Luksemburski ogród. Zespół pałacowo-parkowy w Paryżu

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Prawdziwy turysta, wybierający się w następną podróż, zawsze planuje, jakie zabytki odwiedzić. W Paryżu jest wiele takich miejsc - Luwr, Wieża Eiffla, Pola Elizejskie. Ale w artykule porozmawiamy o parku, który trzeba zobaczyć na własne oczy. To są Ogrody Luksemburskie. Położony w historycznej części miasta, jest częścią słynnego kompleksu pałacowego, który swoim luksusem i przepychem nie ustępuje samemu Wersalowi.

Wycieczka do historii

Włoska Maria Medici przyczyniła się do powstania tego wspaniałego parku i pałacu. W XVI wieku jako wdowa po królu Henryku IV nakazała stworzenie ogrodu wokół wiejskiego domu, który znajdował się z dala od zgiełku stolicy. Projekt pałacu został oparty na wizerunku Palazzo Pitti. Maria spędziła w nim lata dzieciństwa (daleko we Florencji). Jak wiecie, to włoskie miasto jest jedną z głównych perełek architektonicznych na świecie i wciąż zaskakuje współczesnych inżynierów złożonością i przepychem form budowlanych.

Zgodnie z pierwotnym pomysłem zespół pałacowo-parkowy miał mieć rozległe obszary leśne, sztuczne jeziora, bujne rabaty kwiatowe. Doaby zakłady otrzymały wszystko, czego potrzebowały (a działka była wystarczająco duża), w 1613 r. rozpoczęto budowę akweduktu. Trwało to ponad dziesięć lat.

W 1617 r. Ogrody Luksemburskie w Paryżu rozszerzyły swoje zbiory. Były to sąsiednie ziemie, które wcześniej należały do zakonu monastycznego Kościoła rzymskokatolickiego.

W XVII wieku park został uznany przez paryżan za doskonałe miejsce do wypoczynku. Zaczęły go odwiedzać tłumy ludzi. W XVIII wieku prawdziwą inspiracją były Ogrody Luksemburskie. Park odwiedził francuski pisarz, myśliciel i filozof Jean-Jacques Rousseau, a także Denis Diderot, słynny pedagog i dramaturg. Guy de Maupassant był fanem ogrodu botanicznego i szkółki drzew.

Czas minął, zmienili się właściciele pałacu i jego parków. Wraz z nimi terytorium zostało przekształcone. Wnuk Marii Medycejskiej Ludwik XIV wydał rozkaz zmiany terenu wokół budynków pośrodku ogrodu. Całość dopełnia wspaniały obraz Avenue de l'Observatoire.

W 1782 roku majątek został odrestaurowany. W trakcie prac utracono kilka hektarów parku. Zmiany te zapoczątkował hrabia Prowansji, późniejszy król Ludwik XVIII.

Po zajęciu majątku kościelnego, a mianowicie klasztoru mnichów, obszar parku powiększył się i pozostaje taki do dziś.

Serce Ogrodów Luksemburskich

Jedną z głównych atrakcji parku jest pałac zbudowany przez Marię Medici. Królowa znudziła się życiem w Luwrze. Być może tęskniła za swoim domem we Włoszech. Dlatego postanowiłem rozbić majątek nana obrzeżach Paryża, gdzie można było przejść na emeryturę i zapomnieć o zgiełku miasta.

Architekt, działając według modelu florenckiego, stworzył jednak coś wyjątkowego, przepełnionego francuską duszą.

Ten zabytek architektoniczny przetrwał najbardziej niesamowite wydarzenia, zmienił kilku właścicieli. Odwiedził nawet rolę więzienia, w którym przebywało około 800 więźniów. Słynny rewolucjonista Georges Danton również odwiedził teren pałacu jako więzień. Przybywając tam oświadczył, że planuje uwolnić jeńców. Ale los postanowił inaczej i sam musiał stać się jednym z nich.

Fontanna Carpo

Oprócz malowniczych budynków, Ogrody Luksemburskie w Paryżu mają inne atrakcje. Na przykład fontanna Obserwatorium. Znajduje się w południowej części parku. Fontanna powstała w 1874 roku dzięki wspólnej pracy kilku architektów jednocześnie.

Pośrodku konstrukcji, na wzgórzu, znajdują się cztery kobiety reprezentujące Europę, Azję, Afrykę i Amerykę. Swoimi nagimi ciałami podtrzymują sferę armilarną, wewnątrz której znajduje się kula ziemska.

Na środkowym poziomie jest osiem koni. Wykonane są w dynamicznym stylu, jakby pędziły do przodu. Obok nich są ryby, a pod nimi żółwie, wypuszczające strumienie wody.

To nie jedyna fontanna w Ogrodzie Luksemburskim, która zasługuje na uwagę.

Fontanna Medici

Na polecenie Maryi powstała jedna z najwspanialszych budowli architektonicznych parku. Fontanna nazwana jej imieniem to Medici. Architektem projektu byłSalomona de Brosse. Początkowo struktura była grotą, ale później została zmieniona.

Fontanna Medyceuszy w Ogrodzie Luksemburskim zawiera wiele rzeźb. Po bokach Leda i łabędź, patrząc na siebie. Kompozycja centralna pojawiła się później, w 1866 roku. Jego autorem został Auguste Ottin. Jest to ilustracja mitu Polifema: poniżej nagie Galatea i Acis leżą sobie w ramionach, a nad nimi, gotowy do skoku, ogromny Centaur.

Przednia część fontanny przypomina staw. W jej wodach żyje kilka gatunków ryb. Największą ich populację reprezentuje sum.

Rzeźby

Spacerując krętymi ścieżkami w ogrodzie można zobaczyć wiele innych unikatowych zabytków architektury. W różnych częściach parku znajdują się setki rzeźb.

Pierwsza "Statua Wolności" Frederica Bartholdiego, posągi francuskich królowych, wybitnych kobiet w kraju, na przykład Luizy Sabaudzkiej - to tylko kilka wspaniałości. To wszystko jest przechowywane w Ogrodach Luksemburskich.

Tutaj znajdują się rzeźby bohaterów starożytnych mitów greckich i zwierząt.

Muzeum Sztuki

Kolejne miejsce, które przyciąga turystów, znajduje się w parku. To muzeum w Ogrodach Luksemburskich. Już w połowie XVIII wieku w jego murach odbywały się wystawy obrazów królewskich. Właśnie to stało się punktem wyjścia w historii muzeum, uczyniło z niego pierwsze miejsce, w którym wyjątkowe arcydzieła zostały otwarte dla szerokiej publiczności.

Na początku XIX wiekuwystawiano tu prace współczesnych, co pozwoliło artystom zademonstrować swoją sztukę za życia.

Dziś muzeum jest otwarte na oryginalne wystawy, organizację imprez tematycznych.

Przyroda w parku

Oczywiście nie można sobie wyobrazić zespołu pałacowo-parkowego bez terenów zielonych. Rośliny w parku nie przestają kwitnąć przez cały ciepły okres. Ogrodnicy, którzy tu pracują, są zawsze zajęci. Trzy razy w roku zmieniają rodzaje roślin na rabatach. W ten sposób uzyskuje się niesamowity krajobraz dekoracyjny.

W najcieplejszych miesiącach odwiedzający mogą zobaczyć rośliny doniczkowe. Są to palmy daktylowe, oleandry, drzewa pomarańczowe i granatowe. Jednocześnie od dwustu lat rosną tu niektóre gatunki. Innym razem są wystawiane w szklarni.

Jabłonie i grusze, sadzone przez mnichów, rozpościerają swoje gałęzie w pobliżu ogrodzenia.

Wszystkie rośliny w ogrodzie bardzo dobrze znoszą choroby i złą pogodę. Drzewa takie jak kasztany, lipy, klony tworzą niezwykłą atmosferę i są domem dla kilku gatunków ptaków.

Nowoczesny wypoczynek

Dzisiaj Ogrody Luksemburskie to jedno z najlepszych miejsc na relaks w Paryżu. Pary w podeszłym wieku przychodzą tu, by wędrować powoli po zacienionych uliczkach, czytać swoje ulubione książki na ławkach.

Aktywni miłośnicy mogą wypożyczyć bryczki lub jeździć na kucykach. W parku znajdują się miejsca do gry w koszykówkę i tenisa. Jeśli woliszgry umysłowe, spróbuj swoich sił w szachach z lokalnymi staruszkami.

Kamienny teatr miniatur „Guignol” nie pozostawi obojętnym żadnego dziecka. Niemal codziennie odbywają się ekscytujące występy. Dzieci mogą bawić się na specjalnych placach zabaw ze zjeżdżalniami i huśtawkami. Tutaj możesz nawet jeździć na starych karuzelach lub wodować łódź w największym stawie Grand Bassin.

Często osoby odwiedzające park w słoneczne dni znajdują się w pobliżu ścian szklarni.

Godziny pracy

Warto zauważyć, że park nie zawsze jest otwarty do zwiedzania. Dzieje się tak, ponieważ pracownicy wykonują określone prace, aby go poprawić, oczyścić teren i wyeliminować awarie.

Od kwietnia do końca października ogród jest otwarty od wpół do siódmej rano do dziewiątej wieczorem. W listopadzie zmienia się harmonogram, jest mniej czasu na zwiedzanie - od ósmej rano do piątej wieczorem.

Dotarcie do parku jest łatwe - wystarczy wsiąść do metra i wysiąść na stacji Odeon.

Jeśli wybierasz się w podróż, koniecznie sporządź listę atrakcji Paryża, które chcesz odwiedzić. Nietrudno znaleźć opis któregoś z nich, ale jak mówią, lepiej zobaczyć raz. Co może być bardziej ekscytującego niż zanurzenie się w świat przeszłości, dotknięcie historii, wyobrażenie sobie siebie jako królowej spacerującej po swojej posiadłości?