Siedem cudów starożytnego świata to przykład wyjątkowej popularności wynalazków i konstrukcji. To najlepszy w historii pomnik poświęcony twórczej myśli władców, nieokiełznanej wyobraźni architektów i kunsztowi budowniczych. Wyobraźnia ludzi na przestrzeni tysiącleci pomaga odtworzyć brakujące elementy dziedzictwa kulturowego, które otrzymało wspólny tytuł „Siedem Cudów Świata”. Legendy o stworzeniu ludzkich rąk, które zniknęły z powierzchni ziemi, nadal ekscytują umysły nowych poszukiwaczy przygód.
Siedem starożytnych cudów świata
Łatwiej zrozumieć znaczenie listy wybitnych zabytków dla starożytnego świata, jeśli odniesiemy się do współczesnych ocen najpopularniejszych zabytków i zjawisk. Listę siedmiu cudów świata można uznać za pierwszą i najsłynniejszą książeczkę podróżniczą w historii. Ale znaczenie tej małej listy największych zabytków jest znacznie głębsze. Niestety okazałe budynki nie zachowały się. Czas, katastrofy, klęski żywiołowe i wojny nie oszczędziły siedmiu cudów świata, a właściwie 6 z 7.
Historia jednej z najsłynniejszych list atrakcji zaczyna się w odległej przeszłości światowej cywilizacji. Być może pomysł podróżowania i zwiedzania zabytków na ziemiach Afryki Północnej, Persji, Babilonu i starożytnej Grecji wyszedł od wielkiego Aleksandra Wielkiego, który podbił w IV wieku p.n.e. mi. większość znanego wówczas świata. Wielkość planu, po którym nastąpiła piramida Cheopsa w Egipcie, nie umknęła uwadze mądrego dowódcy. Wspólnym wysiłkiem podróżników, zdobywców, naukowców, pisarzy starożytności i średniowiecza opracowano opisy największych zabytków starożytności. Powszechnie przyjmuje się, że historyk starożytności Herodot pracował nad jedną z pierwszych list cudów świata 450 lat przed nadejściem nowej ery. Peru, wybitny naukowiec i poeta starożytnej Grecji – Filon z Bizancjum – jest właścicielem rękopisu „O siedmiu cudach świata”, który ukazał się około 300 roku p.n.e. e.
W starożytnej Grecji liczbę 7 uważano za magiczną, więc liczba atrakcji na liście pozostawała niezmienna przez wiele stuleci. Kanoniczne siedem cudów świata - lista, która sięga czasów współczesnych w wierszu starożytnego greckiego pisarza Antypatera z Sydonu. Pisał o luksusie grobowców, pięknych kompleksów świątynnych, kolosalnych pomników i wiszących ogrodów.
Wielkie Piramidy
Do średniowiecza, kiedy powstała klasyczna lista Siedmiu Cudów Świata, znana w naszych czasach,egipskie piramidy wzniesione na zachodnim brzegu Nilu zachowały się na planecie i były dostępne do wglądu. Najstarsze zabytki pochodzą z okresu od 2700 do 2550 p.n.e. mi. Spośród dziesięciu piramid w Gizie, trzy są szczególnie uderzające pod względem wielkości i wielkości przeprowadzonych prac budowlanych.
Godzien podziwu jest dobre zachowanie budowli, które od kilku tysiącleci doświadczają miażdżącego upału dnia i dźwięcznego chłodu nocy, kiedy, jak mówią miejscowi, „kamienie płaczą” w pustynia. Niezwykłe w projektowaniu inżynierskim i proste w formie konstrukcje pojawiły się dzięki najdokładniejszym pomiarom, niespotykanym w tamtych czasach. Oprócz skomplikowanych obliczeń, do budowy konieczne było dostarczenie z daleka niezwykle ciężkich bloków kamiennych, aby podnieść je na dużą wysokość.
Piramida w Gizie
Wielka Piramida Cheopsa w Egipcie jest uważana za najsłynniejszy cud świata. Faraon Chufu, który rządził od 2584-2561 pne. e. urzeczywistnił wspaniały plan budowy swojej nekropolii na płaskowyżu Giza. Na budowę piramidy i ogrodzenia wokół budowli przeznaczono 13 hektarów ziemi. Budowa Wielkiej Piramidy jest jednym z najwcześniejszych i najbardziej uderzających przykładów połączenia ludzkiego entuzjazmu, fantazji i inżynierii. Budowę nekropolii można nazwać najbardziej czasochłonnym projektem historycznym, biorąc pod uwagę brak wszystkich niezbędnych narzędzi i sprzętu budowlanego w starożytnym Egipcie.
Piramida Cheopsa wyróżnia się masywnością, mnóstwem wewnętrznych sal, galerii i komnat. Poza tym przez 3800 lat onaznalazła się na szczycie listy najwyższych sztucznych konstrukcji na świecie (146,7 mln rocznie budowy). Istnieje wiele interpretacji i wyjaśnień związanych z kształtem i przeznaczeniem wielkiej piramidy. Kiedy promienie wszechogarniającego tropikalnego słońca przesuwają się wzdłuż krawędzi budowli, staje się jasna myśl starożytnego władcy Egiptu, który jak te promienie chciał po swojej śmierci udać się do boskiego światła.
Wiszące ogrody Babilonu w Iraku
Piękne ogrody starożytnego miasta-państwa Babilon zostały zbudowane przez wielkiego króla Nabuchodonozora II około 605 rpne. mi. Badacze starożytnych rękopisów twierdzą, że starożytny władca zatwierdził wspaniały projekt krajobrazu na prośbę jednej z jego ukochanych żon, która tęskniła za drzewami i ziołami swojego rodzinnego kraju. Wiszące Ogrody Babilonu to najbardziej tajemniczy z cudów na liście. Otaczają je mity i legendy, dokładna lokalizacja konstrukcji nie została ustalona, nie odnaleziono pozostałości budowli.
Niektórzy badacze starożytnego świata wątpią w istnienie tak luksusowego starożytnego parku na wzgórzu położonym na południe od współczesnego Bagdadu. Może ogrody zrodziły się z fantazji gawędziarzy? Historycy znajdują bardzo mało dokładnych informacji, faktów, dowodów w postaci dokumentów w annałach Babilonu. Ale starożytni greccy poeci twierdzili, że kapłani przygotowali projekt wiszących ogrodów i nadzorowali ich tworzenie. Diodorus Siculus opisał wielopoziomowe ogrody o wysokości 22 m, wyposażone w maszyny do podnoszenia wody z pobliskiej rzeki Eufrat.
Grecki historyk Strabon wspomniał o pięknych czworokątnych ogrodach ze sklepieniami łukowymi i schodami, które podnoszą ludzi i wodę na sam szczyt. Niewolnicy zasadzili drzewa i kwiaty na zboczach o powierzchni 400 m2 wzmocnionych cegłami2, a wspaniały ogród był chroniony od góry dachem. Można zrozumieć, dlaczego współcześni podziwiali Wiszące Ogrody Babilonu. W Iraku, na suchej ziemi starożytnej Mezopotamii, bardzo trudno jest stworzyć duże, dobrze wypielęgnowane zielone przestrzenie. W kronikach historycznych ogrody przedstawiane są jako piękne i luksusowe. Osiągnięcie takiej perfekcji nie było łatwe, ponieważ od czasów starożytnych na tym obszarze było niewiele opadów. Ogrody zostały zniszczone podczas kilku trzęsień ziemi dwa wieki po panowaniu Nabuchodonozora.
Posąg Zeusa w Olimpii
Zbudowany około 430 pne, nie przetrwał długo. mi. świątynia, dla której rzeźbiarz Fidiasz stworzył posąg Zeusa. W Olimpii, w Grecji, przez 10 lat z datków ludności budowano budynek religijny poświęcony najwyższemu bogu. Sanktuarium zbudowano z marmuru, wzmocnionego masywną kolumnadą z miejscowej skały muszlowej. Zewnętrzne powierzchnie ścian ozdobiono płaskorzeźbami, na których rzeźbiarze odtworzyli mity o 12 pracach Herkulesa – mitycznego bohatera, syna najwyższego bóstwa. Do świątyni można było wejść przez ogromne drzwi z brązu.
Znaczną część pomieszczeń kultu zajmował posąg Zeusa. W Olimpii, w Grecji, temu bóstwu poświęcone były starożytne igrzyska olimpijskie. Rzeźba nie powstała jednocześnie z budową świątyni, ale z czasem stała się najbardziej okazałai najwspanialsza część kompleksu świątynnego. Posąg Zeusa Fidiasza spoczywał na szerokim cokole, jego wysokość wraz z podstawą wynosiła około 15 m. Na tronie zasiadał najwyższy bóg Olimpu, jego peleryna była złocona, do dekoracji użyto kości słoniowej.
Strach o bezpieczeństwo posągu zmusił Greków do przeniesienia go do Konstantynopola, ale pożar zniszczył cudowne dzieło. Choć pomnik nie zachował się, pozostaje na liście Siedmiu Cudów Świata. Posąg Zeusa jest przedstawiony na obrazach, istnieją jego modele, które dokładnie oddają głębię intencji rzeźbiarza, wychwalając starożytne bóstwo. W naszych czasach można sobie tylko wyobrazić prawdziwą wielkość tego pomnika, stosunek Greków do Boga, którego niestrudzenie wychwalali w swoich świątyniach i mieszkaniach.
Cud świata w Efezie
Budowa świątyni poświęconej greckiej bogini łowiectwa i dzikiej przyrody została ukończona w 550 roku p.n.e. mi. Cud efeski jest często określany jako jeden z najsłynniejszych „długoterminowych projektów budowlanych”: jego budowa zajęła około 120 lat. Współcześni mogli nie wiedzieć, że budynek sakralny znajdzie się na liście „Siedmiu Cudów Świata”. Świątynia Artemidy (Diana) w Efezie była piękną marmurową budowlą. Budowniczowie ozdobili go smukłymi kolumnami, przykryli drewnianym dachem, na którym położyli dachówki. W tym niesamowitym budynku współczesnych uderzyło harmonijne połączenie dekoracji wnętrz z zewnętrznym projektem całego budynku.
Świątynia zbudowana ze wspaniałejmarmuru, był ulubioną budowlą z listy cudów Antypatera z Sydonu – kompilatora tej słynnej listy. Herostratus – młody Grek – spalił świątynię Artemidy w Efezie (w Turcji). To wydarzenie miało miejsce latem 356 pne. mi. Ten barbarzyński akt spowodowany był wielkim pragnieniem zdobycia sławy na przestrzeni wieków, osiągnięcia sławy. Oburzeni mieszczanie skazali Herostratusa na śmierć i zabronili wymieniania jego imienia. Świątynia Artemidy w Efezie zaczęła być stopniowo odbudowywana już za panowania władców tureckich, ale starożytna świątynia została ponownie zniszczona, teraz przez Gotów. Nowo odrestaurowany budynek został ostatecznie zburzony w 401 r. przez wściekły tłum fanatyków religijnych pod przewodnictwem arcybiskupa Konstantynopola.
Kolos Rodos
Jednym z najbardziej rozpoznawalnych cudów antycznych jest Kolos Rodyjski w Grecji. Ten wspaniały pomnik zawdzięczał swój wygląd starożytnym państwom-miastom, które istniały 2 wieki przed początkiem nowej ery. Ludność i władcy Rodos postanowili uwiecznić pamięć o zwycięskiej walce przeciwko Jednookiej Antygonie, aby uczcić zniesienie oblężenia. Pojazdy bojowe zostały przetopione na gigantyczny posąg patrona Rodos - boga Heliosa - 30 m wysokości.
Nie wiadomo dokładnie, kiedy rozpoczęto budowę, starożytni autorzy podają różne daty w źródłach. Historyk starożytności Pliniusz napisał kilka wieków później, że Kolos był budowany przez 12 lat. Zadanie odlania z brązu posągu Heliosa - boga Słońca - otrzymali greccy rzeźbiarze. Olbrzymi pomnik wzniesiono na przylądku, wzmocnionym systemem kamiennych bloków i żelazapręty.
Lista „Siedmiu Cudów Świata” straciła jedną atrakcję po silnym trzęsieniu ziemi w Grecji. Kolos nie mógł się oprzeć potędze wstrząsów i został zniszczony zaledwie 56 lat po triumfalnym pojawieniu się w zatoce Rodos. Upadek posągu natychmiast skomentowała wyrocznia delficka. Starożytny medium powiedział, że mieszkańcy Rodos rozgniewali boga Heliosa. Władca Egiptu zaoferował swoją pomoc w odrestaurowaniu pomnika, ale został odrzucony.
Wspaniały grobowiec w Halikarnasie
Ogromny biały grób został wzniesiony dla spoczynku gubernatora jednej z prowincji Persji - Mauzolosa - z rozkazu jego żony, która mieszkała w Halikarnasie. To terytorium nowoczesnego kurortu Bodrum na wybrzeżu Morza Egejskiego. Mauzoleum w Halikarnasie w Turcji zostało zbudowane przez greckich rzeźbiarzy. Konstrukcja była wysoka i bogato zdobiona wewnątrz i na zewnątrz. Grobowiec zwieńczony był piramidą z 36 kolumnami. Żona Mavsola nie szczędziła pieniędzy na budowę naziemnego grobu, jej prochy również musiały znajdować się we wspaniałym mauzoleum.
W starożytnym świecie doceniano luksus grobowca w Halikarnasie. Wielkość architektoniczna budowli i jej walory estetyczne zadziwiły nie tylko greckich naukowców i poetów, ale także komtura Antypatera. W kronikach historycznych jest wzmianka, że to on zaproponował, aby budynek uznać za jeden z cudów świata. W XV wieku grób w Halikarnasie zawalił się po kolejnym trzęsieniu ziemi, a kamienie użyto do budowy budynków w Bodrum. Teraz, jeśli chodzi o kolosalne koszty pochówku, wspominająKról Mausolus, który stał się wzorem ostentacyjnego bogactwa i luksusu.
Latarnia morska Pharos
Latarnia Aleksandryjska na wyspie Faros była jedną z najwyższych wśród starożytnych budowli, a jej podstawa sięgała prawie 400 m długości. Była to pierwsza w historii latarnia morska, przy budowie której wykorzystano wiele znanych wówczas innowacyjnych technologii. Grecki architekt Sostratus stworzył projekt na polecenie władcy Ptolemeusza II w 304 rpne. mi. System ostrzegania o niebezpieczeństwie wpłynięcia do zatoki Aleksandryjskiej przez wyspę Faros na Morzu Śródziemnym był tworzony etapami przez ponad 20 lat. Latarnia miała ostrzegać przed podwodnymi rafami Pharos, na których została zbudowana.
Konstrukcja składała się z trzech podłużnych marmurowych wież, ich łączna wysokość mogła wynosić od 120 do 140 m. Ostatnią częścią był cylinder, na jego szczycie płonął ogień. Wynalazcy wymyślili sposób na uzyskanie kierunkowego odbicia światła słonecznego za pomocą luster, które dawały sygnał w ciągu dnia. Tradycyjnie w nocy latarnicy rozpalali ognisko. Jeśli w ciągu dnia nie było słońca, marynarze ostrzegała kolumna dymu. Przez kilka wieków konstrukcja była uważana za najwyższą konstrukcję stworzoną przez człowieka.
Kilka trzęsień ziemi poważnie uszkodziło cudowną latarnię morską w Aleksandrii na Pharos. Żeglarze, żołnierze, kupcy i podróżnicy potrzebowali go do przywrócenia. Arabowie, po najeździe na Egipt, rozpoczęli naprawę i sprowadzili wysokość konstrukcji do 30 m. Na tym prace budowlane zostały zakończone, a w 1480 r. w tym samym miejscu,z tych samych materiałów budowlanych zbudowano fort. Latarnia morska na Pharos stała na morzu przez prawie 1000 lat.
Lista cudów - dziedzictwo historii i kultury świata
Naukowcy uważają, że pełniejsze i dokładniejsze listy cudów świata można przechowywać w Bibliotece Aleksandryjskiej - najważniejszym na świecie zbiorze starożytnych rękopisów. Sklepienie zostało mocno zniszczone podczas pożaru wywołanego najazdem Juliusza Cezara na Aleksandrię. Prawie 500 000 ksiąg i zwojów zostało zniszczonych przez języki ognia. Ogromna warstwa dziedzictwa kulturowego, na której zniknęły ścieżki, którymi podążała historia świata.
Siedem cudów świata - cenne zabytki sztuki i architektury antycznej. To nie tylko piękne zabytki, ale także skomplikowane rozwiązania konstrukcyjne i techniczne. Każda z kreacji była wyjątkowa, wybitna jak na swoje czasy. Starożytne budowle i pomniki zostały podniesione do rangi cudów przez najwybitniejszych naukowców, twórców i władców starożytnego świata. W różnych źródłach niewiele jest wzmianek, że dokonano pewnych zmian w wykazie, ale jego istota i nazwa pozostały niezmienione. Lista koniecznie zawierała siedem cudów, jak to było w zwyczaju od czasów Herodota i Filona z Bizancjum.
Z niesamowitych budowli starożytnego świata do dziś przetrwała tylko piramida Cheopsa, reszta padła pod naporem barbarzyńców lub padła ofiarą klęsk żywiołowych. Nikt nie wie dokładnie, jak wyglądało sześć cudów świata. Wszystkie obrazy są owocem badań historycznych, rekonstrukcji, wyobraźni historyków i artystów. Każde pokoleniewnosi coś własnego do zrozumienia fenomenu kulturowego zwanego „siedmioma cudami świata”. Każdy z tych artefaktów ma swoją własną stronę internetową w Internecie. Solidne prace naukowe poświęcone są badaniu cudów dokonanych przez człowieka.
Rola mitologii w utrzymaniu zainteresowania siedmioma cudami świata
Przez 2,5 tysiąclecia starożytna lista głównych atrakcji Starego Świata ekscytuje umysły badaczy, podróżników i zwykłych ludzi. Przez wszystkie minione stulecia stosunek do siedmiu cudów świata był niemal mistyczny. Zaskakujące jest to, że starożytni autorzy nie wykazywali dużej chęci do rozszerzenia „top 7”, aby zastąpić emerytowane zabytki na liście nowymi zabytkami.
Badacze starożytnego świata twierdzą, że stosunek do cudów ze słynnej listy zawsze był pełen szacunku. Uważano, że siedem starożytnych budowli architektonicznych i zabytków zasłużenie znalazło się na krótkiej, ale pojemnej liście. Każdy uczestnik tej historycznej „parady hitów” stał się narodowym sanktuarium, obiektem kultu i czci.
Magia liczby 7 w czasach starożytnych była uważana za boską, irracjonalną. Z tą liczbą elementów w różnych sferach życia wiąże się mitologia i życie wielu ludów planety. Na przykład w tygodniu jest 7 dni. Wyjaśnieniem może być struktura Układu Słonecznego, a raczej sposób, w jaki sfera niebieska była reprezentowana w starożytnej Grecji. Słońce, Księżyc i pięć planet były widoczne gołym okiem. Starożytni bogowie mieli te same nazwy (Jowisz, Saturn, Mars, Wenus, Merkury).
Cuda świata: nowa wersja
Jakie siedem cudów świata mogłoby konkurować ze wspaniałymi strukturami, które zniknęły z powierzchni planety? Na podstawie głosowania internetowego powstała lista innych cudów świata, które zachowały się i można je podziwiać na własne oczy. Akcja została zorganizowana i przeprowadzona u progu trzeciego tysiąclecia przez organizację non-profit. Inicjatorzy tej wspaniałej akcji przedstawili kilka dobrych powodów, które skłoniły ich do opracowania różnych list i kodów światowych atrakcji na najwyższym poziomie:
- tradycyjne starożytne cuda znajdowały się tylko w tej części Starego Świata, która była znana i uległa kulturze helleńskiej;
- wielkie struktury w dużej części Azji, w Nowym Świecie i innych regionach nie zostały uwzględnione na liście;
- wyboru do listy dokonano według kryteriów zależnych od wyobrażeń starożytnych Greków na temat cudownych zabytków;
- "Za burtę" były naturalnymi zjawiskami, które czasami przewyższają cuda dokonane przez człowieka w swej wielkości.
Postanowiono wyłonić zwycięzców całego projektu odrębnie wśród zabytków architektury i przyrody. Wyniki podsumowano również dwukrotnie: w 2007 i 2011 roku. W internetowej ankiecie wzięli udział mieszkańcy dwustu stanów. Na podstawie jego wyników wybrano „ulubione” - zabytki znane większości mieszkańców planety. Mówimy o Wielkim Murze Chińskim, Taj Mahal w Indiach, budowie Machu Picchu w Peru w Ameryce Południowej i innych zjawiskach. Ale Komitet UNESCO zareagował na tę akcjęstwierdzenie, że głosowanie powszechne nie jest metodą, którą można wykorzystać do znalezienia cudów, które mogą zastąpić artefakty światowej historii i kultury, które zniknęły w starożytności.
