtanatu w 1921 r. przez tureckie Zgromadzenie Narodowe. Kalif Abdul-Mejit Efendi pozostał w pałacu do czasu zniesienia kalifatu w 1924 roku. Niektóre z jego własnych obrazów do dziś zdobią ściany tej monumentalnej budowli.

Mustafa Kemal Atatürk był pierwszym prezydentem Republiki Turcji. Podczas swoich podróży do Stambułu przyjmował zagranicznych gości w Pałacu Dolmabahce. W latach 1927-1949 pełnił funkcję biura prezydenckiegoi siedziba nowej republiki. W 1952 roku w pałacu zakończono prace konserwatorskie. Następnie pałac sułtanów osmańskich - Pałac Dolmabahce - stał się muzeum.

Od września 2007 roku mieści się w nim oficjalna rezydencja premiera. Dzisiejsze terytorium jest dostępne przez Bramę Skarbów. We wtorkowe popołudnia latem w pałacu grają muzycy wojskowi.

Cechy architektoniczne

W przeciwieństwie do autentycznego osmańskiego stylu życia w Pałacu Topkapi, styl życia sułtana i jego rodziny stał się europejski w kolejnych stuleciach, co znalazło odzwierciedlenie w wybudowanym kompleksie. Koszt zamieszkania był bardzo wysoki. Budowę rozpoczął w 1843 roku architekt Karapet Balyan, a zakończył w 1856 roku jego syn Nigogos Balyan. Ormiańska rodzina Balyan była znana jako dynastia późnych architektów osmańskich.

Konstrukcja budynku została zachowana w swojej pierwotnej formie. Cały kompleks zajmuje powierzchnię 110 000 m2. Na jego terenie zastosowano mieszane style architektoniczne: barokowy, rokoko i neoklasycyzm, które odzwierciedlały również tradycyjny osmański styl życia. Trzypiętrowa konstrukcja, w tym piwnica, ma dwa główne wejścia i pięć bram od strony morza.

Zdjęcie Pałacu Dolmabahce znajduje się tuż powyżej. Słynie z symetrycznej konstrukcji i dekoracji. Sale ceremonialna i haremowa głównego budynku posiadają oddzielne ogrody na tyłach chronione wysokimi murami.

Kompleks pałacowy

Zespół pałacowy składa się z zespołu budynków pomocniczych imurowany pałac wewnętrzny wzdłuż nabrzeża o długości 700 m. Jedną z takich konstrukcji jest szklany pawilon z widokiem na ulicę. Pierwotnie był używany przez sułtanów do oglądania parad wojskowych i ich poddanych. Pawilon pełnił funkcję „oka” pałacu do obserwowania świata zewnętrznego.

Istnieje również mała galeria zbudowana w XIX wieku dla ptaków sułtana. Osobno znajduje się szkółka roślinna, małe kuchnie, mieszkanie naczelnego eunucha i pracownia dywanów.

Brama Skarbu (Khazin Kapi) i Brama Cesarska (Kapi Sułtanat) to wejścia do budynków administracyjnych. Wzdłuż wybrzeża znajduje się pięć dużych bram, które prowadzą do osób przybywających drogą wodną. Wejście turystyczne do pałacu znajduje się obok ozdobnej wieży zegarowej.

Turyści mogą zwiedzać wnętrze pałacu w towarzystwie przewodnika. Pełne zwiedzanie pałacu zajmuje 2 godziny. Jednak podróżnicy nie poznają za jednym razem całej historii Pałacu Dolmabahce. Ponadto nie będziesz w stanie zobaczyć wszystkich zabytków. W poniedziałki i czwartki drzwi kompleksu są zamknięte. Godziny otwarcia Pałacu Dolmabahce w pozostałe dni tygodnia od 9.00 do 16.00.

Muzeum Pałacowe

Ten imponujący budynek składa się z 285 pokoi, 44 małych sal, 4 dużych sal, 5 głównych klatek schodowych i 68 toalet. Całkowita powierzchnia użytkowa trzykondygnacyjnego budynku to 45 000 m2. Zewnętrzne ściany budowli wykonane są z kamienia, a wewnętrzne z cegły. Aby ozdobić to niezwykłe iEkstrawagancki budynek pochłonął 14 ton złota, 6 ton srebra i 131 jednostek ręcznie robionych jedwabnych dywanów. Meble i dekoracje sprowadzano z Europy pod przewodnictwem ambasadora we Francji Ahmeda Fethi Pasy. Na przykład wazony z Sevres, jedwab z Lyonu, kryształy z Bakaratu i świeczniki z Wielkiej Brytanii, szkło z Wenecji i żyrandole z Niemiec.

Pałac posiada bogatą kolekcję czeskiego, angielskiego i weneckiego szkła i kryształu. W muzeum znajduje się ponad 1000 krzeseł i kanap w różnych stylach sprowadzonych z Europy. W każdym z 285 pokoi znajdują się 4 stołki i sofy. Niektóre meble zostały specjalnie zamówione dla Dolmabahce. Inne otrzymały jako prezenty z Chin, Indii i Egiptu. Te zestawy mebli są prezentowane w pokojach ozdobionych bogato malowanymi sufitami i podłogami z mahoniu. Ogrzewanie pałacu początkowo prowadzono za pomocą płyt ceramicznych i kominków. Później (w latach 1910-1912) zainstalowano instalacje elektryczne i centralnego ogrzewania.

Część administracyjna

Główną atrakcją turystyczną jest Muzeum Pałac Dolmabahce, które składa się z trzech głównych części: Apartamentów Reprezentacyjnych, Sali Ceremonialnej i Haremu. W tym budynku po raz pierwszy w jednym budynku znajdowały się połówki damskie i męskie. Zwykle zwiedzanie pałacu składa się z dwóch części. Najpierw turyści odwiedzają Selamlik – skrzydło publiczne, a potem – Harem. W części administracyjnej pałacu pomieszczenia „wywrócone” na stronę wybrzeża. Na dwóch piętrach znajdują się cztery główne sale, połączone ogromnymi schodami wcentrum.

Przechodząc przez Sekretny Ogród do wielkiej Sali Ceremonialnej na parterze, zwiedzających oczaruje wspaniałość dekoracji. Jednym z nich jest ogromny kryształowy żyrandol czeski Baccarat z 464 światłami. Jego waga to ok. 4,5 t. Przed montażem instalacji elektrycznych w pałacu lampy były zasilane gazem ziemnym. Żyrandol to prezent od królowej Wiktorii. Kopuła, do której przymocowany jest sam żyrandol, ma wysokość 36 m. Pałac Dolmabahce posiada największą kolekcję lamp kryształowych na świecie.

W holu znajdują się również wazony wykonane w Sevres. W każdym rogu znajdują się cztery ceramiczne kominki. Nad nimi wiszą kryształy, które o każdej godzinie dnia odbijają różne kolory. W dekorację i tapicerowanie hali zajmowali się specjaliści francuscy i włoscy. Część mebli została sprowadzona z zagranicy, część została wykonana lokalnie.

Urzędnik

Obok ceremonii w Pałacu Dolmabahce po stronie Bosforu znajduje się kolejna imponująca sala - Urzędnik. Nazywany jest także Sekretariatem lub Pomieszczeniem Ceramicznym.

Ten pokój zawiera największy obraz w pałacu, namalowany w 1873 roku przez włoskiego orientalistę Stefano Ussi. Obrazuje ludzi udających się do Mekki ze Stambułu. Obraz ten został podarowany przez władcę Egiptu Ismaila Paszy sułtanowi Abdulazizowi. Ismail Pasza spotkał Ussiego na otwarciu Kanału Sueskiego w 1869 roku i powierzył mu to zadanie. Oprócz niej w pałacu znajduje się kolekcja obrazów Aiwazowskiego. Napisał je w Stambule, kiedy był tam jako dworzaninmalarz. Przechowywane są tutaj również bardzo cenne wazony porcelanowe.

Monumentalne kryształowe schody w centrum nazywane są schodami cesarskimi. Łączy drugie piętro. Barokowe schody zaprojektował Nigogos Balyan. Luksusowo urządzony, odzwierciedla również tradycyjny styl osmański. W jego konstrukcji wykorzystano kryształy Baccarat. Symetryczny i elegancki wystrój korytarzy otaczających klatkę schodową zapiera dech w piersiach.

Sala Ambasadorów

Najbardziej luksusowym pomieszczeniem w pałacu jest Sala Syufera. Jest również nazywany ambasadą. Ta i związana z nią czerwona sala były wcześniej wykorzystywane do międzynarodowych spotkań z ambasadorami i zagranicznymi dyplomatami. Pokój ten został zaprojektowany i urządzony symetrycznie.

W holu znajduje się drugi co do wielkości żyrandol Pałacu Dolmabahce. Muzea świata nawet nie znają przykładów takiego luksusu. Jej wysokie drzwi, lustra i kominki doskonale współgrają z delikatnie zdobionymi sufitami. Sala Ambasadorów i małe pomieszczenia wokół niej były wykorzystywane do przyjmowania i zabawiania zagranicznych gości.

Podłoga jest pokryta wykładziną Hereke, a jej powierzchnia to 120 m22. Czerwony pokój służył sułtanom do przyjmowania ambasadorów. Nazwa pokoju pochodzi od dominującego odcienia zasłon, który jest jednocześnie kolorem mocy. Złota biżuteria i meble w czerwieni z żółtymi odcieniami wraz ze stołem pośrodku tworzą bardzo mocny efekt. W pokoju nie zbudowano żadnych ścian. Został umiejętnie udekorowany z prawdziwym widokiem na Stambuł. Kolumny ukryte za zasłonamipołączone dużymi oknami z widokiem na Bosfor.

Harem

Rezydencja, składająca się z luksusowych pokoi, zajmuje prawie dwie trzecie całego Pałacu Dolmabahce - Harem. Poniższe zdjęcie przedstawia Niebieską Salę. We wschodniej części haremu w kształcie litery L na skarpie mieszkały prywatne apartamenty sułtana, jego matki (Walid Sultan) i rodziny (Harem-i-Hummain). Mieszkania na ulicy były „ulubionymi” i konkubinami. Według planu architektonicznego ta część pałacu wykonana jest w stylu neobarokowym. Jest ozdobiony europejskimi i tradycyjnymi tureckimi wzorami. Harem nie stoi w osobnym miejscu, ale jest połączony z Selamlikiem długim korytarzem. Wnętrza tego budynku są znacznie gorsze pod względem luksusu od widoków Selamlik.

Najciekawsze części Haremu to Sala Niebieska (Salon Mavi) i Sala Różowa (Salon Pembe). Uwagę turystów przyciągają również apartamenty sułtana, sułtana Abdulaziza, sułtana Mehmeda Reshada i Ataturka. Nazwa Pokoju Niebieskiego pochodzi od koloru mebli i zasłon. Podczas uroczystości religijnych sułtani zezwalali na odprawianie w tych murach świąt dla mieszkańców Haremu i innych pracowników pałacu. Różowa Sala nosi również nazwę od cienia ścian. Jego okna wychodzą na Bosfor. Dlatego uważana jest za jedną z najlepszych sal w pałacu. W nim wielokrotnie przyjmowała gości matka sułtana (Walid Sultan). Atatürk używał również tej sali do zawierania znajomości i rozmów.

W Stambule warto zobaczyć Letni Pałac Beylerbey. Rezydencja ta została zamówiona przez sułtana osmańskiego Abdulaziza. Beylerbey – zachwycająca, najbogatsza, cesarska rezydencjaz fontanną w salonie głównym. W budynku znajdują się luksusowe pokoje ozdobione czeskimi kryształowymi żyrandolami i chińskimi wazonami. Pałac był często wykorzystywany jako pensjonat dla rodzin królewskich i królewskich.

Muzeum Meczetu i Zegarów

Cesarski meczet zbudowany przez sułtana znajduje się w południowej części kompleksu Pałacu Dolmabahce w Stambule. Zdjęcie poniżej to widok z Bosforu.

Budowa została przeprowadzona w latach 1853-1855 przez architekta Nigogos Balyan. Dekoracja budynku nawiązuje do stylu barokowego. Meczet był używany jako muzeum marynarki wojennej w latach 1948-1962. Po odrestaurowaniu w 1966 roku został udostępniony zwiedzającym. Konstrukcja meczetu przeszła kompleksową renowację w 2007 roku.

Turystów zainteresuje również Muzeum Zegarów Dolmabahce. Znajduje się w starym budynku Skarbca Wewnętrznego w ogrodzie haremu. Prezentuje wybór ekskluzywnej ręcznie robionej biżuterii należącej do National Watch Collection. Po ośmiu latach gruntownej renowacji i konserwacji muzeum zostało ponownie otwarte dla publiczności w 2010 roku. Dziś w jego ścianach znajduje się 71 zegarków. Na wystawie znajdują się również niezwykłe dzieła sztuki mistrzów Imperium Osmańskiego.

Pokój Ataturka

Ostatnią osobą, która mieszkała i umierała w Pałacu Dolmabahce w 1938 roku był Mustafa Kemal Atatürk. Pokój Atatürka, w którym zmarł, służył sułtanom zimą jako sypialnia. Budynek ten zachował się w swojej pierwotnej formie. Jest udekorowanyulubione meble, obrazy i zegary Ataturka. Prostota jego pokoju jest dość niezwykła. Wybrał najzwyklejszy pokój w porównaniu z bardziej luksusowymi rezydencjami pałacu.

Odwiedzający mogą zauważyć, że wszystkie zegary w pałacu są ustawione na tę samą godzinę 9:05. O dziewiątej i pięciu minutach zmarł Mustafa Kemal Atatürk, który jest również założycielem Republiki Turcji. Dokładniej zmarł 10 listopada 1938 r. Ta data jest znana wszystkim obywatelom Turcji.