Ściana Bezengi - piękno i wielkość Kaukazu

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

W Rosji nie ma wspinacza, który nie słyszałby o murze Bezengi. Nie można patrzeć bez podziwu na ten graniowy region Pasma Kaukaskiego. Ściana Bezengi jest jednym z najwyższych odcinków pasma górskiego, poza Elbrusem i Kazbekem. Zakochują się w nim wszyscy zdobywcy górskich szczytów.

Opis ściany Bezengi

Najszersza część pasma Kaukazu znajduje się w pobliżu wsi Bezengi w Kabardyno-Bałkarii na granicy z Gruzją. Stąd zaczyna się łańcuch najwyższych szczytów górskich Kaukazu - ściana Bezengi. Rozciąga się na ponad 12 km. Z ośmiu pięciotysięczników Kaukazu sześć znajduje się na murze Bezengi. Na dwóch z nich, Shkhara i Jingitau, szczyty osiągają wysokość ponad 5000 metrów. Cztery kolejne szczyty, Shota Rustaveli, Katyń-Tau, szczyt Lalver i najpiękniejszy szczyt Gestola, mają wysokość nieco mniejszą niż 5000 metrów.

Stoki górskich szczytów są pokryte śniegiem i schodzą do lodowca Bezengi. Wzdłuż skalistych żeber przebiegają trasy, którymi od jesieni do wiosny odbywa się wspinaczka na szczyty. Latem ich podbój uważany jest za niebezpieczny z powodu topniejącego śniegu.

Ściana Bezengi ma bardzo piękny widok z Gruzji. Wycieczka po górachSwanetię można wykonać bez specjalnego sprzętu. Trasa ta jest dostępna dla każdego zdrowego człowieka. Trasa turystyczna biegnie przez bardzo malowniczy teren, który Gruzini nazywają perłą kraju.

Bezengi i inne lodowce

Jednym z największych lodowców na Kaukazie jest Bezengi. Zajmuje powierzchnię około 36 mkw. km. Grubość lodu w niektórych miejscach sięga 180 metrów. Z powodu globalnego ocieplenia topi się, a powierzchnia pokrywy lodowej stopniowo się zmniejsza. Lodowce Szchara, Adisz, Nagebski schodzą ze zboczy gór. Są mniejsze, ich topnienie jest bardziej aktywne pod wpływem słońca i deszczu. Wśród zdobywców górskich szczytów ściana Bezengi została nazwana „Himalajami kaukaskimi”.

Lokalna ludność nazywa ogromny lodowiec na ścianie Ullu-Cheran. Z groty, która w niej powstała, wypływa burzliwa rzeka Cherek Bezengi, zasilana przez topniejący śnieg.

Obóz wspinaczkowy w Bezengi

Na stokach gór znajdują się trasy o różnym stopniu trudności. Ściana Bezengi co roku przyciąga uwagę setek wspinaczy. Dla nich zbudowano w górach obóz Bezengi. Znajduje się na zboczu Pasma Kaukaskiego na wysokości około 2200 metrów i jest czynny tylko latem. Gestola Peak jest dobrze widoczny z obozu.

Obóz alpejski „Bezengi” przeznaczony jest dla 220 osób. Hotel posiada pokoje o różnym poziomie komfortu. Na terenie obozu znajdują się również domy przeznaczone dla 2-4 osób. Do spędzania wolnego czasu są korty tenisowe,boiska sportowe, bar, sauna z basenem.

Na obozie można wypożyczyć sprzęt, skorzystać z pomocy instruktora w opracowaniu i pokonywaniu trasy. Baza zapewnia łączność radiową z grupami w górach. Koszt pobytu w obozie obejmuje opiekę medyczną, organizację 3 posiłków dziennie w stołówce i na trasie, wydawanie przepustek do strefy przygranicznej.

Jak rozpoczął się podbój szczytów

Ściana Bezengi, której zdjęcie widzisz w artykule, zawsze przyciągała nie tylko krajowych, ale i zagranicznych wspinaczy. Pierwszego wejścia na szczyt Gestoli dokonali w 1886 roku brytyjscy wspinacze na południowo-zachodnim zboczu. W 1888 r. Brytyjczycy odbyli trzy wyprawy i po raz pierwszy podbili Szcharę Główną i wschodnią Dzhangi-Tau, podążając północno-wschodnią granią.

W 1903 roku międzynarodowa ekspedycja wyruszyła na podbój ściany Bezengi, w skład której weszli wspinacze z Niemiec, Anglii, Szwajcarii i Austrii. Jako pierwsi pokonali trzy szczyty Dzhangi-Tau, a także przeszli ze szczytu Lyalver na Gestola. Radzieccy wspinacze zaczęli zdobywać szczyty ściany Bezengi od połowy lat 30. ubiegłego wieku w ramach współpracy radziecko-niemieckiej. W 1928 nastąpiło wejście na Szchara wzdłuż północno-wschodniego grzbietu. Gruzińscy wspinacze po raz pierwszy wspięli się na szczyt Gestola ze Swanetii w 1931 roku.

Od tego czasu sowieccy i rosyjscy wspinacze corocznie kładą nowe trasy różnychpoziom trudności. Do tej pory trawers na ścianie Bezengi uważany jest za „ścieżkę mistrzów”.

Sztuczny kamień „ściana Bezengi”

Każdy region kraju wyróżnia się oryginalną architekturą, która podkreśla cechy narodowe i tradycje kulturowe. Na Kaukazie kamień naturalny zawsze był używany jako materiał budowlany. Charakterystyczne dla tego regionu baszty i domy stoją od wieków i przyciągają uwagę turystów.

Wraz z rozwojem technologii budowlanych pojawiły się nowe materiały do okładzin domów, nadające budynkom kolorowy wygląd. Jednym z nich jest „ściana Bezengi” – dekoracyjny kamień imitujący różne struktury skalne. Mury z tego materiału wyglądają stylowo i nowocześnie.

Sztuczny kamień ma gładką teksturę, dzięki czemu jest łatwy do układania. Służy do okładzin elewacji budynków, dekoracji wnętrz kuchni czy przedpokoju, a także barów i kawiarni w stylu narodowym. Ściany wyłożone kamieniem o kilku kolorach i fakturach jednocześnie zapewniają wyjątkowo piękny widok.

Jak dostać się do ściany Bezengi

Wielu turystów i sportowców o różnym poziomie wyszkolenia przyciąga mur Bezengi. Jak dostać się do obozu? To pytanie szczególnie dotyczy tych, którzy po raz pierwszy spędzają wakacje w górach. Aby dostać się do obozu alpejskiego, trzeba wydać przepustkę do strefy przygranicznej. Aby to zrobić, musisz wysłać prośbę do administratora. Obóz alpejski „Bezengi” posiada transfer w przód i w tył ze stacji kolejowychoraz lotniska Nalczyk, Piatigorsk, Mineralne Wody. Turyści są dowożeni do celu wygodnymi autobusami, trasę obsługują przewodnicy i tragarze.

Ci, którzy chcą jechać do obozu własnym samochodem, muszą wiedzieć, że tylko SUV może przejechać po drodze. Do wioski Bezengi można dojechać z Nalczyka taksówką, dodatkowo raz dziennie do wioski kursuje regularny autobus.