Indie: świątynia miłości w Khajuraho. Historia, legendy i wartość świątyń miłości w Indiach

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

W kulturach narodów Wschodu i Zachodu od czasów starożytnych istniały prawie przeciwne punkty widzenia na seks, erotykę, stosunki cielesne. Religia chrześcijańska dopuszczała współżycie mężczyzny i kobiety, przede wszystkim w celu prokreacji. Przyjemności seksualne, począwszy od pocałunku w usta, uważane były za nikczemne, grzeszne, brudne. Z drugiej strony wysławiano idealną, wzniosłą, platoniczną miłość. Zupełnie inny stosunek do cielesnych przyjemności widzimy na Wschodzie iw Azji.

Wschód to delikatna sprawa

Myślę, że nie pomylimy się mówiąc, że Indie to świątynia miłości w najszerszym tego słowa znaczeniu. W końcu nie byle gdzie, ale w tym kraju wymyślili Kama Sutrę, która stała się niezrównanym podręcznikiem życia seksualnego i umiejętności dawania wzajemnych przyjemności partnerom. I pamiętaj niesamowitą kolekcję bajek „Tysiąc i jedna noc”! Źródła większości przedstawionych w nim opowiadań erotycznych pochodzą z folkloru indyjskiego i arabskiego. Co więcej, większość nauk filozoficznych od starożytności do współczesności, podobnie jak starożytne ruchy religijne, wznosiła sięfizyczna intymność do rangi kultu. Kultura seksu, kultura relacji międzyludzkich – wszystko to było bardzo rozwinięte w grupie etnicznej Azji Wschodniej. Indie są tego doskonałym przykładem. „Świątynia Miłości” – tak Indianie poetycko nazywali ludzkie ciało, a zabawy seksualne postrzegano jako akt niemal święty, przyjemny dla najwyższych bóstw.

Miłosne książki o sztuce

Nie, nie mówimy o próbkach produktów poligraficznych, nawet tych starożytnych. To uogólniona nazwa świątyń, których fundament i ściany zdobią bardzo, bardzo nieskromne płaskorzeźby i posągi. Ich wątki są zróżnicowane, ale poświęcone wspólnemu tematowi: „Indie – świątynia miłości”. Młodzi ludzie, którzy osiągnęli okres dojrzewania, przed ślubem iw pierwszych miesiącach po ślubie, byli gorąco zachęcani do odwiedzania takich budynków, uważnego studiowania, a nawet omawiania obrazów w celu zastosowania proponowanej różnorodności pozycji. To była szczególna mądrość starożytnych: doskonaląc techniki seksualne, małżonkowie nie będą mogli się nudzić, ich życie będzie bardziej harmonijne, radosne, a przez to miłe Bogu! Dlatego współcześni turyści, wyrażając swoje entuzjastyczne wrażenia, wielokrotnie powtarzali, że to Indie są świątynią ziemskiej miłości w porównaniu z innymi stanami półwyspu. Atmosfera erotyki, zmysłowości i namiętności nasyca całą przestrzeń w pobliżu licznych miejsc kultu.

Klejnot w sercu dżungli

Największe i najbardziej popularne z prawie pornograficznych prac do tej porystarożytni architekci są uważani za kompleks budynków w Khajuraho. W rzeczywistości jest to ogromna indyjska świątynia miłości na świeżym powietrzu, zbudowana setki wieków temu. Niegdyś składało się z 58 majestatycznych budynków, ale w niemal oryginalnej formie zachowały się tylko 22. W środku dżungli są rarytasy - lasy tropikalne pochłonęły miasto, gdy zostało opuszczone przez ludzi. Z tego powodu najprawdopodobniej świątynie nie zostały zniszczone - najpierw przez zwycięskich muzułmanów, potem przez innych agresorów, których było wielu na cierpliwie cierpiącej ziemi indyjskiej. Dżungla przez wieki chroniła swój skarb, a dopiero w pierwszej połowie XIX wieku miasto odkrył brytyjski inżynier. Od prawie dwóch stuleci w Khajuraho prowadzone są wykopaliska archeologiczne, wiele obiektów zostało odrestaurowanych, a inne trwają prace konserwatorskie.

Mity i legendy

Jak powstało to wyjątkowe miasto – świątynia miłości? Przybliżony czas budowy konstrukcji to okres od 950 do 1050 r., w czasach Radźputów, słynnej książęcej dynastii, która rządziła stanem Chandella. Jego ośrodkiem religijnym było miasto Khajuraho. Nie ma w tym jednak nic szczególnego, gdyby nie opowieść o tym, jak i dlaczego zbudowano miasto. Dokładniej, dlaczego pojawił się ten niesamowity kompleks - świątynia miłości w Indiach, której zdjęcie zdobią najbardziej kuszące aleje z pakietami turystycznymi i projektami. A we wszystkim, jak zwykle, winna jest kobieca uroda i męska niecierpliwość! Kiedyś Kojuraho było zwykłym indyjskim miastem. Ale żyła w nim dziewczyna, której pięknośćbył godny samych bogiń. Nazywała się Emavati i była córką bramina – przedstawiciela najwyższej kasty duchowej w Indiach. Pewnej nocy dziewczyna kąpała się w rzece, a jej młodzieńcza, doskonała nagość tak rozpaliła boga księżyca, że nie mógł się oprzeć i uwiódł zaklinacza. W odpowiednim czasie Emavati urodziła uroczego chłopca. Ale pozamałżeńskie romanse i dzieci są zbrodnią przeciwko moralności w oczach społeczeństwa, tutaj jest albo Zachód, albo Wschód - uprzedzenia i prawa są takie same! Młoda matka przed wstydem i gniewem swoich bliskich uciekła do dżungli, gdzie wychowała syna, ucząc go całej mądrości życiowej. Pół-człowiek, pół-bóg, wyrósł na potężnego wojownika i stał się założycielem dynastii Chandella, która gloryfikowała jego stan.

Wiersz w kamieniu

Jak łączy się z tym wszystkim świątynia miłości Khajuraho, której zdjęcie zwróciło twoją uwagę? Bezpośrednio! Śpiewając siłę i głębię zmysłowych namiętności, kobiecego piękna i wielkości miłości we wszystkich jej przejawach, syn Emavati położył podwaliny pod budowę zespołu świątynnego. Jego dzieło kontynuowali jego potomkowie, gdyż wszystkie budowle sakralne należą do różnych religii i są poświęcone różnym indyjskim bogom – Śiwie, Wisznu, Jainie i innym, jednak jedność tematu i kompozycji sugeruje, że jest to jedna całość. Widzów kontemplujących ten prawdziwy cud świata zdumiewa wiele rzeczy: różnorodność wątków, w których łatwo rozpoznać sceny z życia codziennego, epizody bitew, sylwetki zwierząt, wizerunki bogów w różnych postaciach. Ale przede wszystkim zwracają uwagę najliczniejsze sceny erotyczne:zamiłowanie do współżycia, subtelne szczegóły anatomiczne, realizm i żywiołowość póz, niemal pełna zgodność z proporcjami ludzkich ciał i ich ruchów, mimiką i mimiką. Starożytni rzeźbiarze wykonywali swoją pracę z filigranem i niesamowitym talentem!

Dolina Seksu

Tak więc Khajuraho jest naprawdę seksownym rajem Indii. Płaskorzeźby jego świątyń są słusznie nazywane najbardziej szczerymi i pikantnymi z tych, które są dostępne dla ludzkiego oka. Niekończący się triumf życia uosabiają ogromne fallusy, ekstaza intymności seksualnej ucieleśnia harmonię męskich i żeńskich zasad Natury, boskiego Wszechświata. A wszystko razem oznacza miłość do życia w jego najjaśniejszych i najszczęśliwszych przejawach!