Jakież niesamowite, bogate w tajemnice są te góry! Ałtaj leży na Syberii, na granicy czterech państw: Mongolii, Rosji, Kazachstanu i Chin. Na mapie ta zagadka jest oznaczona na czerwono jako obszar chroniony. I to nie przypadek. Na tym terenie znajduje się wiele rezerwatów i obszarów chronionych, głównie ze względu na unikalną florę i faunę. To tutaj gromadzą się tacy przedstawiciele flory i fauny, że badacze są już pewni mitycznej teorii pochodzenia tego obszaru.
Przyroda Gór Ałtaju
Świat prawdopodobnie nie zna innego takiego obszaru, gdzie spotykają się rzadkie gatunki przedstawicieli świata zwierzęcego i roślinnego. Nic dziwnego, że istnieje legenda o tym, jak Bóg postanowił stworzyć „Złotą Ziemię”. Gdzie jest najlepsze miejsce do stworzenia tego miejsca? Bóg postanowił poprosić o pomoc sokoła, cedru i jelenia, nakazując im rozejście się po świecie i znalezienie miejsca, w którym będą najlepiej żyć.
Sokół leciał wysoko, jeleń biegł daleko i był głęboko zakorzeniony w ziemi cedrowej, ale ich opinie zgadzały się w tym samym miejscu. To były góry Ałtaj. Rzeczywiście, ich rozległe terytorium zajmują lasy cedrowe i sosnowe. Rośnie tu również unikalny złoty korzeń. Brązowe zwierzęta swobodnie wędrują wśród zwierząt.niedźwiedzie, pantery śnieżne i jelenie. Ta różnorodność flory i fauny była ułatwiona dzięki nieingerencji człowieka. Rzeczywiście, najlepszą rzeczą w naturze jest brak ludzi.
Dlaczego Złote Góry?
Prawdopodobnie wielu interesuje pytanie, dlaczego taką nazwę nadano regionowi Ałtaju. „Złote Góry” to tłumaczenie ze starożytnego języka tureckiego nazwy „Góra Ałtaj”. A ile legend wiąże się z tym miejscem! Niemal każda nazwa na tym terenie ma swoją historię związaną z ludami, które żyły tu przez bardzo długi czas. Często te historie są oparte na fikcji.
Już w czasach starożytnych istniała opinia, że góry te stały się miejscem istnienia kraju mądrości Szambali. Ałtaj był zamknięty dla ludzi, bardzo trudno było, nawet nierealnie, wejść do niego zwykłym ludziom. Trzeba poznać życie, przejść przez wszystkie jego trudności i na podstawie tego doświadczenia poznać filozofię egzystencji.
Na najwyższym punkcie Ałtaju - Belukha - znajdował się fikcyjny kraj. Wysokość tej góry wynosi 4506 metrów nad poziomem morza. Mówienie o jej mitycznej naturze nie ustaje, ponieważ indyjski badacz Veer Rishi stwierdził podczas pracy, że jest bardzo podobna do legendarnego Meru. Według legendy szczyt ten był centrum wszechświata, a wokół niego krążyły gwiazdy. Dla najwyższego władcy Indry góry te stały się domem. Ałtaj może również nazywać siebie rodzicem jeziora Teletskoye, które ma niezwykłą historię.
Starożytne legendy mówią, że w tej żyznej i pięknej okolicy żyłjedno plemię z mądrym władcą Tele. Posiadał potężny miecz o magicznych mocach i dzięki niemu władca nigdy nie przegrał wojny. Jego państwo żyło i kwitło ku uciesze mieszkańców i zazdrości wrogów. Ałtaj, którego góry, lasy i rzeki były ich domem i schronieniem, uszczęśliwiało życie miejscowej ludności. Sąsiad - władca Bogdo - postanowił wziąć w posiadanie miecz i zabić Tele. Zrozumiał, że nie można go wziąć siłą, więc podszedł do sprawy przebiegle. Zaprosił Tele do odwiedzenia go. Ponieważ przyjęcie było przyjazne, nie wziął ze sobą broni i zginął z rąk Bogdo. W tym momencie jego miecz spadł i głęboko wciął ziemię. Żona Tele, zdając sobie sprawę z tego, co się stało, zaczęła płakać z rozpaczy i żalu. Łzy wpadły do wąwozu, który powstał w wyniku upadku miecza. Tak narodziło się jezioro. Został nazwany na cześć władcy - Teleckiego i na zawsze te łzy zachowały góry. Ałtaj był niegdyś dzielnicą mieszkaniową, o czym świadczą groby scytyjskie wykopane przez archeologów na szlaku Pazyryk. Kto wie, może te legendy nie są tak fikcyjne, jak nam się wydaje.
