Rezerwat Woroneża. Państwowy Rezerwat Biosfery w Woroneżu

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Trasy turystyczne Woroneża co roku przyciągają tysiące podróżnych. I to nie przypadek. Rezerwaty regionu Woroneża to miejsca, w których przyroda zachowała się prawie w stanie dziewiczym. Te malownicze zakątki są starannie chronione nie tylko przez rząd rosyjski, ale także przez niektóre organizacje międzynarodowe. Jedną z tych stron jest „Divnogorye”.

Ten rezerwat ma wyjątkowy krajobraz naturalny. Znajduje się u zbiegu rzek Don i Quiet Pine. To muzeum-rezerwat co roku przyciąga miłośników przyrody, czystego, świeżego powietrza. W tym wyjątkowym miejscu gromadzone są różne zabytki architektury. A więc oto zespół klasztorny pw. Wniebowzięcia NMP, w którym w różnych latach znajdowało się sanatorium, potem dom wypoczynkowy, choć początkowo był to klasztor. Drugim popularnym miejscem jest Rezerwat Państwowy Woroneż. Co jest bogatego w tej dziewiczej krainie i jacy jej mieszkańcy ją zamieszkują, dowiemy siędalej z artykułu.

Założenie historii

Woroneski Rezerwat Biosfery znajduje się 40 km od centrum miasta. Powstał w celu zachowania liczebności bobrów rzecznych. Dzięki terminowej opiece ten gatunek zwierząt nie tylko nie zniknął, ale także znacznie zwiększył swoją populację. Nawiasem mówiąc, ten naturalny kompleks jest jedyną na świecie szkółką bobrów. Pod koniec XX wieku rezerwat otrzymał status rezerwatu biosfery UNESCO. A na początku następnego stulecia Ministerstwo Zasobów Naturalnych Federacji Rosyjskiej poleciło mu chronić dwa rezerwaty. Były to „Kamienny Step” i „Woroneż”.

Granice terytorialne

Woroneski Rezerwat Biosfery wyznacza z trzech stron strefę prastarego lasu sosnowego Usmansky. Kompleks przyrodniczy położony jest na płaskim terenie, na lewym brzegu rzeki. Od zachodu granica rezerwatu na 5 km przebiega równolegle do koryta strumienia wody. Od strony południowej biegnie wzdłuż linii kolejowej. Nawiasem mówiąc, zaledwie kilka kilometrów od stacji Grafskaya, która znajduje się na tym odcinku drogi, znajduje się Centralny Osiedle Rezerwatu. Zawiera kompleks wycieczkowo-administracyjny, doświadczalną wylęgarnię bobrów i laboratoria badawcze. Ponadto tutaj możesz odwiedzić słynne Muzeum Przyrody.

Zbiorniki

Przez terytorium tego naturalnego kompleksu przepływają rzeki Woroneż i Usmanka. Pierwszy, dość głęboki strumień wody znajduje się w pobliżu wsi Ramon. Druga rzekajest dopływem Woroneża i składa się z szeregu nisko płynących jezior - zasięgów. Obiekty te połączone są wąskimi strumieniami z bagnistymi rozlewiskami i brzegami. Ścieżka Usmanki prowadzi głównie przez lasy. W latach suchych koryta rzeczne stają się bardzo płytkie.

Bogactwo naturalne

Praktycznie całe terytorium, na którym znajduje się Rezerwat Woroneżski, pokrywa Usmansky Bor, którego lasy mają charakter wyspiarski. Ponadto występują tu przedstawiciele flory stepowej i roślin głównie lasów północnych. Nazwa „bor” nie do końca pasuje do tego naturalnego masywu. Chociaż występują tu głównie lasy sosnowe, mieszana rzeźba terenu, niejednorodność gleby i różne głębokości wód gruntowych doprowadziły do pojawienia się znacznej różnorodności wegetacji. Ten człowiek miał też wielki wpływ. Dzięki temu dziś las sosnowy zajmuje nie więcej niż jedną trzecią powierzchni rezerwatu. Co charakterystyczne, w zachodniej części kompleksu przyrodniczego sosny mają niespotykane dla tego gatunku wymiary. Oznacza to, że drzewa nie mają lunety „statkowej”, a ich pnie są mocno zakrzywione. Takie naturalne przejawy są związane ze słabym zaopatrzeniem w wilgoć tych miejsc, a zatem ze złym odżywianiem.

Na terytorium, na którym znajduje się Rezerwat Biosfery Woroneż, w zależności od wilgotności gleby obok dębu mogą rosnąć jarzębiny, miotły i wiśnie stepowe. Pokrycie trawiaste składa się głównie z roślin wyżynnych. To jest turzyca wrzosowata i palmitynian,włochaty jastrząb, siwowłosa weronika i tak dalej. Prawie cała gleba kompleksu przyrodniczego pokryta jest porostami i mchem. 29% powierzchni kompleksu przyrodniczego zajmują lasy liściaste. Znajdują się one głównie na zboczach zlewni Woroneż-Usmanka. Również te naturalne masywy występują we wschodniej części, wzdłuż granicy ze stepem. Lasy dębowe turzycy, czeremchy i turzycy śnieżnej są pospolite na tym terenie leśnym. W pierwszej kondygnacji masywu liściastego przeważają głównie stulatkowie (dęby do 160 lat). Wśród nich znajduje się również popiół. W drugim oprócz tych gatunków rosną wiąz i lipa. A w runie występują głównie euonimy, leszczyna i czeremcha. Gleba lasów liściastych rezerwatu pokryta jest owłosioną turzycą, podagrycznikiem, miodnikiem i innymi rodzajami traw. Oprócz lasów sosnowych i dębowych w naturalnym kompleksie Woroneża powszechne są lasy brzozowe i osikowe. Ponadto prawie 2,5% terytorium jest bagniste.

Flora wodna

W lecie powierzchnię zbiorników rezerwatu pokrywają kwitnące lilie wodne, akwarele i strąki jaj. W pobliżu potoków i dopływów rzeki Iwnicy w zacienionych miejscach można znaleźć bardzo efektowną roślinę - paproć strusi. Również na terytorium zajmowanym przez Rezerwat Woroneż rośnie pospolita trzcina pospolita. Według wielu botaników roślina ta jest reliktem okresu polodowcowego. Ten cud natury można znaleźć tylko w jednym miejscu rezerwatu - w pobliżu jeziora Chistoe.

Świat zwierząt

FaunaRezerwat tworzą głównie gatunki leśne. Z liczebności ssaków kopytnych wyróżnia się przede wszystkim dzik, zamieszkujący lasy liściaste. Pogłowie saren jest również dość wysokie. Ich siedliskiem są miejsca gęsto zarośnięte drzewami lub krzewami. Nieliczne są łosie, przedstawiciele strefy tajgi i jelenie szlachetne. Najwyższy punkt wzrostu ich liczby nastąpił w 1970 roku. Wtedy ich liczba osiągnęła 1200 osobników. Ale wilki, które pojawiły się w lesie, praktycznie wytępiły populację jeleni. Obecnie pozostało tylko kilkadziesiąt. Jenot i lis są powszechne na ziemiach.

Bóbr rzeczny, dzięki któremu powstał Rezerwat Woroneżski, wygodnie osiadł na różnych akwenach. Rozwinął tam energiczną działalność, budując tamy i kopiąc głębokie doły. Na wzniesieniach lasów liściastych znajdują się borsucze „miasta”. W solidnych norach połączonych systemem skomplikowanych przejść zwierzęta te żyją kilkanaście lat. Gronostaj, łasica i kuna są wspólne dla rezerwatu. Norka amerykańska poluje na swoje ofiary w pobliżu stawów. Stąd już w latach trzydziestych XX wieku wyparła swojego europejskiego „krewnego”. Lasy stepowo-sosnowe na wyspie są zamieszkane przez gryzonie przypominające myszy. Siedliskiem tajemniczej leśnej popielicy są lasy dębowe. Jest ich tu więcej niż białka. Jerboa i wiewiórka pospolita żyją na otwartych stepach, ale ich liczebność znacznie spadła na przestrzeni lat. Dziuple starych drzew służą jako domy dla różnych gatunków (ichjest 12) nietoperzy. Popularne są brązowe nauszniki, nietoperze (las i karzeł). Niektóre z tych typów ssaków różnią się częstotliwością i ograniczoną dystrybucją.

Ptaki

137 gatunki ptaków zamieszkują Rezerwat Woroneż. Właścicielami lasów dębowych i mieszanych są ptaki wróblowe, które stanowią prawie połowę ogólnej liczby wszystkich gatunków ptaków. Podróżniczki z wielobarwnym „fartuchem” i pliszkami żółtogłowymi osiedlają się na wilgotnych, porośniętych krzewami łąkach, na terenach zalewowych rzek. Zimorodek zwyczajny wybiera jako mieszkanie klify przybrzeżne w pobliżu wody. Ten mały, ale zwinny rybi nurek można odróżnić od innych ptaków po szorstkiej klatce piersiowej i niebiesko-zielonym grzbiecie. Dzierzba Dzierzba woli polany z krzakami. Można tu również spotkać dzwońce z zielonkawym upierzeniem i jastrzębiaczka. Ptak otrzymał tak oryginalną nazwę ze względu na podobieństwo do jastrzębia. Z żółtymi oczami i jasną klatką piersiową z ciemnymi plamami jest bardzo podobna do tego drapieżnika. Żurawie wybierają na schronienie zarośla olszy czarnej w dolnym biegu rzek. Liczba żyjących tam par waha się od 6 do 15. W pobliżu rzeki Iwnica schroniła się duża kolonia tych ptaków (150 par). Duży bąk osiedla się na terenach podmokłych, a mały bąk preferuje tylko zbiorniki stepowe. Od niedawna gniazda buduje tu także bocian biały - jeden z wdzięcznych i pięknych ptaków. W zbiorniku leśnym można spotkać perkoza małego, bardzo rzadki gatunek ptaków, a na stepie dużego lub czarnoszyjego. Różne rodzaje woderówjako miejsce zamieszkania wybrały brzegi rzek i strumieni.

Ptaki drapieżne

Ich faunę szacuje się na piętnaście gatunków. Wraz ze zwykłymi przedstawicielami strefy środkowej żyją tu rzadkie osobniki. Mowa tu o orle krótkopalcem, karłowatym, trzmielojadu, orliku grubodziobym, orle cesarskim, orle przednim, orle bieliku. Powszechnie występują ptaki takie jak puszczyk, uszatka i uszatka. Ta ostatnia tworzy na łąkach osady o charakterze półkolonialnym. Jesienią i wiosną 39 gatunków ptaków migruje do rezerwatu Woroneż, którego zdjęcie można zobaczyć w artykule. Niektórzy zatrzymują się tam w paczkach liczących kilkaset osobników. Wiosną są to gawrony, a jesienią gęsi (białoczelna i zbożowa).

Gady

Żółwie bagienne żyją w głębokich wodach. Jest ich niewiele, bo niewiele jest miejsc do składania jaj. Kiedyś uważano, że głównym pokarmem tego gatunku gadów są ryby. Dlatego żółw został uznany za szkodliwy dla przemysłu wodnego. Ale w rzeczywistości żywi się robakami, owadami i ich larwami, kijankami, traszkami, małymi rybami, gąsienicami, różnymi rodzajami szarańczy. W systemie ekologicznym żółw zajmuje miejsce swego rodzaju ordynansa i selekcjonera, usuwającego chore lub martwe owady.

Płazy

Nie jest rzadkością spotkanie zwyczajnej traszki. Istnieje pięć rodzajów żab. Najczęstszym z nich jest grzebiuszka zwyczajna. Jest tak nazwany nie bez powodu. Żyjąca w pobliżu zbiorników wodnych ta jasnoszara ropucha z brązowymi plamami wydziela zapach przez gruczoły,podobny do aromatu czosnku. Za pomocą tylnych nóg zręcznie zagłębia się w glebę w niemal pionowej pozycji. Wyczuwając niebezpieczeństwo, może stawić mu czoła twarzą w twarz. Ropucha nadyma się, wydając dźwięki ostrzegawcze, uderzy głową wroga.

Ryby

Rzeka Woroneż może być dumna z różnorodności swoich gatunków. Jest bogaty zarówno w dużych przedstawicieli świata zwierzęcego zbiorników (szczupak, miętus, sum), jak i średnie i małe. Jednym z nich jest cielę. Tak zabawną nazwę zawdzięcza swojemu wyglądowi. Nozdrza rozciągnięte w rurki, podobne do uszu spaniela, zwisają nad górną wargą. Wygląd i specyficzny sposób poruszania się pod wodą, jakby wszystko wąchał, to główne powody, dla których ryba zyskała zabawną nazwę.