Południowo-wschodnia Hiszpania, wybrzeże Morza Śródziemnego. Wzdłuż niej rozciągało się starożytne miasto Walencja, trzecie co do wielkości w stanie. Nazywany również regionem autonomicznym, krainą doskonałych piaszczystych plaż i nadmorskich kurortów. Klimat bardziej niż sprzyja temu: góry służą jako niezawodna ochrona przed zimnymi wiatrami, dlatego latem jest +30 lub o stopień lub dwa wyższe, zimą nie jest zimniej niż +20. Prawdziwy ziemski raj, biorąc pod uwagę rosnące wszędzie gaje cytrusowe i daktylowe, jasną soczystą zieleń, cudowne kwiaty, wśród których jest wiele egzotycznych. Nawiasem mówiąc, tutejsi rolnicy kilka razy w roku zbierają plony - czy nie jest to oznaką błogosławionej przez Boga ziemi!
Uwaga dla turystów
Valencia pokazuje zabytki na każdym kroku, jest to skansen. Dlatego branża turystyczna jest tutaj bardzo rozwinięta i postawiona z rozmachem. Tylko zbudowano ponad czterysta hoteli! Oraz aquaparki, stacje sportów morskich do łowiectwa podwodnego i nart wodnych, wyścigi windsurfingowe i żeglarskie, bazy wspinaczkowe, z których można wspinać się po górach z instruktorami, hangary ze sportowymi samolotami, doskonałe pola dlagolf… Jak widać, jest tu wystarczająco dużo rozrywki na każdy gust, a to nie licząc tradycyjnych walk byków i ludowego karnawału!
Szary staruszek
Jednak prawdziwe bogactwo miasta leży gdzie indziej. Walencja hojnie prezentuje swoim gościom zabytki minionych stuleci. Wszak został założony w II wieku naszej ery, był uważany za rzymską kolonię epoki starożytnej. I każdy kolejny wiek wniósł swój wkład, tworząc niepowtarzalny wizerunek miasta.
Jego historycznym centrum jest plac Najświętszej Marii Panny, kiedyś przypominający wyspę, ponieważ. myte ze wszystkich stron przez rzekę Turia. Według archeologów i historyków miasto zostało założone w tym miejscu. Minęły tysiąclecia, dawno nie ma rzeki - jej pamiątką jest wspaniała fontanna - ulubione miejsce wypoczynku mieszkańców w letni dzień. Ale ogromna XVII-wieczna katedra Nuestra Señora de los Desamparados, zbudowana na cześć Najświętszej Marii Panny, od której tak naprawdę plac nosi nazwę, nadal stoi. A sama figura Dziewicy do dziś jest patronką Walencji i asystentką, opiekunką wszystkich cierpiących. Nawiasem mówiąc, Walencja oferuje zabytki nie tylko w tak oczywistych rzeczach, ale także w ulicznych kawiarenkach, małych i przytulnych restauracjach, zasiadając przy stołach, przy których degustując lokalne wino i tradycyjną kuchnię można poczuć cały urok i narodowy smak, ludowy duch miasta.
Innym centrum kulturalnym jest Plac Królewski i główna katedra przed nim. Do XIII wieku istniał meczet, w którymMaurowie wysłali swoje modlitwy. Następnie przez pięć wieków budowano tu Katedrę. Z najwyższej dzwonnicy widać całe miasto - trudno wyobrazić sobie wspanialszy widok. Ale co ważniejsze, to właśnie w tym budynku znajduje się największe sanktuarium świata chrześcijańskiego - Święty Graal, sprowadzony tu w XV wieku.
Wprawne oko może ogólnie zobaczyć wiele mówiących przedmiotów dookoła. Budynki np. w historycznej części miasta noszą ślady nie tylko starożytnej, ale także arabskiej i francuskiej architektury, elementy stylu mauretańskiego – ślady wojowników i podbojów, które miały miejsce na tej ziemi.
Valencia pokazuje widoki pierwszych kroków chrześcijaństwa na swoim terytorium w postaci krypty św. Wincentego, męczennika, który okrutnie cierpiał za swoją wiarę. Ta niepozorna kaplica jest magnesem dla wierzących katolików z całego Starego i Nowego Świata. Budynek jest wyjątkowy nie tylko pod względem wieku, ale także stylu budowy - wizygockiego - takie na świecie można policzyć na palcach. A wewnątrz kaplicy pielgrzymi i turyści mogą dotknąć krypty prochami świętego – mówią, że kamienie mają moc uzdrawiania.
Walencja, Hiszpania, zabytki… Tak więc, stukając językami, koneserzy zwięźle mówią, gdy wspominają katedrę La Seo, bramę Torres de Serrano, kaplicę Santo Calis. Za każdą nazwą kryje się Epoka i Historia, wskrzeszone w kamieniu, freski, obrazy. O każdym, i nie tylko o tych, ale i innych zabytkach, można mówić bez końca. I są tego warte, uwierz mi! Na przykład budynekSeminarium, które obecnie stało się muzeum, kryje w swoich murach bezcenne arrasy tkaczy flamandzkich i brukselskich, a także obrazy znanych artystów hiszpańskich. Naprawdę, ta kraina ma wiele powodów do dumy!
Hiszpanie to gościnni ludzie. Dlatego Walencja stara się lokować swoje hotele na takich ulicach, aby turystom wygodnie było dostać się do centralnych obszarów miasta i na jego obrzeża. Turystyka jest jednym z głównych źródeł dochodów skarbca, dlatego pod tym względem zarówno w mieście, jak i w regionie wszystko jest na najwyższym poziomie.
Witamy w Walencji!
