Słynna katedra w Ulm jest najbardziej znana jako najwyższa na świecie. Na tym jednak jego ekskluzywność się nie kończy. Historia tej konstrukcji obejmuje kilka wieków budowy.
Status katedralny
Średniowieczna katedra Ulm została założona w 1377 roku. Został pomyślany jako kościół katolicki, ale kiedy w Europie rozpoczęła się reformacja, budynek przeszedł w ręce luteranów. Główna budowa zakończyła się w 1382 roku, kiedy budynek został konsekrowany. Od tego czasu usługi odbywają się w nim nieprzerwanie.
Kościół nazywa się katedrą, ale w rzeczywistości tak nie jest. Podobny status otrzymuje budynek, jeśli zawiera rezydencję biskupią. Ale w przypadku Ulm miejscowy arcykapłan mieszka w Stuttgarcie. Ta sprzeczność powstała w średniowieczu. Niemniej jednak katedra w Ulm nadal jest tak nazywana ze względu na jej kolosalne rozmiary, które poruszają wyobraźnię.
Powód budowy
Co ciekawe, katedra w Ulm została zbudowana, ponieważ w obrębie murów miejskich nie było działającego kościoła. Jedyna świątynia znajdowała się poza strukturami obronnymi.
Oznaczało to, że podczas oblężenia mieszkańcy nie mogli dostać się do kościoła. Takie przypadki nie były rzadkie, bo średniowieczeNiemcy często stawały się teatrem wojny. Na przykład w 1376 r. Ulm był oblegany przez króla czeskiego Karola IV, który był jednocześnie cesarzem Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
Aby uniknąć takich sytuacji, gdy otaczający obywatele nie mogli modlić się we właściwym miejscu, w Niemczech wzniesiono katedrę w Ulm. Ponadto mieszkańcy miasta często ścierali się z pobliskim klasztorem Rheinehau. To on był właścicielem kościoła znajdującego się na przedmieściu.
Pomimo faktu, że w XIV wieku w Ulm mieszkało zaledwie dziesięć tysięcy osób, zorganizowano udaną akcję zebrania funduszy na budowę nowej katedry. Jak wspomniano powyżej, zakładka miała miejsce w 1377 roku.
Wstępna wersja robocza
Ponieważ budowa była imponująca, postanowiono przeprowadzić ją w dwóch etapach. Pierwszym architektem katedry był Heinrich Parler. Stał się autorem projektu, zgodnie z którym planowano budowę kościoła o dwóch identycznych nawach, a także kilku wieżach. Parlerowi udało się jednak zbudować tylko dolną część konstrukcji. Była to przyszła katedra w Ulm. Historia jego budowy jest długa i ma liczne opóźnienia. Na przykład w ciągu pierwszych 150 lat od wzniesienia katedry zmieniło się 6 architektów. Ktoś odmówił budowy ze względu na złożoność projektu. Inni po prostu umierali ze starości, nie czekając na zakończenie pracy.
Trudny los katedry
Ze względu na zmianę architektów oryginałplan budowy. Posiada trzecią nawę. Również w XVI wieku postanowiono wybudować wysoką wieżę, która miała stać się dzwonnicą. To właśnie ta część katedry jest najwyższa, osiągając 161 metrów.
Budową świątyni uniemożliwiły wojny religijne, które rozpoczęły się w Niemczech w okresie New Age. Wielu mieszkańców kraju było niezadowolonych z Kościoła katolickiego i jego zakonów. Teolog Marcin Luter, którego imieniem nazywa się dziś jeden z kierunków protestantyzmu, został rzecznikiem tych nastrojów. Konflikt przerodził się w krwawe wojny, z których najsłynniejszą jest wojna trzydziestoletnia (1618–1648).
Z powodu braku pieniędzy i napiętej sytuacji w kraju katedra w Ulm pozostawała niedokończona przez ponad trzysta lat. Wysokość wieży w XVI wieku sięgała 100 metrów.
Ukończenie budowy
Drugi, ostatni etap budowy rozpoczął się w 1844 roku. Podjęto działania mające na celu wzmocnienie konstrukcji wsporczych. Nawy boczne nie były w stanie udźwignąć ciężaru całego budynku, gdyż od początku nie były przystosowane do takiego obciążenia. Mimo to prace przygotowawcze przebiegły pomyślnie i w 1880 r. rozpoczęto budowę wieży zachodniej.
To trwało kolejne dziesięć lat. W 1890 r. na najwyższej wieży wzniesiono krzyż, który stoi do dziś. Ta symboliczna uroczystość oznaczała zakończenie wieloletniej budowy. Tak zbudowano katedrę w Ulm. Architektura budynku nawiązuje do stylu gotyckiego. Chodził do kościoła od średniowiecza, kiedy m.inestetyka była powszechna w Europie Zachodniej. W XIX wieku była to już podstawa, ale to właśnie ta ekskluzywność pomogła katedrze uzyskać własny, rozpoznawalny na całym świecie wizerunek.
W 1890 roku Niemcy były już zjednoczone wokół królestwa pruskiego. Otwarcie ogromnego kościoła stało się świętem narodowym. Katedra w Ulm, której opis znajduje się w każdym przewodniku po Niemczech, jest obecnie pożądanym miejscem dla turystów.
Charakterystyka katedry
Przed zamontowaniem w nim ławek i innych elementów wnętrza budynek mógł pomieścić około dwudziestu tysięcy osób. Katedra ma 123 metry długości i 49 metrów szerokości. Konstrukcja składa się z trzech naw: jednej centralnej i dwóch bocznych. Główna część świątyni ma 41 metrów wysokości. Dwie boczne nawy są o połowę niższe.
Artyści odpowiedzialni za dekorację katedry pozostawili po sobie liczne obrazy biblijne. Główną kompozycją jest scena przedstawiająca stworzenie świata. Są też historie z Ewangelii, na przykład Męka Pańska.
Kolumny, które są podstawą całej budowli, ozdobione są płaskorzeźbami świętych i apostołów. Wewnątrz naw znajdują się różne rzeźby. Ogólną uwagę zwiedzających przykuwa figura Chrystusa, która powstała w XV wieku.
W ten sposób wysiłki wielu pokoleń zjednoczyły się w katedrze w Ulm. Znajdują się tam świadectwa i pomniki z różnych epok - od odległego średniowiecza po współczesność.
