Umiejętności przy ognisku, zwłaszcza jeśli mieszkasz w cywilizowanych obszarach kraju, nie są już tak istotne, jak, powiedzmy, zaledwie sto lat temu. Ale każda osoba czasami chce czegoś pełnego przygód. Nawet wiek nie jest przeszkodą, by tego lata jakoś niespodziewanie wybrać się w podróż z namiotami lub poddać się wezwaniu energicznych przyjaciół, aby odpocząć w dzikusach. A dla dzieci są obozy harcerskie (zamiast dawnych obozów pionierskich, ale jednocześnie w „dzikich” warunkach), które w ostatnim czasie cieszą się dużą popularnością. A jeśli instruktor harcerski z łatwością nauczy Twoje dziecko umiejętności niezbędnych do przetrwania (i raczej wygodnych), to na pieszej wycieczce będziesz musiał poradzić sobie sam (no, dzięki wskazówkom od doświadczonych znajomych).
Jedną z najbardziej przydatnych umiejętności w „dzikiej” kampanii będzie umiejętność i wiedza o tym, jak rozpalić ogień w każdych warunkach, a tym bardziej za pomocą improwizowanych środków. A nawet jeśli wtedy tyucisz tę umiejętność tylko podczas smażenia grilla tam, gdzie nie ma grilla, nadal będziesz z siebie dumny!
Rodzaje otwartego ognia
Zacznijmy od tego, że, co jest dość dziwne dla mieszkańca miasta, pożar może być inny. Na przykład studnia ogniowa jest wykonana w formie domu bez dachu, jak drewniana rama: kłody układane są na kwadracie, wewnątrz którego w rzeczywistości płonie ogień. Z takiego paleniska płomień jest niski i szeroki, wygodnie jest na nim gotować owsiankę lub zupę. Ognista gwiazda składa się z grubych gałęzi, złożonych na końcach w krzyż. Bardzo dobrze nadaje się do nocowania: nie trzeba tego stale monitorować, wystarczy od czasu do czasu przenieść kłody na środek paleniska. Innym ogniskiem bardzo odpowiednim na nocleg w lesie jest ognisko w tajdze. Kłody układa się jedna na drugiej, wióry, małe gałęzie, wióry są dodawane jako warstwa - w celu rozpalenia. Kłoda poniżej powinna być grubsza. Taki ogień pali się całą noc i rano nie zgaśnie, można nawet zrobić mewę. Chociaż raczej nie przyda się podczas wędrówki. Największą korzyść z niego przyniesie rozpalenie między barierami, a obustronne, ponieważ jest przeznaczone albo do ochrony przed dużymi drapieżnikami, albo do ogrzewania w silnych mrozach. Chociaż wiedza o tym, jak rozpalić ogień właśnie tego typu, nie będzie zbyteczna. Ognisko myśliwskie będzie prostsze: trzy niezbyt grube, ale nie cienkie polana są umieszczone na podszewce - i to też nie wymaga uwagi, pali się do 8 godzin, wystarczy przenieść spalony do ognia.
Czasami pożyteczny ogień, który przyszedł do nas, sądząc po nazwie, z Polinezji. Jest znany rosyjskim myśliwym i poszukiwaczom jako dziura. Ma kilka zalet. Przede wszystkim nie zadajesz sobie pytania, gdzie możesz rozpalić ognisko, bo dla „Polinezji” wykopana jest wnęka, dzięki czemu zagrożenie pożarowe jest zredukowane prawie do zera, zwłaszcza, że ściany wykopu są wyłożone kamieniem lub zamoczone dzienniki. W zasadzie ognisko polinezyjskie jest raczej szpiegostwem lub zwiadem: jeśli zostanie umieszczone pod kamiennym szczytem lub pod gęstym drzewem, palenisko nie będzie widoczne z żadnej strony. Warunkiem polinezyjskiego szpiegowskiego ognia jest bezdymne drewno opałowe.
Kilka małych jest lepszych niż jeden duży
Byłoby miło pamiętać, że małe ogniska są łatwiejsze w utrzymaniu niż duże i zużywają mniej paliwa. A jednocześnie kilka „dzieciaków” umieszczonych w kręgu ogrzeje Cię lepiej niż ogromny ogień pionierski.
Właściwe miejsce
Głównym warunkiem wyboru polany, na której można rozpalić ogień, jest bezpieczeństwo przeciwpożarowe. Jeśli jest otoczony martwym drewnem lub cała polana jest pokryta suchą trawą, poszukaj innej. Pożar w lesie to rzecz apokaliptyczna, a ty sam nie zostaniesz uratowany, a las zostanie zniszczony na wiele kilometrów dookoła.
Mokro, deszcz lub wiatr
Jeśli musisz pomyśleć o tym, jak rozpalić ogień na mokrej glebie, pamiętaj o konieczności umieszczenia warstwy między mokrą ziemią a ogniem. Pomoże również, gdy trzeba będzie rozpalić ogień na śniegu. Jako „podkładkę” idealne byłyby suche kłody. Ale często nie ma ich gdzie zabrać. Wtedy twoim wyborem są kamienie. Nawetmokre wysychają znacznie szybciej niż drewno i staną się niezawodną ochroną przed zbędną wodą. Jeśli pogoda łączy się z wiatrem, warto pamiętać o reflektorach. Uniemożliwią wygaśnięcie ognia i rozprzestrzenienie się ognia w niepożądanym kierunku. Odbłyśnikami mogą być nawet plastikowe arkusze, które nosi się zamiast płaszczy przeciwdeszczowych, tylko należy je odsunąć od ognia. Dodatkowo dobrze umieszczony odbłyśnik pomoże skierować ciepło we właściwym kierunku.
Paliwo ma znaczenie
Wiedząc, jak prawidłowo rozpalić ogień w lesie, nie pomylisz się z wyborem rozpałki i „karmienia” ognia. Idealne jest martwe drewno, dobrze jest też użyć suchych gałęzi na wciąż żywym drzewie. Nie zawsze warto zabierać z ziemi nawet uwodzicielskie drewno opałowe: jeśli padało w ostatnich dniach, kłody przynajmniej zamoczyły się, a jeśli padało przez długi czas, gniły. Najlepsze drewno opałowe to sosna, świerk, olcha i brzoza. Ale pamiętaj: pędy brzozy! Jarzębina, modrzew i osika dają mało ciepła. Świeże igły dymią, a suche iskry mogą być niebezpieczne dla oczu, ubrań i pożaru. Ale jest dobry sposób na rozpalenie ognia w przesiąkniętym deszczem lesie. Świeżo zwalone drzewo mogło mieć w swoim pniu suche drewno. Wiedząc o tym, rozpalenie ognia nie jest trudne.
Wypalanie też jest ważne
Suche zrębki, konary świerkowe i sosnowe, porosty (tylko suche!), zaschnięte pasma pleśni, paproć, znowu sucha zgnilizna - to powinno przyciągnąć twoją uwagę. Złuszczona kora brzozy (uwaga: drzewo musi byćżywy!) jest bardzo żywiczny, błyskawicznie wybucha, ale strzela, przy rozpalaniu ognia lepiej trochę się oddalić. Przydadzą się również suche kikuty, nawet jeśli kikut jest mokry na wierzchu, warto go podnieść, a do dyspozycji jest podpałka. Składa się w chatę i doskonale rozpala cienkie gałązki, z których rozpalają się grube.
Gdy ogień już się pali
Załóżmy, że wszystko się ułożyło, a sam ogień utrzymuje właściwy płomień. Głównym zadaniem jest teraz podtrzymanie ognia, aby nie zgasł. Jak rozpalić ogień to jedno zadanie, ale jak go podtrzymać, to zupełnie inne. Uratowanie ognia wymaga znacznie mniej wysiłku niż jego zbudowanie, dlatego warto poświęcić trochę uwagi pożarowi. Wiatr jest jednym z głównych wrogów. Jeśli jest bardzo silny, będziesz musiał zablokować wybuch ognia. W nocy w zasadzie ogień powinien być ugaszony, ale jeśli jest zima to jest zimno, a palenisko ulokowałeś nie pod gałęziami dostępnymi dla ognia, to możesz zostawić go na ogrzanie noclegu, wystarczy wziąć środki ostrożności. Najważniejsze: płomień nie powinien być gwałtowny i wysoki, miejsce spalania powinno być chronione kamieniami lub czymś niepalnym. Jeśli warunki pogodowe nie będą denerwować, węgle trzeba zasypać popiołem, nie zgasną całkowicie, a rano będzie można ożywić ogień.
Są dopasowania lub nie ma dopasowań
Oczywiście, jeśli zawsze masz ze sobą mecze, to w niecywilizowanej kampanii masz szansę nie stracić twarzy w błocie. Ale wielu ludzi dzisiaj nie pali, a zatem nie ma zapałek. A ci, którzy palą, nie myślą o utrzymaniu ichźródło ognia. A notatka „Jak rozpalić ogień” nie zawsze zawiera przypomnienie: „Utrzymuj zapałki suche!” Ale to jest najważniejsze: jeśli zapałki są mokre, prawdopodobnie nie zapalisz najbardziej suchego drewna opałowego.
A jeśli nie?
Oczywiście opcja, gdy jesteś otoczony dzikimi zwierzętami bez zapałek, jest mało prawdopodobna. Niech przypomina ekscytującą powieść przygodową, ale się zdarza. Poszedłem szukać grzybów - zgubiłem się… zboczyłem z grupy - czekacie na poranek… Tinder będzie potrzebny do wszelkich alternatywnych metod rozpalania ognia. Podpałkę wykonuje się z dowolnego suchego, palnego materiału: kory, drewna, wypełnienia i elementów ptasich gniazd itp. Jeżeli istnieje podejrzenie, że tkwisz w opisanych warunkach do wieczora, podpałkę należy chronić, to znaczy ukryć, na przykład w plastikowej torbie i upewnij się, że wilgoć tam nie dostaje.
Sposoby
Sytuacja ekstremalna: brak meczów, pomoc nie nadejdzie szybko (jeśli nadejdzie). Jak rozpalić ogień bez zapałek staje się pilnym problemem. Jeśli masz przynajmniej aparat lub latarkę, masz już szczęście: ich obiektyw skupia się na rozpałce, a Ty już masz ogień. Zwłaszcza jeśli słońce jeszcze nie zaszło. Jeśli wieś - czekamy do jutra. Ale jeśli jest drut stalowy i klocek drewna, nie można czekać na słońce. Poruszaj drutem tam iz powrotem po drążku (szybko!), a jeśli będziesz miał szczęście, zapalisz coś łatwopalnego.
Z amunicją będzie przyjemniej i łatwiej. Gdyby tylko nie było wiatru. Z kilku nabojóww pobliżu podstawy złożonej chaty wsypuje się proch strzelniczy. Następnie bierzemy 2 stosunkowo równe kamienie. Jeden z nich obsypujemy prochem, a nad nim trzy kamienie. Z iskry zapali się proch strzelniczy i podpałka.
Wiemy już, jak rozpalić ogień w lesie. Pozostaje zdziwić pytanie: „Jak się nie bać?”
Nie zgub się jest najważniejsze. A nawet jeśli wydaje się, że zjedzą cię borsuki – walcz! Zasadniczo borsuki nie są tak przerażającymi zwierzętami…
