W najbardziej wysuniętej na północ części Uralu znajduje się Mount Payer, który stał się miejscem spotkań zapalonych wspinaczy. Ma surowy klimat i często złą pogodę. Nie wpływa to jednak na decyzję poszukiwaczy przygód, by podziwiać piękno północnych masywów.
Ural polarny
Położone jest w północnej części Eurazji na terytorium Rosji. Powierzchnia całej tablicy wynosi około 25 000 km2. Ma surowy klimat kontynentalny. Ze względu na swoje położenie Ural Polarny słynie z surowych, śnieżnych zim i silnych wiatrów.
Te góry oddzielają dwie części świata: Europę i Azję. Istnieje również skrzyżowanie między Republiką Komi a Okręgiem Autonomicznym Jamalsko-Nienieckim.
Po raz pierwszy podróżnik AI Shrenk pomyślał o nazwie tablicy. To wtedy zaproponował „Ural Polarny”. Masyw został gruntownie przebadany w XIX wieku. Na północy grzbiet jest ograniczony kamieniem z Góry Konstantinowa. Na południu - górny bieg rzeki Khulga.
Jedną ze szczególnych cech Mount Payer jest wysokość, która przyciąga wspinaczy. Przejścia przez dział wodny. Kolej transpolarna przechodzi przez podobny obszar iprzybywa do Charp i Labytnagi. Dogodne położenie sieci transportowej przyciąga w te góry wielu turystów. Wspinaczka na takie masywy wymaga dużego doświadczenia i umiejętności.
W niektórych miejscach góry osiągają szerokość 70-80 km. Z tego powodu powstają doły i doliny rzeczne. „Rozproszona” część Uralu rozciąga się na 170 km, po czym góry zamykają się, a ich szerokość nie przekracza 15-20 km. Węższy odcinek ma długość około 200 km.
Wiek Uralu Polarnego wynosi 250-300 milionów lat. W tym rejonie znajduje się najgłębsze jezioro - Big Pike (charakterystyczne dla tego masywu). Jego głębokość wynosi 136 m.
Szczyty Polarnego Uralu
Jeśli weźmiemy pod uwagę grzbiet z północy na południe, to najbardziej znaczące wysokości to:
- Kamień Konstantina. Znak jego „wzrostu” zatrzymał się na 483 m.
- Ngetenape. Za kamieniem Konstantinowa następuje ostry skok do znaku 1338 km.
- Kharnaurdy-Keu. Wiadomo, że Ural Polarny jest popularny ze względu na swoje przełęcze. Ten szczyt o wysokości 1246 km stanowi właśnie takie przejście z poprzednim.
- Hanmei. Jej szczyt wznosi się na wysokości 1370 km.
- Mount Payer - wysokość 1499 km.
- Lud. Znak „wzrostu” tego szczytu wynosi 1895 km.
Mount Payer jest najbardziej popularny. Jego znak może być niższy niż najwyższe szczyty świata, ale jest też pełen niebezpieczeństw. Wspinacze kochają góry, ponieważ ścieżka jest trudna, ale pozwala na zdobycie doświadczenia i zręczności, arównież ciesz się widokami.
Lokalizacja
Czas poznać najczęściej odwiedzaną tablicę. Jednym z najwyższych szczytów Uralu Polarnego jest Mount Payer. Gdzie to jest, musisz wiedzieć. Góra znajduje się w Okręgu Autonomicznym Jamalsko-Nienieckim. Podobnie jak inne grzbiety i masywy może „pochwalić się” różnicami wysokości. W konkretnym przypadku jest to około 600-750 m. Jego podstawą są kwarcyty, łupki i produkty erupcji. Ponadto na górze znajdują się „pola śnieżne”. Są one rozumiane jako nieruchome nagromadzenie zamarzniętych opadów, chronione przed wiatrem i słońcem.
Mount Payer to tablica składająca się z 3 najwyższych szczytów:
- Zachodnie. Jego wysokość wynosi 1330 km.
- Orientalne. Jego wysokość wynosi 1217 km.
- Płatnik. Jej wierzchołek jest płaski z powodu ostrego, skalistego wypiętrzenia. Wysokość szczytu to 1472 km.
Badacz Hoffman wyjaśnił, że nazwa ta została przetłumaczona z języka Nenets jako „Władca Gór”. Wielkość i piękno tego obszaru przyciąga setki wspinaczy. Jednak przy złej pogodzie góra jest spowita gęstą mgłą, która może powodować zgubienie się i cierpienie podróżnych.
Trasa wspinaczkowa płatnika
Najlepszym czasem na wspinanie się na wyżyny w tym rejonie jest lato. Są jednak odważni mężczyźni, którzy wspinają się nawet zimą. Doświadczeni wspinacze twierdzą, że jest to absolutnie niemożliwe: istnieje duże prawdopodobieństwo lawiny.
Na wysokości około 700 m n.p.m. widać rzekę. Często tutajwspinacze rozbijają obóz. Rzeka jest dość burzliwa, o czym świadczy jej hałaśliwy bieg. Stąd widać niekończącą się tundrę i góry.
Jeśli punktem wejścia jest Mount Payer, zdjęcie można zrobić po drodze. Trzeba jednak zaopatrzyć się w ciepłe ubrania i palnik do gotowania. Ponieważ góra znajduje się poza kołem podbiegunowym, nie ma lasów jako takich.
Doświadczeni wspinacze nazywają Payer „perłą” Uralu Polarnego. Ta góra jest uważana za idealne miejsce, aby uwolnić energię i cieszyć się naturalnym pięknem z lotu ptaka.
Turystyka na Uralu Polarnym
Południowa część masywu przyciąga dużą liczbę podróżników, a także miłośników turystyki pieszej, wodnej, narciarskiej i sportowej. Dużym uznaniem cieszy się tu także rekreacja ekstremalna. Maksymalna odległość to tylko 60 km. Na terenie Uralu Polarnego działają ośrodki narciarskie. Miłośnicy sportów wodnych wytyczają trasy o różnym stopniu trudności wzdłuż płynących tu rzek.
Wśród głównych obszarów turystycznych wyróżniają się tablice:
- Rise;
- Sobsky;
- G. Blucher;
- Płatnik;
- Karovy itp.
Z reguły wyjazdy narciarskie organizowane są od kwietnia do początku maja. Dla wędrowców za najkorzystniejszy czas uważa się lipiec-połowa sierpnia, kiedy temperatura w ciągu dnia nie tworzy ostrych skoków i jest stabilna.
