JSC Vnukovo Airlines zostały zarejestrowane przez władze państwowe 31 marca 1993 roku i miały swoją bazę na lotnisku Wnukowo przy ulicy Reisovaya 12. Firma zaczęła obsługiwać rzeczywiste loty w maju 1993 roku, osiągając stabilność lotów do 1994 roku. W ciągu pierwszego roku liczba pracowników wzrosła do 3300 osób. Pod koniec ubiegłego wieku flota samolotów Spółki Akcyjnej składała się z 59 samolotów.
Historia stworzenia
Dekretem prezydenckim nr 242 z dnia 28 listopada 1991 r. cały majątek Ministerstwa Lotnictwa Cywilnego ZSRR został przeniesiony do nowo utworzonego Ministerstwa Transportu RSFSR, a 10 kwietnia następnego roku sporządzono ustawę o zakończeniu istnienia zniesionego ministerstwa. Od tego momentu przywództwo od końca do końca zostaje zakończone, a każda administracja lotnictwa cywilnego, która miała miejsce, zostaje przemianowana na terytorialną linię lotniczą. Tak więc małe linie lotnicze tworzone są przez przedsiębiorczych menedżerów na bazie eskadr, a linie lotnicze Vnukovo powstają zśrodki trwałe i specjaliści eskadry lotniczej Wnukowo.
Sprzęt techniczny
Na początku swojego powstania, w ramach sukcesji, firma pozyskała 58 urządzeń, w tym:
- 22 Samolot IL-86;
- TU-154B, TU-154M w ilości 23 sztuk;
- YAK-42D - 3 sztuki.
Od 1993 roku na bazie lotniska Wnukowo rozpoczęły się testy ultranowoczesnego samolotu TU-204, który w dniu 23.02.1996 wykonał pierwszy lot z Moskwy do Mineralnych Wod. Następnie rosyjskie linie lotnicze Vnukovo Airlines będą miały 4 kolejne samoloty TU-204 i 1 samolot pasażerski TU-204C.
Do czasu, gdy firma przestała istnieć, jej wyposażenie techniczne było:
- 18 Maszyny IL-86;
- 16 jednostek TU-154 w kilku odmianach;
- 2 sztuki TU-204.
Część samolotu została zdemontowana na złom, a niektóre z bardziej nowoczesnych środków zostały włączone do floty lotniczej Siberia Airlines.
Statystyki ruchu
W czasie istnienia linii lotniczych Wnukowo powstało 66 lotów. Spośród nich 35 tras stało się regularnymi. Loty odbywały się do miast: Ałmaty, Archangielsk, Krasnojarsk, Kurgan, Magadan, Niżniewartowsk, Polyarny, Petersburg i 27 innych osiedli. Firma stała się największym przewoźnikiem w Rosji, obsługującym zagraniczne trasy czarterowe do Austrii, Bułgarii, Grecji, Egiptu, Hiszpanii, Włoch, Emiratów, Tajlandii, Turcji, Chorwacji.
B1996, z siedzibą w Moskwie, JSC Vnukovo Airlines osiągnęły następujące wyniki:
- obrót pasażerów – 4 501 702 tys. pasażerów km/1932, 7 tys. osób;
- obrót towarowy – 453 147 tys. ton/km;
- transport towarów – 12750 ton;
- dostawa korespondencji pocztowej - 1645 ton;
- obciążenie komercyjne - 64,1%.
Upadek firmy
Po kilku latach nieprzerwanej pracy głównym udziałowcem Vnukovo Airlines stało się założone w 1995 roku Rosyjskie Konsorcjum Lotnicze, które specjalizowało się w opracowywaniu i późniejszym zarządzaniu projektami budowy samolotów cywilnych. Konsorcjum lotnicze jest wysoko cenione za modernizację samolotu TU-204 do przewozu ładunków.
W 1997 roku zarząd firmy podjął decyzję o przejęciu kilku konkurentów, w tym znanego przewoźnika lotniczego OAO Siberia. Próba nie powiodła się. Ponadto w 1999 roku linie lotnicze zamieniły się miejscami, a już Syberia przygotowywała się do wchłonięcia ostatniego faworyta transportu lotniczego. Postanowiono połączyć obie firmy, wyemitować akcje i przeprowadzić zyskowną wymianę. Właściciele obu stron nie byli jednak usatysfakcjonowani kandydaturą szefa i negocjacje w sprawie połączenia zostały zawieszone. W 2001 roku firmy powróciły do dyskusji na temat możliwej fuzji i weszły na drogę bankructwa rozdartej kryzysem linii lotniczej w celu uzyskania floty lotniczej Vnukovo Airlines i pełnej nad nią kontroli przez OJSC Siberia.
Przejęcie firmy
Po uzyskaniu stanu upadłości ogłoszonego postanowieniem Moskiewskiego Sądu Arbitrażowego i zakończeniu procedury zarządzania upadłością, spółka przestała istnieć od strony prawnej. W wyniku upadłości spółka syberyjska, która stała się nieoficjalnym następcą dłużnika, nie była zobowiązana do wywiązywania się z żadnego ze zobowiązań kredytowych. To tak zwane „aksamitne” przejęcie okazało się korzystne dla obu stron. Na zgromadzeniu wspólników ogłoszono decyzję o przekształceniu powiększonej spółki w jedną akcję z udziałem państwowym w wysokości 25%.
Po likwidacji linii lotniczych Wnukowo, Siberia Airlines spłacają większość swoich długów. Stając się głównym wierzycielem, przejmuje cały transport lotniczy upadłego, zarządza trasami i kontroluje wpływy. Syberia, po otrzymaniu kwot na większość tras byłego konkurenta, zmusza partnera do zaprzestania lotów. A w kwietniu 2002 roku linie lotnicze Wnukowo praktycznie przestały istnieć z powodu cofnięcia licencji na transport lotniczy.
Nieostrożne lądowanie
1993-25-12 Tu-154, wyprodukowany w 1978 roku i należący do Vnukovo Airlines, wykonywał regularne krajowe loty pasażerskie z Moskwy do Groznego. Na pokładzie znajdowały się 172 osoby, w tym 7 członków załogi. Z powodu złej pogody piloci samolotu nie byli w stanie wykonać miękkiego lądowania. Jednak nikt na pokładzie nie został poważnie ranny. Z powodu nieudanego lądowania samolot został poważnie uszkodzony,został potrącony z salda JSC, pozostawiony na lotnisku w Groznym i już nigdy nie wystartował. 30.11.1994 podczas kampanii czeczeńskiej TU-154 został zniszczony w wyniku rosyjskiego nalotu.
Tragedia na lotnisku Longyearbyen
29.08.1996 Samolot TU-154 wykonał lot czarterowy z międzynarodowego lotniska Wnukowo. Samolot, który wystartował we Wnukowo, nigdy nie powróci. Później załoga zostanie nazwana sprawcą tragedii. Podczas lądowania na norweskim lotnisku Longyearbyen panowały złe warunki pogodowe, padał deszcz. Załoga kilkakrotnie prosiła o lądowanie na dziesiątym pasie startowym, ale ze względu na trudności z tłumaczeniem kazano jej podejść z przeciwnego kierunku. Skręcając w dozwolony pas, samolot zderzył się z górą archipelagu Svalbard na wysokości 907 metrów. Zginęło wszystkich 141 pasażerów i członków załogi.
Przejęcie terrorystów
11.11.2000 Samolot TU-154 w drodze z Machaczkały do Moskwy został porwany przez terrorystę. Jego jedynym żądaniem była zmiana kursu. Izrael został wybrany przez najeźdźcę jako punkt końcowy trasy. Załoga została zmuszona do podporządkowania się żądaniom terrorysty, a samolot zboczył z trasy. Lądowanie przeprowadzono w izraelskiej bazie wojskowej, gdzie najeźdźca poddał się. Wśród 59 osób na pokładzie nie było ofiar.
Szlak czeczeński
15.0.3.2001 Tupolew Tu-154 lecący ze Stambułu do Moskwy znalazł się pod wpływem czeczeńskich terrorystów. Trzej porywacze, z których najmłodszy miał 16 lat, zażądali przewiezienia do Arabii Saudyjskiej. Celem porwania było, zgodnie zlider, zwracając uwagę całego świata na problemy Czeczenii. Załoga próbowała zażądać awaryjnego lądowania, ale terroryści zagrozili, że zabiją wszystkich. Aby stłumić wolę pasażerów i pilotów, terroryści zagrozili wybuchem na pokładzie i przedstawili atrapę zapalnika do publicznego oglądania. Przestępcy ostrzegali przed czwartą osobą ukrywającą się wśród pasażerów i ukrywającą na sobie bombę. Później to twierdzenie nie zostało potwierdzone. Po przelocie nad Turcją, Cyprem i Egiptem samolot, któremu skończyło się paliwo, został zmuszony do lądowania na międzynarodowym lotnisku Medina. Długie negocjacje między terrorystami a władzami nie przyniosły rezultatu. Podczas pobytu na lotnisku niektórym pasażerom udało się uciec, a w ostatnich minutach przed akcją wojskową piloci otrzymali polecenie opuszczenia kokpitu. Liniowiec został zaatakowany przez saudyjskie siły specjalne. W wyniku operacji zginął przywódca terrorystów, uratowano 173 osoby, zginęła jedna z pasażerów obecnych na pokładzie oraz stewardessa Julia Fomina, której nazwisko później nazwano porwanym samolotem.
