Miasto Ostrov (obwód pskowski): historia i zabytki

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

W regionie Pskowa znajduje się jezioro o tej samej nazwie, do którego wpływa rzeka o nazwie Velikaja. Zawiera miasto Ostrov, które jest również centrum administracyjnym.

Znaczenie twierdzy Ostrov w ochronie granic państwa rosyjskiego

Jeśli kierujesz się źródłami kronikowymi, to około XIV wieku na wyspie, którą z jednej strony obmyła rzeka Velikaya, a po drugiej stronie kanału Slobozhikha, znajdowała się twierdza. Przynajmniej jest wzmianka o bitwie mieszkańców Pskowa z rycerzami Zakonu Kawalerów Mieczowych. Obrońcy desperacko walczyli z najeźdźcami. Jest mało prawdopodobne, aby mieli szczęście, gdyby żołnierze z Wyspy nie przybyli na ratunek, którego burmistrzem był Wasilij Onisimowicz. To była prawdziwa niespodzianka dla atakujących.

Twierdza o powierzchni 2 hektarów na wyspie w tym czasie była uważana za dość potężną kamienną konstrukcję fortyfikacyjną. Głównym budulcem był szary wapień. Mury z pięcioma basztami wzdłuż obwodu i zakhabem były niezawodną fortyfikacją chroniącą północno-zachodnią bramę. Ostrov (obwód pskowski) ma znaczenie historyczne. Zdjęcia współczesnego miasta można zobaczyć w artykule.

Wł. Na terenie w 1542 roku wybudowano kościół św. Mikołaja, który z punktu widzenia architektury doskonale uzupełniał okolicę, zmieniając nieco jego ponury wygląd. Twierdza na wyspie była częścią podmiejskiego obszaru Pskowa, niezawodnie pokrywając granice swoich ziem od strony południowej.

Liwowie wielokrotnie (w 1348, 1406, 1426) próbowali zagarnąć część terytorium Rosji. Ale za każdym razem napotykali zaciekły opór Pskowitów. Próby zajęcia wyspy przez Niemców i Litwinów podjęto w XV wieku.

1501 okazał się dobrym rokiem dla Niemców, dowodzonych przez doświadczonego dowódcę wojskowego W altera von Plettenberga. Twierdza nie mogła wytrzymać ich presji. Atakowi towarzyszył intensywny ostrzał ognistymi strzałami i działami. Twierdza płonęła i nie mogła wytrzymać ataku. Jedna część 4000. garnizonu została zniszczona, a druga została zdobyta. W wyniku upadku twierdzy mieszkańcy byli bezbronni, splądrowani i zrujnowani. Jednak miasto Ostrov (obwód pskowski) nie pozostawało długo pod okupacją.

Rosyjskie ziemie

Po prawie 80 latach twierdza została zaatakowana przez wojska polskie króla Stefana Batorego, ale kilka miesięcy później królestwo rosyjskie i Rzeczpospolita podpisały traktat pokojowy Zapolskiego (styczeń 1582), zgodnie z którym miasto Ostrov (obwód pskowski) ponownie okazał się terytorium Rosji.

Minęło prawie pół wieku, kiedy wybuchł kolejny konflikt zbrojny między Rosją a Polską (1632-1634), znany w historii jako wojna smoleńska. Wrogowie zniszczyli wyspę przez ogień. Do 1510 roku, kiedy Wyspa należałaKrólestwo moskiewskie, administrację sprawował posadnik, a także zwołał veche.

Wyspa - miasto powiatowe

W 1700 roku car Piotr rozpoczął kampanię militarną znaną w historii jako wojna północna. Miała ona odebrać Szwecji ziemie podbite przez nią na początku XVII wieku i tym samym zapewnić Rosji dostęp do Morza Bałtyckiego. Jak szybko stało się jasne, w 1708 r., w miarę postępów wojsk rosyjskich, zniknęła potrzeba istnienia twierdzy Ostrov jako takiej. Dlatego faktycznie zaczęło się przekształcać w zwykłe miasto powiatowe.

W 1772 (lub 1777) Ostrov (obwód pskowski) otrzymał status powiatu. Do tego czasu 3 wieże twierdzy pozostały nienaruszone. Do dyspozycji parafian było 5 kościołów kościelnych. Tylko 71 budynków zostało wykonanych z kamienia z 521. 28 maja 1781 r. na szczeblu oficjalnym miasto Ostrov otrzymało własny herb.

Rozwój handlu

Nowgorodski gubernator Sievers w drugiej połowie XVIII wieku zauważył, że handel lnem może mieć wszelkie szanse, aby stać się obiecującym kierunkiem. I tak się stało. Rzeczywiście, do końca następnego stulecia liderem w tej branży było miasto Ostrov (obwód pskowski). W 1864 roku powstała spółka akcyjna sprzedająca len.

Atrakcje miasta

Most łańcuchowy łączący przeciwległe brzegi rzeki Velikaya jest jedną z głównych atrakcji wyspy. Nie bez powodu można argumentować, że to dzieło inżyniera Krasnopolskiego Michaiła Jakowlewicza jest arcydziełem w dziedzinie budowy mostów domowych.

Konstrukcję konstrukcji tworzą dwa 94-metrowe przęsła, które zajmują obie odnogi rzeki. Łańcuchy do zawiesi mają strzałkę równą połowie długości jednego przęsła. Do wzniesienia podpór wykorzystano wybrane płyty wapienne. Brukowiec służył jako materiał okładzinowy. Trzy rzędy filarów wykonane są z płyt granitowych. W listopadzie 1853 roku oddano do użytku most łańcuchowy. Uroczyste otwarcie odbyło się z udziałem cesarza rosyjskiego Mikołaja I.