Wielki Jedwabny Szlak biegnie wzdłuż tej rzeki, a jeśli ją przekroczysz, możesz znaleźć się na terytorium Afganistanu. Na jego dnie w piasku można znaleźć najmniejsze ziarenka czystego złota. Jest bez właściciela, bo po pierwsze region ten jest obszarem przygranicznym, w związku z czym możliwe są konflikty ze stroną afgańską, a po drugie państwo nie ma pieniędzy na wydobycie złota na skalę przemysłową.
Informacje ogólne
To jest rzeka Pyanj w Tadżykistanie i zaskakująco paradoksalna sytuacja rozwinęła się w tym regionie: góry, można by rzec, są wypchane klejnotami (srebrem, złotem, szafirami i rubinami), ale nie są one wydobywane.
Piękna i potężna rzeka jest dość zmienna. Jest spokojna lub hałaśliwa. Trudno sobie nawet wyobrazić, że burzliwe wody piękna wyrwały się z gór i dołączyły do cichego i spokojnego biegu rzeki Wachsz na równinie. Następnie wpada do Amu-darii i zanim dotrze do morza, rozchodzi się w różnych kierunkach.
Zanim przejdziemy do więcejszczegółowy opis rzeki Pyanj (granica z Afganistanem), rozważ rzekę Amu-daria.
Trochę o basenie Amudarya
Amu-daria to najbardziej wodna rzeka w Azji Środkowej. Jego długość wynosi 1415 km, a od źródła Pyanj - 2540 km. Dorzecze obejmuje terytoria Afganistanu, Tadżykistanu, Uzbekistanu i Turkmenistanu. Powierzchnia dorzecza Amudarya wynosi 465 000 mkw. km, 255.100 mkw. km z czego są górskie.
Granice basenu w obrębie obszaru górskiego są dość wyraźnie określone: na południu biegnie wzdłuż grzbietu Hindukusz, na północy - wzdłuż Turkiestanu, Alai i Nuratau, na wschodzie - wzdłuż grzbietu Sarykolskiego. Duży obszar zajmują pola śnieżne i lodowce, które decydują o charakterze dopływu największych rzek w dorzeczu Amudaryi. Są to Pyanj, Amudarya, Zeravshan, Vakhsh i inne, a rzeki znajdujące się w zachodniej strefie basenu, gdzie znajdują się pasma górskie o niższych wysokościach, są zasilane przez lodowiec śnieżny i częściowo przez śnieg (Kashkadarya, Kafirnigan, Surkhandarya, Kyzylsu).
Geografia strajku rzeki Pyanj
Rzeka jest utworzona przez zbieg rzek Wakhandarya i Pamir. Źródło znajduje się na wysokości około 2817 metrów. Rzeka Pyanj przepływa między leżącym na lewym brzegu Afganistanem a Tadżykistanem (prawy brzeg). Wyjątkiem jest niewielki obszar w dystrykcie Khamadoni w regionie Khatlon. W tym miejscu, ze względu na zmianę biegu rzeki, część ziem tadżyckich znalazła się na lewym brzegu. Całkowita długość rzeki wynosi 921 kilometrów, powierzchnia dorzecza 114 tysięcy metrów kwadratowych. km, średnia dobowazużycie wody - około 1000 m³. Zbiornik służy do nawadniania.
Autostrada w kierunku Duszanbe - Khorog przechodzi przez część doliny Pyanj. U zbiegu z Pyanj Yorkhdara znajduje się wieś Yorkh.
Należy zauważyć, że w północno-wschodniej części Afganistanu, u zbiegu Panj z rzeką Kokcha, archeolodzy nieopodal wsi. Shortugay, starożytna osada Harappan, zwana Shortugay A (wiek - około 2200 pne). Parking - 2,5 ha.
Dopływy
Rzeka Pyanj jest zasilana głównie przez topniejący śnieg. Nazwa Pyanj (pięć rzek) pochodzi od następujących rzek: Vakhandarya, Pamir, Bartang, Gunt i Vanch.
Pierwsze dwa, jak wspomniano powyżej, łączą się, tworząc Pyanj, a pozostałe trzy są prawymi dopływami. Wszystkie należą do rzek żywiących się śniegiem i lodowcem, ponieważ ich źródła znajdują się w rejonie potężnych lodowców. Przez większość swojej wędrówki zbiorniki te przepływają głębokimi wąwozami, charakteryzują się dużymi spadkami, kanałami bystrzanymi, a zatem szybkim, turbulentnym prądem. Tylko rzekę Kokchu można przypisać do lewych najważniejszych dopływów rzeki Pyanj.
Zakończ na zakończenie
Wielu rybaków zauważa, że w jeziorach i stawach Tadżykistanu pozostało niewiele ryb ze względu na drapieżny stosunek do nich. Aby nie siedzieć godzinami na brzegu z wędką i nie tracić czasu na wędkowanie, ludzie korzystają z sieci i prądu. Prowadzi to do śmierci jaj imała ryba.
Ryby rzeki Pyanj i innych słodkowodnych zbiorników Tadżykistanu - marinka (według rybaków bardzo dobra ryba), królowa słodkowodnych pstrągów (rzadko), karpie, leszcze, sumy.
W Tadżykistanie rybołówstwo nie jest szczególnie rozwinięte jako forma turystyki i rekreacji. Teraz nie ma już społeczności rybaków i myśliwych, jak dawniej. Pomagali początkującym radą i doświadczeniem, wyposażyli pasjonatów wędkarstwa w niezbędny sprzęt, a także prowadzili prace mające na celu zapoznanie się z zasadami i prawami rządzącymi rybołówstwem w republice. Obecnie nie ma postępu w tym zakresie.
