Współczesna urbanistyka uważa, że skoro w mieście jest zbiornik wodny, to powinien być nasyp. Zasada ta opiera się na konieczności obowiązkowego istnienia terenów rekreacyjnych. Jednak w miastach przemysłowych ta zasada może być bardzo trudna do przestrzegania, ze względu na dużą liczbę fabryk, które zajmowały rzekę do własnych celów.
Nabrzeże Lipieckiej jest próbą znalezienia słabego kompromisu między interesami obywateli, rządu i produkcji.
Po zbudowaniu
Co dziwne, mimo że miasto leży nad rzeką, nabrzeże Lipieck pojawiło się dopiero w 2006 roku. Przez długi czas dyskutowano, jak dokładnie będzie wyglądać główny teren rekreacyjny hutniczej stolicy Regionu Czarnej Ziemi.
W rezultacie stało się to, co się stało - metalowe ogrodzenie w kolorze, niedrogi chodnik wyłożony niezbyt estetycznymi płytkami. Ogólnie oczekiwaliśmy coraz więcej.
Gdzie to jest i jak się tam dostać?
Szukając adresu nabrzeża Lipieck, najrozsądniej byłoby skupić się na ulicy 50 lat NLMK, wzdłuż którejten teren rekreacyjny.
Możesz się tam dostać prywatnym transportem, wybierając jako przewodnik przystanek „Naberezhnaya” lub autobusem do przystanku komunikacji miejskiej o tej samej nazwie.
Dla tych, którzy lubią poruszać się na własną rękę dwa minibusy nr 302, 9T, 28, 28A.
Warto zauważyć, że nie ma gdzie postawić samochodu. Parking jest zapewniony, ale nie ma na nim absolutnie wystarczającej ilości miejsca. Dlatego zanim dotrzesz do nasypu Lipieck, pomyśl o miejscach parkingowych.
Co się wydarzyło wcześniej?
Przez wiele lat teren współczesnego nasypu Lipieck był ogromnym wysypiskiem, składającym się z miejskich śmieci, gałęzi drzew, domowych śmieci i innych uroków agresywnego miejskiego życia. Wybrzeże Woroneża i Lipówki nawet nie myślało o sprzątaniu struktur miejskich ani o ochotnikach. Rozsądnym rezultatem tego krótkowzrocznego podejścia do głównego akwenu miasta było żądanie mieszkańców, aby zmienić oblicze miasta.
Warto zauważyć, że aktywna budowa wału Lipieck doprowadziła do bardzo interesującego odkrycia. Kiedy budowniczowie odkopali ziemię, okazało się, że na starożytnym stanowisku archeologicznym przez wiele dziesięcioleci gromadziły się miejskie śmieci.
Nowoczesne nabrzeże Lipiecka stoi na prawdziwej starożytnej osadzie z V-II wieku p.n.e. Naukowcom udało się przeprowadzić drobne badania i uratować niektóre artefakty archeologiczne, ale większość osady oczywiście została zniszczona przez budowniczych.
Więc współczesny nasyp bardzo symbolicznie łączyteren rekreacyjny teraźniejszości i ślady głębokiej przeszłości.
Co robić?
Nowoczesne nabrzeże Lipiecka to miejsce, które zaplanowano jako zaciszny teren rekreacyjny.
- Tu jest dość duży obszar spacerowy, gdzie można spacerować i oddychać świeżym powietrzem rzeki. To prawda, miejsce do kontemplacji jest bardzo wątpliwe, bo nie ma nic szczególnego do zobaczenia, a brzydkie metalowe ogrodzenia z profili nie zapewniają dodatkowej estetyki wizualnej.
- Dostępne na nabrzeżu Lipieck i plaży. Został pomyślany jako główne miejsce w mieście do pływania i wesołych imprez młodzieżowych na plaży. Ale wszystko potoczyło się trochę inaczej. Po pierwsze, po uruchomieniu plaży okazało się, że pływanie w rzece jest surowo zabronione, ze względu na duże zanieczyszczenie akwenu. Po drugie, sprzęt w postaci siatki do siatkówki i innego sprzętu bardzo szybko staje się bezużyteczny.
Jednak nie wszystko jest takie beznadziejne. Wał Lipieck stał się wspaniałym miejscem imprez miejskich. Piosenkarze, animatorzy, ciekawi gospodarze, a nawet lokalne atrakcje pojawiają się tu regularnie.
Ogólnie rzecz biorąc, jest tu wszystko, aby spędzić czas w zrelaksowanym lub zabawnym otoczeniu, w zależności od osobistych preferencji.
O czym należy pamiętać?
Po pierwsze, toalety nie zawsze tu działają. Jeśli więc planujesz odpocząć na plaży z dziećmi, mogą pojawić się pewne trudności.
Po drugie, należy pamiętać, że pływanie jest tu zabronione. Rzeka ma dość wartki nurt, a na plaży nie ma ratownictwa. Dodatkowo zakaz kąpieli jest całkiem uzasadniony – ścieki miejskie dostają się do rzeki.
Po trzecie, wkrótce nasyp będzie jeszcze większy. W 2017 roku władze miasta ogłosiły rozpoczęcie prac nad podwyższeniem nasypu do Mostu Pietrowskiego.
